ရောက်လာတဲ့ရာမန်နှစ်ပွဲကိုယူကာအီဒတစ်ယောက်အချုပ်ခန်းထဲဝင်သွားကာအာအိုးခိနားသွားထိုင်သည်
"ရော့"
"ကျေးဇူးအထူးတင်ပါတယ်ဦးရဲကြီး"
နေ့လည်စာတောင်မစားရသေးတဲ့အာအိုးခိတစ်ယောက်ရာမန်ကိုပါးဖောင်းအောင်စားနေသည်
"မင်းနာမည်က...ဘာ?"
"အာအိုးခီ....အာအိုးခီလို့ခေါ်ပါတယ် "
"အော်......မင်းကတကယ်ပဲသတင်းထောက်လား"
"တကယ်ပါဦးရဲကြီးရယ်......ကျွန်တော်အဲ့အမှုကိုလည်းတကယ်စိတ်ဝင်စားတာပါ...တရားခံကိုလည်းအရမ်းသိချင်တယ် ကလေးတစ်ယောက်ကိုဘယ်လိုစိတ်နဲ့များအကြမ်းဖက်နှိပ်စက်နိုင်ရတာလဲဆိုတာ....ကျွန်တော်ထင်တယ်သိလားအဲ့လူကမကောင်းဆိုးဝါးကြီးဖြစ်မယ်လို့"
"အီဒ"
"ဟင်?"
"ငါ့နာမည်က..အီဒ....ဦးရဲကြီးလို့ခေါ်စရာမလိုဘူး"
"အီ..အီဒ.....ommအီဒ"
"ဒီညတော့အချုပ်ထဲမှာနေလိုက်ပါ..မနက်ဖြန်ပြန်လွှတ်ပေးမယ်"
"ဟင့်!!!!!တကယ်လား!!!!!!"
"တကယ်...ခေါက်ဆွဲတော်ပြီလား"
"ဟင့်အင်း"အာအိုးခိတစ်ယောက်အတော်ပျော်နေသည်...သူမနက်ဖြန်လွှတ်တော့မယ်
"ဟိုဦးရဲ မဟုတ် အီဒ မင်းကဘာလို့လွှတ်ပေးတာလဲ....ခုနကပြောတာကျ...၄၈နာရီ"
"ငါပြောတာအချုပ်ထဲကပဲလွှတ်ပေးမယ်ပြောတာ...ငါ့မျက်စီရှေ့ကလွှတ်ပေးမယ်လို့မပြောဘူး....မင်းကိုငါ့ဆက်စောင့်ကြည့်မှာ"
သူကိုအခုထိမယုံသေးတာပဲလို့အာအိုးခိတွေးမိတယ်...ဒါပင်မဲ့အချုပ်ခန်းထဲမှာနေရတာထက်သက်သာပါတယ်
~~~~~~~~~~~~
"အာအိုးခိ...အာအိုးခိ"
အချုပ်ခန်းကိုသူ့အိမ်သူရာလိုကုလားသေကုလားမောအိပ်နေတဲ့အာအိုးခိကိုအီဒနှိုးရင်စိတ်ညစ်နေပါပြီ သူနှိုးနေတာအတော်ကြာနေပြီအခုခိမနိုးသေးဘူး...အခြားအချုပ်သားဆိုရင်တော်ရေပတ်ပြီးနှိုးမိမလားမသိပင်မဲ့ဒီကောင်လေးကိုတော့သူမလုပ်ရက်...ဘာလို့မှန်းလည်းသူမသိ
"အင်း~~~ဟာရှီမိုတိုစံ ငါခဏလေးထက်အိပ်ပရစေ"
"ဟင့်?"
သူ့ကိုအခြားလူနဲ့မှားပြီယောင်နေတဲ့ကောင်လေးကိုသူတစ်ကယ်ဖျစ်ညစ်ပလိုက်ချင်ပါပြီ....
"အာအိုးခိ!!!"
အသံအကျယ်ကြီးကြောင့်အာအိုးခိနိုးလာပါပြီ
သူပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်တော့ အော်သူအချုပ်ခန်းထဲမှာပဲ..သူ့ကိုလာအော်နှိုးတဲ့လူကိုကြည့်တော့အီဒဆိုတဲ့လူဖြစ်နေတယ်
"ထတော့..မင်းဒီကနေထွက်လို့ရပြီ..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အာအိုးခိတစ်ယောက်နေရာအသစ်ကိုလှည့်ပတ်ကြည့်နေတယ်...သူသစ်တောထဲများရောက်နေတာလား...အိမ်ထဲမှာရောက်နေပင်မဲ့သစ်တောထဲရောက်နေရတဲ့ခံစားချက်မျိုးထိပေးစွမ်းနိုင်လောက်တဲ့ထိလှပတဲ့အိမ်...အိမ်ထဲမှာသစ်သားဒန်းတွေ..ပန်းတွေ..သစ်ပင်ငယ်လေးတွေနဲ့အလှဆင်ထားတာ
"အီ..အီဒဒါကအိမ်ရောဟုတ်ရဲ့လား...တကယ်ကိုထူးဆန်းတယ်"
"အိမ်ပါ...ကိုယ်ကနဂိုတည်းကသစ်တောကိုသဘောကျတာမို့ အိမ်ထဲမှာသစ်ပင်ပန်းမန်တွေအများကြီးနဲ့အလှဆင်ထားတာ"
"အော်..ဒါနဲ့ အီဒကွန်....ဘာလို့အဲ့လောက်ထိအနီးကပ်စောင့်ကြည့်ဖို့လိုတာလဲဟင်..တစ်ခြားတရားခံတွေကိုရောအဲ့လိုအိမ်ခေါ်လာပြီအနီးကပ်စောင့်ကြည့်နေတာပဲလား"
"မဟုတ်ဘူး.....မင်းကအခုအမှုကိုစိတ်ဝင်စားတယ်မလား"
"အွန်းအွန်း..စိတ်ဝင်စားတယ်..."
"မင်းကသတင်းထောက်ဆိုတော့တစ်နေ့နေ့ငါအကူအညီရလာနိုင်တယ်....မင်းလည်းအမှုစိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတော့ဒီအမှုအတောအတွင်းဒီမှာနေပေါ့..တသ်ခုခုဆိုတိုင်ပင်လို့ရတာပေါ့"
"အွန်းအွန်းအရမ်းကောင်းတယ်....ဒါနဲ့လေ...ဟို...."
"ပြော.."
"ကျွန်တော့သူငယ်ချင်းကိုရောခေါ်လို့ရမလားသူမရှိဘဲကျွန်တော်မလုပ်နိုင်တာတွေအများကြီးပဲမို့"
"ဘယ်သူလဲ"
"ဟိုနေ့ကကျွန်တော်နဲ့အတူပါတဲ့ကောင်မလေးဟာရှီမိုတိုစံ.."
"ရပါတယ်....သူလည်းထက်ထက်မြက်မြက်ရှိတဲ့ပုံ..."
ထိုအချိန်တစ်ယောက်ယောက်အိမ်ထဲဝင်လာအသံကြားလို့အသံလားရာဘက်လှည့်ကြည့်တော့
"အာ့ကွန်"
"ငါလာပြီအီဒ"
"အာအိုးခိသူ့ကိုသိတယ်မလား...ဒီနေ့ကစပြီသူလည်းဒီအိမ်မှာနေမှာ"
အာအိုးခီပြုံးလိုက်တယ်သူတို့ပုံစံကသူငယ်ချင်းတွေစုပြီးအဆောင်နေရသလိုပဲအရင်ကသူတစ်ယောက်ထဲနေရတာ..ဟာရှီမိုတိုစံကတစ်ခါတစ်လေမှာအဖော်လာနေပေးတာအခုတော့သူလူတွေအများကြီးနဲ့နေရတော့မယ်
"ဒီအိမ်မှာအခန်းတွေအများကြီးရှိတယ်ငါ့အခန်းကလှေကားနားမှာအားအိုခီနဲ့မင်းသူငယ်ချင်းကအပေါ်ထပ်ကအခန်းတွေထဲကကြိုက်တဲ့အခန်းယူနေလိုက်အာ့ကွန်ကတော့ငါ့အခန်းဘေးမှာနေလိုက်"
"Ok"
အီဒတစ်ယောက်မှာစရာရှိတာအကုန်မှာပြီးသူ့အခန်းသူဝင်သွားတယ်အာ့ကွန်လည်သူ့အခန်းထဲသူဝင်သွားတယ်အာအိုးခိကတော့ဘေးကခုံမှာထိုင်ကာဟာရှီမိုတိုစံအားလာရန်ဖုန်းဆက်နေတယ်
~~~~~~~~~~~~
ညနေခင်းရောက်တော့အာ့ကွန်တစ်ယောက်အခန်းထဲကထွက်လာတယ်
"အီဒ!!!!~!~!~!!"
"အာ့ကွန်ငါမီးဖိုချောင်းထဲမှာ"
အာ့ကွန်မီးဖိုချောင်ဝင်သွားတော့အေပရွန်ဝတ်ကာမွှေးကြိုင်းနေအောင်ချက်ပြုတ်နေတဲ့အီဒ
"အိုး....အီဒ မင်းဟင်းချက်နေတာပဲ....ဘာတွေချက်"
"ဝက်နံရိုးပေါင်းနဲ့ကြာစွယ်ဟင်းချို.."
"Wowwww. ...စားရချည်သေးရဲ့ဒါနဲ့ဟိုကလေးကိုမတွေ့ပါလား....သူ့နာမည်ဘာပါလိမ့်"
"အာအိုးခီ"
"Omm!!!အာအိုးခီသူရောအခန်းထဲမှာထင်တယ်ငါသွားခေါ်ပေးရမလားညစာစားဖို့"
"မခေါ်နဲ့သူသူ့ သူငယ်ချင်းကိုသွားခေါ်တယ်ခဏနေပြန်ရောက်လိမ့်မယ်"
"Aww. ..ဒါနဲ့အီဒ"
"အင်း"
"မင်းအရင်ကလူရှုတ်တာအရမ်းမုန်းတာလေ..လူပိုတွေမကြိုက်လို့အိမ်အကူတောင်လုံးဝမခေါ်ဘူးအခုအာအိုးခိကို ထားပါအားအိုးခီကအလုပ်အတွက်သူ့သူငယ်ချင်းကိုပါနေခွင့်ပေးတယ်ဆိုတော့မင်းတစ်ခုခုပဲ"
အီဒတစ်ယောက်ဟင်းကိုမွှေနေရာကနေရပ်သွားတယ်....သူအရမ်းကတကယ်လူပိုတွေသဘောမကျဘူး..အခုတော့ဘာကြောင့်များလဲ
"အီဒကွန်...ကျွန်တော်ပြန်ရောက်ပြီ"
အာအိုးခိအသံကြောင့်အီဒနဲ့အာ့ကွန်တို့မီးဖိုချောင်ထဲကထွက်လာတယ်
"အိုး.....အာအိုးခိသူငယ်ချင်းပါလာတာပဲ"
"ကျွန်မကဟာရှီမိုတိုစံပါအာအိုးခိသူငယ်ချင်းပါ...အခုလိုအမှုမှာပါဝင်ခွင့်ပေးတာအထူးကျေးဇူးတင်ရှိပါတယ်"
အီဒကတော့မီးဖိုချောင်ထဲပြန်ဝင်သွားပြီဟင်းတွေပန်းကန်ထဲထည့်နေတယ်
"အာ့ကွန်ပန်းကန်တွေလာသယ်ကူအားအိုခိနဲ့ဟာရှီမိုတိုစံကပစ္စည်းတွေသွားထားပြီညစာလာစားလို့ရပြီ"
"ဟုတ်"
~~~~~~~~~~~~~
အီဒတို့လေးယောက်သားစားပွဲမှာထိုင်ကာညစာစားနေကြတုန်းအီဒဆီကဖုန်းဝင်လာတယ်
"ဆာဝါဒီခ ခွန်အီဒ"
"အား...ဖူဖာမင်းထူးထူးခြားခြားပါလား"
"အီဒမင်းဖာပန်းဒေါင်ကိုအလည်လာဖို့မရှိဘူးလားမင်းဟိုတစ်ခေါက်ရောက်ထဲကကလေးတွေကမင်းကိုခင်သွားတော့ခဏခဏမေးတယ်"
"ဟုတ်လား..ငါလည်းကလေးတွေကိုလွမ်းပါတယ်ဒါပင်မဲ့အခုတစ်လောတော့မလာအားဘူးကွအမှုတစ်ခုကိုင်နေလို့"
"အေ့! အားရင်တော့လာပေါ့ကွာ"
"အင်း ငါလာခဲ့ပါ့မယ်"
"အင်းအင်းဒါပဲ မင်းသိတဲ့အတိုင်းဒီမှာကဖုန်းကိုအချိန်ကြာကြီးသုံးလို့မရဘူး"
"မင်းဆင်ခြေတွေမပြောပါနဲ့နောက်ကနေမင်းကောင်လေးထီရန်လှမ်းခေါ်လိုက်တဲ့အသံငါကြားသာပဲ"
"မင်းကလည်းကွာ.....ဒါပဲမင်းလာဖြစ်ရင်စာလေးဘာလေကြိုပို့ပေးထားပေါ့"
"အင်းအင်း..ဒါပဲ"
"ဒါပဲ"
အီဒဖုန်းချပြီထမင်းပြန်စားမယ်လုပ်တော့သူ့ကိုအထူးအဆန်းမျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်နေတဲ့ဟာရှီမိုတိုစံနဲ့အာအိုးခိ အာ့ကွန်ကတော့အေးဆေးထမင်းသာဆက်စားနေသည်
"အီဒကွန်ခင်များကထိုင်းစကားတက်တယ်ပေါ့တော်လိုက်တာ ထိုင်းစကားပြောသွားတာတစ်ချက်မထစ်ဘူး"
"Ommဟုတ်တယ်..ငယ်ငယ်ထဲကသဘောကျတဲ့ဘာသာစကားမို့သင်ထားတာ"
"အီဒ ဖူဖာလား"
"ဟုတ်တယ်"
"ဖာပန်းဒေါင်ကိုအလည်လာဖို့ခေါ်နေတာမလား"
"အေး..မင်းကြားတဲ့အတိုင်းပဲ"
"အာ့ကွန်လည်းထိုင်းစကားနားလည်တာလား"
"ဟုတ်တယ်လိုအပ်တယ်ထင်လို့သင်ထားတာ"
အာအိုးခိကတော့ထိုင်းစကားကိုမိခင်ဘာသာစကားနည်းတူပြောတက်တဲ့အီဒကိုတကယ်လေးစားသဘောကျနေပါပြီ
(လေးစားသဘောကျတာနော် 😄)
"အာ့ကွန်ဒီအမှုကိစ္စပြီးရင်ဖာပန်းဒေါင်ကိုခဏသွားလည်ကြမလား ငါတို့လည်းခရီးမထွက်တာကြာပြီစိတ်ပြေလက်ပျောက်ပေါ့"
"အင်းကောင်းသားပဲဖာပန်းဒေါင်ကကျေးလက်တောရွာလေးဆိုတော့စိတ်သက်သာရာလည်းရတာပေါ့ အာအိုးခိနဲ့ဟာရှီမိုတိုစံရောလိုက်ချင်လား"
"ဖာပန်းဒေါင်ကဘယ်နားလဲ....."
"ထိုင်နယ်စပ်ဘက်တစ်ခုလေ ဖာပန်းဒေါင်ရွာကိုနည်းနည်းကျော်တာနဲ့ထိုင်အိမ်နီးချင်းမြန်မာနိုင်ငံရောက်ပြီ"
"အော်ဟုတ်လား.....ကောင်းလိုက်တာ..ငါတို့လိုက်မယ်လေ ဟာရှီမိုတိုစံ လိုက်သွားကြမယ်မလား"
"Omm ommငါတို့လည်းခရီးမထွက်တာကြာပြီ"
"မင်းတို့သေချာရဲ့လားဖာပန်းဒေါင်ရွာမှာလျှုပ်စစ်မီးကအချိန်နဲ့ပဲသုံးရတာပြီးတော့လိုင်းလုံးဝမရဘူး နောက်ပြီစားကောင်းသောက်ဖွယ်တွေရှားတယ်"
"ရပါတယ်ပိုကောင်းတာပေါ့...လိုင်းတွေရနေရင်တောင်သဘာဝကိုသေချာခံစားမိမှာမဟုတ်ဘူး"
"ကောင်းပြီလေ..ဒီအမှုကိစ္စပြီးရင်သွားကြတာပေါ့"
"ဒါနဲ့အီဒထီရန်နဲ့ဖူဖာကလက်ထက်ပြီးကြပြီဆိုဖူဖာကကိစ္စမရှိပင်မဲ့ထီရန်မိဘတွေကမကန့်ကွက်ဘူးလား"
"ဘာလို့ကန်ကွက်ကြရမှာလဲ"
"ဒီလိုလေထီရန်ကယောက်ကျားလေးလေဖူဖာကလည်းယောက်ကျားလေးထီရန်မိဘတွေကချမ်းသာတယ်ဒါပင်မဲ့ဖူဖာအတွက်ဖာပန်းဒေါင်မှာပဲအပြီးနေတာ"
"သူတို့ကယောက်ကျားချင်းအတွဲဆိုပင်မဲ့အချင်းချင်းတကယ်ချစ်ကြတာပဲ.....ယောက်ကျားလေးနှစ်ယောက်ကတကယ်ချစ်နိုင်ကြတာပဲနော်အီဒ"
အာအိုးခိအီဒရဲ့မျက်လုံးကိုရုတ်တရက်ကြည့်မိသွားတယ်အီဒကလည်းအာအိုးခိမျက်လုံးကိုအချိန်အကြာကြီးစိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်
Ep2 End#
####################
အပိုင်း၂လေးပြီးပါပြီ ယနေ့အပိုင်းကိုဆရာလေးထီရန်နဲ့သစ်တောအရာရှိဖူဖာကပါဝင်ကူညီထားပါ ဒီအမှုကိစ္စလေးပြီးရင်ဖာပန်းဒေါင်ရွာမှာအတွဲသုံးတွဲအပြိုင်roမှာတွေမြင်တွေရမှာဖြစ်ပါတယ်
နောင်နောင်အပိုင်းတွေမှာလဲသဘောကျမိတဲ့Thai Chinese Korea bl cpလေးတွေကိုဧည့်သည်အနေနဲ့ရေးပေးဖို့ရှိပါတယ်စောင့်မျှော်ပေးကြပါ အာလုံးပဲ ကျေးဇူးပါ...
##############
##############
ေရာက္လာတဲ့ရာမန္ႏွစ္ပြဲကိုယူကာအီဒတစ္ေယာက္အခ်ဳပ္ခန္းထဲဝင္သြားကာအာအိုးခိနားသြားထိုင္သည္
"ေရာ့"
"ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ဦးရဲႀကီး"
ေန႕လည္စာေတာင္မစားရေသးတဲ့အာအိုးခိတစ္ေယာက္ရာမန္ကိုပါးေဖာင္းေအာင္စားေနသည္
"မင္းနာမည္က...ဘာ?"
"အာအိုးခီ....အာအိုးခီလို႔ေခၚပါတယ္ "
"ေအာ္......မင္းကတကယ္ပဲသတင္းေထာက္လား"
"တကယ္ပါဦးရဲႀကီးရယ္......ကြၽန္ေတာ္အဲ့အမႈကိုလည္းတကယ္စိတ္ဝင္စားတာပါ...တရားခံကိုလည္းအရမ္းသိခ်င္တယ္ ကေလးတစ္ေယာက္ကိုဘယ္လိုစိတ္နဲ႕မ်ားအၾကမ္းဖက္ႏွိပ္စက္နိုင္ရတာလဲဆိုတာ....ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္သိလားအဲ့လူကမေကာင္းဆိုးဝါးႀကီးျဖစ္မယ္လို႔"
"အီဒ"
"ဟင္?"
"ငါ့နာမည္က..အီဒ....ဦးရဲႀကီးလို႔ေခၚစရာမလိုဘူး"
"အီ..အီဒ.....ommအီဒ"
"ဒီညေတာ့အခ်ဳပ္ထဲမွာေနလိုက္ပါ..မနက္ျဖန္ျပန္လႊတ္ေပးမယ္"
"ဟင့္!!!!!တကယ္လား!!!!!!"
"တကယ္...ေခါက္ဆြဲေတာ္ၿပီလား"
"ဟင့္အင္း"အာအိုးခိတစ္ေယာက္အေတာ္ေပ်ာ္ေနသည္...သူမနက္ျဖန္လႊတ္ေတာ့မယ္
"ဟိုဦးရဲ မဟုတ္ အီဒ မင္းကဘာလို႔လႊတ္ေပးတာလဲ....ခုနကေျပာတာက်...၄၈နာရီ"
"ငါေျပာတာအခ်ဳပ္ထဲကပဲလႊတ္ေပးမယ္ေျပာတာ...ငါ့မ်က္စီေရွ႕ကလႊတ္ေပးမယ္လို႔မေျပာဘူး....မင္းကိုငါ့ဆက္ေစာင့္ၾကည့္မွာ"
သူကိုအခုထိမယုံေသးတာပဲလို႔အာအိုးခိေတြးမိတယ္...ဒါပင္မဲ့အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာေနရတာထက္သက္သာပါတယ္
~~~~~~~~~~~~
"အာအိုးခိ...အာအိုးခိ"
အခ်ဳပ္ခန္းကိုသူ႕အိမ္သူရာလိုကုလားေသကုလားေမာအိပ္ေနတဲ့အာအိုးခိကိုအီဒႏွိုးရင္စိတ္ညစ္ေနပါၿပီ သူႏွိုးေနတာအေတာ္ၾကာေနၿပီအခုခိမနိုးေသးဘူး...အျခားအခ်ဳပ္သားဆိုရင္ေတာ္ေရပတ္ၿပီးႏွိုးမိမလားမသိပင္မဲ့ဒီေကာင္ေလးကိုေတာ့သူမလုပ္ရက္...ဘာလို႔မွန္းလည္းသူမသိ
"အင္း~~~ဟာရွီမိုတိုစံ ငါခဏေလးထက္အိပ္ပရေစ"
"ဟင့္?"
သူ႕ကိုအျခားလူနဲ႕မွားၿပီေယာင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုသူတစ္ကယ္ဖ်စ္ညစ္ပလိုက္ခ်င္ပါၿပီ....
"အာအိုးခိ!!!"
အသံအက်ယ္ႀကီးေၾကာင့္အာအိုးခိနိုးလာပါၿပီ
သူပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကည့္ေတာ့ ေအာ္သူအခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာပဲ..သူ႕ကိုလာေအာ္ႏွိုးတဲ့လူကိုၾကည့္ေတာ့အီဒဆိုတဲ့လူျဖစ္ေနတယ္
"ထေတာ့..မင္းဒီကေနထြက္လို႔ရၿပီ..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အာအိုးခိတစ္ေယာက္ေနရာအသစ္ကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္ေနတယ္...သူသစ္ေတာထဲမ်ားေရာက္ေနတာလား...အိမ္ထဲမွာေရာက္ေနပင္မဲ့သစ္ေတာထဲေရာက္ေနရတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးထိေပးစြမ္းနိုင္ေလာက္တဲ့ထိလွပတဲ့အိမ္...အိမ္ထဲမွာသစ္သားဒန္းေတြ..ပန္းေတြ..သစ္ပင္ငယ္ေလးေတြနဲ႕အလွဆင္ထားတာ
"အီ..အီဒဒါကအိမ္ေရာဟုတ္ရဲ႕လား...တကယ္ကိုထူးဆန္းတယ္"
"အိမ္ပါ...ကိုယ္ကနဂိုတည္းကသစ္ေတာကိုသေဘာက်တာမို႔ အိမ္ထဲမွာသစ္ပင္ပန္းမန္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕အလွဆင္ထားတာ"
"ေအာ္..ဒါနဲ႕ အီဒကြန္....ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ထိအနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔လိုတာလဲဟင္..တစ္ျခားတရားခံေတြကိုေရာအဲ့လိုအိမ္ေခၚလာၿပီအနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေနတာပဲလား"
"မဟုတ္ဘူး.....မင္းကအခုအမႈကိုစိတ္ဝင္စားတယ္မလား"
"အြန္းအြန္း..စိတ္ဝင္စားတယ္..."
"မင္းကသတင္းေထာက္ဆိုေတာ့တစ္ေန႕ေန႕ငါအကူအညီရလာနိုင္တယ္....မင္းလည္းအမႈစိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုေတာ့ဒီအမႈအေတာအတြင္းဒီမွာေနေပါ့..တသ္ခုခုဆိုတိုင္ပင္လို႔ရတာေပါ့"
"အြန္းအြန္းအရမ္းေကာင္းတယ္....ဒါနဲ႕ေလ...ဟို...."
"ေျပာ.."
"ကြၽန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းကိုေရာေခၚလို႔ရမလားသူမရွိဘဲကြၽန္ေတာ္မလုပ္နိုင္တာေတြအမ်ားႀကီးပဲမို႔"
"ဘယ္သူလဲ"
"ဟိုေန႕ကကြၽန္ေတာ္နဲ႕အတူပါတဲ့ေကာင္မေလးဟာရွီမိုတိုစံ.."
"ရပါတယ္....သူလည္းထက္ထက္ျမက္ျမက္ရွိတဲ့ပုံ..."
ထိုအခ်ိန္တစ္ေယာက္ေယာက္အိမ္ထဲဝင္လာအသံၾကားလို႔အသံလားရာဘက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့
"အာ့ကြန္"
"ငါလာၿပီအီဒ"
"အာအိုးခိသူ႕ကိုသိတယ္မလား...ဒီေန႕ကစၿပီသူလည္းဒီအိမ္မွာေနမွာ"
အာအိုးခီၿပဳံးလိုက္တယ္သူတို႔ပုံစံကသူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီးအေဆာင္ေနရသလိုပဲအရင္ကသူတစ္ေယာက္ထဲေနရတာ..ဟာရွီမိုတိုစံကတစ္ခါတစ္ေလမွာအေဖာ္လာေနေပးတာအခုေတာ့သူလူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕ေနရေတာ့မယ္
"ဒီအိမ္မွာအခန္းေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္ငါ့အခန္းကေလွကားနားမွာအားအိုခီနဲ႕မင္းသူငယ္ခ်င္းကအေပၚထပ္ကအခန္းေတြထဲကႀကိဳက္တဲ့အခန္းယူေနလိုက္အာ့ကြန္ကေတာ့ငါ့အခန္းေဘးမွာေနလိုက္"
"Ok"
အီဒတစ္ေယာက္မွာစရာရွိတာအကုန္မွာၿပီးသူ႕အခန္းသူဝင္သြားတယ္အာ့ကြန္လည္သူ႕အခန္းထဲသူဝင္သြားတယ္အာအိုးခိကေတာ့ေဘးကခုံမွာထိုင္ကာဟာရွီမိုတိုစံအားလာရန္ဖုန္းဆက္ေနတယ္
~~~~~~~~~~~~
ညေနခင္းေရာက္ေတာ့အာ့ကြန္တစ္ေယာက္အခန္းထဲကထြက္လာတယ္
"အီဒ!!!!~!~!~!!"
"အာ့ကြန္ငါမီးဖိုေခ်ာင္းထဲမွာ"
အာ့ကြန္မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္သြားေတာ့ေအပ႐ြန္ဝတ္ကာေမႊးႀကိဳင္းေနေအာင္ခ်က္ျပဳတ္ေနတဲ့အီဒ
"အိုး....အီဒ မင္းဟင္းခ်က္ေနတာပဲ....ဘာေတြခ်က္"
"ဝက္နံရိုးေပါင္းနဲ႕ၾကာစြယ္ဟင္းခ်ိဳ.."
"Wowwww. ...စားရခ်ည္ေသးရဲ႕ဒါနဲ႕ဟိုကေလးကိုမေတြ႕ပါလား....သူ႕နာမည္ဘာပါလိမ့္"
"အာအိုးခီ"
"Omm!!!အာအိုးခီသူေရာအခန္းထဲမွာထင္တယ္ငါသြားေခၚေပးရမလားညစာစားဖို႔"
"မေခၚနဲ႕သူသူ႕ သူငယ္ခ်င္းကိုသြားေခၚတယ္ခဏေနျပန္ေရာက္လိမ့္မယ္"
"Aww. ..ဒါနဲ႕အီဒ"
"အင္း"
"မင္းအရင္ကလူရႈတ္တာအရမ္းမုန္းတာေလ..လူပိုေတြမႀကိဳက္လို႔အိမ္အကူေတာင္လုံးဝမေခၚဘူးအခုအာအိုးခိကို ထားပါအားအိုးခီကအလုပ္အတြက္သူ႕သူငယ္ခ်င္းကိုပါေနခြင့္ေပးတယ္ဆိုေတာ့မင္းတစ္ခုခုပဲ"
အီဒတစ္ေယာက္ဟင္းကိုေမႊေနရာကေနရပ္သြားတယ္....သူအရမ္းကတကယ္လူပိုေတြသေဘာမက်ဘဴး..အခုေတာ့ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ
"အီဒကြန္...ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေရာက္ၿပီ"
အာအိုးခိအသံေၾကာင့္အီဒနဲ႕အာ့ကြန္တို႔မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကထြက္လာတယ္
"အိုး.....အာအိုးခိသူငယ္ခ်င္းပါလာတာပဲ"
"ကြၽန္မကဟာရွီမိုတိုစံပါအာအိုးခိသူငယ္ခ်င္းပါ...အခုလိုအမႈမွာပါဝင္ခြင့္ေပးတာအထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္"
အီဒကေတာ့မီးဖိုေခ်ာင္ထဲျပန္ဝင္သြားၿပီဟင္းေတြပန္းကန္ထဲထည့္ေနတယ္
"အာ့ကြန္ပန္းကန္ေတြလာသယ္ကူအားအိုခိနဲ႕ဟာရွီမိုတိုစံကပစၥည္းေတြသြားထားၿပီညစာလာစားလို႔ရၿပီ"
"ဟုတ္"
~~~~~~~~~~~~~
အီဒတို႔ေလးေယာက္သားစားပြဲမွာထိုင္ကာညစာစားေနၾကတုန္းအီဒဆီကဖုန္းဝင္လာတယ္
"ဆာဝါဒီခ ခြန္အီဒ"
"အား...ဖူဖာမင္းထူးထူးျခားျခားပါလား"
"အီဒမင္းဖာပန္းေဒါင္ကိုအလည္လာဖို႔မရွိဘူးလားမင္းဟိုတစ္ေခါက္ေရာက္ထဲကကေလးေတြကမင္းကိုခင္သြားေတာ့ခဏခဏေမးတယ္"
"ဟုတ္လား..ငါလည္းကေလးေတြကိုလြမ္းပါတယ္ဒါပင္မဲ့အခုတစ္ေလာေတာ့မလာအားဘူးကြအမႈတစ္ခုကိုင္ေနလို႔"
"ေအ့! အားရင္ေတာ့လာေပါ့ကြာ"
"အင္း ငါလာခဲ့ပါ့မယ္"
"အင္းအင္းဒါပဲ မင္းသိတဲ့အတိုင္းဒီမွာကဖုန္းကိုအခ်ိန္ၾကာႀကီးသုံးလို႔မရဘူး"
"မင္းဆင္ေျခေတြမေျပာပါနဲ႕ေနာက္ကေနမင္းေကာင္ေလးထီရန္လွမ္းေခၚလိုက္တဲ့အသံငါၾကားသာပဲ"
"မင္းကလည္းကြာ.....ဒါပဲမင္းလာျဖစ္ရင္စာေလးဘာေလႀကိဳပို႔ေပးထားေပါ့"
"အင္းအင္း..ဒါပဲ"
"ဒါပဲ"
အီဒဖုန္းခ်ၿပီထမင္းျပန္စားမယ္လုပ္ေတာ့သူ႕ကိုအထူးအဆန္းမ်က္လုံးေတြနဲ႕ၾကည့္ေနတဲ့ဟာရွီမိုတိုစံနဲ႕အာအိုးခိ အာ့ကြန္ကေတာ့ေအးေဆးထမင္းသာဆက္စားေနသည္
"အီဒကြန္ခင္မ်ားကထိုင္းစကားတက္တယ္ေပါ့ေတာ္လိုက္တာ ထိုင္းစကားေျပာသြားတာတစ္ခ်က္မထစ္ဘူး"
"Ommဟုတ္တယ္..ငယ္ငယ္ထဲကသေဘာက်တဲ့ဘာသာစကားမို႔သင္ထားတာ"
"အီဒ ဖူဖာလား"
"ဟုတ္တယ္"
"ဖာပန္းေဒါင္ကိုအလည္လာဖို႔ေခၚေနတာမလား"
"ေအး..မင္းၾကားတဲ့အတိုင္းပဲ"
"အာ့ကြန္လည္းထိုင္းစကားနားလည္တာလား"
"ဟုတ္တယ္လိုအပ္တယ္ထင္လို႔သင္ထားတာ"
အာအိုးခိကေတာ့ထိုင္းစကားကိုမိခင္ဘာသာစကားနည္းတူေျပာတက္တဲ့အီဒကိုတကယ္ေလးစားသေဘာက်ေနပါၿပီ
(ေလးစားသေဘာက်တာေနာ္ 😄)
"အာ့ကြန္ဒီအမႈကိစၥၿပီးရင္ဖာပန္းေဒါင္ကိုခဏသြားလည္ၾကမလား ငါတို႔လည္းခရီးမထြက္တာၾကာၿပီစိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ေပါ့"
"အင္းေကာင္းသားပဲဖာပန္းေဒါင္ကေက်းလက္ေတာ႐ြာေလးဆိုေတာ့စိတ္သက္သာရာလည္းရတာေပါ့ အာအိုးခိနဲ႕ဟာရွီမိုတိုစံေရာလိုက္ခ်င္လား"
"ဖာပန္းေဒါင္ကဘယ္နားလဲ....."
"ထိုင္နယ္စပ္ဘက္တစ္ခုေလ ဖာပန္းေဒါင္႐ြာကိုနည္းနည္းေက်ာ္တာနဲ႕ထိုင္အိမ္နီးခ်င္းျမန္မာနိုင္ငံေရာက္ၿပီ"
"ေအာ္ဟုတ္လား.....ေကာင္းလိုက္တာ..ငါတို႔လိုက္မယ္ေလ ဟာရွီမိုတိုစံ လိုက္သြားၾကမယ္မလား"
"Omm ommငါတို႔လည္းခရီးမထြက္တာၾကာၿပီ"
"မင္းတို႔ေသခ်ာရဲ႕လားဖာပန္းေဒါင္႐ြာမွာလ်ႈပ္စစ္မီးကအခ်ိန္နဲ႕ပဲသုံးရတာၿပီးေတာ့လိုင္းလုံးဝမရဘူး ေနာက္ၿပီစားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြရွားတယ္"
"ရပါတယ္ပိုေကာင္းတာေပါ့...လိုင္းေတြရေနရင္ေတာင္သဘာဝကိုေသခ်ာခံစားမိမွာမဟုတ္ဘူး"
"ေကာင္းၿပီေလ..ဒီအမႈကိစၥၿပီးရင္သြားၾကတာေပါ့"
"ဒါနဲ႕အီဒထီရန္နဲ႕ဖူဖာကလက္ထက္ၿပီးၾကၿပီဆိုဖူဖာကကိစၥမရွိပင္မဲ့ထီရန္မိဘေတြကမကန့္ကြက္ဘူးလား"
"ဘာလို႔ကန္ကြက္ၾကရမွာလဲ"
"ဒီလိုေလထီရန္ကေယာက္က်ားေလးေလဖူဖာကလည္းေယာက္က်ားေလးထီရန္မိဘေတြကခ်မ္းသာတယ္ဒါပင္မဲ့ဖူဖာအတြက္ဖာပန္းေဒါင္မွာပဲအၿပီးေနတာ"
"သူတို႔ကေယာက္က်ားခ်င္းအတြဲဆိုပင္မဲ့အခ်င္းခ်င္းတကယ္ခ်စ္ၾကတာပဲ.....ေယာက္က်ားေလးႏွစ္ေယာက္ကတကယ္ခ်စ္နိုင္ၾကတာပဲေနာ္အီဒ"
အာအိုးခိအီဒရဲ႕မ်က္လုံးကို႐ုတ္တရက္ၾကည့္မိသြားတယ္အီဒကလည္းအာအိုးခိမ်က္လုံးကိုအခ်ိန္အၾကာႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္
Ep2 End#
####################
အပိုင္း၂ေလးၿပီးပါၿပီ ယေန႕အပိုင္းကိုဆရာေလးထီရန္နဲ႕သစ္ေတာအရာရွိဖူဖာကပါဝင္ကူညီထားပါ ဒီအမႈကိစၥေလးၿပီးရင္ဖာပန္းေဒါင္႐ြာမွာအတြဲသုံးတြဲအၿပိဳင္roမွာေတြျမင္ေတြရမွာျဖစ္ပါတယ္
ေနာင္ေနာင္အပိုင္းေတြမွာလဲသေဘာက်မိတဲ့Thai Chinese Korea bl cpေလးေတြကိုဧည့္သည္အေနနဲ႕ေရးေပးဖို႔ရွိပါတယ္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေပးၾကပါ အာလုံးပဲ ေက်းဇူးပါ...