Klay couldn't help but look at Fidel's figure that is dissapearing from her sight, she was still speechless by the confession that she received a minute ago.
"Tinatangi kita Iniibig kita Binibining Klay"
Just hearing it makes her heart beat like a disco, it beats so fast that she think she'll have an heart attack if it don't stop, para bang binaril ang kaniyang puso sa sobramg bilis nitong tumibok.
Maraming emosyon ang kaniyang nararanasan, pagkatuwa, pagkalumanay, pag-ibig, at pagkalungkot, pero bakit?
Sa lahat-lahat ng taong pedeng mahal sakin bakit ikaw pa? Ang taong simula't sapul ay laging ko ng nakakaaway, na magkatinginan na lang kami ay nagsisimula ng gulo, para ngang referee si Ibarra sa kakahinto sa aming away.
And out of nowhere, he likes-no loves me? Where did that idea come from anyway? He even call her in the past babaeng bayaran.
Ano to? High school? binubully nung boy yung girl kase inlab sa kaniya? Parang ewan eh, hay nako Klay kalimutan mo na yun.
Isang pagkakamaling hindi niya inaasahan na maagawa niya.
Gabi na, kalagitnaan ng hapunan, pero kahit anong gawin niya hindi matanggal sa isip niya ang nangyare, Fidel's words kept repeating in her mind, heck, she even starts to imagine him.
"Ano Binibining Klay, hindi moba talaga matatanggap ang aking nararamdaman para sayo?" She look at the front to see Fidel smiling at her, using those cheeky smile of his.
"HINDI!" she yells, maladabog na binagsak ang utensils na hawak niya, tila ba ay nagulat sa kaniyang ugali, ng tumingin silang lahat sa kanya.
"Ms. Klay anong hindi? May problema kaba?" Ibarra asks her, then a realization hits her, right she was in the middle of the dinner, what she did was embarrassing.
"A-a... Ano, may naalala lang ako, may nakalimutan akong gawin opo, hahahaha sorry nagulat kopo ba kayo?" Klay ask she smiles at her friend.
"Hindi naman, nabigla lamang ako sayong inasta" Klay couldn't help but to smile and lower her head for being embarrassed, god she wished that the floor will swallow her.
Akala niya pagtinulog niya mawawala na yun, isang malaking kalolan lang pala ang nangyare, hindi siya makatulog kahit anong gawin niya, tila ba ay kontrolado ang kaniyang isip.
Ano bang rason kung bakit ayaw matanggal sa isip niya yung nangyare kanina? Normal confession lang naman yun, ilang beses na siyang nakareceive ng confession galing sa maraming lalake dun sa mundo niya, pero this was the first confession that never leave her thought.
Hindi naman sa ayaw niya kay Fidel, meron lang things sa kaniya na hindi niya alam kung pano i-explain. Try na niya ulet matulog, pero bawat pikit niya ng kaniyang mga mata mukha nung mokong na yun ang nakikita niya.
Pinaghahampas niya ang kaniyang higaan, kasalanan to nung tangeks na yun eh, bakit kase umamin pa?
Kailangan ko ng hangin tama, kailangan ko ng sariwang hangin, ng palabas nasa siya ay napansin niya na nakatayo ang kaniyang kaibigan sa puwestong gusto niya, pero pag lumapit ako baka tanungin pako nun, hayz.
Pinilipit niya ang kaniyang sarili na lumpat ng lugar, ng makapasok siya sa sala, napansin niya ang nasa paligid, tiningnan niya ito ng todo, Isang Piano.
May piano si Ibarra, hindi niya na inisip ang mangyayare, umupo na lang siya at binuksan ito, pinindot ang mga pyesa.
Kailangan ko ng pang-aliw sa sarili ko, tutugtug ako para maatok, tutugtug ako kahit gaano pa kadami yun.
(https://music.youtube.com/watch?v=UFsREhllq0c&feature=share <you can listen to it, while reading>)
Napansin ni Crisostomo ang tunog ng piano, tila ba ay ito ay pinaglalaruan, ngunit matapos ang ilang tunog ay nagsimula ng itong tumugtog.
Napatingin siya sa kaniyang likod, naguguluhan, Sino naman kaya ang tumugtog ng ganito? Napahinto siya ng kaniyang pakinggan ang magandang tunog na lumalabas, ngunit ito ay huminto tila ba ay may mapindot na making pyesa.
Ngunit, kahit na may na ganun ay nagsimula at sinundan ang tunog. Pagkatapos ay bumagsak ito sa isang beat at tumutugtog ang maramihang mga susi nang sabay-sabay, na parang papalitan ang isang instrumento. Ito ay isang kahanga-hangang piraso, kakaiba at hindi kailanman narinig.
Hindi niya natigilan at silipin ang tumugtog, nang mapansin niya na ang kaniyang kaibigan si Ms. Klay ang tumugtog, siya ay napahanga dahil sa angking nitong galing sa pagtugtug, nang kaniyang panoorin ang mabilis na paggalaw ng daliri ng dalaga at ang concentration niya ay tunay na nakahahanga.
'Tila ba'y, may tinatagong talento si Ms. Klay maliban sa kaniyang katalinuhan' Ibarra thought as he continue to watch her to play while standing at the side, not awaring that she's being watched.
The piece fades out in a beautiful note.
Akala niya ay titigil na siya tumgtug ngunit nagsimula muli itong tumugtog ng bagong pyesa, 'ang galing at maganda ang pyesa na tinutugtug ng binibini, isinulat niya ba ang lahat ng ito?' Ibarra thought.
Kinabukasan, lahat naman ng trabahador ay nakatulog ng maayos dahil sa malumanay ng awitin na naganap kagabi, si Ibarra ay medyo hindi dahil, pinanood niya ang binibini na tumugtog ng limang beses, na did niya akaliin na tutuloy pa ang kaniyang pagtugtug, kaniyang ipagtatapat ng napakahusay na dalaga.
Hindi lamang siya matalino, may dignidad, at ipinaglalaban ang kaniyang pinaniniwalaan, ngunit isa rin siyang talentadong binibini, Isang perfectong binibini, kung siya lamang ay aasal bilang isa.
Sa kabnilang palad, hindi nakatulog si Klay, narealise niya na lang na umaga na nung tumigil siya magpiano, pero ayus lang naman, sanay naman na siya magpuyat kahit noon pa, so carrey lang to.
"Senyora, ayus ka lang po ba? Medyo maputla po kayo" Mang Andong, tumingin siya sa kaniyang gilid ng mapansin ang pag-aalala g tingin ni Mang Andong.
She laughs at it "opo naman Mang Andong, malakas to", Ibarra didn't think so " Binibining Klay, hindi ka nakatulog magdamag, masama ang hindi matulog, magpahinga ka muna"
Klay looks at him blankly "huh?... Sir. Ibarra okay lang po ako" she tries to reason him "Binibini, magpahinga ka na lamang, kung ano man ang iyong prinoproblema ay kalimutan mo na muna, at magpahinga" Ibarra spoke again using his brotherly tone.
'Kung alam mo lang na yung mokong mong kaibigan ang dahilan ng problema ko' she thought.
"Nagkakaintindihan ba tayo Binibining Klay?" Ibarra asks her, knowing how stubborn she was, he suspect that she will leave the house once he's gone.
"Opo, Kuya, naintindahan kopo, itong makulit at sutil niyong nakakabatang kapatid ay matutulog promise" Klay spoke in teasing way, see even raise her hand to her side.
Napakunot ang noo ni Ibarra, 'Kuya?' he thought, ngunit nilasan na lamang ito sa kaniyang isip..
"Oh sya, mauuna nako"
.....
She really did try to sleep for the past 4 days, but her mind won't let her, she always try to do things she used to do back her home to distract herself from thinking about that jerk, oh how she wished she can just drink sleeping pills.
She plays piano, when she found Ibarra have other instruments, she play a different songs, using either guitar or violin, depends on her mood.
Rewriting every lesson she remembers that she learned from that world, from simple English, types of speech, types of text, etc, in math, from Addition, Substation, Division and Multiplication to what I learns today physics. And etc.
She did all the things she can do to distract herself and decrease her energy so she can sleep, but, just closing my eyes his face was the first thing that will come to my mind.
I've becoming an insane person, Fidel Reyes y Maglipol just look what you've done, if I become your wife I wi-? Hold on wife?
She laugh at her thought, earning questionable and concern looks from the servants around her, 'Wife of Fidel? Ha, Klay pagod ka lang, anong pinagsasabi mo? Ikaw magiging asawa ng mokong na yun? Ha! Mababaliw nako oh my god' she thought, as she cares her head.
'imagine being called Maria Clara Infantes y Reyes, ay bagay naman pala, Ma-ala aesthetic ang ferson... Anong!? Klay ayus ka lang ba? Anong pinag-iisip mo? Triny mo patalaga ipagsama name ng mokong na yun sa pangalan mo' she thought as she frown and slap herself, making the people around her flich at her sudden action.
"Ano?" Ibarra asks slightly laughing at the lady he took in, actions this past few days.
"Ayun nga po Senyor, tila po ay may nangyare na masama kay Senorita Klay, masyado na po siyang ganyan ang inaasta" Mang Andong informs him
"Amigo!" The both look at Fidel who have the brightest smile of all, while the lady he loves was in distress.
"Amigo, may nangyare ba at sobra ang ngiti sa iyong mukha?" Ibarra asks, really knowing the reason behind those smile.
"Wala naman amigo, sandali lamang nasaan si Ms. Klay?" He asks as he look around not finding where she was. Crisostomo gives him a knowing look. "At bakit mo naman hinahanap ang binibini? Amigo" he asks him.
Napangiwi nala mang si Fidel "Kailangan koba ng dahilan upang makita si Binibining Klay?" He gives him an aliby,
"Nasa sala si Ms. Klay, kung iyong gustong makausap ay pede ko siyang ipatawag kay Mang Andong" isinambit ni Crisostomo sa kaniyang kaibigan na, ang ngiti ay napahaba pa.
"muchas gracias amigo" nagpasalamat si Fidel sa kaniyang kaibigan.
Nang makapasok na si Fidel sa sala ang una niyang nakita ay ang maamong mukha ng kanyang minamahal, nakatingin sa ibaba na may marahang mga titig na parang may iniisip na malalim.
Kahit sino ay mapapansin ang pagkabalisa sa kanyang mapayapang mukha, ang paraan ng kanyang mukha ay mukhang napakapurol ngunit maganda sa parehong oras, hindi niya maikakaila na ang kanyang minamahal ay maganda sa bawat anggulo ng kanyang ginawa.
Yung mga kalmadong features niya habang nakayakap sa isang unan, yung malambot niyang buhok na nakalatag sa balikat niya, siya yung babaeng minahal niya kung tutuusin, parang hindi niya napansin ang presensya nito hanggang dito, na para bang napakaimportante ng iniisip niya ngayon kaya nagpapabaya siya.
For admiring her too long, he notice how red her cheeks was, may sumampal ba sa kanya? o nahulog siya o ano? Anuman ang dahilan sa likod ng kanyang mapupulang pisngi, gagawa siya ng isang bagay sa loob ng kanyang kapangyarihan para parusahan ang mga gumawa noon.
Sa panahong ito kung hindi nakatali ang buhok ng babae ibig sabihin tumatanggap sila ng manliligaw, ang babae ba niya?
"Magandang Umaga, My dearest Binibining Klay" his voice makes her flinch, the way she snapped at her thoughts, looking at him with wide eyes... nagtagumpay siya sa isang pagsubok nakuha niya ang atensyon ng babaeng mahal niya.
"Fidel? Anong ginagawa mo dito?" she calls me without any Sir or Senyor, Fidel only, and it seems she didn't think realize what she said, she stand to look at him with those judging looks.
Ano kayang gagawin niya? kahit anong gawin niya, the way his beloved judging eyes looking at him, parang kakainin siya nito ng buhay, pero anong magagawa niya? iyon ang isa sa dahilan kung bakit siya nahulog sa Binibini. "Gusto lamang kitang makita, ilang araw narin nung huli tayong nagkita, kamusta kana?" He asks her.
' 96 hours... For the last 96 hours we haven't seen each other' Klay thought, while raising her brow at him, looking at him up and down, ano ba naman yan!, Onti na lang masisiraan na ako ng ulo, for the past 96 hours that past, he didn't leave his mind, now he's in front of me! "Ayus lang naman, pede ka na umalis" she didn't mean those words, she thinks that if he continue to stand in front of her, she might loose it and went insane.
"Ngunit Binibini-" bago paman makagsalita si Fidel ay tinigilan na siya ni Klay " Tse! Don't talk to me you ugly baboon!" Klay yells to his face then ran fast to her room, leaving her suitor left with confusion
'Ugly Baboon?' he thought to himself looking confused to the name he was called, in where part of his face was ugly? And Baboon? he didn't look like an animal much to a baboon. Tunay ngang baliw na ang Binibining yun.
She slams the door lock it, as she slide down to the floor hold her chest, hindi pa rin niya napapansin ang pamumula ng mukha niya. the way her heart beat so fast that she can literally hear it within her ears.
The way her body hair trembling, her chest vibrating, breathing was deteriorating, she needs stop being at denial stage. Kailangan niya lang ng tulog ayun lang yun. at the time being she succeed to sleep even tho its only 2-3 hours, but its fine as long as her mind relax that all matters, but thats not the problem, even in dreams that jerk follows her.
Who would've thought that I'm going to get married in my dreams, the worst part was Fidel was the groom, and the fact that she felt happy to that dream makes everything worst. She wasn't a character in this story so she- "pagmamahal ang nagpapanatili sa mundong ito, pagmamahal din ang tutulong sayo na matapos ang kwento" her professor's voice ring in her mind.
"Love? What is love?" She asks to herself.
"Lolokohin? Bakit ko naman lolokohin ang binibini? Baka ako panga ang lolokohin ng matapang na babae na yun" Isinambit ni Fidel ang mga salita habang tiningnan ang bintana ng kwarto ni Klay.
"Ito lamang ang maipapayo ko sayo, wag mo siyang sukuan Amigo" Ibarra advices his friend offering a handshake.