⚠️ Before you read this chapter, I remind all readers that this is just the writing of a novice writer who is too lazy to edit the work. You may find some misspellings or grammatical errors in this story.
Chapter XXI
BAGO PA MAKASAGOT ang second prince sa tanong sa kanya ni Airleya, kung kumusta ito ay may dalawang matalim na espada na tumatutok sa magkabilaang leeg niya.
Dahilan para mapangiwi si Prince Sepehr. Ramdam niya ang nakakamatay na presensya ng dalawang knight.
“Sir Exter, Sir Ceasar, ibaba niyo ang mga espada niyo. Nasa harap natin ang Second Prince.” kalmadong sambit ni Airleya sa dalawa, at kaagad ring ibinaba ng dalawang knight ang espada nito at binalik sa kaluban. Hindi naman napigilan ng mga tao roon na hindi mapatitig sa kanila na may mapang-usisang titig.
“I apologize for what my knights did, Prince Teiran.” paghihingi ng paumanhin ni Airleya at yumuko ang ulo nito.
Gustong pigilan nina sir Exter at sir Ceasar si Airleya pero sinenyasan sila nito, dahilan para hindi sila makagalaw sa kinatatayuan nila.
“My lady, you don't need to apologize to me. Nakakapanindig balahibo naman ang pagiging formal mong magsalita. Different from the lady I met on the first prince's birthday.” nakangiwing sambit ni Prince Sepehr, kay Airleya na sinadya maging formal.
At dahil mabilis kausap si Airleya, bumalik sa dating ugali ito.
“Okay. So what brought you here, Second Prince Teiran? And don't call me My lady. Don't tell me you miss me? Am I that beautiful so that you can't erase my beauty from your mind?" said Airleya with her beautiful eyes.”
Sir Exter and Sir Ceasar bit their lips because of the words that came out of Airleya's mouth. Prince Tieran was speechless because of the words he heard from Airleya.
“What? Sabi mo ilabas ko ang pagiging ako. Ito na oh, hi prince Tieran, Airleya is waving!” wika ni Airleya, sabay kaway sa harap ni prince Teiran.
Magsasalita sana ang prinsepi pero kaagad naalerto ito nang may maramdaman na malakas na enerhiya. Hindi naman iyon nakaligtas kay Airleya at napabaling sa kanang gawi niya.
“Shit. So nandito na sila. . .” mahinang sambit ng prinsepi sa sarili nito na klarong klaro na narinig ni Airleya ang bulalas sa sarili ng Prinsepi. Magtatanong sana siya pero nagkagulo na sa paligid nila.
Bago pa man makapagsalita si Airleya para utusan ang dalawa niyang knight, bigla na lamang sumabog ng malakas malapit sa kanila. Dahilan para tumalsik ang mga nawasak na mga establisyemento at mga nadamay na tao sa kinaroroonan nila dahil sa malakas na epekto ng pagsabog.
Nakagawa ng malakas na harang si sir Ceasar para protektahan ang dalawang importanteng tao.
“Sir Ceasar, dalhin niyo ni sir Exter ang mga tao na narito sa ligtas na lugar. Pupuntahan namin ng Prinsepi ang pinanggagalingan nang enerhiya.” utos niya sa dalawang kabalyero na mabilis namang sumang-ayon sa utos ni Airleya.
“Lets go my lady.” ani prince Teiran, at naunang tumakbo. Sumunod naman si Airleya na todo ang iwas sa mga taong nadadaanan nila. At hindi niya na napigilan ang sarili na maiinis dahil sa dami ng tao na nagkukumpulan para lang makaalis sa lugar na iyon, wala siyang nagawa kundi ang lumipas.
At dahil sa nangyari, nakarating ang balata sa Count at kaagad na nagpadala ng mga kabalyero at mga manggagamot sa bayan na sakop ng teritoryo niya.
“My lord, hindi po ba't naroon sa bayan ang binibini?” sambit ni sir Anderson sa Count na hindi nakitaan ng takot. Naroon sa silid trabahuan niya ang asawa niyang si lady Aghamora kasama ang tatlo nitong anak.
“I'm sure, nilulutas na ni Airleya ang nangyayari ngayon sa bayan. Wala dapat akong ikabahala kung nandoon si Leya.” sagot ng Count at nagpatuloy sa ginagawa niya. Napatitig na lamang ang asawa't mga anak niya sa kanya, dahil parang wala lang rito ang nangyari.
Bagkos ay nakikita ng apat na malaki ang tiwala ng Count sa kaisa-isa nitong anak na malulutas nito ang gulo na gawa nang kung sinuman.
Bago pa man matamaan si Airleya, ng acid ball habang siya'y nasa himpapawid, mabilis siyang nakailag at gumawa ng air ball bilang atake niya sa bumato sa kanya sa ere. At ang atakeng iyon ay tumama sa nanggaling sa may-ari ng acid ball.
Walang ligtas naman kas Prince Teiram ang mga kalaban na pumasok sa teritoryo ng Count, ni hindi nakasunod ang paningin nila sa bilis kumilos ng second prince kung gumalaw.
Hindi alam ng mga ito na ang second prince ang umaatake sa kanila gamit lamang ang punyal at walang pagdadalawang isip ma nilalaslas ang leeg at sinasaksak sa puso ang kalaban na nahuhuli niya.
Samantala si Airleya naman, bawat wasiwas ng espada niya, tig tatatlong kalaban ang napapatay niya. Binabalot ng aura niya ang espada at sa tuwing iwinawasiwas niya iyon, gumagawa iyon ng tatlong talim na aayon sa gusto niya.
Napaangat na lamang ang titig ang dalawa nang makita nila ang halimaw na papasok sa bayan. Dahilan para mas marinig nina Airleya at prince Teiran ang sigaw ng mga tao.
“Papaanong nakapunta dito ang mga 'yan?” hindi mapigilang tanong ni Airleya. Lumapit si prince Teiran kay Airleya may pagitan na tatlong hakbang ang layo nila sa isa't-isa.
“Dahil may komokontrol sa kanila para makapunta sila dito. Namatay sa hunting ang mga kabalyero ng Aviola laban sa mga halimaw na iyan na gustong pumasok sa bayan.” saad ni prince Teiran habang angga mata ay nakatitig sa dambuhalang mga halimaw na walang ginawa kundi ang mangwasak sa bawat hakbang ng mga paa nito. May malalaking pangil sa taas at ibaba at matatalim iyon, may tatlong mga mata at may mga hawak na malalaking palakol silang mga hawak. Kulay putik ang balat ng mga ito at umaalingasaw na parang patay na tao ang mga amoy ng halimaw na ito.
“Sino? May pinaglilingkuran ang mga ito?” tanong ni Airleya, sabay turo sa isang kalaban na pinatay ni Prince Teiran.
Tumango ang ulo ni Prince Teiran, “Yes.”
“Plano ba ito ng fake Emperor?”
“Yes.”
“Ano ba ang gusto niyang mangyari bakit niya ito ginagawa? Gusto niyang sambahin siya ng mga tao dito?”
“It's a mystery to me.”
Huminga ng malalim si Airleya at mahigpit na hinawakan ang hawakan ng espada niya, saka mabilis na kumilos para tapusin ang laban.
Nakatinga ang mukha ni Prince Teiran sa mga dambuhalang halimaw, at hindi niya napigilang huminga ng malalim. Bago kumilos para patayin ang mga halimaw.
“My lady, hindi ka ba nasaktan?” tanong ni Prince Teiran ng matalo nila ang mga halimaw.
Tumango ang ulo ni Airleya bilang sagot, habang nakatakip ang palad niya sa kanyang ilong.
“Argh! Ang baho!” reklamo niya, na hindi niya na kayanin ang amoy na dala ng mga halimaw.
“Spirit of Air, feathers and winds.
Your power animates all life
and populates all spaces.
I call you forth to purify this town.
Sweep away the odorousness of this monsters, bring a
refreshing breath of life.
In the ebb and flow of your eternal
words: Clarity, strength, harmony.
Spirit of Air, spirit of wisdom,
I call you now.” pananalangin ni Airleya, at sa ginawa niya, nawala kaagad ang amoy na bumabalot sa buong bayan.
Hindi mapigilan ni Prince Teiran na hindi mamangha sa ginawa ni Airleya. Kaya nitong mag bigkas ng pananalangin na walang kahirap-hirap na umaayon sa gustong mangyari ni Airleya.
At dahil doon, binigkas ni Prince Teiran ang spell para alisin ang mga halimaw sa bayan. Dahilan para mapalingon si Airleya sa kanya na may gulat sa mukha.
Umangat ang kamay ni Prince Teiran, habang nakaharap ang palad nito sa mga halimaw na nakahandusay sa lupa.
“Spirit of Water, rivers and springs.
Your power dissolves and releases.
purifies and heals.
Peaceful but mighty. lifeblood of the Earth.
Ocean of perfection.
flowing calm and meek.
Let the murmur of clear waters send meto a haven of peace.
Wash away all pain, all doubts and sorrow, and sweep away these monsters.
Spirit of water, spirit of nourishment.
I call you now.”
“Thats. . . Water Invocation! How— wait descendants ka ni Ugō?” gagad ni Airleya sa prinsepi na binalingan siya ng tingin.
“Yes.”
“How? Lahat alam na descendants ka ni Ariety.” si Ariety, ang diyos ng kalikasan (life and matter)
Hindi kaagad si prince Teiran naka-imik. Hindi dahil nabigla siya sa kanyang ginawa. Kundi dahil pinag-iisipan niya kung sasabihin ba niya ang totoo kay Airleya. Pero sa mga oras na iyon. May bugso ng damdamin na pinagsisigawan sa kanya na pwede niyang sabihin kay Airleya ang tinatago ng kapatid at ina niya.
“I'm Ugō's descendants, at ang first prince ang descendants ni Ariety.” sagot niya. Pero hindi niya sinabi kung bakit.
“. . . Ow. Okay. Kung ikaw ang descendants ni Ugō the god of water, strength and life. Sabahin mo Prince Teiran, nagpakita ba sa iyo si Ugō?” tanong ni Airleya kay Prince na ikinalaki ng mata dahil sa tanong ni Airleya sa kanya.
“Base sa ekspresyon ng mukha mo. Nagpakita siya sa iyo. Okay, isa na lang pala ang tatanungin ko.” ani Airleya, at iniaayos ang hood ng cape niya.
Lumapit siya kay Prince Teiran na hindi naka-galaw sa kinatatayuan nito. Saka pinasuot ang hood ng cape nito para takpan ang mukha ng prinsepi. Kahit gabi ay umiilaw ang kulay hazel nitong mata na gustong-gusto titigan ni Airleya ng matagal. Pero ayaw niya namang maging werdo at isipin ng kaharap nito na may nararamdaman siya sa kaharap. Wala pa sa isip niya ang pumasok sa isang relasyon.
“Ran, I think we have mission. And alam mo kung ano ang ibig kung sabihin. Ask your brother, kung nagpakita ba sa kanya si Ariety. Send a message to my knight, knight Exter Rafandra. At kailangan nating malaman kung ano ang misyon na iyon kasama ang tatlong pinakitaan ng ibang diyos.” ani Airleya kay Prince Teiran, na hindi napigilang mapalunok ng sariling laway.
Hindi niya alam kung bakit bigla na lamang siya nagkakaganito habang kaharap niya si Airleya. Hindi pa siya umakto ng ganito sa mga babaeng kaharap niya. Pero kay Airleya. . .weird.
“And by the way, just call me Airleya, or Leya na lang. H'wag na ang my lady. Jeez! Nagtataasan mga balahibo ko kapag may tumatawag niyan sa akin.” dagdag pa ni Airleya, at niyakap ang sarili bago napalingon sa may ari ng boses na narinig niya. Dumating sa kinaroroonan nila ang Briarlaine knights na nahuli na nang dating.
At sa hindi namang malamang dahilan, yumukod si prince Teiran, habang nakapamewang ang dalawa niyang kamay sa magkabilaang baywang upang maging kapantay niya ng taas si Airleya na hindi inaasahang magtama ang kanilang mga titig sa isa't -isa. Ilang pulgada lang ang layo ng mukha nila.
Sumilay ang ngiti sa labi ni prince, bago ibinuka ang bibig at lumabas sa bibig niya ang pangalan na gusto niyang itawag kay Airleya.
“Air.”
At nang marinig ni Airleya ang pangalan na gustong itawag ni Prince Teiran sa kanya. Sa hindi malamang dahilan, nahigit ni Airleya ang kanyang paghinga.
Magsasalita sana si Prince Teiran para sana asarin si Airleya na nakita niyang napatigil sa paghinga ang babaeng kaharap ng dumating ang dalawang knights na parating kasama ng dalaga.
“See you later, Air.” anito, at naglakad palayo kay Airleya habang kumakaway ang kamay nito. Sa babaeng nakalimutang huminga.
___________________________________