"Hi, baby!" Masayang bungad ni Enzo sa kabilang linya.
Napatingin ako kay Obet at sinenyas sa kanya na si Enzo ang kausap ko.
"Hi. Kamust ka– plok! Plok! Plok!" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko kay Enzo dahil biglang pinasubo sa akin ni Obet ang burat nito.
"Okay ka lang ba, Jinuel?" Nag-aalalang tanong ni Enzo.
"O-oo..." Pilit kong sagot. Pilit kong niluluwa ang burat ni Obet sa bunganga ko, pero mas lalo itong binabaon ni Obet.
"Bakit parang may kinakain ka? Hindi ko maintindihan ang sinasabi mo." Sabi pa ni Enzo.
Tumingin ako kay Obet at sinenyasan itong tanggalin ang burat niya sa bibig ko. Pero parang wala itong pakiramdam. Tawa lang ito ng tawa habang patuloy sa pagpapachupa ng burat niya sa akin.
Plok. Plok. Plok. Plok.
Hindi ako makapagsalita ng diresto dahil punong puno ang bibig ko. Pilit kong tinatanggal sa bunganga ko ang burat ni Obet. Halos mabulunan na ako dahil pasok na pasok ito sa lalamunan ko.
"B-baby? Okay ka lang ba? May masakit ba sa'yo?" Nag-aalalang tanong ni Enzo sa kabilang linya.
Maya maya'y tumigil na rin sa pagpapachupa sa akin si Obet nang makita niyang hirap na hirap na ako.
Nang mailuwa ko ang kanyang burat, para ako karerista na naghahabol ng hininga. Sinamaan ko ito ng tingin habang tawa lang ang isinukli niya sa akin.
Nang makabawi na ako ng hininga, muli kong binalikan si Enzo.
"S-sorry, may kinakain kasi ako. Ang sarap kasi kaya hindi ko mapigilan ang pagnguya." Sabi ko rito sabay tingin kay Obet. Napangisi naman ito na parang proud na proud sa sarili.
"Ganun ba? Patikim mo nga sa akin 'yan kapag nakauwi na ako."
"Ay, nako! Hindi mo magugustuhan 'tong kinakain ko. Baka maduwal ka lang." Mabilis kong sagot rito.
"Ganun ba? Anyway, sinusunod mo naman ba ang mga bilin ko sa'yo?" Pag-iiba ni Enzo.
"Oo naman. Nandito na nga ako sa bahay ngayon, e. Pagkatapos kong kumain ay magpapahinga na ako." Pagkukunwari ko. Napatingin ako kay Obet na mataimtim lang na nakikinig sa akin.
"Oh, sige na. Tatapusin ko lang itong kinakain ko. Tapos ay magpapahinga na ako. Ingat ka riyan." Paalam ko rito. Hindi ko na hinintay pang sumagot si Enzo at agad na binaba ang telepono.
Muli akong napatingin kay Obet na parang may kung anong gustong sabihin.
"Siraulo ka talaga. Mabuti nalang at nalusutan ko 'yung ginawa mo." Inis na sabi ko rito habang hinahampas ang binti nito.
"Alam mo, may choice ka naman na sabihin kay Enzo ang totoo. Nililigawan ka palang naman niya, 'di ba?" Sagot ni Obet.
Hindi ako nakasagot. May punto rin naman ito. Pwede ko namang sabihin kay Enzo na magkasama kami ngayon ni Obet.
Pero hindi ko ginawa dahil ayokong mag-away silang magkaibigan dahil lang sa akin.
Hindi sa pagpi-feeling, pero hindi malabong mangyari iyon sa pagitan nila.
"Maski na. Ayoko lang na magkaroon kayo ng hidwaan dahil sa akin."
"Bakit? Mahal mo na ba siya?" Makahulugang tanong nito.
Hindi agad ako nakasagot sa tanong nito. Tila ba umurong ang dila ko.
Hindi ko rin naman kasi alam kung anong isasagot ko sa kanya.
Hindi ko alam kung pagmamahal na ba 'tong nararamdaman ko kay Enzo.
Pero masaya ako kapag kasama ko siya. Nabibigay niyo 'yung mga bagay na nabibigay ng mga kalalakihan sa akin dati sa Barangay Santolan. Pero hindi ko alam kung may nararamdaman na ba ako sa kanya.
Kaso feeling ko, libog lang ito.
Ngayong kasama ko si Obet, parang ganun rin ang nararamdaman ko sa kanya. Libog lang.
Kaya hindi ko alam kung pagmamahal ba 'to o nalilibugan lang ako sa kanya.
"Kailangan pa bang sagutin 'yan kesa ang chupain kita?" Pag-iiba ko.
Natawa naman si Obet at umayos ng upo. "You don't need to answer it. Paligayahin mo nalang ako." Dagdag nito.
Muli kong hinawakan ang hindi na gaanong katigasang burat ni Obet. Malagkit ito dahil punong puno ito ng laway ko.
Marahan kong jinakol jakol ang kanyang pagkalalaki. Nakatitig lang si Obet sa ginagawa ko sa kanyang burat.
Pero mababanaag mo sa mga mata nito na tila siya'y nasasarapan sa pagkakamay ko.
"Fuck!" Mahinang usal ni Obet.
"Masarap ba?" May landing tanong ko rito.
"Oo. Ang sarap mong jumakol. Swabe." Papuri nito.
Kaya nang tumigas na ng husto ang kanyang burat, mas lalong bumilis ang pagjajakol ko rito.
Napatitig ako kay Obet. Nakanganga na ito. Halatang sarap na sarap at pinipigilan ang pag-ungol ng malakas.
Nang uungol na ito ay bigla kong tinigil ang pagjajakol sa kanya. Binitin ko ito.
Napakagat labi si Obet. Para bang nawalan ng kaunting enerhiya sa kanyang katawan.
"Tangina ka!" Inis na sabi nito. Natawa nalang ako sa kanyang reaksyon. "Nandun na e."
"Ang bilis mo namang lalabasan! Wala pa nga tayo sa exciting part." Sagot ko rito habang natatawa parin sa kanya. Hindi na kasi maipinta ang mukha nito.
Kaya naman muli kong jinakol ang kanyang burat upang hindi na ito mainis.
Muli kong pinuno ito ng laway ko. Halos panawan na naman ng ulirat si Obet.
Kapag ganoong parang lalabasan na ito'y binibitin ko itong muli.
Hanggang sa hindi na ako nakapagtimpi at chinupa ko na ang kanyang burat.
Halos mawarak ang bunganga ko dahil sa taglay na taba ng kanyang kargada. Hindi ito magkasya sa bibig ko. Kaya hindi ko lubos maisip kung paano ko napagkasya kanina sa bunganga ko ang kanyang burat habang magkausap kami ni Enzo.
"Ano? Burat ni Enzo o burat ko?!" Natatawang tanong ni Obet habang pinagmamasdan akong hirap na hirap sa pagchupa ng kanyang burat.
Tinuro ko ito para sabihin na ang burat niya ang mas gusto kong chupain.
"Talaga? Kung talagang mas gusto mo ang burat ko, lunukin mo ang tamod ko." Sabi pa nito.
Mas lalong bumilis ang pagbayo ni Obet sa bunganga ko. Halos masanggi na nito kuntil sa lalamunan ko.
Bukang buka ang bibig ko. Daig ko pa ang kumain ng isang buong hotdog sandwich.
Plok. Plok. Plok.
"Shit! Tanginaaaa! Kaya pala sarap na sarap si Enzo sa'yo dahil ang init at kipot ng bibig mo. Fuck! Sa'kin ka nalang, Jinuel. Araw araw kong pupunlaan ng tamod 'yang bibig mo." Sabi ni Obet sa kawalan habang tangan ang ulo ko at bumabayo sa aking bunganga.
Ilang minuto ang nakalipas nang maisipan ni Obet na magpalit kami ng pwesto.
Pinahiga ako nito sa sofa habang siya'y nakatayo sa mukha ko.
Sinampal sampal nito ang burat niya sa aking mukha. Tapos ay muli niya itong pinachupa sa akin.
Halos maduwal duwal ako dahil pasok na pasok hanggang sa lalamunan ko ang kanyang kargada.
Hindi ko magawang makapagreklamo dahil masyadong mahirap ang posisyon ko.
"Shit! Ang saraaaap! Para akong kumakantot ng puke." Sabi nito na napapapikit pa.
Hinaplos haplos ko ang maskuladong pangagatawan ni Obet habang magkatitigan kami.
Hindi ito kagwapuhan kagaya ni Enzo. Pero para sakin'y malakas ang dating nito. May kakaibang karisma si Obet na wala kay Enzo. Alam kong hindi lang ako ang nakakaramdam ng karismang iyon. Samahan mo pa na may masarap itong burat.
"Tangina! Parang lalabasan na akoooo..." sabi pa nito.
Mas lalong bumilis ang pagkantot ni Obet sa bunganga ko. Wala na akong magawa pa. Hawak ng dalawang kamay nito ang ulo ko habang walang tigil sa pag-ulos ng kanyang burat.
Ilang minuto ang lumipas nang maramdaman ko ang pagpulandit ng mga tamod nito sa aking bibig. Halos ibaon na ni Obet ang burat niya sa bibig ko.
Nang matapos itong makapagpalabas, dahan dahan niyang hinugot ang kanyang kargada. Punong puno ito ng laway at tamod niya.
Inalalayan ako ni Obet sa pagtayo at tinulungan akong maglinis ng bibig ko gamit ang tissue.
"Masarap ba ang burat ko?" Tanong nito habang nagpupunas ng bibig ko. Tumango lang ako rito. "Sa susunod ulit?" Sunod niyang tanong. Nagkibit balikat lang ako.
Hindi ko rin naman kasi alam kung may susunod pa. Malapit na rin kasing umuwi si Enzo. Malamang ay siya na ang lagi kong kasama.
Nang makapag-ayos ako ng aking sarili, nagpaalam na rin ako kay Obet. Medyo gabi na rin kasi. Baka nasa bahay na si Papa.
~~~~
"Jinuel." Nilingon ko ang kung sino man ang tumawag sa akin.
Hindi ko masyadong maaninag kung sino iyon dahil nasa kalayuan ito at kumakaway sa akin. Siningkitan ko ang mata ko upang makikilala ito kahit papaano.
Hanggang sa tuluyan na itong lumapit sa akin at doon ko na siya nakilala ng lubusan.
"Hi, Mamsh!" Masayang bati sa akin ni France.
Nakatingin lang ako rito. Parang walang salita ang gustong lumabas sa bibig ko. Hindi ko alam kung dapat ko ba siyang batiin pabalik.
Biglang nanumbalik sa akin ang tagpong nakita ko sa pagitan nila ni Papa.
Hindi ko naiwasang maikuyom ang kamao ko dahil sa pinaghalong galit at selos ko kay France.
Parang gusto ko siyang sapakin at bigyan ng mag-asawang sampal ngayon.
Ang sabi ko n'ung una, hindi ako magagalit kay France. Baka nagkataon lang ang mga nangyari at baka ginusto rin iyon ni Papa at nahulog ito sa patibong ni France.
Pero ngayong nandito na siya sa harapan ko, nakangiti pa sa akin na parang akala niya'y wala akong alam sa kahayupang ginawa niya sa Papa ko.
"Hey! Hindi mo man lang ba ako babatiin?" Sabi pa ni France na siyang nagpabalik sa akin sa huwisyo.
"A-ahh... s-sorry. Hindi kita agad nakilala." Dahilan ko.
Natawa naman ito habang ako sa utak ko'y unti unti siyang pinapatay. "Sabagay. Ilang araw rin akong nawala. Nag-paris kasi kami nila Mommy. Nagbakasyon lang at nag-shopping na rin. By the way, marami akong pasalubong sa'yo." Dagdag pa nito.
Hindi ko na nagawa pang makasagot dahil bigla akong hinila nito. Patakbo kaming nagtungo sa parking lot.
Binuksan nito ang trunk ng kotse niya at bumungad sa akin ang ilang paperbags.
Isa isa nitong kinuha ang mga iyon at binigay sa akin. Halos ma-out of balance ako dahil sa bigat ng mga laman ng paperbags.
"For you." Tipid na sabi nito.
Pero binaba ko iyon sa sahig at nakipagtitigan ng matagal kay France. Nakatitig lang rin ito sa akin. Nakakunot ang noo at parang naguguluhan.
"Why? Ayaw mo ba? Hindi mo ba nagustuhan? Mamahalin ang mga 'yan. For sure, wala ka pang mga ganyang gamit. Syempre, hindi ka naman ganung kayaman. Daddy mo lang naman ang may pera." Sabi nito sa akin na parang kinukutya ang pagiging mahirap ko.
Nagtatangis ang bagang ko. Gusto ko na talagang sapakin si France at ingungod ang mukha niya sa mga paperbags.
"Hindi ko kailangan niyan. Okay na sa akin kung anong mayroon ako." Tipid kong sagot rito at tinalikuran siya.
"Bakit? Ayaw mo na ba akong maging kaibigan?" Napatigil ako sa paglalakad ko ng tanungin iyon ni France sa akin.
Magkaibigan ba talaga kami?
Kasi sa pagkakaalam ko, siya ang namilit na kaibiganin ako.
Wala naman akong balak na magkaroon ng kaibigan sa school na 'yan.
Humarap ako sa kanya at tipid na nginitian ito. "First of all, hindi tayo magkaibigan." Sagot ko at muli itong tinalikuran at nagpatuloy sa paglalakad.
⚫️🔷⚫️🔷⚫️🔷⚫️
Bitinin ko muna kayo sa mala-penthouse na magiging sagutan nila France at Jinuel. 🤣