«ខ្ញុំស្រឡាញ់មនុស្សស្រី លោកលឺទេថាខ្ញុំស្រឡាញ់ស..អឹម»
យ៉ុងហ្គីធុញនឹងសម្លេងតូចដែលបន្លឺឡើងមកធ្វើឲ្យគេម៉ួរម៉្មៅ នោះ គេក៏ចាប់កញ្ចឹងកសខ្ចី ទាញមករកខ្លួន ហើយក៏ ប្រថាប់បបូរមាត់ក្រាស់លើបបូរមាត់ស្តើង ហើយ ភាពក្រអូបផ្អែមក្លិនក្រូចឃ្វិចដែលគេចូលចិត្តក៏សាយភាយចេញពីខ្លួនរបស់ជីមីន។
កម្លោះ សោះកក្រោះយកដៃម្ខាងទៀតរបស់ខ្លួនដែលទំនេរ ចាប់ចង្កេះតូចមួយក្តាប់ឲ្យមករកខ្លួន ទោះបីរាងតូចរើបម្រះខ្លាំងយ៉ាងក៏គេមិនខ្វល់នៅតែបឺតជញ្ជក់មាត់តូច វក់វី គេខាំញ៉េញ បបូរមាត់តូចខ្លាំងៗរហូតដល់ថ្នាក់ធ្វើឲ្យជីមីនឈឺសឹងតែស្រក់ទឹកភ្នែក. ប្រុសម្នាក់នេះផ្តាច់ការពេកហើយ ធ្វើតាមតែទំនើងចិត្តខ្លួនឯង មិនយល់អារម្មណ៍អ្នកដទៃដែលគេមិនពេញចិត្តនឹងខ្លូនឡើយ។
«អឹម!!!»
ជីមីនបាមត្រឹមបញ្ចេញសម្លេងតាមបំពង់ក. ដៃតូចក៏ព្យាយាមទះតប ដើមទ្រូងរឹងមាំខ្លាំងៗ ឌឹបៗ តែអាចថាប្រុសម្នាក់នេះជាពពួកមនុស្ស មុខក្រាស់ ទោះបីគេទះតបយ៉ាងថាក៏មិនរង្គោះរង្គើរសោះ ។ចុងអណ្តាតគេត្រូវយ៉ុងហ្គី បឺតជញ្ជក់ដោយអណ្តាត កំណាច ការថើបដ៏ខ្លាំងក្លាវាធ្វើឲ្យជីមីនសឹងតែដកដង្ហើមមិនចេញ រាងកាយក៏ ព្រឺរងារអារម្មណ៍ប្លែកៗក៏កើតឡើងសព្វពេញប្រាណ ។
«.....»
ក្នុងផ្ទៃបន្ទប់ចាប់ផ្តើមស្ងាត់ជ្រៀប លឺតែសម្លេង ខ្យល់ដង្ហើម ដែលដង្ហក់ របស់អ្នកទាំងពីរ យ៉ុងហ្គី ព្យាយាមបឺតជញ្ជក់មាត់តូច រហូតអាល្អិត ដែលក្អេងក្អាងពីដំបូងក៏ចាន់ផ្តើមទោរទន់តាមការពង្វក់របស់អ្នក មាត់តូច ព្រមបង្ហើប បបូរមាត់របស់ខ្លួន ទទួលយកការថើបដ៏រោលរាលរបស់រាងក្រាស់។ ជីមីនកម្លោះតូចបាត់បង់ម្ចាស់កាតលើខ្លួនអែង ដៃតូច ស្រឡូនមិនដឹងអីលើទៅស្រាក់ឱបក.យ៉ុងហ្គី បបូរមាត់អ្នកទាំងពីរស្អិតរមួតចូលគ្នា ពួកគរ ក្រលាស់អណ្តាតទៅមក យ៉ុងហ្គី គ្រហឹមពេញចិត្ត អ្នកប្រឹងជញ្ជក់ដួសដង យកភាពផ្អែមពីបបូរមាត់តូចដោយការជាប់ចិត្ត ។ ដៃធំក៏លើរាងស្តើង ឲ្យអង្គុយលើតុធ្វើការរបស់ខ្លួនតាមដោយរាងក្រាស់របស់គេ ចូលនៅចន្លោះកណ្តាលខ្លួនរបស់រាងស្តើង ជើងតូចស្រឡូនប្រៀបបាននឹងជើងមនុស្សស្រី ស្រាក់ចង្កេះក្រាស់ដោយការភ្លេចខ្លួន។
ដៃក្រាស់ចាប់ផ្តើមរវាមនៅមិនសុខ គេរាវអង្អែលចង្កេះតូចទៅមក រួចដៃក្រាសរំកិលមករកក្បាលពោះរាបស្មើពីលើអាវ មិនយូរប៉ុន្មានដៃមឹករបស់នាយក៏លូកចូលទៅក្នុងអាវរបស់ជីមីន រំកិលរហូតទៅដល់ដើមទ្រូង ហើយក៏ ច្របាច់ ច្បិចចុងទ្រូងតិចៗ
«អ...អឺម!»
ជីមីនអ្នកបើកភ្នែកធំៗ តើដៃប្រុសផ្តាច់ការនេះមកនៅលើដើមទ្រូងគេតាំងពីរពេលណា? អ្នកលើដឌគត់ខ្នងគេខ្លាំង ឲ្យគេដោះលែងអ្នក នេះមាត់គេជាកៅ៥០២ឬយ៉ាងម៉េចបានជាស្អិតជាប់មិនរបេះបែបនេះ។
«យ៉ាងម្តេចហើយ ? អែងនៅខ្លាំងទៀតទេ?»
បន្ទាប់ពីដាក់ទោសអាល្អិតសម្តីក្អេងក្អាងនេះ យូរគួរសមហើយគេក៏ដកបបូរមាត់ចេញញញឹមចុងមាត់ដោយការឈ្នះ សម្លឹងបបូរតូចដែលហើយជាប់ដោយសារគេនោះ ដោយកាមានប្រៀបជាង។
«.....»
ស្ងាត់! ជីមីន ខាំមាត់ហើមរបស់ខ្លួនតិចៗ អ្នកទប់អារម្មណ៍ មិនហក់ទៅទះកំភ្លៀងប្រុសគួរឲ្យស្អប់នោះ បើអ្នកឆេវឆាវនោះ ប្រាកដជាអត់ការងារធ្វើមិនខាន ដូច្នេះហើយមានតែទ្រាំឲ្យគេប្រមាថអ្នកតាមចិត្តគេចុះ ព្រោះដើម្បីអ្នកផ្ទះ អ្នកមានតែខាំមាត់សង្កត់ចិត្តទ្រាំប៉ុណ្ណោះអ្នកមានអំណាចទ្រព្យធន់ដូចជាគេមិនយល់អារម្មណ៍របស់អ្នកក្រអត់ឃ្លានដូចជារូបអ្នកឡើយ។
💜🙏🏻