နှစ်လခွဲမျှကြာပြီးနောက် ကျောင်းတိုင်း၏ နွေရာသီပိတ်ရက်ရောက်ရှိလို့လာပြီဖြစ်သည်။
ပြဿနာရှာနိုင်လွန်းသော ပြဿနာအိုးလေး၏ အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်မွေးနေ့လည်း ရောက်ရှိပေတော့မည်။
အသက်နှစ်ဆယ်နဲ့ အထက်တန်းပြီးရတဲ့အကြောင်းရင်းကတော့လား.....။ Alexက အတန်းတင်စာမေးပွဲကို သူစိတ်မပါရင်မပါသလို ဝင်မဖြေတတ်လို့ပါပဲ။
"ဂုဏ်ယူပါတယ် နောက်ဆုံးတော့ မင်းအထက်တန်းအောင်သွားခဲ့ပြီ"
Alexက လက်ခုပ်ဖွဖွတီးဟန်ဆောင်နေတဲ့သူ့ကို မျက်လုံးစွေစောင်းလို့ ကြည့်လာသည်။ ထို့နောက် လက်ညိုးထိုး၍ အော်လာလေသည်။
"မကောင်းတဲ့ချစ်သူရည်းစား!"
"မှန်တယ် ကိုယ်ကမကောင်းဘူး...... ဒါကြောင့် ကောလိပ်မဝင်ခင်စပ်ကြား မင်းအတွက်အချိန်စာရင်းပြုစုထားတယ်"
"မလုပ်နဲ့!"
အချိန်ပြည့်သင်တန်းများနှင့် သူ့ဆီညတိုင်းရောက်လာမည့် လေ့လာရမည့်အချက်အလက်များအကြောင်း တွေးမိတော့ Alexမှာ လေသံကိုပြင်ရသည်။
"ကျွန်တော်ခုနကနောက်လိုက်တာ ခင်ဗျားကအကောင်းဆုံးပဲ ခင်ဗျားရဲ့အိုးရော ခင်ဗျားရဲ့အတွင်းသားတွေရော ခင်ဗျားရဲ့နှုတ်ခမ်းသားတွေရော အရမ်းကောင်းတယ် အခုပဲလုပ်ခွင့်ပေးနိုင်မလား"
"?"
ခါးကိုဖက်၍ ခေါင်းတိုက်ချွဲပြလာသူကို တွန်းထုတ်၍.......
"ဒီမနက်လေးတင်လုပ်လာခဲ့ကြတာလေ"
"တစ်ခါတည်းနဲ့ဘယ်လိုလုပ်အားရမှာလဲ"
Alexမကျေမချမ်းနဲ့ မျက်မှောင်ကြုတ်ပစ်သည်။
ဒီမနက်မှာ ယူနီဖောင်းအပြည့်နဲ့သပ်ရပ်နေတဲ့ ဦးဟန်သစ်ကိုတွေ့တော့ သူစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အိပ်ရာပေါ်ဆွဲလှဲကာ တစ်ချီဆွဲခဲ့သည်။
ဒါပေမယ့် ဦးဟန်သစ်က အရမ်းဆိုးဝါးပါသည်။ မာန်မကျသေးတဲ့ သူ့ရဲ့အကောင်နဲ့ သူ့အားခြိမ်းခြောက်လာခဲ့၏။
'ဒီမနက်မင်းဆက်လုပ်တာနဲ့ ဒီညကစပြီး မင်းကိုအခန်းပြင်ကန်ထုတ်ပစ်မယ်'လို့။
"မင်းကိုပြောရဦးမယ်........ စက်ရုပ်ဆိုရင်တောင်မှပဲ မင်းရဲ့ဒီလုပ်ပုံကို သည်းခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး"
"လူကိုပြောရက်လိုက်တာ"
နှာခေါင်းကိုဖွဖွကုတ်ပြီး Alexက ပက်ခနဲပြန်ပြောသည်။
"မင်းပြောသလိုပဲ မင်းကလည်းလုပ်ရက်လိုက်တာ....... ဘယ်နှစ်ရက်မှတောင်မရှိသေးဘူး ကိုယ်ဖွတ်ဖွတ်ကျေနေပြီ"
"ခင်ဗျားပဲ ကြိုက်တယ်ပြောခဲ့တယ်လေ"
"....? ဟုတ်ပါတယ် ကိုယ့်အမှား"
Alexက ရယ်နေပြီး သူ၏ခါးကိုဆွဲဆိတ်လာပြန်သည်။ ဟန်သစ်ထိုလက်ကိုရိုက်ထုတ်ကာ.......
"မွေးနေ့ကဘယ်တော့လဲ"
"29ရက်နေ့"
"ဘာလုပ်ဖို့စဥ်းစားထားပြီလဲ"
လက်တစ်ဖက်က ဟန်သစ်၏ရင်ဘတ်ကိုပွတ်သပ်လာသည်။
"တစ်နေ့လုံးတစ်ညလုံး ဦးဟန်သစ်ကိုလုပ်ဖို့ အာ့!"
ဆတ်ခနဲနားရွက်လိမ်ဆွဲခံရတော့ Alexက စူပုပ်ပုပ်ဖြင့် ထအော်လေ၏။
"ခင်ဗျားသာ ကျွန်တော်သဘောကျတဲ့လူဟုတ်မနေရင်လေ....."
"အွန်ဟွန်း"
"ကျစ်!"
"မင်းက ငါ့ကိုကိုယ်ထိလက်ရောက်စော်ကားမယ်ပေါ့?"
"အခုလည်း စော်ကားနေမိတာပါပဲ"
Alexစကားကြောင့် ဟန်သစ် သွားများပေါ်သည်အထိ ပြုံးရယ်လိုက်မိ၏။ နှုတ်ခမ်းပါးထက်အနမ်းခြေမိရင်း ဆူပူဟန်ဆောင်လိုက်၏။
"ပြဿနာကောင်လေး......"
........
........
မွေးနေ့သို့ရောက်သောအခါ Alexက ဟန်သစ်နဲ့တူနှစ်ကိုယ်ရှိနေချင်သော်ငြား လျစ်လျူရှုမိတာကြာပြီဖြစ်သော သူငယ်ချင်းများကို တစ်ဝိုင်းလိုက်ကျွေးရသည်။
"ဟိတ်ကောင်........ ကြောင်ကလေးတွေကိုမခေါ်တော့ဘူးလား"
Alexက သူ့ကိုစကားပြောလာသူရဲ့ကိုယ်ပေါ်၌ တွယ်ကပ်နေသော ကြောင်လူသားမလေးတွေကို မျက်လုံးတစ်ချက်ပင့်ကြည့်ပြီး ခေါင်းခါပြသည်။
"တကယ်ကြီးလား...... အာသဝေါတရားကုန်ခမ်းသွားတာတော့မဟုတ်ဘူးမလား"
Alexက ပြန်မဖြေ။ ထိုအစား အပြုံးဖြင့်တုံ့ပြန်ပြီး ဘီယာကိုတစ်ကျိုက်တည်းမော့လိုက်သည်။
သူ၏ထောင့်ြဖတ်နေရာတွင် ထိုင်နေသည့် သူငယ်ချင်းကမူ Sexyကျသော ကြောင်ဝတ်စုံလေးကိုဝတ်ထားသောကောင်မလေးအား ပေါင်ပေါ်တင်ပြီး လှုပ်ယမ်းနေရင်းက......
"မင်းတို့မသိသေးဘူးလား ဒီတလော Alexမှာ ကစားစရာအသစ်တစ်ခုရှိနေတာလေ ဟုတ်တယ်မလားAlex"
"တကယ်ကြီးလား...... ငါတို့ဘာလို့မသိရတာလဲ"
"တအားငြိမ်နေကတည်းက တစ်ခုခုပဲလို့ငါထင်ခဲ့သားပဲ"
"ဟေး ဘယ်သူလဲ ဆွဲဆောင်မှုရှိလား"
Alexနှုတ်ခမ်းတွန့်ရုံပြုံး၍ မတ်တပ်ထရပ်သည်။ ထို့နောက် စကားတစ်ခွန်းဆို၍ လက်ပြနှုတ်ဆက်ရင်း ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
"သူက ကစားစရာမဟုတ်ဘူး"
ဦးဟန်သစ်က သူ့အတွက်တော့ တစ်ဘဝလုံးစာရယူနိုင်ဖို့ ဗီလိန်လုပ်ပြီး လုယူခဲ့ရသူပဲ။
.......
.......
အပြင်ကိုရောက်တော့ စူးရှတဲ့နေရောင်ကြောင့် မျက်ခုံးကိုစုတွန့်လိုက်သည်။ အထဲမှာ ညဥ့်သန်းခေါင်ယံလို မှောင်မိုက်နေသလောက် အပြင်မှာတော့ လင်းထင်းနေသည်။
Alex သူ၏အမေနှင့်ဖုန်းခဏပြောကာ သဘောတူထားတဲ့အတိုင်း နေရာတစ်ခုဆီ ဦးတည်လိုက်သည်။ ထိုနေရာကား အသက်ကြီးကြီးလူအိုများနဲ့ ပြည့်နေပြီး အများစုမှာ မှတ်ဉာဏ်များရောထွေးဝေဝါးနေကြ၏။
သုံးနာရီမျှအချိန်ပေးကာ အလှူလုပ်ပြီးနောက် မိခင်ဖြစ်သူ၏ဖိတ်ခေါ်ချက်ကိုငြင်း၍ ဟန်သစ်ဆီသို့ အမြန်ဆုံးပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။
အိမ်ထဲရောက်တော့ ဟန်သစ်က အေပရွန်ဝတ်၍ ဟင်းချက်နေကာ မွှေးပျံ့သောအသားနံ့များမှာ မီးဖိုချောင်မှထွက်လာသည်။
Alex ထိုလူ၏နောက်ကျောကိုပွေ့ဖက်၍ ကိုယ်သင်းနံ့ကိုတစ်ဝကြီးရှိုက်ပစ်လိုက်သည်။
"ပြန်ရောက်ပြီလား......"
"အင်း"
"ဒီထက်ပိုကြာကြာနေမယ်ထင်ထားတာ"
"ခင်ဗျားကိုလွမ်းလို့"
ဟန်သစ်မျက်နှာထက်မဖော်ပြပေမယ့် မျက်မှန်အောက်ကမျက်ဝန်းတွေဟာ နူးညံ့ညင်သာသွားလေသည်။ နွေးထွေးသောရင်ငွေ့၏ အထိအတွေ့ကို ခံစားရင်း......
"ဒီနေ့ဘာလုပ်ဖြစ်ခဲ့လဲ"
"သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လိုက်သောက်ဖြစ်တယ်"
"အင်း......"
"ပြီးတော့ မာမီတောင်းဆိုထားတဲ့အတိုင်း ကျွန်တော်တို့ အယ်လ်ဇေးရှင်းသမားတွေကို သွားကြည့်ပြီး အလှူလုပ်ခဲ့တယ်"
"အယ်လ်ဇေးရှင်းသမားတွေ ? တိရစ္ဆာန်ထောက်ပံ့ရေး ဌာနကို သွားခဲ့တာလား"
ဟန်သစ်သိပ်မရှင်းပေ။
"လေလွင့်ခွေးတွေကို အစာကျွေးတာမဟုတ်ဘဲ ခွေးမွေးမြူရေးဌာနသွားပြီး တာဝန်ခံတွေကနေတစ်ဆင့် အစာတွေလှူခဲ့တာလား"
ဒါဟာ ကောင်းတဲ့ကိစ္စဖြစ်သည်။
Alexက သူ့အပြောကြောင့် အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်၍.......
"မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်ပြောတာက ခွေးမဟုတ်ဘူး ၊ ခွေးတွေကိုအစာမကျွေးခဲ့ဘူး။ အသက်ကြီးကြီးနဲ့သူငယ်ပြန်နေတဲ့လူတွေကိုပြောတာ"
".........."
ဟန်သစ် ဟင်းချက်နေရာမှရပ်ပြီး ဆွံ့အနေတဲ့မျက်နှာထားနဲ့ Alexကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
"မင်းအသက်ကဘယ်လောက်လဲ"
Alexမျက်နှာ မှုန်မှိုင်းစွာဖြင့်.......
"ဒီနေ့က ကျွန်တော့်မွေးနေ့ကို ခင်ဗျားကအသက်မေးနေရသေးတာလား"
"Oh......"
လှောင်ပြောင်သံကြောင့် နားမလည်ပါးမလည်စွာဖြင့် Alexအတွေးများသွားသည်။
သူတစ်ခုခုမှားပြောလိုက်မိတာလား။
ဟန်သစ်က Alexသတိထားမိတဲ့ပုံမပေါ်တော့ အဆုံးမှာ နှုတ်ခမ်းဖွင့်ဟပြီး အသံသေနဲ့......
"အယ်လ်ဇေးရှင်းမဟုတ်ဘူး....... အယ်လ်ဇိုင်းမား"
"အာ......"
"အာ?"
Alex သူ့အမှားသူသိလိုက်တော့ ရယ်ချင်စိတ်ဖြစ်သွားကာ ဟန်သစ်ရဲ့ခါးကိုဆိတ်ပစ်လိုက်သည်။
"ခင်ဗျားကလည်း ကျွန်တော်ကမသိလို့ပါ"
"သူများရှေ့ဆိုသတိထား အလှောင်ခံနေရမယ်"
"ဘယ်သူလာလှောင်ရဲမလဲ....... လှောင်ရယ်ရဲရင် သွားကျွတ်တဲ့အထိရိုက်ပစ်မယ်"
ထို့နောက် ဦးဟန်သစ်လက်ထဲက ယောက်ဇွန်းဖြင့် သူ့နဖူးစောင်းအရိုက်ခံလိုက်ရလေသည်။
........
........
"Happy Birthday"
Alexက ဟန်သစ်ပြင်ပေးထားတဲ့ကိတ်မုန့်ထက်က ဖယောင်းတိုင်ကိုမီးမှုတ်လိုက်သည်။
နွေးထွေးသော အဝါရောင်ဖျော့ဖျော့မီးရောင်အောက်မှာ Alexက ဟန်သစ်နှုတ်ခမ်းကို လက်မဖြင့်ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ အနီရောင်အဖြစ်ရုန်းကြွလာ၏။ Alex ထိုနှုတ်ခမ်းသားတို့ကို မွတ်သိပ်ခြင်းမပါဘဲ ထိကပ်ရုံမျှ ခပ်ဖွဖွလေးလိုက်နမ်းသည်။
ဟန်သစ်က နှုတ်ခမ်းထက်ကပုစဥ်းတောင်ပံခတ်သလို ခံစားမှုကို မှိန်းခံနေရင်း တစ်ကိုယ်လုံးကိုဖြေလျော့ထား၏။
Alexဘေးမှာဆို သူ့ရဲ့ပူပန်မှုတွေနဲ့ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုတွေဟာ အငွေ့ပျံပျောက်ကွယ်သွားတတ်ပြီး သက်သောင့်သက်သာဖြစ်လာစေသည်။
သူ့ရဲ့အမောပြေလေး.......။
လျှာကိုထုတ်၍ ကောင်လေး၏နှုတ်ခမ်းများကို လိုက်ဖမ်းတော့ တစ်ဖက်ကအံ့ဩသွားပုံရသည်။ ခဏမျှရပ်၍ မျက်ဝန်းတို့မှာနက်မှောင်လာသည်။
တစ်ဆက်တည်းဆိုသလိုပဲ Alexဟာ ဘယ်လောက်တောင်စိတ်ကြွနေသလဲမသိနိုင်ဘဲ သွေးရူးသွေးတန်းဖြင့် ဟန်သစ်ရှပ်ကိုဆုတ်ဖြဲကာ ညှပ်ရိုးနှင့်လည်ပင်းစပ်ကြားကို နမ်းရှိုက်ကိုက်ခဲလာခဲ့၏။
ဟန်သစ် Alexရဲ့ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ထားရင်း ခေါင်းမော့ကာညည်းမိသည်။ ထို့နောက် အသာတွန်းထုတ်ကာ သတိပေးလိုက်သည်။
"မွေးနေ့ကိတ်......"
သူအပင်ပန်းခံပြီးလုပ်ခဲ့တာ။ မွေးနေ့မှာ မစားလိုက်ရရင် သူစိတ်ကောင်းမှာမဟုတ်ဘူး။
Alexက ရပ်တန့်ပြီးနောက် အတွေးများဖြင့်လျှာကိုသပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဆွဲချကာ စားပွဲထက်ကတစ်ထပ်ကိတ်မုန့်အဖြူကို လီးဖြင့်ထိုးဖောက်လိုက်သည်။
ဟန်သစ်မျက်လုံးပြူးကာ ဘာမှမပြောနိုင်သေးခင် Alexက စားပွဲထက်ဝင်ထိုင်၍ ကုလားထိုင်ပေါ်က ဟန်သစ်ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး.........
"ဘယ်လိုနေလဲ အရသာခံကြည့်ရအောင်"
ထို့နောက် ခရင်မ်နဲ့ကိတ်သားတို့ပေပွနေတဲ့Dickကို အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲပြလိုက်သည်။ လက်ငါးချောင်းကြားက ခရင်မ်ဖြူများဟာ အပေါ်အောက်တွန်းထိုးသွားပြီး ထူးဆန်းပြီးစိတ်ကြွဖွယ်ရညကောင်းတဲ့မြင်ကွင်းအား ထွက်ပေါ်လာစေသည်။
ဟန်သစ်မှာ စိတ်ဆိုးရမည့်အစား Alexပေါင်ကြားသို့တိုးကာ ပါးစပ်ဖွင့်ဟလိုက်သည်။
/
Alex ဟန်သစ်၏ခေါင်းကိုအုပ်ကိုင်ရင် ကျေနပ်သည့်အသံထွက်လာသည်။
လီးကိုကိုင်ပြီးစုပ်တော့ ခရမ်အရသာနဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်းအနံ့က အရသာခံဖုပေါ် ရောက်ရှိလာသည်။ "
အားရပါးရကိုင်စုပ်နေရင်းမှ ပြွတ်ခနဲစုပ်ကာ ထိပ်ကိုလက်မဖြင့် ပွတ်ရင်း.......
"မင်းရဲ့ဒစ်က ကြီးပြီးရဲနေတာပဲ...... ကိုယ်အရမ်းကြိုက်တယ်"
Alexကို မျက်လုံးပင့်ကြည့်ပြီး လျှာထုတ်ကာ ဒစ်ထိပ်ကပေကြံနေတဲ့ခရင်မ်များကို လျက်လိုက်သည်။
"အင်း....... ခင်ဗျားအတွက်အထူးသီးသန့်"
"ပြွတ်! ကိတ်ကအရသာရှိတယ်"
"မွေးနေ့ရှင်ရဲ့လီးက ပိုပြီးအရသာရှိတယ်ထင်နေတာ"
"မင်းကအရသာအရှိဆုံးပဲ"
Alexက ဟန်သစ်ကိုဆွဲထူပြီး အနမ်းချင်းဖလှယ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အဝါရောင်မီးအိမ်ကိုလှမ်းပိတ်၍......
"ချစ်ရအောင်"
ဟန်သစ်က Alexလည်တိုင်ကိုတွဲခိုရင်း အသံတိတ်ခွင့်ပြုချက်ကိုပေးသည်။
အမှောင်ထုထဲ အချိန်တစ်ခုထိကြာအောင်နမ်းပြီးချိန်၌ နှစ်ယောက်ကြားက လိင်မှုအာသာဆန္ဒတောင့်တချက်ဟာ ပြင်းထန်နေလျက်ရှိသည်။
Alexက အဝတ်တွေကိုအမြန်ချွတ်ပြီး ဟန်သစ်ကိုနံရံမှာကပ်၍ ခြေတစ်ဖက်ဆွဲမ,ကာ တိုးဝင်ဖို့အသင့်ဖြစ်နေချိန်၌.......
"Ring! Ring! Ring!"
ကျယ်လောင်သောဖုန်းအော်သံက တိတ်ဆိတ်ခြင်းကိုဖြိုခွဲလာ၏။
Alexမျက်နှာပြောင်းသွားခဲ့သည်။ စိတ်မရှည်မှုနဲ့ဒေါသကြားမှာ အံ့အားသင့်မှုအချို့ပါရှိသည်။
ဒါကသူ့အမေအတွက်သီးသန့် Ringtoneသံလေ။
မိခင်၏အကျင့်စရိုက်အရ ဒီကိုလာမှန်းသိသိကြီးနဲ့တော့ တကူးတကဖုန်းခေါ်နှောင့်ယှက်မှာမဟုတ်။
ဟန်သစ် သက်ပြင်းကိုရှိုက်ထုတ်၍.......
"ကိုင်လိုက်"
"sorry"
အနမ်းဖွဖွခြွေရင်း မီးကိုပြန်ဖွင့်ကာ ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။ ဖုန်းကိုင်ထားတဲ့Alexအမူအရာက ပြောင်းလဲသွားသောအခါ ဟန်သစ်ကစိုးရိမ်လာသည်။
ခဏအကြာ၌ Alexကဖုန်းကိုချ၍.......
"မာမီက ည10နာရီအမီ လေယာဥ်ကွင်းလာခိုင်းတာ....... ပြဿနည်းနည်းပေါ်လာလို့ ကျွန်တော်ပါလိုက်ရမှာတဲ့"
အချိန်ကိုကြည့်တော့ ကိုးနာရီ 28မိနစ်။ အချိန်က ကပ်နေလေပြီ။
"အင်း..... မင်းအဆင်ပြေသလိုလုပ်လေ ကိုယ်ကရပါတယ်"
Alexက ထောင်မတ်နေဆဲအောက်ပိုင်းကို ငုံ့ကြည့်ပြီး စိတ်ဆင်းသွား၏။ ထို့ကြောင့် ဟန်သစ်ကို စားပွဲထက်အမြန်တွန်းလှဲကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုပင့်ပြီး အလောတကြီးထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။
ခပ်စိပ်စိပ်အသားချင်းရိုက်ခတ်သံနှင့် အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတို့က လူနှစ်ယောက်၏လောနေမှုကို ကိုယ်စားပြုနေပေသည်။
.
.
ႏွစ္လခြဲမွ်ၾကာၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းတိုင္း၏ ႏြေရာသီပိတ္ရက္ေရာက္ရွိလို႔လာၿပီျဖစ္သည္။
ျပႆနာရွာနိုင္လြန္းေသာ ျပႆနာအိုးေလး၏ အသက္ႏွစ္ဆယ္ျပည့္ေမြးေန႕လည္း ေရာက္ရွိေပေတာ့မည္။
အသက္ႏွစ္ဆယ္နဲ႕ အထက္တန္းၿပီးရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကေတာ့လား.....။ Alexက အတန္းတင္စာေမးပြဲကို သူစိတ္မပါရင္မပါသလို ဝင္မေျဖတတ္လို႔ပါပဲ။
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မင္းအထက္တန္းေအာင္သြားခဲ့ၿပီ"
Alexက လက္ခုပ္ဖြဖြတီးဟန္ေဆာင္ေနတဲ့သူ႕ကို မ်က္လုံးေစြေစာင္းလို႔ ၾကည့္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ညိုးထိုး၍ ေအာ္လာေလသည္။
"မေကာင္းတဲ့ခ်စ္သူရည္းစား!"
"မွန္တယ္ ကိုယ္ကမေကာင္းဘူး...... ဒါေၾကာင့္ ေကာလိပ္မဝင္ခင္စပ္ၾကား မင္းအတြက္အခ်ိန္စာရင္းျပဳစုထားတယ္"
"မလုပ္နဲ႕!"
အခ်ိန္ျပည့္သင္တန္းမ်ားႏွင့္ သူ႕ဆီညတိုင္းေရာက္လာမည့္ ေလ့လာရမည့္အခ်က္အလက္မ်ားအေၾကာင္း ေတြးမိေတာ့ Alexမွာ ေလသံကိုျပင္ရသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ခုနကေနာက္လိုက္တာ ခင္ဗ်ားကအေကာင္းဆုံးပဲ ခင္ဗ်ားရဲ႕အိုးေရာ ခင္ဗ်ားရဲ႕အတြင္းသားေတြေရာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြေရာ အရမ္းေကာင္းတယ္ အခုပဲလုပ္ခြင့္ေပးနိုင္မလား"
"?"
ခါးကိုဖက္၍ ေခါင္းတိုက္ခြၽဲျပလာသူကို တြန္းထုတ္၍.......
"ဒီမနက္ေလးတင္လုပ္လာခဲ့ၾကတာေလ"
"တစ္ခါတည္းနဲ႕ဘယ္လိုလုပ္အားရမွာလဲ"
Alexမေက်မခ်မ္းနဲ႕ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ပစ္သည္။
ဒီမနက္မွာ ယူနီေဖာင္းအျပည့္နဲ႕သပ္ရပ္ေနတဲ့ ဦးဟန္သစ္ကိုေတြ႕ေတာ့ သူစိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ အိပ္ရာေပၚဆြဲလွဲကာ တစ္ခ်ီဆြဲခဲ့သည္။
ဒါေပမယ့္ ဦးဟန္သစ္က အရမ္းဆိုးဝါးပါသည္။ မာန္မက်ေသးတဲ့ သူ႕ရဲ႕အေကာင္နဲ႕ သူ႕အားၿခိမ္းေျခာက္လာခဲ့၏။
'ဒီမနက္မင္းဆက္လုပ္တာနဲ႕ ဒီညကစၿပီး မင္းကိုအခန္းျပင္ကန္ထုတ္ပစ္မယ္'လို႔။
"မင္းကိုေျပာရဦးမယ္........ စက္႐ုပ္ဆိုရင္ေတာင္မွပဲ မင္းရဲ႕ဒီလုပ္ပုံကို သည္းခံနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"
"လူကိုေျပာရက္လိုက္တာ"
ႏွာေခါင္းကိုဖြဖြကုတ္ၿပီး Alexက ပက္ခနဲျပန္ေျပာသည္။
"မင္းေျပာသလိုပဲ မင္းကလည္းလုပ္ရက္လိုက္တာ....... ဘယ္ႏွစ္ရက္မွေတာင္မရွိေသးဘူး ကိုယ္ဖြတ္ဖြတ္ေက်ေနၿပီ"
"ခင္ဗ်ားပဲ ႀကိဳက္တယ္ေျပာခဲ့တယ္ေလ"
"....? ဟုတ္ပါတယ္ ကိုယ့္အမွား"
Alexက ရယ္ေနၿပီး သူ၏ခါးကိုဆြဲဆိတ္လာျပန္သည္။ ဟန္သစ္ထိုလက္ကိုရိုက္ထုတ္ကာ.......
"ေမြးေန႕ကဘယ္ေတာ့လဲ"
"29ရက္ေန႕"
"ဘာလုပ္ဖို႔စဥ္းစားထားၿပီလဲ"
လက္တစ္ဖက္က ဟန္သစ္၏ရင္ဘတ္ကိုပြတ္သပ္လာသည္။
"တစ္ေန႕လုံးတစ္ညလုံး ဦးဟန္သစ္ကိုလုပ္ဖို႔ အာ့!"
ဆတ္ခနဲနား႐ြက္လိမ္ဆြဲခံရေတာ့ Alexက စူပုပ္ပုပ္ျဖင့္ ထေအာ္ေလ၏။
"ခင္ဗ်ားသာ ကြၽန္ေတာ္သေဘာက်တဲ့လူဟုတ္မေနရင္ေလ....."
"အြန္ဟြန္း"
"က်စ္!"
"မင္းက ငါ့ကိုကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေစာ္ကားမယ္ေပါ့?"
"အခုလည္း ေစာ္ကားေနမိတာပါပဲ"
Alexစကားေၾကာင့္ ဟန္သစ္ သြားမ်ားေပၚသည္အထိ ၿပဳံးရယ္လိုက္မိ၏။ ႏႈတ္ခမ္းပါးထက္အနမ္းေျခမိရင္း ဆူပူဟန္ေဆာင္လိုက္၏။
"ျပႆနာေကာင္ေလး......"
........
........
ေမြးေန႕သို႔ေရာက္ေသာအခါ Alexက ဟန္သစ္နဲ႕တူႏွစ္ကိုယ္ရွိေနခ်င္ေသာ္ျငား လ်စ္လ်ဴရႈမိတာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို တစ္ဝိုင္းလိုက္ေကြၽးရသည္။
"ဟိတ္ေကာင္........ ေၾကာင္ကေလးေတြကိုမေခၚေတာ့ဘူးလား"
Alexက သူ႕ကိုစကားေျပာလာသူရဲ႕ကိုယ္ေပၚ၌ တြယ္ကပ္ေနေသာ ေၾကာင္လူသားမေလးေတြကို မ်က္လုံးတစ္ခ်က္ပင့္ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းခါျပသည္။
"တကယ္ႀကီးလား...... အာသေဝါတရားကုန္ခမ္းသြားတာေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား"
Alexက ျပန္မေျဖ။ ထိုအစား အၿပဳံးျဖင့္တုံ႕ျပန္ၿပီး ဘီယာကိုတစ္က်ိဳက္တည္းေမာ့လိုက္သည္။
သူ၏ေထာင့္ျဖတ္ေနရာတြင္ ထိုင္ေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းကမူ Sexyက်ေသာ ေၾကာင္ဝတ္စုံေလးကိုဝတ္ထားေသာေကာင္မေလးအား ေပါင္ေပၚတင္ၿပီး လႈပ္ယမ္းေနရင္းက......
"မင္းတို႔မသိေသးဘူးလား ဒီတေလာ Alexမွာ ကစားစရာအသစ္တစ္ခုရွိေနတာေလ ဟုတ္တယ္မလားAlex"
"တကယ္ႀကီးလား...... ငါတို႔ဘာလို႔မသိရတာလဲ"
"တအားၿငိမ္ေနကတည္းက တစ္ခုခုပဲလို႔ငါထင္ခဲ့သားပဲ"
"ေဟး ဘယ္သူလဲ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလား"
Alexႏႈတ္ခမ္းတြန့္႐ုံၿပဳံး၍ မတ္တပ္ထရပ္သည္။ ထို႔ေနာက္ စကားတစ္ခြန္းဆို၍ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ရင္း ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
"သူက ကစားစရာမဟုတ္ဘူး"
ဦးဟန္သစ္က သူ႕အတြက္ေတာ့ တစ္ဘဝလုံးစာရယူနိုင္ဖို႔ ဗီလိန္လုပ္ၿပီး လုယူခဲ့ရသူပဲ။
.......
.......
အျပင္ကိုေရာက္ေတာ့ စူးရွတဲ့ေနေရာင္ေၾကာင့္ မ်က္ခုံးကိုစုတြန့္လိုက္သည္။ အထဲမွာ ညဥ့္သန္းေခါင္ယံလို ေမွာင္မိုက္ေနသေလာက္ အျပင္မွာေတာ့ လင္းထင္းေနသည္။
Alex သူ၏အေမႏွင့္ဖုန္းခဏေျပာကာ သေဘာတူထားတဲ့အတိုင္း ေနရာတစ္ခုဆီ ဦးတည္လိုက္သည္။ ထိုေနရာကား အသက္ႀကီးႀကီးလူအိုမ်ားနဲ႕ ျပည့္ေနၿပီး အမ်ားစုမွာ မွတ္ဉာဏ္မ်ားေရာေထြးေဝဝါးေနၾက၏။
သုံးနာရီမွ်အခ်ိန္ေပးကာ အလႉလုပ္ၿပီးေနာက္ မိခင္ျဖစ္သူ၏ဖိတ္ေခၚခ်က္ကိုျငင္း၍ ဟန္သစ္ဆီသို႔ အျမန္ဆုံးျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။
အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ဟန္သစ္က ေအပ႐ြန္ဝတ္၍ ဟင္းခ်က္ေနကာ ေမႊးပ်ံ့ေသာအသားနံ႕မ်ားမွာ မီးဖိုေခ်ာင္မွထြက္လာသည္။
Alex ထိုလူ၏ေနာက္ေက်ာကိုေပြ႕ဖက္၍ ကိုယ္သင္းနံ႕ကိုတစ္ဝႀကီးရွိုက္ပစ္လိုက္သည္။
"ျပန္ေရာက္ၿပီလား......"
"အင္း"
"ဒီထက္ပိုၾကာၾကာေနမယ္ထင္ထားတာ"
"ခင္ဗ်ားကိုလြမ္းလို႔"
ဟန္သစ္မ်က္ႏွာထက္မေဖာ္ျပေပမယ့္ မ်က္မွန္ေအာက္ကမ်က္ဝန္းေတြဟာ ႏူးညံ့ညင္သာသြားေလသည္။ ႏြေးေထြးေသာရင္ေငြ႕၏ အထိအေတြ႕ကို ခံစားရင္း......
"ဒီေန႕ဘာလုပ္ျဖစ္ခဲ့လဲ"
"သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕လိုက္ေသာက္ျဖစ္တယ္"
"အင္း......"
"ၿပီးေတာ့ မာမီေတာင္းဆိုထားတဲ့အတိုင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ အယ္လ္ေဇးရွင္းသမားေတြကို သြားၾကည့္ၿပီး အလႉလုပ္ခဲ့တယ္"
"အယ္လ္ေဇးရွင္းသမားေတြ ? တိရစ္ဆာန္ေထာက္ပံ့ေရး ဌာနကို သြားခဲ့တာလား"
ဟန္သစ္သိပ္မရွင္းေပ။
"ေလလြင့္ေခြးေတြကို အစာေကြၽးတာမဟုတ္ဘဲ ေခြးေမြးျမဴေရးဌာနသြားၿပီး တာဝန္ခံေတြကေနတစ္ဆင့္ အစာေတြလႉခဲ့တာလား"
ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့ကိစၥျဖစ္သည္။
Alexက သူ႕အေျပာေၾကာင့္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္၍.......
"မဟုတ္ပါဘူး ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာက ေခြးမဟုတ္ဘူး ၊ ေခြးေတြကိုအစာမေကြၽးခဲ့ဘူး။ အသက္ႀကီးႀကီးနဲ႕သူငယ္ျပန္ေနတဲ့လူေတြကိုေျပာတာ"
".........."
ဟန္သစ္ ဟင္းခ်က္ေနရာမွရပ္ၿပီး ဆြံ႕အေနတဲ့မ်က္ႏွာထားနဲ႕ Alexကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"မင္းအသက္ကဘယ္ေလာက္လဲ"
Alexမ်က္ႏွာ မႈန္မွိုင္းစြာျဖင့္.......
"ဒီေန႕က ကြၽန္ေတာ့္ေမြးေန႕ကို ခင္ဗ်ားကအသက္ေမးေနရေသးတာလား"
"Oh......"
ေလွာင္ေျပာင္သံေၾကာင့္ နားမလည္ပါးမလည္စြာျဖင့္ Alexအေတြးမ်ားသြားသည္။
သူတစ္ခုခုမွားေျပာလိုက္မိတာလား။
ဟန္သစ္က Alexသတိထားမိတဲ့ပုံမေပၚေတာ့ အဆုံးမွာ ႏႈတ္ခမ္းဖြင့္ဟၿပီး အသံေသနဲ႕......
"အယ္လ္ေဇးရွင္းမဟုတ္ဘူး....... အယ္လ္ဇိုင္းမား"
"အာ......"
"အာ?"
Alex သူ႕အမွားသူသိလိုက္ေတာ့ ရယ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္သြားကာ ဟန္သစ္ရဲ႕ခါးကိုဆိတ္ပစ္လိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ားကလည္း ကြၽန္ေတာ္ကမသိလို႔ပါ"
"သူမ်ားေရွ႕ဆိုသတိထား အေလွာင္ခံေနရမယ္"
"ဘယ္သူလာေလွာင္ရဲမလဲ....... ေလွာင္ရယ္ရဲရင္ သြားကြၽတ္တဲ့အထိရိုက္ပစ္မယ္"
ထို႔ေနာက္ ဦးဟန္သစ္လက္ထဲက ေယာက္ဇြန္းျဖင့္ သူ႕နဖူးေစာင္းအရိုက္ခံလိုက္ရေလသည္။
........
........
"Happy Birthday"
Alexက ဟန္သစ္ျပင္ေပးထားတဲ့ကိတ္မုန့္ထက္က ဖေယာင္းတိုင္ကိုမီးမႈတ္လိုက္သည္။
ႏြေးေထြးေသာ အဝါေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မီးေရာင္ေအာက္မွာ Alexက ဟန္သစ္ႏႈတ္ခမ္းကို လက္မျဖင့္ပြတ္ဆြဲလိုက္ေတာ့ အနီေရာင္အျဖစ္႐ုန္းႂကြလာ၏။ Alex ထိုႏႈတ္ခမ္းသားတို႔ကို မြတ္သိပ္ျခင္းမပါဘဲ ထိကပ္႐ုံမွ် ခပ္ဖြဖြေလးလိုက္နမ္းသည္။
ဟန္သစ္က ႏႈတ္ခမ္းထက္ကပုစဥ္းေတာင္ပံခတ္သလို ခံစားမႈကို မွိန္းခံေနရင္း တစ္ကိုယ္လုံးကိုေျဖေလ်ာ့ထား၏။
Alexေဘးမွာဆို သူ႕ရဲ႕ပူပန္မႈေတြနဲ႕ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈေတြဟာ အေငြ႕ပ်ံေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္ၿပီး သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္လာေစသည္။
သူ႕ရဲ႕အေမာေျပေလး.......။
လွ်ာကိုထုတ္၍ ေကာင္ေလး၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို လိုက္ဖမ္းေတာ့ တစ္ဖက္ကအံ့ဩသြားပုံရသည္။ ခဏမွ်ရပ္၍ မ်က္ဝန္းတို႔မွာနက္ေမွာင္လာသည္။
တစ္ဆက္တည္းဆိုသလိုပဲ Alexဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္ႂကြေနသလဲမသိနိုင္ဘဲ ေသြး႐ူးေသြးတန္းျဖင့္ ဟန္သစ္ရွပ္ကိုဆုတ္ၿဖဲကာ ညွပ္ရိုးႏွင့္လည္ပင္းစပ္ၾကားကို နမ္းရွိုက္ကိုက္ခဲလာခဲ့၏။
ဟန္သစ္ Alexရဲ႕ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ထားရင္း ေခါင္းေမာ့ကာညည္းမိသည္။ ထို႔ေနာက္ အသာတြန္းထုတ္ကာ သတိေပးလိုက္သည္။
"ေမြးေန႕ကိတ္......"
သူအပင္ပန္းခံၿပီးလုပ္ခဲ့တာ။ ေမြးေန႕မွာ မစားလိုက္ရရင္ သူစိတ္ေကာင္းမွာမဟုတ္ဘူး။
Alexက ရပ္တန့္ၿပီးေနာက္ အေတြးမ်ားျဖင့္လွ်ာကိုသပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုဆြဲခ်ကာ စားပြဲထက္ကတစ္ထပ္ကိတ္မုန့္အျဖဴကို လီးျဖင့္ထိုးေဖာက္လိုက္သည္။
ဟန္သစ္မ်က္လုံးျပဴးကာ ဘာမွမေျပာနိုင္ေသးခင္ Alexက စားပြဲထက္ဝင္ထိုင္၍ ကုလားထိုင္ေပၚက ဟန္သစ္ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီး.........
"ဘယ္လိုေနလဲ အရသာခံၾကည့္ရေအာင္"
ထို႔ေနာက္ ခရင္မ္နဲ႕ကိတ္သားတို႔ေပပြေနတဲ့Dickကို အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲျပလိုက္သည္။ လက္ငါးေခ်ာင္းၾကားက ခရင္မ္ျဖဴမ်ားဟာ အေပၚေအာက္တြန္းထိုးသြားၿပီး ထူးဆန္းၿပီးစိတ္ႂကြဖြယ္ရညေကာင္းတဲ့ျမင္ကြင္းအား ထြက္ေပၚလာေစသည္။
ဟန္သစ္မွာ စိတ္ဆိုးရမည့္အစား Alexေပါင္ၾကားသို႔တိုးကာ ပါးစပ္ဖြင့္ဟလိုက္သည္။
/
Alex ဟန္သစ္၏ေခါင္းကိုအုပ္ကိုင္ရင္ ေက်နပ္သည့္အသံထြက္လာသည္။
လီးကိုကိုင္ၿပီးစုပ္ေတာ့ ခရမ္အရသာနဲ႕ ခပ္ျပင္းျပင္းအနံ႕က အရသာခံဖုေပၚ ေရာက္ရွိလာသည္။ "
အားရပါးရကိုင္စုပ္ေနရင္းမွ ႁပြတ္ခနဲစုပ္ကာ ထိပ္ကိုလက္မျဖင့္ ပြတ္ရင္း.......
"မင္းရဲ႕ဒစ္က ႀကီးၿပီးရဲေနတာပဲ...... ကိုယ္အရမ္းႀကိဳက္တယ္"
Alexကို မ်က္လုံးပင့္ၾကည့္ၿပီး လွ်ာထုတ္ကာ ဒစ္ထိပ္ကေပႀကံေနတဲ့ခရင္မ္မ်ားကို လ်က္လိုက္သည္။
"အင္း....... ခင္ဗ်ားအတြက္အထူးသီးသန့္"
"ႁပြတ္! ကိတ္ကအရသာရွိတယ္"
"ေမြးေန႕ရွင္ရဲ႕လီးက ပိုၿပီးအရသာရွိတယ္ထင္ေနတာ"
"မင္းကအရသာအရွိဆုံးပဲ"
Alexက ဟန္သစ္ကိုဆြဲထူၿပီး အနမ္းခ်င္းဖလွယ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ အဝါေရာင္မီးအိမ္ကိုလွမ္းပိတ္၍......
"ခ်စ္ရေအာင္"
ဟန္သစ္က Alexလည္တိုင္ကိုတြဲခိုရင္း အသံတိတ္ခြင့္ျပဳခ်က္ကိုေပးသည္။
အေမွာင္ထုထဲ အခ်ိန္တစ္ခုထိၾကာေအာင္နမ္းၿပီးခ်ိန္၌ ႏွစ္ေယာက္ၾကားက လိင္မႈအာသာဆႏၵေတာင့္တခ်က္ဟာ ျပင္းထန္ေနလ်က္ရွိသည္။
Alexက အဝတ္ေတြကိုအျမန္ခြၽတ္ၿပီး ဟန္သစ္ကိုနံရံမွာကပ္၍ ေျခတစ္ဖက္ဆြဲမ,ကာ တိုးဝင္ဖို႔အသင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္၌.......
"Ring! Ring! Ring!"
က်ယ္ေလာင္ေသာဖုန္းေအာ္သံက တိတ္ဆိတ္ျခင္းကိုၿဖိဳခြဲလာ၏။
Alexမ်က္ႏွာေျပာင္းသြားခဲ့သည္။ စိတ္မရွည္မႈနဲ႕ေဒါသၾကားမွာ အံ့အားသင့္မႈအခ်ိဳ႕ပါရွိသည္။
ဒါကသူ႕အေမအတြက္သီးသန့္ Ringtoneသံေလ။
မိခင္၏အက်င့္စရိုက္အရ ဒီကိုလာမွန္းသိသိႀကီးနဲ႕ေတာ့ တကူးတကဖုန္းေခၚႏွောင့္ယွက္မွာမဟုတ္။
ဟန္သစ္ သက္ျပင္းကိုရွိုက္ထုတ္၍.......
"ကိုင္လိုက္"
"sorry"
အနမ္းဖြဖြေႁခြရင္း မီးကိုျပန္ဖြင့္ကာ ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။ ဖုန္းကိုင္ထားတဲ့Alexအမူအရာက ေျပာင္းလဲသြားေသာအခါ ဟန္သစ္ကစိုးရိမ္လာသည္။
ခဏအၾကာ၌ Alexကဖုန္းကိုခ်၍.......
"မာမီက ည10နာရီအမီ ေလယာဥ္ကြင္းလာခိုင္းတာ....... ျပႆနည္းနည္းေပၚလာလို႔ ကြၽန္ေတာ္ပါလိုက္ရမွာတဲ့"
အခ်ိန္ကိုၾကည့္ေတာ့ ကိုးနာရီ 28မိနစ္။ အခ်ိန္က ကပ္ေနေလၿပီ။
"အင္း..... မင္းအဆင္ေျပသလိုလုပ္ေလ ကိုယ္ကရပါတယ္"
Alexက ေထာင္မတ္ေနဆဲေအာက္ပိုင္းကို ငုံ႕ၾကည့္ၿပီး စိတ္ဆင္းသြား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဟန္သစ္ကို စားပြဲထက္အျမန္တြန္းလွဲကာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုပင့္ၿပီး အေလာတႀကီးထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။
ခပ္စိပ္စိပ္အသားခ်င္းရိုက္ခတ္သံႏွင့္ အသက္ရႉသံျပင္းျပင္းတို႔က လူႏွစ္ေယာက္၏ေလာေနမႈကို ကိုယ္စားျပဳေနေပသည္။