Rixia's POV
Tumayo na ako sa kama ko para gawin na ang morning routines ko.......
Super excited na talaga ako para sa saturday. Ang araw na makakabalik na kami sa Immortal World....At sigurado akong excited narin ang mga kaibigan ko......Pero hindi parin nawawala ang kabang nararamdaman ko dahil hindi ko alam kung anong mangyayaring pagsubok ang mararanasan ko pagkatungtong ko sa mundo ng mga immortal. Sana........sana talaga magawa ko ng matagumpay lahat ng mga pagsubok na dadaan ko sa buhay.
Oo matapang at palaban akong babae. Walang inuurungan, walang kinakatakutan. Pero buong mundo na ng immortal ang usapan dito eh. Buong mundo......Lahat ng immortal damay damay dito, kaya talagang kinakabahan ako dahil baka hindi ako magtagumpay sa pagliligtas ko sakanila. Baka mamaya hindi ko magampanan ang tungkulin ko sakanila. Kunakabahan ako dahil maraming buhay ang nakasalalay dito. Hindi lang buhay ng mga immortal pati buhay ng mga mortal. Kasi oras na masakop na nila ang buong immortal world ay madadamay ang mundo ng mga tao na talagang kinatatakutan ko. May kahinaan naman din ako kahit papaano noh...
.
.
.
.
.
.
Pagkatapos kong gawin ang morning routines ko ay bumaba na ako sa dinning area dahil baka naghihintay na sila saakin. Well di pa naman kami late ehh...6:15 a.m palang naman.
Ng makarating ako sa dinning area ay agad kong nakita ang maraming pagkain na nakahain sa lamesa. Nakita ko naman sa mukha nila ang masayang ngiti maliban kay Marianne. Pero kitang kita dito ang saya sa mata. Pero ako? Nah! hindi ko pinakita ang emosyon ko. Pero sa loob-loob ko ay gustong gusto ko ng magdiwang dahil sa saya.
Umupo na ako sa upuan ko ng biglang magtanong si Celline.
"Hindi ka ba masaya lead? Dahil makakabalik na tayo sa mundo natin? Na sa wakas makikita mo na ang matagal mo ng gustong makita? yung pamilya mo? Yung kapatid mo at mga magulang?"
Ewan ko parang gusto ng sumabog ng puso ko dahil sa sobrang saya. Tuwing naririnig at naiisip ko na makikita ko na sila ay kumakabog ng malakas ang dibdib ko sa tuwa. Pano pa kaya kung nagkaharap na kami? Baka di ko mapigilan at maluha na ako....
Hindi naman ako iyakin eh...pero ewan ko lang nung sanggol pa ako. Ang sabi sa akin nila mom and dad eh tahimik lang daw ako. Umiiyak lang ako tuwing gutom na ako pero kapag puno na ang diaper ko tumatawa daw ako. Minsan lang din daw ako ngumiti. Mahihirapan muna sila bago ako pangitiin. Pero nung naging Four years old na ako. Lumala ang pagiging cold ko. Minsan lang akong makipagkaibigan. Bihirang ngumiti at mahilig mapagisa dahil ayaw ko daw sa maiingay na lugar o tao. Pero sweet naman daw ako kila mom and dad. Ginagalang ko sila lalo na nung malaman ko na ampon lang nila ako? Lalong tumaas ang respeto ko sakanila dahil inalagaan parin nila ako kahit hindi nila ako kadugo. Malaking utang na loob yun para saakin.
At siyempre lalong lumala pa ang pagiging cold at walang empsyon ko nung nagdalaga na ako. Pero kahit ganon nakapagkaibigan parin ako ng maiingay na mga babae. Sila Celline, Berniz at Marianne. Pasalamat nalang ako dahil nabawasan ang kaingayan ng gumaya saakin si Marianne. Pero kahit na maiingay pa sila. Mahal ko parin ang mga yun....
Pero di ko parin talagang maiwasang isipin kung paano ko magagampan ang tungkulin ko sa immortal world eh. Kaya ko nga ba? Siguro....Oo nga kaya ko ito! Ano ka ba naman Rixialyn. Gangster at Mafia ka kaya. Kaya mo yan. Magtiwala ka sa sarili mo....
"Oyyy queen okay kalang?! Natulala ka na diyan!" Nabalik ako sa ulirat ng marinig kong sumigaw si Berniz. Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa lakas ng boses niya.
"Hehe eh kasi queen ehhhh....kanina ka pa namin tinatawag dahil aalis na tayo. Pero wala ka paring kibo. Ni hindi mo nga nagalaw ang pagkain mo eh. Nakapag ligpit narin kami ng pinagkainan ikaw nalang ang hindi kumakain. Have a problem queen?" Mahinahong paliwanag niya. Umiling lang ako para mapanatag sila. Napahaba ata ang pag iisip ko. Hehe...
"Lead...You don't need to lie. Tell us what's your problem. Promise we will help...We're here for you lead..remember that" Nag aalalang sabi ni Celline. Bumuntong hinga ako at saka umiling.
'I'm okay, don't worry' pakikipag telepath ko sakanila.
'Are you sure queen?' Berniz.
'Yeah....let's go' Ako at nauna ng maglakad.
"Lead di ka ba muna kakain? Baka mapano ka niyan" Hindi ko na pinansin ang sinabi ni Celline bagkos ay nagtuloy tuloy lang ako sa paglakad. Naramdaman ko naman ang presensiya nilang tatlo kaya alam kong sumusunod sila saakin.
'Hayyy nako. Kahit kailan talaga si queen ang kulit! Bakit ayaw niyang kumain? Di ba siya masaya na makakabalik na kami sa pinanggalingan namin? Ayy naku naman!!' Yan ang nabasa ko sa isip ni Berniz.
'No. I'm happy....' telepath ko sakaniya.
'K sabi mo eii' Berniz.
Nagtuloy tuloy nalang kami sa paglalakad hanggang makarating sa garahe. Pumasok kami sa isa naming kotse at agad iyong pinaharurot ni Marianne patungong University.
.
.
.
.
.
.
.
.
Pagkapark ni Marianne sa parking lot nitong University ay agad agad na kaming lumabas sa kotse namin.
Pagkalabas na pagkalabas namin ay bumungad nanaman saamin ang nakapalibot na mga estudyante. Naiinis na talaga ako sakanila! Hindi ba sila nagsasawa na araw-araw ay nandiyan sila para lang pagbulungan kami kahit rinig na rinig naman namin.
At dahil hindi na ako makatiis, tatawagan ko na si Ms. Bianca. Ang dean dito sa paaralang ito para paalisin ang mga estudyanteng ito. Pumasok muna ako sa kotse para hindi marinig ng mga estudyante ang pag uusapan namin ni dean. Sumunod din saakin sila Marianne.
Dinial ko na ang number ni Miss Bianca at niloud speaker ko ito.
Hindi nagtagal ay sinagot niya narin ang tawag....
("Lady Rixilayn....Napatawag po kayo") Magalang na saad nito.
"Miss Bianca pakiusap naman ohhh...paalisin niyo na ang mga estudyanteng naka palibot dito sa parking lot. At kung maari wag ng mauulit toh pakiusap. Sawa na ako sa halo-halong mukha nila. Pati mga bulungan" Biglang sabi ni Celline. Kaya sinamaan ko siya ng tingin dahil inunahan niya pa talaga akong magsalita. Edi dapat siya nalang ang tumawag. Tss..
("Masusunod po Lady Celline....Patawad po") Miss Bianca..
"Naku naman miss Bianca maraming salamat po.." Berniz.
("You're welcom po Lady Berniz....Pangako po hindi na ito mauulit") Sabi ulit ni Miss Bianca..
"Good" Maikling sabi naman ni Marianne..
Pinatay ko ang tawag ng marahas at tinignan sila ng masama. Kaya yung dalawa ay nag peace sign at si Marianne naman ay lumunok at tumingin sa harap.
Ugh!! dapat pala sila nalang ang tumawag!!! Sila lang naman pala ang magsasalita eh!! di muna ako pinagsalita bago sila!!! hayyysss...
Bumaba na kami kasabay ng pagtunog ng speaker dito..
'To all students in this University....I command all of you to stay away from the four girls in the parking lot. If you not do what i want, you will have a punishment. That's all thank you'
At dahil doon ay nagsialisan ang mga estudyanteng nakapalibot sa amin.
"Hayy salamat naman...." Ginhawang sabi ni Berniz.
Nagumpisa na kaming maglakad papuntang room.
.
.
.
.
Nang makarating kami, ay ang gulo nanaman nila. Hindi nila kami napansin kaya di parin sila tumatahimik. May nagbabatuhan ng notebook, may naghahabulan, may nagtatawanan at may nagchi-chismisan.
Di nalang namin sila inintindi at umupo na sa pwesto namin.
Susubsob na sana ako ng marinig kong naguusap ang mga naka upo sa harap namin.
"Bakit kaya pinapaalis ni dean yung mga estudyante kila Rixialyn?"
"Hindi ko rin alam eh....pero talagang may punishment pa ha....swerte nila"
"Oo nga girl. Pano kaya nila napaamo si dean ng ganon ganon lang? Eh strikto yun eh parang tigre..Grrrr"
"Hahaha grabe siya! Pero ano ba talagang koneksoyon nila kay dean noh?"
"Hay nako mga besh bayaan niyo na sila...iniintindi niyo pa yan! Ang mabuti pa ay pag usapan nalang natin yung paggala natin mamaya"
"Haha oo nga naman eto kasing mga toh eh"
Thanks to you kung sino ka man. Mukhang napasama pa ata ang pagutos namin sa dean ah........Pero sinisiguro namin na wala silang malalaman....Tsk!
Dumating na si Ma'am Janine kaya nagumpisa na siyang magdisscuss...
.
.
.
.
.
.
(After 4 hours)
*Krrrriiiiiiinnnnnnnggggg*
"Whoo! buti naman at lunch break na. Lika na queen" Sabi ni Berniz. Tumango lang ako at naglakad na kami papuntang cafeteria....
.
.
.
Pumasok na kami sa cafeteria at humanap ng table..........Pero wala ng bakante..
Nakita naman namin ang pwesto nila Caspher at kinakawayan kami.
"Uyy sila Xyrex oh...Hali kayo dali dun tayo sakanila" Masayang sabi ni Berniz.
Pumunta nalang kami sa pwesto nila Caspher. No choice naman din kami eh. Wala ng bakanteng pwesto. Buti nalang nandito sila kundi sa garden ulit kami kakain.
"Helloooo....musta kayo" masiglang bati ni Cedrick..
"Okay lang naman, kayo kamusta?" Celline.
"Haha kami pa ba? Siyempre naman okay lang...." Nakangiting sabi naman ni Michael.
"Nga pala......anong gusto niyong kainin?? Ako nalang ang oorder. Then kayo girls, upo na kayo" Singit ni Xyrex sa usapan...
Umupo kami sa mga bakanteng upuan dito sa lamesa. At tignan mo nga naman....Katabi ko nanaman si Caspher.
Kinuha na ni Xyrex ang mga order namin saka siya umalis.
Habang naghihintay kami sakaniya ay nagusap usap muna sila. At ang tanong ko lang...Ano ba talagang problema sa mukha ko at ganyan na lang makatitig saakin si Caspher!!?? O baka naman siya lang ang may problema.
Nilingon ko siya kaya umiwas siya ng tingin saakin. Pinabayaan ko nalang muna.......Pero hindi ehhhh...kanina pa siya tumititig.
Nilingon ko ulit siya at nagiwas ulit siya ng tingin. Naku!! Nanggigil na talaga ako dito sa lalaking ito. Pinabayaan ko nalang ulit siya.
Dumating narin si Xyrex kaya nagumpisa na kaming kumain...
Pero tumititig parin saakin itong si Caspher..
Kanina pa siya!! Ano ba talagang problema!? Ugh! Di ko na toh kaya!!!
Pumikit ako ng mariin at binalingan siya ng tingin. At katulad ng ginagawa niya kanina tuwing tumitingin ako sa kaniya ay umiwas ulit siya ng tingin. Naiinis na talaga ako!!
"What's your problem!?" iritang tanong ko dahilan para matigil sa paguusap at mapatingin saaming dalawa ang mga kaibigan namin..
"H-huh?? ah w-why?" Kinakabahang tanong niya.
"Tss...You staring at me!!" Inis ko paring sabi...
"Ah s-sorry h-hindi ko naman s-sinasadyang t-titigan ka eh" Sabi niya..Konti nalang iiyak na siya. Lalaki ba talaga siya??
"Really? Caspher? Hindi mo sinasadya?? Uyyy baka naman mamaya niyan may feelings ka na kay queen ha" Nangaasar na sabi ni Berniz.
Napayuko naman si Caspher dahil sa sinabi ni Berniz.
"So totoo nga bro?... Na may gusto ka kay Rixialyn?" Nakangising tanong ni Michael.
"Hahaha!! pumapag-ibig ka na ha" Xyrex.
"Oo nga baka mamaya niyan...malaman nalang namin na kayo na pala" Cedrick.
"Ayiiieeeeee ikaw ha.....may feelings ka na pala kay queen ha.....di mo sinabi" Berniz.
"Tignan mo nga naman ohhh...may gusto agad? eh kakakilala lang natin kahapon? Pero boto ako sayo Caspher don't worry" Celline.
"Stop this nonsense!! Wala akong gusto sakanya kaya pwede ba!!! Tigil tigilan niyo ako!!! Tumititig lang ako sakanya kasi panget siya okay!! Iniisip ko kung ano ang pwedeng ibago sa itsura niya yon lang yon!!" Inis ring sabi niya. Ewan ko ba! Parang medyo kumirot ang puso ko doon hindi dahil sa sinabi niyang panget ako. Kundi dahil sa sinabi niyang hindi niya ako gusto...
Parang may inaasahan akong sagot sakanya ehh...Parang ayaw kong paniwalaan yung sagot niya ngayon.. Aiisssshhhh bakit ko ba iniisip yon!? Mabuti nga yon eh dahil naliwanagan ako...Yes! tama nga! Kailangan maging masaya ako...
Nakita ko namang natahimik sila dahil sa sinabi ni Caspher...Liningon ko siya at nakita ko sa mga mata niya ang sakit.. Luhhh bakit??
"Good" walang emosyong sabi ko at tinuloy na ang pagkain.
Nilingon ko ulit si Caspher at sa ngayon ang lalim ng iniisip niya. Nakikita ko rin ang mata niyang parang nasasaktan?? Hayy bahala nga siya.
.
.
.
.
Natapos kami ng walang nagsalita ni-isa saamin. Hindi ko narin naramdamang tumitig saakin si Caspher.
Nagpaalam na 'sila' sa isa't isa kaya umalis na kaming mga magkakaibigan. Pero bago kami makalayo, palihim kong tinignan si Caspher. Nakayuko siya ngayon. Nagpunta na kami sa room ng tahimik. Bakit ba ang tahimik nila?? Bayaan ko na nga sila diyan!!
Nakarating kami sa classroom ng wala paring imikan. Samantalang yung mga kaklase namin ang iingay!!
Dumeretso kami sa upuan namin at siyempre umupo.
Hinintay naming dumating ang next teacher namin.
.
.
.
.
.
Nang makarating na siya ay agad na siyang nagdiscuss ng nagdiscuss...
Ganoon din ang iba pang teacher puro discuss lang din naman. Pero kahit isa sa diniscuss nila ay wala akong naintindihan. Dahil nakatuon ang utak ko doon sa nangyari sa cafeteria. Nakatingin lang ako sa sahig habang iniisip kung bakit ganon ang naramdaman ko nung sinabi niyang hindi niya ako gusto?? Bakit siya nasasaktan??
.
.
Nabalik lang ako sa mundo ko ng may kumalabit saakin.
"Lead okay ka lang ba?? Bakit ka nanaman tulala??" Nagaalalang tanong ni Celline.
"Nothing" simpleng sagot ko at nilibot ang tingin sa buong classroom. Wala na pala silang lahat. Tanging kaming apat nalang ang natira.
Tumayo na ako at naunang lumabas ng classroom. Alam ko namang sumunod sila saakin dahil naramdaman ko ang presensiya nila.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Nandito na kami ngayon sa mansion namin. Kumakain ng hapunan dahil may battle pa kami mamayang 8:00 p.m. Alasais palang naman kaya hindi pa kami late.
Pero ang pinagtataka ko ay kung bakit ang tatahimik nila. Hindi naman sila ganyan dati ah...Simula nung sinabi ni Caspher na hindi niya ako gusto naging ganyan na sila.. Sila yung affected ganon??
Psh!! bahala nga kayo diyan!!
.
.
Natapos kaming maghapunan ng wala paring kibuan. Bakit ba kasi ang tatahimik nila?!!
Nagpunta na kami sa sari-sarili naming kwarto at nagbihis na dahil papunta na kaming underground.
Nakasuot ako ngayon ng black croptop, black jeans, black rubber shoes, black lether jacket and of course my mask. Yung maskara namin kapag gumaganap kami bilang Bloody Angels Gang.. Pinabayaan ko nalang ang buhok kong nakalugay para tumerno sa suot ko ngayon.
Bumaba na ako ng makita kong okay na ang suot ko.
Pagkababa ko ay nadatnan ko silang lahat na nakaupo sa sofa.
Nakasuot ngayon si Marianne ng Black t-shirt, black jeans, black jacket na nakasabit sa waist niya, black rubber shoes and then yung maskara.
Si Berniz naman ay black off shoulder black maong shorts, may medyas siyang itim na mahaba. Yung parang legings na medyas?? basta yun na yun, black sandals... Then mask.
And si Celline, nakadress siya na itim. Yung dress niya ay 3inches over the knee tapos may leather boots siya na hanggang tuhod, may blazer siyang black at siyempre mask.
Tumayo na sila kaya pumunta na kaming garahe at sumakay na sa mga sari-sariling kotse namin. And off course pinaharurot na namin yung kotse papuntang underground.
7:30 in the evening na kaya may thirty minuites pa kami. Ang alam ko papuntang underground ay mga 30 min. din pero dahil sa mabilis kaming magpatakbo ay nararating namin yun ng 15 minuites.
.
.
.
.
.
.
Nang makarating na kami ay agaran na kaming bumaba ng sasakyan.
Pumasok na kami sa loob ng underground kaya natahimik sila sa kakasigaw at napatingin saamin.
"Ohhh Bloody Angels Gang are already here....." Biglang sabi ng MC..
"Woooooooooaaaaaaaaahhhhhhhhhh" sigawan nila...Nagtuloy-tuloy lang kami sa paglalakad papuntang unahan dahil nandoon ang upuan namin.
Pagkaupo namin sa pwesto namin ay kasabay naman ng pagsasalita ng MC.
"Okay...let's continue the battle in front!! Demon Kings Gang and Superior Gang let's the battle continue!!!" Sigaw nanaman ng MC. Kaya nagsimula na ulit maglaban ang dalawang panig na nasa stage.
"Tignan niyo ohhh...parang familiar yung Demon Kings Gang diba??" tanong ni Celline. Hayy sa wakas at kumibo din sila. Akala ko patay na sila ehh..
"Oo nga eh....Mmmmmm parang sila...." Berniz.
"Oh god!! sila Cedrick ba yan??" nanlalaking matang sabi ni Celline. Hindi makikilala ang Demon Kings Gang dahil may maskara silang pula na ilong at mata lang din ang natatakpan.
"Oo nga sila nga yun!!" Masayang sabi ni Berniz.
"Teka lead, alam mo na ba na sila ang Demon Kings Gang nung una palang??" Tanong ni Celline. Tinanguan ko naman siya.
Oo alam ko na simula palang na sila yan. Ako pa ba eh ako nga ang Gangster Queen dito. At tsaka nahack ko rin kasi sila dati... Kaya alam ko lahat ng tungkol sa kanila. And yeah..lahat! Nung una naming pagkikita sa cafeteria, hindi ko sila nakilala agad dahil napabayaan ko na ang paghack sakanila dahil busy ako nun. Hanggang sa nakalimutan kong may hinahack pala ako. At ang pagkakaalam ko ay nasa New York silang apat last year...Pero nalaman ko naman rin agad na sila pala yung Demon Kings Gang.
Ang nahack ko na information tungkol sa kanila ay mayayaman ang kanilang pamilya. Bilyonario silang apat. At ang lahat tungkol kay Caspher?? Next time niyo na malalaman. Ayokong pangunahan ang tamang panahon...
Natapos ang laban nila Caspher na sila ang nanalo. At yung mga kalaban nila?? Ayun knock out...
"And the winner is......Demon Kings Gang!!!" MC..
"Wooooooaaaaahhhhhhhh!!!!!!"
"Grabe Demon Kings Gang!!! Ang galing niyoooo!!!!" Sigaw nung nasa likuran namin. Ang ingay moooo!!!
"Okay....And the next are Killer Gang and--"
"BLOODY ANGELS GANGGGG!!!!!" Malakas na sigaw ng mga tao dito sa underground at nagsihiyawan ng pagkalakas lakas.
If you wondering why they know kung anong gang ang kalaban ng Killer Gang?? Dahil yung gang lang naman na iyon ang may lakas loob na kumalaban saamin. As in sila lang kaya sila lagi ang kalaban namin. Merong iba kaso bihira lang.
Takot kasi sila sa Gang namin eh dahil ni-isa wala pang nakakatalo saamin. Ito namang killer gang na ito ilang beses ng naplakda, hindi parin sumusuko.
Sobrang desperadong makuha ang rank namin huh??
Pumunta na kami sa stage nitong underground at bumwelo ng makitang nasa harap na namin ang kalaban.
"Heyyy long time no see Bloody Angels Gang" pangaasar ni Ericka....Kilala naman namin sila dahil wala silang mask. At tsaka matagal ko na silang kilala noh! Kasi lahat ng gangsters dito kilala ko..
"Long time no see daw...eh lagi naman nila kaming nakikita sa A.U" bulong ni Celline na siguradong kaming apat lang ang makakarinig.
"Ohhh Hi!! Miss us?? kaya ba kayo naghamon ng laban dahil miss niyo ng matikman ulit ang kamao namin huh??" Nakangiting sabi ni Berniz.
Nakita ko namang nagalit sila dahil namula ang mga mukh nila..
"Hindi na mangyayari pa ang pagkatalo namin last month..dahil pinaghandaan namin ito ng todo!" galit na sabi ni Amber.
Last month pa kasi kami huling naglaban.
"Well i see....hindi kasi kayo nagpakita dito sa underground ng one month ehhh....Edi good luck nalang sainyo Killer Gang" Celline.
"Okay.......Mukhang nagkakainitan na sa pagitan ng dalawang gang na ito....At para mas mapainit pa......LET THE BATTLE BEGGINS!!!!" MC.
Kaya nauna na silang sumugod saamin.
Ano ba yan!! si Amber nanaman!? Lagi namang siya ang kalaban ko tuwing may battle eh...Kasawa na mukha niya ha..pero okay lang kabisado ko na galawan neto...kaya easy lang toh!
Susuntukin niya na sana ako kaso umilag ako kaya ayun wala siyang natamaan. Ilang beses niya pa akong pinatamaan ng tira niya pero eto naman akong parang hangin kung makailag. Ang bilis!
Susuntukin niya ulit sana ako pero sorry siya nahawakan ko kamao niya. Nakita ko namang sisikmurahan niya ako kaya agad kong hinawakan ang braso niya na hawak hawak ko ngayon ng isa ko pang kamay at agad na ibinalibag sa likuran ko.
Hinarap ko siya at nakaupo siya dahil tumama ang likod niya sa may pader. Habang dumadaing pa siya sa sakit ay lumapit na ako sakanya at agad na inambagan ng suntok sa mukha.
Napahiga naman siya dahil doon. Sinikmurahan ko siya ng paulit-ulit kaya napasuka siya ng dugo. Ano!? akala ko ba nakapaghanda sila?? haha super basic lang naman nilang talunin. Hindi nga ako pinagpawisan eh.........Anong nangyare???
Tinayo ko siya habang siya hinang hina parin. Tinadyakan ko siya ng dalawang beses sa sikmura dahilan ng pagsuka niyang muli ng dugo.
Wawa naman siya.....Pero sorry siya dahil wala akong awa.
At dahil sa ginawa ko ay nakatulog na siya...Pabagsak ko siyang binitawan kaya napadaing siya. Tsk! di pa pala tulog eh...
Tinapakan ko ang leeg niya kaya napadaing ulit siya habang nakapikit ng mariin.
Sinipa ko ang mukha niya kaya tumalsik siya at nawalan ng malay...
Iniwan ko na siya doon at tinignan ang mga kasama ko. Kakatapos lang din nila at yung mga kalaban nila ay duguan na at wala ng malay. Samantalang sila wala man lang kagalos galos o pawis man lang. Ayos!!
"W-wow!! That was very amazing Bloody Angels Gang!! Wala paring pinagbago!!! And the winner is Bloody Angels Gangggg!!!" Sigaw ng MC na nautal pa sa umpisa dahil sa mangha.
"Woooooooaaahhhhhh!!!!"
"Astig parin Bloody Angels Ganggg!!"
"Wooaaahhh!!! Galing niyo Bloody Angels Ganggg Idolll!!!!"
"Sobrang kamangha mangha Bloody Angels Ganggg!!!! Sana allll!!!!"
Sigawan nila dito. Tsk! Paulit-ulit lang naman ang sinasabi nila tuwing nananalo kami ehh...
"Nice one queen...galing mo dun!" puri ni Berniz.
"Nga naman lead...Galing! Astig!" Celline.
Tinap naman ni Marianne ang balikat ko kahit wala paring emosyon ang mukha niya. Tinanguan ko lang sila sabay lakad palabas dito sa uderground.
.
.
.
Nandito na ako ngayon sa kwarto ko...Nakahiga lang at iniisip ang nangyari kanina sa cafeteria. Ang daming tanong na nakatatak sa isip ko. Tulad ng bakit ako nasaktan sa sinabi ni Caspher?? Bakit din siya nasaktan?? Bakit natahimik ang lahat dahil sa sinabi niya?? Ang gulo parin...
Nagisip lang ako ng nagisip hanggang sa di ko namalayang nakatulog na pala ako.....
Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
.
.
.
.
By: Miss JeCy😊😊