Danerie's POV
masaya ako na binigyan ako ni blue na ipakita sa kanya kung gaano ako nag sisisi sa mga ginawa ko.
"umayos ka danerie ah baka pati ako maging ka away mo" banta sakin ni kiel kagabe
sinabi ko na kasi sa kanya na binigyan nga ako ni blue ng chance to show how sorry i am, naiintindihan ko rin naman kung san nang gagaling si kiel well kung ako si kiel ganun rin ang magiging reaction ko talaga.
tinext ko si blue na mag kita kami ngayon since weekend wala kaming pasok pumayag naman sya, inaya ko sya mag punta sa isang museum, di ko rin alam kung bakit museum last minute na rin kasi tong plano ko na to kaya wala rin akong ibang maisip
andito na ako sa museum and hinihintay ko na lang si blue, ayaw nya kasing mag pasundo eh willing naman ako pero sabi nya kasi lalo raw syang magagalit if susunduin ko pa sya so di ko na ginawa.
"hi sorry natagalan" sabi ng isang napakagandang nilalang na nakatayo ngayon sa harap ko
"uh okay lang kararating ko lang rin naman" ngumiti akong sumagot sa kanya
"hmm so lets go ?" tanong nya
tumango ako at hinawakan ko ang kamay nya para makapasok na, shet napakalambot talaga ng kamay nya
"pwede mo na siguro ako bitawan" sabi nya at mabilis ko naman binitawan ang kamay nya
halata ba ako masyado? fckkkkk
Blue's POV
di ko alam kung anong trip netong ni danerie pero napapadalas yung pag hawak nya sa kamay ko i mean gusto ko naman pero please!!! alam naman nyang may gusto ako sa kanya pinapaasa ba ako nito?
"maganda rin pala dito" sabi ko habang nag ppicture ng kung ano ano sa loob sa museum
"oo nga maganda nga" pag sang ayon nya sakin, tinignan ko naman sya pero mabilis nyang nilihis yung phone nya at ang sarili nya
weird!
nalibot naman namin buong museum at nag reklamo na ako sa kanya na masakit na yung paa ko pakshet naman kasi tong sapatos na to
"teka upo muna tayo dito" sabi ni danerie
may mga bangko kasi sa museum at dun na nga kami naupo
"hubarin mo muna sapatos mo para makahinga yung paa mo" sabi nya at akmang yuyuko na sya para hubarin ang sapatos ko
"ah hindi ako na salamat" sabi ko at tumango naman sya
after ko matanggal inikot ikot ko lang ang paa ko para naman marelax
"blue" deej
lumingon ako sa kanya pero nakayuko pala ito, ano na naman kaya ang iniisip nya?
"bakit?" tanong ko sa kanya
"remember yung umamin ka sakin, do you still feel that way towards me?" danerie at this time nakatingin na sya sa mga mata ko, binabasa mo ba kung ano gusto sabihin ng utak ko?
"bat mo naman natanong? importante ba yun?" tanong ko at iniwas ko na yung mga mata ko ewan ko ba para kasi akong matutunaw sa mga titig nya
"oo naman importante yun ano ka ba" sabi nya
"so ano? do you still like me?" pahabol nyang tanong
"bakit mo naman kasi tinatanong? kung ayaw mo sakin and you want us to be friends lang okay lang naman sakin ayokong gustuhin mo ko kasi gusto kita, i want you to like me becasue you like me" sagot ko sa kanya at hindi parin ako makatingin sa kanya
"i know, the day you said you like me di ko alam pero sumaya ako naging magaan ang pakiramdam ko"
"di ko nga alam kung bakit eh, kiel is teasing me pa nga kasi nakangiti ako hanggang sa hapagkainan"
"i dont know blue, i want to consider you masaya ako pag kasama ka"
"walang ibang pumapasok sa utak ko pag ikaw kasama ko"
tuloy tuloy na sabi ni danerie at hinawakan nya ang kamay ko, this time magkatitigan na naman kami.
"give me a chance i want to be with you" danerie
totoo bato Lord? eto na ba yun? sure na ba? i want to give you a chance danerie pero ano na lang ang sasabihin ng mga kaibigan ko ? ako? i dont want to be that person! bat naman hanggang ngayon pinapahirapan mo ako danerie?????