"Ναι, αλλά γιατί θες να μάθεις τους πρώην μου;" του είπα.
"Από απορία" απάντησε.
"Αχα, μάλιστα" είπα.
"Τι ήθελες να μου πεις;" ρώτησε η Αριάδνη όταν ήρθε.
"Ότι η Βάσω μου είπε πως είστε φίλες τώρα. Και ήθελα να σε ρωτήσω αν ισχύει" απάντησε ο Φώτης.
"Α ναι ισχύει. Επίσης, ασχετο αλλά θες μια μέρα να βγούμε να τα πουμε;" του είπε η Αριάδνη.
"Πείτε τα εσείς, εγώ φεύγω" είπα.
"Όχι, κάτσε δεν έχω θέμα" μου είπε η Αριάδνη.
"Έτσι κι αλλιώς θα πηγαινα και εγώ κάτω στο προαυλιο." είπα και έφυγα.
Μετά από πέντε λεπτά ξαναγυρισα και χτυπησε το κουδούνι οπότε η Αριάδνη έφυγε.
"Αφού σου έχω πει ότι δε θέλω την Αριάδνη γιατί έφυγες ενώ μου είπε να βγούμε;" με ρώτησε.
"Σορρυ κιόλας δεν ήξερα ότι έπρεπε να σε βγάζω και από τις δυσκολες θέσεις σου." του είπα και έφυγα.
Πήγα στην αίθουσα πληροφορικής και μετά μαζί με την Κατερίνα πήγαμε στην πόρτα της εισόδου και περιμεναμε τη Θεοφανια να έρθει από την κοπάνα.
Όταν ήρθε πήγαμε και κάτσαμε σε ένα παγκάκι όπως πάντα.
Μιλήσαμε για διάφορες βλακείες μέχρι που χτυπησε το κουδουνι και πήγαμε στις τάξεις η δική μου τάξη ήταν ανοιχτή οπότε μπήκα πρώτη από τις άλλες και πηγα και έκατσα. Μετά από λίγο ήρθαν όλοι και ξεκινήσαμε μάθημα.
[ ... ]
Τελείωσε και η τελευταία ώρα και τώρα σχολάω. Οι άλλες δύο είχαν πεντάωρο και έχουν σχολάσει ήδη.
Ενώ εγώ πρέπει να πάω σπίτι 30 λεπτά μόνη μου.
Κάποια στιγμή έτριψα σε ένα στενό και είδα μπροστά μου να περπατάει ο Φώτης.
Ας κάνω ησυχία προτιμώ να μιλάω με τα φαντάσματα παρά μαζί του. Άλλο που τον θέλω.
Έχουν περάσει δέκα λεπτά από όταν έφυγα από το σχολείο και ακόμα είναι μπροστά μου.
Δυστυχώς για εμενα μόλις χτυπησε το κινητό μου και δεν είναι στο αθόρυβο, οπότε ο Φώτης γυρισε να κοιτάξει και με είδε. Τι ωραία!
Εκείνος σταμάτησε και εγώ συνέχισα να προχωράω μέχρι που έφτασα σε αυτόν και άρχισε και αυτος να περπατάει μαζί μου.
Συνεχίσαμε να προχωράμε μαζί μέχρι που φτάσαμε σπίτι. Πρώτα στο δικό του και μετά εγώ στο δικό μου.
Μένει κυριολεκτικά ένα λεπτό και λιγότερο με τα πόδια από το σπίτι μου και δε νομίζω να τον έχω ξαναδεί ποτέ. Περίεργο πάντως.
"Πας να διαβάσεις;" με ρωτησε η μάνα μου αφου είδε ότι ανέβαινα τις σκάλες.
"Όχι ακόμα." απάντησα.
"Τότε γιατί δεν πας να φας πρώτα;" με ρώτησε.
"Δεν πεινάω θα φαω μετά. Έφαγα στο σχολείο έτσι κι αλλιώς." είπα και πήγα πάνω.
Άλλαξα ρουχα και έκατσα στο κρεβάτι οκλαδόν.
Θυμάστε την ομαδική που έχουμε με όλη την πρώτη; Είναι και ο Φώτης. Τώρα σκέφτομαι όμως αν θα του κάνω αίτημα ή όχι. Θα του κάνω και ο Θεός μαζί μου.
Κοιτουσα κάθε ένα λεπτό το κινητό μου για δέκα λεπτά για να δω αν με δέχτηκε.
Μέχρι που με δέχτηκε και με ακολουθησε κι αυτός.
ΑΑΑΑ! ΜΕ ΧΑΝΕΤΑΙ!
Ένα follow back και μία αποδοχή ήταν. Πώς κανεις έτσι;
Ασε με να χαρω μία φορά με την ησυχία μου.
Αυτή είναι η ενοχλητική φωνουλα μεσα στον κεφάλι μου. Ή αλλιώς το υποσυνείδητό μου.
"Βάσω έλα λίγο!" μου είπε η μάνα μου.
Ωχ. Δε μ' αρέσει αυτό. Εκανα το σταυρό μου και πηγα στο σαλόνι.
"Πώς μπορώ να ανεβάσω στόρυ ινσταγκραμ ένα βίντεο που είδα;" με ρώτησε.
Τσαμπα αγχωθηκα εγώ;
Πάντα αυτό κανεις.
"Πατάς το βελάκι που είναι για να το κοινοποιήσεις και μετά πατάς εκεί που λέει η ιστορία μου" απάντησα.
"Α οκ ευχαριστώ." είπε και ξαναπήγα πάνω.
Κοίταξα το καινουριο πρόγραμμα που έχουν ανεβάσει στο σάιτ του σχολείου και έβγαλα όσα βιβλία έχω για αυριο έξω. Πάλι καλά αυριο εχω πεντάωρο!
[ ... ]
Μετά από πολυ ώρα τελείωσα τα μαθήματα του σχολείου και τα αγγλικά για αυριο.
Μπήκα λίγο και χαζεψα στο tik tok μέχρι που ηρθε μήνυμα από τον Φώτη που με ρωτουσε τι έχουμε μαθηματικά. Του απάντησα και πήγα στο σαλόνι να δω καμια ταινία.
Μετά από καμιά ώρα αποφάσισα να βγω και έστειλα στα κορίτσια.
Αφου κανονίσαμε στις 7:30 πήγα πάνω να ετοιμαστώ.
[ ... ]
Πέρασαν 2 ώρες και ήμουν έτοιμη.
Ρουχα:
(με τα παπούτσια και την τσάντα)
Makeup:
Μαλλιά:
Βγήκα έξω από το σπίτι και πήγα να βρω τα κορίτσια για να παρουμε όλες μαζί ταξί.
Αφού τις βρήκα και πήραμε και ταξί πηγαμε σε ένα club.
Αφού μπήκαμε στο club πηγαμε και καθίσαμε σε ένα τραπέζι και μετά από λίγο παραγγείλαμε κοκτέιλς. Ένα για την κάθε μία.
"Εγώ παω λίγο στο μπάνιο." είπα και έφυγα.
Πήγα στο μπάνιο και έβγαλα ένα κραγιόν από την τσάντα, το οποίο είχα πάρει σε περίπτωση πού φυγει το κραγιόν για να βάλω ξανά.
Αφού ξαναέβαλα κραγιόν βγήκα από το μπάνιο, αλλά με το που είδα ποιος είναι στο τραπέζι μας ξαναμπήκα στο μπάνιο.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Και ναι ήταν ο Φώτης όσοι το βρήκατε. Αρχικά, τι σκατά θέλει στο τραπέζι μας; Δεύτερον, τι σκατά θέλει εδώ;
Λοιπόν, θα βγω. Στην τελική σιγά δεν είναι κάτι
Βγήκα ξανά έξω από το μπάνιο, πήγα στο τραπέζι και έκατσα.
"Αυτός τι θέλει στο τραπέζι ΜΑΣ;" ρώτησα ψιθυριστά Θεοφανία.
"Τελευταία στιγμή η παρέα του ακυρωσε και του είπαμε να κάτσει μαζί μας" μου απάντησε.
"Α τι ωραία" είπα ειρωνικά.
Θα φυγει κάποια στιγμή που θα πάει. Εδώ θα μείνει για παντα αυτός; Θα βαρεθεί, σωστά;
[ ... ]
Έχουν περάσει τρεις ώρες. Τώρα η ώρα είναι 11 και ακόμα να φυγει ο άλλος. Δεν αντέχω.
Επίσης με πήρε η μαμά μου και μου είπε ότι σήμερα θα βγει με τον μπαμπά και θα μείνουν σε ένα ξενοδοχείο εκεί κοντά. Οπότε σπίτι μπορώ να γυρίσω ότι ώρα θέλω.
"Λοιπόν, τι να κάνουμε;" είπε η Κατερινα οριακά μεθυσμένη.
"Πάντως σίγουρα δε θα πιεις άλλο" της είπα και χτυπησε το κινητό μου.
"Ποιος είναι;" με ρώτησε η Θεοφανια.
"Ο Αντώνης" της απάντησα.
"Τι;" ρώτησα όταν σήκωσα το τηλέφωνο.
"Τι ωρα θα γυρίσεις σπίτι;" με ρώτησε ο Αντώνης.
"Ε δεν ξέρω." είπα.
"Καλά γεια" είπε και το έκλεισε.
"Ποιος είναι ο Αντώνης" ρώτησε ο Φώτης.
"Ο α..." πηγε να απαντήσει η Θεοφανια αλλά τη σταμάτησα διακόπτοντας την.
"Ο Αντώνης είναι ένας πολυ καλός και ωραίος φίλος μου από το γυμνάσιο, αλλά δυστυχώς πηγαμε σε διαφορετικά λύκεια" είπα.
"Και τώρα πρεπει να φυγω γιατί με περιμένει και ο Αντώνης." είπα.
"Και εγώ πρέπει να φυγω γιατί έχω κάτι να κάνω" είπε ο Φώτης και έφυγε και αυτός μαζί μου.
"Θες να σε πάω εγώ σπίτι;" με ρώτησε.
"Οχι, θα πάρω ταξί" είπα.
"Δε θα βρεις τέτοια ώρα" μου είπε.
"Τότε θα πάω με τα πόδια" είπα.
"Γιατί να μη σε παω εγώ;" είπε.
"Γιατί κι εσυ με τα πόδια θα με πας" είπα.
"Με μηχανή θα πάω" είπε.
"Γιατί έχεις μηχανή;" τον ρώτησα.
"Γιατί να μην έχω μηχανή;" είπε.
"Γιατί είσαι 15 με 16" απάντησα.
"Ε και;" είπε.
"Καλά ασ' το." είπα.
"Τελικά να σε πάω;" με ρώτησε.
"Καλά" είπα και πήγαμε στη μηχανή.
Ανέβηκα στη μηχανή και μετά ανέβηκε και αυτός. Μου έδωσε κράνος και αφού το έβαλα ξεκίνησε.
"Με αυτόν τον Αντώνη πώς ξεκινήσατε να μιλάτε;" με ρώτησε.
"Πλάκα σου 'κανα. Αδερφός μου είναι" απάντησα.
"Ποιος; Ο Αντώνης;" με ρώτησε.
"Ναι" απάντησα.
"Και γιατί μου έκανες πλάκα;" με ρώτησε.
"Για να δω την αντίδραση σου." απάντησα.
"Μάλιστα" είπε.
"Να σου πω, πούνα σε αφήσω;" με ρώτησε και κοίταξα γυρω να δω πού είμαστε.
Λοιπόν, από εδώ είναι δύο λεπτά με τα πόδια για το σπίτι, οπότε πιστεύω καλά είναι εδώ.
"Ασε με εδώ" του είπα.
"Οκ" απάντησε και σταμάτησε.
Κατέβηκα, του έδωσα το κράνος και προχώρησα για να φτάσω στο σπίτι.
Και κατ!
Γειαααα!
Τι κάνετε;
Άργησα να ανεβάσω κεφάλαιο γιατί δεν είχα ιδέες. Ελπίζω την επόμενη φορά να ανεβάσω πιο συντομα.
Μπαιιιιι!
Σας λατρευωωωω!
<3333