Թեհյոնը արթնանալուն պես սուր ցավ զգաց գոտկատեղի ներքում։ Վերմակը մի կողմ նետելով նստեց մահճակալին։ Շուրջ բոլորը նայելով տեսավ մաքրություն, այլ ոչ երեկվա սարսափազդու տեսարանը։ Պահարանին մատուցարանն էր' խորտիկներ, բլիթներ և մեկ բաժակ հյութ։ Մեկ ակնթարթ և դրանք բոլորը թափված էին գետնին։
֊Սնունդի հետ այդպե՞ս են վարվում֊թիկունքի հետևից լցվեց խռպոտ ձայն։
Թեհյոնը իսկույն քարացավ իր տեղում։
Չոնգուկը մահճակալը շրջանցելով կագնեց Թեհյոնի դիմաց, ով երկյուղած նրան էր նայում։
֊Չե՞ս ուզում այն ուտել֊ ծաղրանքով ասաց Չոնգուկը և հայացք նետեց հայացքին։
֊Աղաչում եմ ձե՛զ բաց թողեք ինձ խնդրու՛մ եմ֊լացակումած ասաց Թեհյոնը։
֊Կե՛ր...այլապես կզղջաս։
֊Խնդ....րում.....եմ։
Չոնգուկը կտրուկ բռնելով նրա մազերից գցեց հատակին և ծնկի գալով շղթայից բռնելով քաշեց դեպի իրեն։
֊Բոլորովին ցանկություն չունեմ լսելու քո նվնվոցները, այնպես որ կե՛ր, քանի դեռ բերանդ չեմ կոտրել։
Թեհյոնի աչքերից հոսում էր արցունքները։ Չոնգուկը շղթայից բաց թողնելով Թեհյոնին հրեց հատակին։ Մազերից բռնելով ստիպեց, որ հատակից ողջ սնունդը ուտի։
Վերջացնելուն պես Չոնգուկը գրպանից հանելով բանալիները շղթայից ազատեց։ Թեհյոնին տանելով ցնցուղի տակ, սկսեց նրա վերնաշապիկի կոճակները ազատել. Թեհյոնի դեմ լինելուն։ Նա խնդրում էր որ դատարեցնի վերջ տա այս ծաղրանքին, սակայն նրան ոչ ոք չէր լսում։
Ջուրը հոսում էր նրան մարմինների վրայով ավելի հաճելի դարձնելով ամեին մի հպում ու հվոց։
֊Ենթարկվիր ի՛նձ և քո՛ կյանքը բամբակից փափուկ կդառնա֊ասում է ու հվում նրա պարանոցին։
Չոնոգուկը նրան դեմքով պատին սեղմեց։ ձեռքերը դանդաղ սահեցնելով բարակ մեջքով առաջին հրումը կատարեց, որից Թեհյոնը ցավից տնքաց։
֊Դու՜ ոչինչ անել չես կարող֊ևս մեկ հրում։ Թեհյոնը փորձում է իրեն զսպել, շրթունքներն է ցավից կծում, որոնք սկսում են արնահոսել֊Կա՛մ կենթարկես, կամ դժողքի կվերածեմ կյանք ընտրությունը քոնն է։
Թեհյոնը լռում է, որովհետև խոսել չէր ստացվում, կոկորդում մի բան էր խրված, դա արգելում էր խոսել։
Թեհյոնը մարմնով ընկած էր Չոնգուկը աջ դաստակին։ Նա կատարում էր հրումները ձեռքի մատները մտցրած նրա բերանը։
Մեկ ժամ տված տանջանքից հետո Չոնգուկը գլուխը վեր է բարձրացնում և ջրի կաթիլների տակ մազերը հետ տանում։ Ամենից թեթվացած նրան այդ վիճակում թողնելով դուրս է գալիս, շուտով նաև տանից։
Թեհյոնը բավական ուժ չուներ շարժվելու համար, մի կերպ իրեն լվացնելուց հետո գնում է սենյակ։ Պահարանները բացելով իր համար հագուստ է ընտրում, որը մի քանի համար վրան մեծ էր, բայց լավ է այդպես քան լրիվ մերկ։