Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
3. bölüm ile karşınızdayım.
Kitap nasıl, beğeniyor musunuz?
Keyifli okumalar. 🫶🏻
Aşağıdaki yıldıza basmayı unutmayın!!!
-------------------------------------------------------------
Abi neredesin? Rahat bi yerde misin?
Ben seni çok özledim.Ben senin yasını bile tutamadım abi.
Takip ediliyordum, kimin takip ettiğini bilmiyorum. Ama çok tehlikeli biri olduğunun farkındayım.
Abi senin krallığını yöneticem. Nasıl olur da ölmeden 2 gün önce bunu vasiyet gibi yaparsın. Sanki öleceğini hissetmişsin gibi.
Abi sevdiğin kadına ne olucak? O ne yapıcak? O savunmasız. Sen onu kanatlarının altına almıştın - tıpkı beni aldığın gibi. Ben savaşmayı, direnmeyi, başımı dik tutmayı biliyorum ama o? Onu yanıma almamam için tek sebep abisi. Abisi onu korur ama kimden koruyacak? İlk kendinden koruması gerekirken başkalarından nasıl koruyacak?
Abi yokluğun beni ve onu mahvetti. Abi seni çok özledim. Yanına gelmeyi çok istiyorum ama intikamını alamadan gelemem ki...
Abi daha katilini bile bulamadım, kimden intikam alıcam. Abi ben katilini nasıl bulucam, senden nefret eden çok kişi var. Kuyunu kazan, ölmeni isteyen çok kişi var.
Bunu ancak alt dünyaya inersem bulurum. Ki indim zaten.
Yusuf kapıyı açıp bana eliyle yön verdi.Odaya girdim.Burası abimin toplantı yaptığı odaydı.İnsanlar toplanmış oturuyorlardı.Kapı açılınca bana bakmışlardı.
Bana bakan herkes hem şaşkın hem de tedirgindi.Tedirginliklerin sebebi odaya girmezdi.Namımı duymuşlardı elbet.Burda ki kişilerin canını da yakmıştım,yamkamya da devam edicem.
Etrafa bakındım up uzun bi masa her sandalyesi dolu abimin sandalyesi dışında.O sandalyeye abim yerine ben oturacaktım.Olduğum yerden onlara gülümsedim.Arkama bakarak yusufa baktım ne yapması gerektiğini anlamıştı.Başını saladı ve arkadaki korumaya baş hareketi yaptı,koruma odadan çıktı.

(Odayı böyle hayal edebilirsiniz)
"Alina başın sağ olsun.Hepimiz çok üzüldük"dedi Ali Soner acılı bi sesle.Abimin çok yakın bi arkadaşıydı ve benim eski sevgilimdi.
Alina abinin arkadaşlarıyla ve ortaklarıyla yatma ve sevgili olma gibi bi hobin mi var.
Evet Mürvet var öyle bi hobim.
Ali'ye bakıp baş işareti vererek abimin sandalyesine oturdum.İçim sızlamıştı abimi bu sandalyede görmeye çok alışmıştım şimdiyse ben oturuyordum.
Nefes alıp herkese baktım nekadar da abimin ölümü için üzgün görünselerde hepsi abimin katili olabilirdi.'Masum yüzlerine bakma hepsi oyuncu'derdi abim haklıydı da.
"Alina kızım başımız sağ olsun iyimisin,bir şeye ihtiyacın varmı?"Diye sordu Yılmaz dede.Evet dede çünkü 60'lı yaşlarındaydı ama hepimize taş çıkartırdı.Bu masada en çok ona güveniyordum.Aslında en tehlikelisi oydu ama neyse.
Ona gülimsiyerek"Teşekürler hiç birşeye ihtiyacım yok Yılmaz bey"Bey dediğime alınmıştı ama ne yapabilirim ki burda patlatığımız evler,binalar,depolar sayesinde samimi olduğumuz için İhtiyar diyemezdim ki.Evet ona ihtiyar,huysuz,dede,bunak gibi kelimelerle seslenirdim.
Ona hemen göz kırpıp diğer kişilere baktım onlar da baş sağlığı dileyip sustular.Boğazımı temizleyip konuştum"Artık abim burda yok aramızdan ayrıldı malesef.Abim vefat etmeden iki gün önce burayı yönetmen için vasiyet yazmış"Herkes beni can kulağıyla dinliyordu.
Tam konuşmaya devam edecektim ki kapı açıldı.Kapıya doğru baktım bir adam kapının eşiğinde durmuş bana bakıyordu.Biraz adamı inceledim.Yüz hatları,gözleri bana birşey çağrıştırıyordu.
Karşımdaki kişi uzun boyluydu 1.80'nlerin uzerindeydi.Esmer,özenle taranmış saçları,çok koyu kahve gözleri,kaslı vücüdu,sert ama bi okadar yumuşak bakışları.
Belki bu adamı tanıyordum.Belki geçirdiğim kazadan once onu görmüştüm.Belki onu tanıyordum.Ama geçirdiğim kazadan sonra hafızam silinmişti,en azından bir kaç yıl için hiç birşey hatırlamıyordum.
Çocukluğumu ergenliğimi hatırlıyordum ama 20 yaşım sonrasını hatırlamıyordum.22 yaşımda o kazayı geçirmiştim.O motor kazası.Anlamıyordum 22yaşıma kadar motor sevgim yoktu,motorla alakalı hiç birşeye ilgim yoktu.
Beni düşüncelerimden ayıran şey karşımdaki adam oldu."Merhaba Alina hanım"dedi hanımı derken sesi titremişti.Yusufa baktım belki o tanıyordur diye.Ama o şaşkınlıkla adama bakıyordu.
"Merhaba tanışıyormuyuz"dedim adam yutkunup"Hayır tanışmıyoruz"sesi hüzünlüydu.Anlam veremiyordum ama ona neden burda olduğunu sormalıydım,hem buradaki insanlar da merak ediyordu.Bi kişi hariç tabi Yılmaz.Yüzünde bi gram merak,şaşkınlık yoktu.Bu adamın kim olduğunuda biliyordu niye geldiğinide.
"Siz kimsiniz ve niye buradasınız"dedim otoriter bi sesle.Adam boğazını temizleyerek."Uraz Kaya buraya Karalıları temsil etmeye geldim"dedi.Kara mı?Kara da kimdi?
Yusufa baktım bakışlarını bana çevirerek göz kırptı Arslanların kesinlikle mim olduğunu biliyordu.
Yusufa güvenerek adama baktım"Tamam geçebilirsiniz"Uraz gülümseyerek sağımda kalan sandalyeye oturdu.Boğazımı temizleyerek devam etim
"Abim bu kararından bana bahsetmişti ama onu ciddiye almamıştım.Abimin kararına saygı duyarak istediği şeyi yapıcam"bazı kişiler maskelerini biraz aralamışlardı bazıları bana nefret,kin ve kıskançlıkla bakıyorlardı.
"Burayı yöneticem ama bu işlerden çok anlamam bana yardım etmenizi isterim,bana bu işleri öğretmenizi isterim"dediğim şeylere bazı kişiler gülmüştü,evet bende söylediğim şeylere içimden gülüyordum.
Bu işleri bilmediğimden söz ediyordum. Ama bu işlerde ne kadar çok parmağım olduğunu bi bilseler.
"Tabikide yardımcı oluruz Alina ama bence yardımımıza pek te ihtiyacın yok kendin çok ta guzel başarırsın"dedi Ali hakli çevirdiğim işleri biliyordu ama buraya yansıtmamayı çalışıyordu.
Ona gülümseyerek "Teşekkürler Ali "dedim.Herkese bakarak"Sorunuz varsa sorabilirsiniz"Herkes birbirine bakıp fısıldadı.
Tanımadığım bir kişi"Alina hanım abiniz aramızdayken bize dağıtığı kartlar var.O kartlar bizim bu örgüteki gucumuzu belirler.Aytekin bey bize bi söz vermişti kartarımızı bu örgüte ve ona ihanet etmediğimiz surece almayacağına dağir bi söz.Bu sözü sizde tutacakmısınız"
Gülümseyerek"Tabiki tutucam.Ama siz sözünüzü tutmamışınız"Herkes buz kesildi.Hepsi bana şaşkınlık ve korkuyla bakıyordu.Biraz once konuşan adam yeniden konuştu"Anlamadım ne demek istediniz Alina hanım"
Kollarımı masada birleştirerek"Şunu diyorum ki siz abime verdiğiniz sözleri tutmadınız.Bu masadaki çoğu insan abime ihanet etmedimi?"Herkes susmuştu.Yılmaz bana bakarak sırıtıyordu burdakilerin canlarını okuyacağımı biliyordu.Eminim ki Yusuf ta aynı şekilde arkamda duruyordu.
"Yani demem şuki abim çoktan herkesin kartını almalıydı ama göz yumdu."Onlara gülümseyerekoturduğum yerden kalktım"Ama ben göz yumam tek bi hatanızda size burda söz veren kartlarınızı alırım beyler"Onlara son bi bakış attım ve odadan çıktım.Arkamdan Yusuf ilerliyordu.
"Herkes buz kesildi hiç kimse ağzını açmadı Alina hanım. İlk günden korku salmanız iyi oldu ama çok düşman kazandınız işte bu kötü"
Ona baktım"Bitek onlar mı düşmanlarım Yusuf başka bi okadar düşmanım var bunu biliyoruz evet bende farkındayım buradakiler diyerleri gibi değil daha tehlikeliler.Ama şunu unutmasınlar onların karşısında Alina Altınsoy duruyo onlar tehlikeliyse ben bin kat tehlikeliyim."
İkimizde güldük up uzun koridorda yuruyorduk.Koridorda bi kaç kişi vardı bana bakıyorlardı tabi yeni liderlerini meral ediyorlardı.Kısa surede tanışacaklar benimle.
Koridorun sonuna vardık karşımızda bi oda vardı Abimin odasıydı.İçim sızlamıştı.Yusuf bana baktı"İsterseniz çıkalım Alina hanım"onu başımı iki yana salayarak susturdum."Hayır girmem gerekiyo sonuçta artık benim de odam hem burda dosyalar yokmuydu buradaki kişileri incelicem."
"Peki nasıl isterseniz"Kapıyı bana açıp eliyle yön verdi.Nefes alip odaya bir adım attı.Etrafa bakındım oda çoğunlukla siyah eşyalarla dekore edilmişti.Oda aydınlıktı.Bu odaya çok girmezdim ama girdiğimde hemen abimin boynuna sarılırdım.Abimi çok seviyorum onla ilişkimiz çok iyidi.Bana herzaman abilik yapıyordu.Babam bana kızdığında,bağırdığında,bana elini kaldıracağı zaman hemen önüme geçip beni korurdu.Ben düşüncelere dalmışken gözümden bir damla göz yaşı düştü.

(Odayı boyle hayal edebilirsiniz
Göz yaşımı sildim ve çalışma masasına ilerledim.Sandalyeye oturup odaya girmiş ve kapı yanında ellerini onde birleştirmiş Yusufa seslendim"Yusuf dosyaları getirirmisin"Başını tamam anlamında salayıp odadan çıktı.Kısa sure sonra Yusuf elinde dosyayla odaya girdi.Dosyaları onume bırakıp eski yerine geçti.
Fazlasıyla dosya vardı burda abimin ortakları,toplantıya katılan kişiler ve düşmanların bilgileri vardı.Bana kolay gelsin hepsini incelicektim.
2 saat sonra
Çoğu dosyayı incelemiştim.İncelerken bi kahve söylemiştim.Kahveyi abimin asistanı getirmişti böylelikle onlada tanışmıştık adı Serpildi.Kahvem bitmişti aynı zamanda ben.Artık gece yarısı oluyordu Saat 2:25 geçiyordu.Esneyip Yusufa baktım.Sanki hiç uykusu yokmuş gibi yüzünde gram uyku yoktu,bide saatlerce ayakta dikiliyordu.
"Yusuf hadi gidelim ikimizede eziyet çektirmeyelim"Yusuf başını saladı ve arkamda kalan askılıktan kabanımı alıp yanıma geldi.Giymem için yardım eti ve odadan çıktık.Neredeyse hiç kimse yoktu.Yukarıya çıkan merdivenlerden çıkıp arabama yönlendik.Ben arka koltuğa yerleşip Yusuf ta surucu koltuğuna.O arabayı eve sürmeye başladı.
1 saat yolun sonunda Malikaneme varmıştık.Bahçede korumalarım duruyordu.Eve girip kendimi koltuğa atım.Ev karanlıktı,karanlığı seviyordum.Başımı koltuğa yaslayıp gözlerimi kapatım.Arkamdan bi ses geldi.
"Şşttt güzelik nerelerden geliyorsun böyle"bu ses Aslanın sesiydi.Oflayıp gözlerimi açtım.Arkamdan gelip yanıma oturdu."Ne anlaşmıştık Alina bana haber vermeden hiç birşey yapmicaktın.Yusuf söylemese haberim olmicakti.Kaç kere aradım açmadın endişelendim be kızım"
Ona bakıp"Söylenmen biti mi Aslan.Kaç jere söylicem sana haber vermek zorunda değilim.Abim gibi yakama yapışma rahat bırak beni ya"Söylediğimi yeni fark edip gözlerimi kapatım.Cabım acımıştı abi kelimesini söylerken
Aslan da bunu farkedip beni kendine çekti.Ona sarılıp ağlamaya başladım.
"Dok içini Alina.Hep içine atıp durma bu daha çok canını acıtacak.Ağla bizimle paylaş dertlerini"Başımı göğsüne koyup ağlamaya devam etim"Canım çok acıyor Aslan.Abim bidaha hiç gelmemek uzere gitti.Çok özlüyorum canım çok acıyo.Bu dünyada beni seven tek kişi de gitti.Dayanamıyorum Aslan dayanamıyorum."
Aslan saçlarımı okşuyordu.Onu görmeseydim benimle beraber ağladığını biliyordum.Aslanın en sevdiğim şeyi karşındaki kişinin duygularını paylaşabildiğiydi.
5 saat sonra
Gözlerimi açtım.Etrafıma bakındım kendi yatak odamdaydım.Herhalde Aslan beni odama getirmiştim.Gözlerimi ovalayıp sırtımı yastığımdan ayırdım.Yatakta oturuyordum,yanımda duran komodinin uzerinden telefonumu aldım.Saat 8:25 telefonuma birsuru mesaj geldi.Hepsi Aslandan ve Yasminden di.Telefonumu komodine koyarak yataktan kalktım.Banyoya girip rutin işlerimi haletim.Giyinme odama girip tayt ve crop giydim.
Aşağı inerken mutfaktan sesler geliyordu.Herhalde Fatma hanım kahvaltı hazırlıyordu.Aşağa inip mutfa uğradım.Ama tahmin ettiğim gibi değildi Fatma hanım değil de Aslan ve Yasmin kahvaltıyı hazırlıyordular.
Gülümseyip"Kolay gelsin hangi rüzgar sizi mutfağa atı Yasmin hanım"Aslana alışkındım moralim bozuk olan günlerde gelip pankek yapardı.Ama Yasmini mutfakta görmem beni şaşırtmıştı.
"Benim aşkım gece yarılarına kadar mafya lideri olmuş ta yorulmuş.Ben ona bi kahvaltı yapamazmıyım ya"ona gülümseyip yanımda duran sandalyeye oturdum.Masadaki salatalıktan alıp ağzıma atım.Aslan gülerek"Afiet olsun hanımefendi"başımı salayıp geçtim.
Aslan önümde duran tabağa iki pankek koydu"Ye bakalım nasıl plmuşlar"yanımda çatal bıçakla bi parça kesip yedim.Immmm çok güzeldi.Ama bunu Aslana soylermiydim.Hayır
"Eh işte idare eder"Aslan gülerek kafasını saladı.Kapı zili çalmıştı.Yasmin elindeki salatalığı kesmeye bırakarak"Ben bakarım"Aslan arkasından bakarak söylendi"Bak bak nasıl da kaçıyo.Bari eline yakışsa be kızım."Bende gülüp pankekimi yemeye devam ettim.
Yasmin mutfağa elinde bi çiçekle geldi.Çiçeği bana uzatıp güldü."Sana gelmiş.Kimden acaba.Not vardı."Çiçeği elinden aldım gül.Çok severim.Gülü kokladım çok güzel kokuyordu.Notu alıp çiçeği yasmine uzatım.
Not:
Haketiğin yerdesin.Ama dikkat et.
Bölüm sonu
E nasılsınız arkadaşlar.Uzun bi süre sonra yeni bölumle karşınızdayım.
Bölümü nasıl buldunuz?
Aslan hakkında ne düşünüyorsunuz?
Notu gönderen kişi kim?
Alina herşeyin ustesinden gelebilecekmi?
Yeni bölümde görüşürüz.Kendinize iyi bakın.