Hi babyss nasılsınız?
Bu hikayeyi kısa yapmak istiyorum, bakalım ne kadar uzayacak?
Hadi başlayalımm
Jungkook'tan
Sabah uyandığımda yanımda hissettiğim hareketlilikle gözlerimi araladım hemen, göğsüme sokulmuş yatan sarı saçlı bedene baktım şaşkınca.
"Taehyung?"
"Efendim, efendim lütfen"
Uzun zamandır bastırıcı kullandığı için kontrol edemiyor olmalıydı kendini..
"Neden buradasın?"
"K-kurdunuz emretti"
Kurdumu sikeyim! Yine de rahat olmasını istiyordum, papatya kokusu buram buram her yere dağılırken baskın okyanus kokumla birleşmiş mükemmel bir koku yaratmıştı.
"Odana git Kim"
Parlayan gözlerini gözlerime dikerek hırladığında belinden kendime çekerek sinirle hırladım.
"Uslu dur ve odana git, yoksa bende durmayacağım"
"Durmayın, durmayın prensim lütfen ıhmm"
Siktir! Ayağa kalkıp onu odasına götürdüm ve odama girip kapıyı kapattım, daha ilk günden böyleyse 2. 3. gününde ne yapacak bu omega?
"Oğlum?"
"Gel anne"
Gelme! Koku... Odaya girip imalı imalı baktığında alt dudağımı dişledim.
"Kızgınlıkta mı?"
"Evet, uzun zamandır bastırıcı aldığı için kendini kontrol edemiyor"
"Neden bastırıcı vermedin peki?"
"Omega o, beta değil anne. Doğurgan ve yapısı zaten bu zamana kadar bozulmuş"
"Ne zamandır yardımcılarımızın yapısını düşünüyorsun sen?"
"Taehyung benim yardımcım, düşünmek zorundayım"
"Odana mı aldın?"
"Hayır, kurdum emretmiş gelmesini"
"Kurdun kurdunu istiyor farkındasın değil mi?"
"Kızgınlıkta olan bir omega o, istemesi normal anne. Altında birşey arama artık"
"Neyse ben Taehyung'un yanına gideyim"
"Asıl sen neden bu kadar önemsiyorsun?"
"Gelecekteki damadıma iyi bakıyorum sadece?"
"Anne saçmalama!"
"Neden olmasın? Ona taviz gösteriyorsun, ilk kez birisine taviz gösteriyorsun. Sen istediğini söyle, Taehyung mükemmel bir omega"
Gittiğinde nefes vererek başımı ovdum, annem hep böyleydi..
Taehyung'tan
Kapım çaldığında sessizce gel dedim, çok utanıyordum prensin yanına gittim ama kurdumu durduramıyordum işte! Gelen kişinin kraliçe olduğunu görür görmez ayağa kalkıp eğildim hafifçe.
"Buyrun efendim"
"Otur, otur kalkma. İyi misin?"
"İyiyim efendim"
"Jungkook anlattı, bu zamana kadar bastırıcı almışsın?"
"Annem verdi efendim"
"Neden?"
"Ev işlerini yapabilmem için"
"Tanrım.. Delirmiş annen! Neyse, otur bakalım"
Oturduğumda yanıma oturup saçlarımı sevdi.
"Çok güzelsin"
"T-teşekkür ederim"
"Ne düşünüyorsun?"
"Nasıl yani?"
"Yanisi Jungkook hakkında, ne düşünüyorsun?"
"Çok kızdırıyorum prensi, üzgünüm ama hep kızdırıyorum.."
"Tanrım"
Gülerek yanağımı sıktığında tebessüm ettim, gerçekten burnu büyük bir kraliçe değildi.
"O hep kızar, biraz sinirlidir. Huyuna gidersen iyidir sadece"
"Deniyorum efendim"
"Birşeye ihtiyacın var mı?"
"H-hayır teşekkürler, size minnettarım"
"Ne neden?"
"Beni köle pazarından kurtardınız, iyi ve hoşgörülü davrandınız"
"Biz kurtarmadık seni"
"Efendim?"
"Bilmiyor musun? Jungkook seni köle pazarında görmüş gezerken, daha sonra William'a emretti getirtmesini. Yardımcısı olarak istediğini, iyi birisi olduğunu düşündüğünü söyledi"
"Yani prens mi istedi beni yardımcısı olarak, siz istemediniz mi?"
"Hayır canım Jungkook istedi"
Bu çok... Çok iyiydi, kurdum huzura gömülürken burnumu çekerek gözlerimi sildim.
"Gelelim şu mevzuya, birlikte mi uyudunuz?"
"Özür dilerim! Kurdumu kontrol edemedim, prensin kurdu kurduma emir verdiğinde beni dinlemiyor"
"Anlıyorum, anlıyorum canım sorun değil. Bir ihtiyacın olursa bana söyle tamam mı?"
"Tamam efendim, teşekkürler"
Odadan gittiğinde prensin yorganının üstüne uzanarak sarıldım sıkıca, burnumu sürtüp kokusunu almak için çabaladım ama benim feromonuma bulanmıştı işte. Prensten rica etmeli miyim? Sessizce odamdan çıkarak kapısını tıklattım.
"Gel?"
"Şey merhaba"
"Söyle"
Neden sertçe söyle dedi ki? Kızgın mı bana?
"Sizden birşey rica edecektim efendim"
"Söyle dedim ya?"
Kızar mı istesem?
"E-eşyalarınızdan birini ödünç alabilir miyim?"
Bu benim için çok utanç vericiydi... 2.günümdeydim ve kaç gün sürer bilmiyordum bile ama şimdiden ağlamak istiyordum işte.
"Bu doğru mu sence Kim?"
"Nasıl y-yani efendim?"
"Sence benden eşyalarımı istemen doğru mu yani"
"Ben bilmiyorum"
"Odadan çık"
Utanıyorum, salak ben çok utanıyorum! Burnumu çekerek odadan çıkıp odama girdim tekrar, yorganı büzerek üstüne yatıp sarıldım sıkıca. Yanlıştı istemem, o bir alfa ve ben sadece yardımcı parçasıyım çok yanlıştı.. Burnumu yorgana sürttüğümde aldığım baskın feromonlarla sürtündüm sessizce, feromon dolu olan kısmı kaçırmamak için burnumu dayayarak kokladım derince.
"Ihmm ç-çok ahh"
Kalçam durmuyor, istemsizce altımdaki yorgana sürtünmemi sağlıyorken ıslanan geceliğim kötü hissettiriyordu. Kapı çaldığında usulca yorganın yanına yatıp sarıldım.
"Taehyung"
Prens mi?! Hızlıca ayağa kalkıp gözlerimi silerek açtım kapıyı, umursamaz bir tavırla elindeki kıyafetleri elime tutuşturdu.
"Bunları giyinmiyorum, senin olsunlar giyinirsin"
Geri gittiğinde mutluydum çünkü feromon doluydu üstleri, tişörtü hemen üstüme geçirerek yatağıma koydum diğer kıyafetleri. Yorganın üstüne tekrar çıkıp sarıldım sıkıca, mayışan kurdum uykumu getirirken gözlerim kapandı. Tekrar gözlerimi açtığımda kapı çalıyordu.
"Efendim?"
"Gelebilir miyim canım?"
Kraliçe! Hızlıca kıyafetleri yorganın altına koyarak düzelttim etrafı ve kapıyı açtım, elindeki tepsiyi bana verip kıkırdadı.
"Açsındır"
"Hiç gerek yoktu efendim ben alırdım-"
"Sorun değill, hem yorgun olmalısın anlıyorum seni bende omegayım unutma. Daha iyi misin?"
"Hmhm"
Beni süzdüğünde üstümdeki tişörtü hatırladığım gibi kızarmaya başladım..
"Üstündeki Jungkook'un değil mi?"
"Şey prens giyinmiyormuşta, atacağına bana verdi efendim!"
Gülerek mırıldandı.
"Bahanesi bu"
"Anlamadım?"
"Yok birşey, afiyet olsun"
Neyin bahanesi? Farkettim ki gece iyice çökmüştü, yemeğimi yiyerek mutfağa götürdüm tepsiyi. Bütün korumalar niye bana bakıyor?
"Önünüze dönün!"
Gelen yüksek hırıltılı ve boğuk sesle yerimden zıplarken prens nefes verdi derince.
"Mümkünse odadan çıkma, çıkacaksan da aşağıya inme. Korumalar alfa farkında mısın?"
"Unuttum üzgünüm"
Gidecektim ki kolumdan tutarak durdurdu beni.
"İyi misin?"
"İyiyim, teşekkürler"
"Senin için sormuyorum yanlış anlama, bütün yardımcılara aynı davranıyoruz"
"Ş-şey biliyorum yanlış anlamam efendim"
Kızardım, gerçekten her yardımcıya yorganını verdi mi yani?
"Efendim?"
"Hm?"
"Yani her yardımcınıza yorganınız-"
Eliyle ağzımı kapattı hemen.
"Ulu orta deme böyle şeyler"
"Üzgünüm"
"Odana git hadi, birşeye ihtiyacın olursa Vera'ya söyle"
"Tamam efendim"
Odama çıkıp tekrar sarıldım yorganına, kokusu kurdumu mutlu ediyordu sanırım alfa diyeydi? Ne yapacaktım, daha 2.günümdü kurdumu nasıl susturacaktım? Prensin kıyafetlerini yorganın altından çıkarıp üstüme serdim, güzel hissediyordum böyle.
Prensim!
Kurdu beni istiyor!
"Sus lütfen, yeter artık rezil olduk!"
Rezil olmadık!
Kokusu çok güzel...
Biliyorum diye mırıldandım, biliyordum çok güzeldi.. Gözlerim kapanmaya yakınken duyduğum sesle irkildim.
"Prensim bakın lütfen-"
"Yeter! Sana son uyarım Bong, birdaha yanıma gelme!"
"Ama ama neden?"
"Seni istemiyorum, bundan ala neden mi var?! Nasıl bu kadar yüzsüz olabilirsin!"
"Sizi seviyorum çünkü!"
Prensi mi seviyor?.. Olabilirdi, sevebilirdi kim bilir kimler seviyordur..
"Ben sevmiyorum ama!"
"Bakın prensim, bizler veliaht verebiliriz saraya. Lütfen teklifimi kabul-"
"Sen kimsin ki seninle birlikte olacağım ben?! Git buradan yoksa ağzımı bozacağım!"
"Ben de bir prensim, bu ikimiz için de iyi olur"
"Çıkar için kimseyle eşlenmeyeceğim, William gönder şunu!"
Çok sertti ama yapısı buydu sanırım, yine de kurdum mutluydu istemediği için. Kurdum garipti, neden böyle yapıyor bilmiyordum...
Sizce neden yapıyor?
Ehehehehe diğer bölümde görüşmek üzere 🐰🔥🔥🐯