Napabuntong hininga si Jazley matapos mabasa ang mensahe ng taong nagpapadala sa kanila ng sulat.
Hindi nila ito kilala, basta nagulat na lang sila isang araw ay may nagpadala na sa kanila ng sulat. Naging sunod-sunod ang pagpapadala nito.
Ito rin ang tumutulong sa kanila kay Suzainne. Hindi nila alam kung bakit sila nito tinutulungan at kung sino ito at bakit kilala nito si Suzainne.
Nasabi na rin sa kanila ng taong nagpapadala sa kanila ng sulat na h'wag ng alalahanin pa si Suzainne dahil nasa ligtas na itong kalagayan. Na hawak na ito ng taong nagpapadala sa kanila ng sulat.
Ang tanging gusto ng taong nagpapadala sa kanila ng sulat na gawin nila ay asikasuhin ang tita at tito nila.
Ito na raw kasi ang bahala kay Suzainne. Hindi na raw nila kailangan pang mag-alala dahil wala naman daw itong gagawin kay Suzainne na ikapapahamak nito.
No'ng una ay hindi sila naniniwala sa sinasabi ng taong nagpapadala sa kanila ng sulat. Una, dahil hindi nila alam o kilala kung sino ang nasa likod ng nagpapadala ng sulat. Pangalawa, baka isa ito sa kalaban nila na may galit din sa pamilya nila.
Pero nawala ang pangamba at nagkaroon na rin sila ng tiwala dito ng nagpapadala naman ito ng pruweba sa kanila na nasa maayos lang na kalagayan si Suzainne.
Dahil doon ay sinunod nila ang gusto nito na gawin nila. Inasikaso nila ang kamag-anak nila at marami na silang nalaman tungkol dito.
Hindi pa nila alam lahat-lahat ng mga kasalanan o ginawa ng mga ito, basta marami na rin naman silang nakuhang impormasyon sa mag-asawa matapos mag-imbestiga.
At hindi sila makapaniwalang lahat sa mga nalaman nila. Hindi sila makapaniwalang nagawa ng mga ito sa kanila ang lahat ng 'yon.
Hindi nila lubos maisip kung bakit at kung ano bang nagawa nila sa mag-asawa para pahirapan sila nang ganito.
Sa ngayon ay isinasaayos pa nilang mabuti ang lahat ng kanilang plano para sa mag-asawa. Mahigit isang linggo na rin kasi ang lumipas.
"Anong sabi sa sulat, anak?" tanong ni Dianna sa anak. Tiningnan naman siya ni Jazley.
"Babasahin ko, makinig kayo." sabi niya at muling binuklat ang sulat.
Tumango naman ang lahat bago inayos ang sarili para pakinggang mabuti ang sasabihin ni Jazley.
"How's your day, guys? I hope you're all okay. Don't worry about Suzainne. Like I said, she's okay. She's doing fine and I'm always taking care of her. I'm always making sure that she's okay. By the way, I wanted you to know that I have a big revalation to make soon and I wanted you to be ready. For now, continue what you are doing. Don't worry because I'm helping you about that demons. I'm referring to Suzainne's unreal parents. And about revelation that I'm talking about soon, that's also the time that you will see Suzainne again. That's all for today, J.C." pagkatapos basahin 'yon ni Jazley ay natahimik lang ang lahat.
Hindi nila alam kung ano ang revelation na tinutukoy nito. Kinakabahan silang lahat para doon. Hindi nila alam kung bakit.
Pakiramdam nila ay sobrang halaga ng revelation na 'yon. May kung ano silang ibang nararamdaman tungkol doon. Curious na curious na talaga sila kung sino ba itong nagpapadala sa kanila ng sulat. Basta ang alam nila ay lalaki ito.
Takang-takang talaga sila kung sino ito at kung paano nitong kilala si Suzainne at ang pamilya nila.
"Hindi talaga ako makapaniwala na ang daming kasalanan ng kapatid ko. Hindi ko alam na magagawa niya ang lahat ng ito sa 'tin, lalo na sa 'kin na kapatid niya. Anong dahilan niya para gawin ang lahat ng ito?" dismayadong sabi ni Alfred.
"May nagawa ba akong mali?" muling dugtong nito na ikinabuntong hininga lang ng mga anak niya.
Niyakap na lang siya ng asawa niya tsaka ito hinalikan sa labi para pakalmahin.
"Dad, now that we already know the true colors of tita and tito we want to make sure that all of you are safe. Kami nang bahala ang umasikaso nito, just be here at our house with Dhianne." seryosong sabi naman ni Shawn.
Nagkatinginan lang naman ang mag-asawa habang magkayakap pa rin. Maya-maya lang din ay sabay na tumango ang dalawa at muling binalingan ng tingin ang mga anak.
"Okay, son. If that's what you want, we will stay here. If you need help, just tell me, okay? I will help you." Alfred said and his son's just nodded with a smile on their lips.
May tiwala si Alfred sa mga anak niya kaya alam niyang magagawa ng mga ito nang maayos ang kailangan ngmga itong gawin.
Nandito lang naman siya kapag kailangan siya ng mga anak niya. Kahit na gano'n ay hindi pa rin niya maiwasan ang mag-alala para sa mga anak dahil baka may mangyaring hindi maganda sa mga ito.
"Take care, my babies, hmm? Don't make me worry that much, okay?" Dianna said and Jazley immediately walked towards his mother and niyakap ito.
"Don't worry about us, Mom." Jazley whispered on his mother's ear. His mother just kissed his cheeks that makes him chuckled.
After that, they planned again. Plano lang sila nang plano. Walang katapusang plano. Hindi na lang para kay Suzainne ang ginagawa nila. Para na rin 'to sa mga ginawa ng tita at tito nila sa pamilya nila.
Gusto nila itong pagbayarin sa lahat ng ginawa ng mga ito sa pamilya nila. Alam na kasi nilang ang mga ito ang nagpakidnap kay Jazley no'ng bata pa ito at nagsabi sa kanila na patay na si Jazley.
Ang mga ito rin ang nagkidnap kay Dhianne nang maliit pa rin ito. Lahat ng pinagdaanan nilang hirap ay ito ang may mga gawa na hindi talaga nila lubos naisip na magagawa ng mga ito sa kanila ang mga bagay na 'yon.
Si Alfred na siyang kapatid ang lubhang nasasaktan sa mga nalaman. Malaki ang tiwala nito sa kapatid kaya sobra siyang nasaktan sa mga nalaman.
Hindi niya alam kung bakit ito nagawa sa kaniya ng kapatid. Hindi niya alam na may malaki itong galit sa kaniya. Hindi niya alam kung bakit.
* * *
Napatigil sa pagsasalita si Jazley nang biglang tumunog ang cellphone niya. Nasa gitna kasi siya ng meeting. Hindi niya sana 'yun sasagutin ngunit nabasa niya ang pangalan ng kapatid na si Dhianne kaya sinagot niya.
Kapag natawag ang isa sa pamilya niya ay agad niya 'yung sinasagot. Kahit na nasa mahalagang meetings pa siya kung tatawag ang isa sa pamilya niya sa kaniya ay sasagutin niya 'yon agad.
"Just continue, I'll still listening." sabi niya sa nagpapaliwanag sa harapan na napatigil rin sa pagsasalita dahil sa biglaang pagtunog ng cellphone niya.
Never niya kasing sinilent mode ang cellphone niya para malaman niya kung may natawag, lalo na kung mahalagang tawag 'yon na kailangan niya talagang sagutin.
"Yes, Princess?" malambing na sabi niya nang sagutin niya ang tawag ng kapatid.
"Kuya." nagsalubong ang kilay ni Jazley nang marinig ang hikbi ng kapatid.
"Bakit ka umiiyak? May nangyare ba? Anong nangyare?" tanong niya kaagad.
Hindi na niya nagawang pakinggan pa ang nagsasalita sa harap. Huminto na rin muna ito sa pagpapaliwanag nang maramdamang hindi maganda ang nangyayare sa boss nila.
Lahat ng nasa meeting room ay tahimik dahil kapag nag-ingay sila at sinubukang istorbohin si Jazley ay magagalit ito, lalo na at mukhang may problema ito.
Kahit pa na mabait ito ay may limitasyon pa rin naman. Kaya ginagawa nila ang lahat para hindi ito madissapoint sa kanila.
"Si... Sila D-daddy at M-mommy..." kumabog ng mabilis ang dibdib ni Jazley sa sinabi ni Dhianne.
Hindi niya alam kung anong gustong sabihin nito dahil hindi naman matuloy ni Dhianne ang sasabihin.
"Bakit? Anong nangyare kina Mom?" kalmado pa ding tanong niya. Kailangan niyang maging kalmado.
"Si Suzainne, kuya." sabi nito ulit.
Parang gusto na lang niyang magteleport kung nasaan si Dhianne para mas makausap ito nang maayos.
"Ano namang meron kay Suzainne? Bakit bigla mo siyang nabanggit? Pwede bang ituloy mo ang sasabihin mo? Ayusin mo." sabi niya na ikinagulat naman ni Dhianne.
"Sorry, kuya. Si S-Suzainne, nandito siya. Pumunta siya sa bahay. Akala ko po binisita lang niya sina Mommy at Daddy kaya hinayaan ko po siyang makapasok sa bahay pero hindi ko po inaasahan ang ginawa niya. B-bigla na lang po niyang binaril sina Mommy at Daddy. K-kuya, sila Mommy at Daddy, duguan na. Help us, kuya, please?" umiiyak na sabi nito.
"What?!" napatayo sa gulat si Jazley matapos marinig ang sinabi nito. Para siyang pinasabugan ng bomba.
Kahit ang mga kasama niya sa meeting room ay nagulat sa biglaan niyang pagsigaw at pagtayo.
"Are you sure, Dhianne? Hindi magandang biro 'yan." sabi niya at ang bilis-bilis na ng tibok ng puso niya dahil sa kaba at takot.
"Opo, kuya. Totoo po ang sinasabi ko. Maniwala kayo sa 'kin. She's really here. Actually, bihag niya ako, kuya that's why I can't bring Mom and Dad to the hospital. Hindi ko na alam kung saan niya dinala sina Mommy at Daddy ngayon. Natawagan lang kita dahil umalis siya saglit and– ah!"
"Dhianne! Dhianne!" sunod-sunod na sigaw ni Jazley nang bigla niyang narinig ang pagsigaw ng kapatid sa kabilang linya.
Mas kinabahan siya at nakaramdam ng takot ng namatay na ang tawag. Hindi siya makapaniwala sa nalaman pero hindi muna siya doon nag focus. Mas inisip niyang puntahan na ang mga ito dahil sa pag-aalala.
Hindi niya lubos maisip na magagawa ito ni Suzainne sa kanila. Nagdadalawang isip din siya sa sinabi ng kapatid niya tungkol kay Suzainne.
"Let's continue this meeting some other time. I just have an emergency, I'm sorry." nagmamadaling sabi niya sa mga taong nasa meeting room.
Tumango lang naman ang mga ito sa kaniya tsaka siya nagmamadaling umalis do'n. Nang nasa sasakyan niya na rin siya ay tinawagan niya din ang iba niyang mga kapatid.
"Kuya?" agad na sabi ng kapatid niyang si Vaxton nang sagutin nito ang tawag niya.
Ito ang huli niyang tinawagan. Sigurado siyang on the way na sa bahay nila ang dalawa niya pang kapatid na lalaki.
"Pumunta ka sa bahay, ngayon na. Bilisan mo." seryosong sabi niya at basta na lang pinatay ang tawag. Hindi na ito hinintay pang magsalita.
Habang nasa gitna siya ng pagmamaneho ay gulong-gulo siya sa sinabi ng kapatid. Hindi niya alam kung anong paniniwalaan niya.
"Mali ba kami ng pagkakakilala kay Suzainne? Kakampi ba siya nina Tito at tita? Fuck! Hindi ko naisip 'yon? Bakit ngayon ko pa naisip 'yon?" inis na bulong niya at napahampas sa manibela.
Pero sa loob-loob niya ay hindi niya tanggap ang sinabi niya. May nagsasabi sa kaniyang h'wag paniwalaan ang sinabi sa kaniya ng kapatid niya.
"Tangina, ang daming problema. Kailan ba kayo matatapos?" gigil na sabi niya.
Pagdating sa bahay nila ay agad niyang nakita ang kotse ng tatlo niyang kapatid sa garahe nila. Hindi niya na 'yon pinagtuunan pa ng pansin at dumiretso na sa loob ng bahay nila para malaman ang nangyare.
Pagpasok niya sa loob ay napaawang ang labi niya sa sobrang gulo ng bahay nila. Nagkalat ang mga basag na vase, basta sobrang gulo. Parang dinaanan ng bagyo ang bahay nila.
Doon niya napatunayan na may hindi nga talagang magandang nangyare sa bahay nila. Nasa isip niya kung bakit ngayon pa ito nangyare kung kailan wala silang apat sa bahay nila.
"Kuya! I can't find them." biglang sigaw ni Shawn. Tinutukoy ni Shawn ang mga magulang nila at si Dhianne.
"Where are they? What really happened?" taka ring tanong ni Vaxton. Rinig sa boses nito ang pag-aalala.
"I'm worried na, mga kuya." nag-aalala na ding sabi ni Felix.
Hindi pa man nakakapagsalita si Jazley nang may marinig silang nagsalita. Agad nila itong tiningnan at hinarap.
"Kumusta, mga gwapo kong pamangkin?" nakangising sabi ng isang taong siyang dahilan ng paghihirap nilang pamilya.
Agad na nag-init ang ulo ni Jazley nang makita ang mga ito. Nakangisi ding nakatingin sa kanila ang asawa nitong nasa tabi lang ng tito nila.
"Nagustuhan niyo ba ang regalo namin? Pasensya na kung ito lang, ha? Don't worry, mas may bongga akong regalo sa inyo mamaya." nakangising sabi ng tito nila.
Kuyom na kuyom naman na ang kamao ni Jazley. Nagpipigil lang siyang sugurin ito.
Sa nakalipas na ilang buwan ay nalaman na nila ang lahat-lahat ng mga ginawa nito. Dahil na din sa tulong sa kanila ng taong nagpapadala sa kanila ng sulat. Kasama nila itong nagpaplano.
Sa paraan ng pagsusulat lang sila tanging nakakapag-usap na hindi naman sila gano'n nahirapan.
Isa ito sa naging dahilan kung bakit mas napabilis ang kilos nila. May sapat silang kapangyarihan para mas mabilis malaman ang lahat. Mas naging mabilis lang dahil sa tulong ng taong nagpapadala sa kanila ng sulat.
Ilang beses na rin nila itong inayang makipagkita sa kanila pero hindi ito napayag. Hindi pa raw nila oras para magkita-kita.
"Fuck you! How dare you do this to us?! Especially to Dad! To your brother!" galit na sigaw ni Shawn at akmang susugurin ang tito nila nang pigilan siya ni Jazley.
Narinig lang naman nilang tumawa ito sa sinigaw ni Shawn na mas lalo nilang kinagalit.
"Stop and just stay here. Let me handle this, do you understand?" seryosong sabi ni Jazley sa kapatid.
Huminga nang malalim si Shawn para pakalmahin ang sarili bago tumango sa sinabi ng kuya niya.
"H'wag kayong gagawa ng anumang kilos na hindi ko magugustuhan. Hangga't wala akong sinasabi na gagawin niyo ay manatili lang kayo sa kinatatayuan niyo. Naiintindihan niyo ba ako?" muling sabi niya pero sa tatlo na. Tanging tango lang ang ibinigay sa kaniya ng mga kapatid niya.
Pagkatapos no'n ay muli na niyang hinarap ang dalawa at walang emosyon itong tinitigan.
"Nasaan sina Mommy, Daddy at Dhianne? Sagutin niyo ang tanong ko." seryosong sabi ni Jazley. Tahimik lang naman ang mga kapatid niyang nanonood at nakikinig.
Gusto man nilang sugurin ang mag-asawa ay hindi nila magawa dahil ayaw nilang magalit sa kanila ang kuya nila.
"Hmm, nasaan nga ba? Bakit hindi natin siya tanungin kung nasaan nga ba ang mga mahal niyo?" nakangising sabi ng tito nila habang nakaturo sa likuran nila.
Dahil sa pagtataka sa biglaang pagturo ng tito nila sa likuran nila ay agad silang tumingin sa likuran nila at natigilan sila sa taong nakita.
"What the..."
"What is the meaning of this?"
"The fuck..."
Rinig niyang sabi ng mga kapatid niya. Pare-parehas silang hindi makapaniwala sa taong nasa harapan nila ngayon.
Totoo sinasabi ni Dhianne sa 'kin kanina? Tanong ni Jazley sa isip niya habang nakatitig sa dalagang nasa harapan nila.
Ilang buwan nila itong hindi nakita tapos sa ganitong sitwasyon pa nila ito makikitang muli.
"Suzainne." banggit niya sa pangalan nito at ngumisi naman si Suzainne sa kanila.
"Hi po." nakangising sabi nito at maya-maya lang ay ngumiti nang malambing sa kanila.
Lia