ទីប្រឹក្សាបេះដូង
តីងៗៗៗៗ
សម្លេងសារលោតឥតឈប់ធ្វើឲជីមីនទាញមកមើលប្រុងស្រែកហៅនាងល្អិតប៉ុន្តែសារដែលលោតលើអេក្រង់ឲគេចាប់អារម្មណ៍ជាខ្លាំងទើបធ្វើជាមនុស្សខ្វះសីលធម៌លួចមើលទូរសព្ទ័អ្នកដទៃ
[មនុស្សអត់កេរ្តិ៍ខ្មាសដណ្ដើមគូដណ្ដឹងគេ]
[មនុស្សល្អតែសំបកក្រៅ]
[លេខាចិត្តសឿងដណ្ដើមគូដណ្ដឹងគេ]វាជាខមិនដែលមានគណីមួយនោះបានផុស តើមានអីយល់ច្រឡំមែនទេ
គណីអាថ៌កំបាំងនេះតែងតែផុសអាក្រក់ពីគេ ដំបូងគេក៏ឆ្ងល់ឥឡូវយល់ហើយថាប្អូនគេតែងតែចាក់គេពីក្រោយខ្នង
(តីងៗសម្លេងcmm)
<វាមានន័យថាម៉េចអាឈូហឹកហឺ>ជីមីនលើកទូរស័ព្ទបង្ហាញទៅអ្នកដែលទើបដើរចេញមក
<ឯងជាអ្នកតាមបំផ្លាញបងរហូតឬហឹកៗហឺហេតុអីធ្វើបែបនេះ>ខ្ញុំស្រឡាញ់ទំនុបបម្រុងឯងរហូតតែឯងបែរជាតបស្នងដោយបែបនេះឬ
<មែន បើបែបនោះវាយ៉ាងម៉េច >បំណាច់ថាដឹងហើយគ្មានហេតុផលអីត្រូវសម្ដែងទៀតទេ
<ហេតុអីឯងធ្វើបែបនេះហឹកហឺ>គេច្បាស់ណាស់ថាបានមើលថែគេយ៉ាងល្អចុះហេតុអីនៅក្បត់គេទៀត
<មកពីខ្ញុំស្អប់ឯងស្អប់ៗខ្លាំងទៀតផង>គេដាំចិត្តស្អប់តាំងពីដឹងថាជីមីនជាប្អូនយីបូឯណោះ
ពួកគេទាំងពីរមិនខុសគ្នាទេតែហេតុអីបានជាជីមីនអាចមានជិវិតល្អ ឯគេបែរជាគ្រាន់ជាបុគ្គលិកធម្មតាក្នុងក្រុមហ៊ុនប៉ុណ្ណោះ(ក្រុមហ៊ុនយីបូ)
រឿងស៊ូមីស្អប់ជីមីន ព័ត៌មានបំផ្លាញកេរ្តិ៍ឈ្មោះនិងគ្រប់យ៉ាងដែលតែងតែធ្វើឲជីមីនមានបញ្ហាឬឈឺចាប់វាគឺផែនការគេទាំងអស់គេតែងតែចាក់រុកឲស៊ូមីដាំចិត្តស្អប់ជីមីនដែរ ហើយពេលមានរឿងគេតែងតែជាអ្នកចែករំលែងនិងបន្ថែមបន្ថយតាមក្រោយ
<ឯង ឯងចេញទៅចេញឲបាត់កុំឲយើងឃើញមុខទៀតហឹក>គេខំទប់ទឹកភ្នែកមិនឲហូរព្យាយាមធ្វើខ្លួនរឹងមាំតែវាពិបាកធ្វើណាស់
<អើ យើងក៏មិនចង់នៅដែរ>ថាហើយនាងក៏ដើរចេញទៅដោយមិននឹកស្ដាយអនុស្សារីយ៍និងលុយដែលនាងធ្លាប់ជំពាក់ជីមីន😂
<ហឹកៗៗហេតុអី្វហឹកហឺហេតុអី្វមានរឿងបែបនេះ?តើព្រោះកម្មពាមែនទេ>បងប្អូនដ៏ល្អលួចចាក់ក្រោយខ្នងបែបនេះគេឈឺចាប់ណាស់ តើស៊ូមីបែបនេះដែរឬ
_______
¶ស្អែកឡើង
នៅបន្ទប់ខនដូរយ៉ាងទូលាយបង្ហាញឲឃើញមនុស្សពីរនាក់មើលទៅហាក់ដូចមានភាពមិនចុះសម្រុងនឹងគ្នា
<និយាយមកអាម្នាក់នោះជាអ្នកណា ជាមីន យ៉ុនហ្គីតើពិតដែរទេ>ទោះបីជាមានព័ត៌មានក៏គេមិនជឿព្រោះព័ត៌មានបច្ចុប្បន្នចេះតែចុះផ្សាយឲតែបានល្បីមិនខ្វល់ថាប៉ះពាល់ដល់មនុស្សប៉ុន្មានអ្នកទេ
<អឹម>ជីមីនខាំមាត់ងក់ក្បាល គេនិយាយមិនចេញទេវាអួលណែនឲតែឮឈ្មោះរាងក្រាស
<ហេតុអីជាគេ>សម្លេងរបស់អ្នកជាពូនៅពេលឮការឆ្លើយតបរបស់ក្មួយធ្វើខ្លួនហួសចិត្តជាខ្លាំង
<ហឹកហឺ.ក្មួយមិនដឹងទេ ក្មួយក៏មិនចង់ដែរហឹក.តែត្រង់នេះគឺមានគេហើយហឹកហឺមានមីន យ៉ុនហ្គី>ជីមីនក្ដោបដៃចូលគ្នានិយាយទាំងទឹកភ្នែកគេត្រៀមនឹងប្រឈមរឿងចំពោះមុខធ្វើម៉េចបើគាត់បង្ខំហើយ
អតីតសង្សារយ៉ុនហ្គីត្រូវជាសង្សាជេហូបតែបែកគ្នាដោយសារយ៉ុនហ្គីកាលនោះជេហូបខូចចិត្តណាស់ផឹកនិងឃុំខ្លួនឯងក្នុងបន្ទប់រាល់ថ្ងៃ គេស្បថគេស្អប់ជនទីបីមួយជីវិត
<លោកពូ>ជីមីនទាញដៃជេហូបដែលងើបប្រុងចេញទៅដោយមិននិយាយអី គាត់ច្បាស់ជាខឹងខ្លាំងហើយបានដើរទៅទាំងបែបនេះ
ដឹប
មួយដៃត្រូវវាត់ទៅលើមុខសរបស់រាងតូចយ៉ាងដំណំ ធ្វើឲជីមីមិនអាចទប់ជំហរខ្លួនឯងបានរហូតដល់ដួលទៅលើឥដ្ឋ គេមិនតដៃគឺអង្គុយឱនមុខចុះសម្រក់ទឹកភ្នែក គេមិនហ៊ានសម្លឹងមើលភ្នែកអ្នកជាពូដែលមើលមកគេដោយក្ដីខឹងស្អប់ទេ
<ឯងធ្វើឲពូអស់សង្ឃឹមណាស់
ផាក ជីមីន>អ្នកជាពូពោលប្រយោគចាក់ដោតហើយក៏ដើរចេញទៅដោយកំហឹង មនុស្សម៉ាគគោកគេមិនថាទេតែហេតុអីត្រូវជាមីន យ៉ុនហ្គីមនុស្សដែលគេស្អប់ ជាពិសេសទាំងដឹងហើយថាយ៉ុនហ្គីមានគូដណ្ដឹងហើយហេតុអីទៅស្រឡាញ់របស់មានម្ចាស់ ចូលចិត្តណាស់ឬ ចង់ធ្វើជាជនទីបីណាស់ឬ ចង់ឲគ្រប់គ្នាស្អប់និងមើលងាយណាស់ឬ🙃
[អា៎ជីមីនពួកយើងគឺពូកែណាស់]
[អា៎ជីមីនមិនដែលឲពូខកចិត្តសោះ]
[ជីមីនជាមោទនភាពរបស់ពូ]
ស្រមៃទៅអតីតកាលឲរាងតូចកាន់តែមិនអាចឃាត់ទឹកភ្នែកបានពេលនេះវាប្រែជាក្រឡាប់ចាក់អស់ហើយ ខ្ញុំបាត់បង់គ្រប់យ៉ាងហើយ
*គាត់ខឹងខ្ញុំខ្លាំងបែបនេះមិនខុសទេ ព្រោះគាត់ស្អប់អ្នកទីបីស្នេហាគាត់បែកគ្នាដោយសារអ្នកទីបីចូលមក តែខ្ញុំក៏មិនដែលគិតថាខ្លួនឯងឈរត្រង់ចំណុចនេះដែរ ព្រោះពីដើមខ្ញុំក៏ស្អប់ជនទីបីដែរ*
*គេជាមោទនភាពរបស់ខ្ញុំតែគេបែរជាធ្វើទង្វើបែបនេះ ប្រហែលជាខ្ញុំរំពឹងលើក្មួយនេះពេកហើយ*
គេសំដៅថាប្រព្រឹត្តទាំងដឹងថាគេស្អប់ ពិសេសមនុស្សដែលគេតែងតែមានមោទនភាពរហូតមកទៀត
______
¶បច្ចុប្បន្ន
(អ្នកទាំងអស់គ្នាចាំកាលពីភាគមួយទេដែល
ជីមីនចេញទៅនោះឥឡូវជាភាគបន្តពីពេលដែលគេចាកចេញ)
រាងតូចដែលអង្គុយយោលជើងក្នុងទឹកនឹកគិតដល់អតីតកាលកន្លងដែលបានសាងនៅប្រទេសLធ្វើឲទឹកភ្នែកហូរដោយមិនដឹងខ្លួន បើគិតទៅនេះក៏មួយខែហើយដែលគេចាកចេញពីប្រទេសLចាកចេញពីបេះដូង
ប្រូង!
មិនយូរសម្លេងនៃការប៉ះទង្គិចរវាងទឹកនិងអ្វីមួយក៏បន្លឺឡើងឯទឹកត្រូវខ្ទាតមកផ្ទៃខាងលើដោយសារកម្លាំងសង្កត់នៃរាងកាយតូចច្រលឹងមួយ ត្របកភ្នែកបិទជិតឈឹងដៃជើងក៏បញ្ឈប់ចលនារាងកាយតូចស្ដើងត្រូវលិចបាត់ទៅក្នុងទឹកជម្រៅប្រហែល1.50ម៉ែត្របន្តិចម្ដងៗ ទឹកមិនជ្រៅតែមនុស្សបែរជាធ្វើឲវាជ្រៅដោយប្រឹងជ្រមុជឲរាងកាយនៅក្រោមទឹក
(អូនព្រមធ្វើសង្សាបងទេ)
(កូនក្មេងៗ ក្មេងចម្កួត)
(នៅក្បែរបងរហូតណា)
(បងស្រឡាញ់អូន)
(បីខែក្រោយបងរៀបការហើយ)
សន្សើមនេត្រាធ្លាក់មកលាយជាមួយទឹកដែលនៅក្នុងអាង បេះដូងគេពេលនេះឈឺខ្លាំងណាស់ ឈឺលើសរាល់ដងទៅទៀត តើគេគួរបញ្ចប់ជីវិតពេលនេះទេ គេមានអារម្មណ៍ថា
ឯការណាស់ ឈឺខ្លាំងណាស់ គេបាត់បង់ស្នាមញញឹម បាត់បង់ភាពរីករាយទៅហើយតើគេរស់មានន័យអី
<ជីមីន!ប្រូង>សម្លេងស្រែកឡើងសឹងខ្ទរភូមិគ្រឹះនាយសង្ហាជឺយៀនប្រញាប់លោតទៅតាមស្រង់រាងកាយដែលស្ងៀមស្ងាត់ក្នុងទឹកឲឡើងមក រាយតូចច្រលឹងត្រូវបានដាក់ថ្នមៗទៅលើមាត់នៃអាងទឹក ជឺយៀនក៏ធ្វើការសង្រ្គោះបឋមដៃមាំធំៗត្រូវដាក់ត្រួតគ្នាសង្កត់លើទ្រូងរបស់ជីមីន ម្ដងម្កាលនាយក៏ឱនមកបញ្ចូលខ្យល់និងស្ដាប់ចង្វាក់បេះដូងរាងតូច ទីបំផុតការខិតខំរបស់នាយមិនអត់ប្រយោជន៍ទេ
<អ្ហឹកៗ!>ជីមីនឈ្លក់ទឹកគេមិនអាចក្រោកបានទេត្របកភ្នែកគេក៏ទន់បិទទៅបន្តិចម្ដងៗ តែយ៉ាងណាមុនបិទគេនៅតែអាចឃើញនៅមុខសង្ហាដែលជួយគេចេញមក
<ហេតុអីជួយខ្ញុំ>និយាយបានត្រឹមនេះត្របកភ្នែកស្ដើងក៏បិទទៅម្ដងទៀត
<ព្រោះអូនជាពន្លឺបង>បងដឹងច្បាស់ថាអូនស្រឡាញ់គេបែបនេះទើបបងគ្មានភាពក្លាហានក្នុងការសារភាព គេជាពន្លឺជាបេះដូងអូន ចំណែកអូនជាពន្លឺជាបេះដូងបង ដូច្នេះបើអូនមានរឿងអីតើបងអាចរស់ដោយរបៀបណា
∆មន្ទីពេទ្យ
នៅក្នុងបន្ទប់ពោពេញទៅដោយព៌ណសសឹងតែមួយផ្ទៃរាងតូចច្រលឹងកំពុងគេងនៅលើគ្រែលង់លក់ដោយការអស់កម្លាំង ត្រូវហើយក្រោយពីសន្លប់ជឺយៀនក៏បាននាំគេមកមន្ទីពេទ្យរួចទើបខលទៅរាងសង្ហាជាបងតាមក្រោយ
<ហ៊ឹម>សម្លេងក្រហឹមនិងការរើបម្រាស់ខ្លួនរបស់ជីមីនមិនបានរំខានដល់ដំណេករបស់ជឺយៀននោះទេព្រោះថាគេមើលថែជីមីនពេញមួយយប់ទើបបានគេងប្រហែលម៉ោងជិត5នេះឯង
<នេះ!>រាងតូចភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងមិននឹកស្មានថានៅពេលគេឈឺក្រៅពីបងទាំងបីនិងមិត្តគេនៅមានអ្នកស្ម័គ្រមើលថែគេពេលឈឺសោះ
បើយើងបញ្ឈប់ការរត់តាមចាប់ក្ដីស្រឡាញ់ពីមនុស្សមិនខ្វល់ពីយើងនោះយើងនឹងឃើញអ្នកដែលស្រឡាញ់យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះយើង
<អូហ៍មីនភ្ញាក់ហើយហ៎ នេះញុាំបបរទៅបងបានធ្វើទុកឲ >បន្ទប់ពេទ្យគឺឯកជនចឹងហើយទើបមានផ្ទះបាយនៅក្នុងនឹងដែរ មុនគេងគេបានត្រៀមរបស់ញុាំទុកឲរាងតូចជាស្រេច
<លោកធ្វើហ៎?>ជីមីនភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងពេលឮគេថាធ្វើដោយផ្ទាល់ដៃ កូនអ្នកមានចេះធ្វើម្ហូបឆ្ងាញ់ថ្នាក់នេះហ៎មិនចង់ជឿសោះ
<ហឹមឆ្ងាញ់ណាស់ និយាយចឹងតើលោកជាអ្នកនាំខ្ញុំមកទីនេះហ៎?>
<មែនហើយអូនមានការអីហ៎>រាងតូចក្រវីក្បាលហើយក៏ងាកមកចាប់អារម្មណ៍ចានបបរខ្លួនវិញ តាមពិតគេដឹងអារម្មណ៍របស់ជឺយៀនចំពោះគេតែគេគ្មានសល់ចំណែកបេះដូងទេ
ចាប់បើកបន្តវគ្គបច្ចុប្បន្នមិនមែនអតីតកាលដ៏ឈឺចាប់