အပိုင္း ၄၆
Zawgyi
အိမ္တံခါးဖြင့္ဖို႔ အိပ္ကပ္ထဲကေသာ့ကို ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ ထုတ္ဖို႔လုပ္ေတာ့ ေ႐ွာင္းလီက စုစုကို ကူတြဲေပးတယ္။ စုစု အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကိုေတြ႔ရလို႔ အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔
" ကိုယ့္ကို ပုဝါအစိုတစ္ထည္ယူေပးပါလား။ ေရေႏြးေလးနဲ႔ စြတ္လာခဲ့ေပး။ "
ေ႐ွာင္းလီ နာနာခံခံနဲ႔ပင္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ ေရခ်ိဳးခန္းဆီထြက္သြားတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ေရေႏြးနဲ႔ ပုဝါကိုေရစြတ္ကာ စုစုရဲ႕အခန္းဆီသို႔ တိတ္တဆိတ္ပင္ ျပန္လာတယ္။
ျပတင္းေပါက္ကဖြင့္ထားလ်က္႐ွိေနတာေၾကာင့္ အျပင္က မိုးသည္းထန္စြာရြာသံကို ၾကားေနရတယ္။
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ ေ႐ွာင္းလီလက္ထဲမွ ပုဝါကိုယူၿပီး စုစုမ်က္ႏွာကို အသာအယာ သုတ္ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ျပတင္းေပါက္ကိုပိတ္လိုက္တယ္။
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ ျပန္ေပးလာတဲ့ ပုဝါကိုယူလို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ေ႐ွာင္းလီျပန္သြားျပန္တယ္။ ပုဝါကိုေရစြတ္ေနရင္း ေ႐ွာင္းယန္ငယ္စဥ္တုန္းက သူလည္း ယခုလို ျပဳစုေပးခဲ့တာကို အမွတ္ရကာ သတိမထားမိပါပဲ ခပ္ေရးေရးျပံဳးမိတယ္။
ထို႔ေနာက္ အသံုးျပဳထားတဲ့ ပုဝါႏွစ္ထည္ကို တန္းမွာလွန္းခဲ့လိုက္ၿပီး ဧည့္ခန္းမွာ သူ႔ကိုေစာင့္ေနမယ့္ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ဆီ ထြက္လာလိုက္တယ္။ သို႔ေသာ္ သူေရခ်ိဳးခန္းထဲထြက္ထြက္ခ်င္းမွာပဲ လက္ကိုဖမ္းဆြဲခံရကာ နံရံထက္ဝယ္ ဖိကပ္ခံလိုက္ရတယ္။ အေနအထားက အေတာ္ေလး ေနရခက္တာေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းလီ ခဏေလာက္ ႐ုန္းကန္ေနမိတယ္။
" မလႈပ္နဲ႔ကြာ။ "
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ ေ႐ွာင္းလီကိုယ္ေပၚ ငံု႔ကိုင္းကာ တိုးတိုးေလးေျပာတယ္။
ေ႐ွာင္းလီ က်ရံႈးရတဲ့ ထိုလူရဲ႕ ဒီလိုမ်ိဳးေလသံ။ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ နားမလည္ရပါပဲ သူ႔ႏွလံုးသားေလး ႏူးည့ံေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာရတဲ့ အျခားေသာအေၾကာင္းေရာ ႐ွိေသးရဲ႕။
သူမလႈပ္မယွက္ေလး ရပ္ေနမိတယ္။ သူတို႔ ေျပာစရာစကားေတြ ေမးစရာကိစၥေတြ အမ်ားႀကီး႐ွိေသာ္ျငား ေလာေလာဆယ္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တင္းၾကပ္စြာသာ ေပြ႔ဖက္ထားရံုနဲ႔တင္ လံုေလာက္လို႔ေနလို႔တယ္။
ပတ္ဝန္းက်င္က တိတ္ဆိတ္လ်က္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က နဖူးခ်င္းထိကပ္လို႔ေနကာ ဝင္သက္ထြက္သက္တို႔ေရာယွက္လို႔ေနၿပီး ရင္ခုန္သံတို႔ကလည္း ထပ္တူက်လ်က္။
တေအာင့္ေလာက္ၾကာကာမွ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္က အျပံဳးေလးနဲ႔
" ဆပ္ျပာတံုးနံ႔ေလးရေနတယ္ မင္းကိုယ္က "
" ထိန္းသိမ္းေရးစခန္းမွာ တျခားေရခ်ိဳးဆပ္ျပာရည္မ႐ွိဘူး။ ဆပ္ျပာတံုးပဲ႐ွိတာ။ "
ေ႐ွာင္းလီ တိုးလ်စြာျပန္ေျပာရင္း တဖက္လူနားပိုကပ္လိုက္ကာ
" မင္းကေတာ့ စိုထိုင္းထိုင္းအနံ႔နဲ႔ "
" ေစာေစာက မိုးမိသြားလို႔ "
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္လည္း အဝတ္စိုေတြနဲ႔ ေနရတာ အဆင္မေျပ ခံစားလာရကာ ေ႐ွာင္းလီကို အသာနမ္းလို႔
" ကိုယ္ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္။ မင္း ညစာစားၿပီးၿပီလား။ "
" မစားရေသးဘူး။ "
" မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ဆန္ျပဳတ္နဲ႔ ဟင္းနည္းနည္း႐ွိတယ္။ ေႏြးၿပီးစားလိုက္ေနာ္။ ကိုယ္ ေရခ်ိဳးၿပီး လာခဲ့မယ္။ "
ေျပာရင္းမွ ေ႐ွာင္းလီကို ထပ္နမ္းလိုက္ျပန္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ေ႐ွာင္းလီ အစာစားခ်င္စိတ္႐ွိမေသာ္လည္း မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသြားကာ ေအးစက္ေနတဲ့ ဆန္ျပဳတ္ကို ေႏြးမေနေတာ့ပဲ စားလိုက္ၿပီးေနာက္ ပန္းကန္ကို တိတ္တဆိတ္ေဆးကာ ဧည့္ခန္းဆီ ျပန္သြားလိုက္တယ္။
ဧည့္ခန္းဆီေရာက္ေတာ့လည္း ထိုင္မေနပဲ မတ္တပ္ပင္ရပ္လို႔ေနကာ ခဏၾကာေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းဆီ ေလ်ွာက္သြားလိုက္ၿပီး တံခါးကို တြန္းဖြင့္လို႔ အထဲကို ဝင္သြားေလတယ္။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာေတာ့ ေရေငြ႔ေၾကာင့္ ျမဴဆိုင္းေနသလို မႈန္မိႈင္းေနကာ ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာနံ႔ သင္းသင္းက ေလထဲ ပ်ံ႕လြင့္လို႔ေနတယ္။ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္က တံခါးကိုေက်ာေပးကာ ေရခ်ိဳးေနတာေၾကာင့္ တံခါးပိတ္သံၾကားကာမွ ေခါင္းလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ အေတာ္ေလး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္စြာျဖစ္ေနတာကို ေ႐ွာင္းလီေတြ႔လိုက္ရတယ္။
" ငါလည္း ခ်ိဳးမလု႔ိ "
ထို႔ေနာက္ ေနာက္လွည့္ကာ အဝတ္အစားတို႔ကို ခြၽတ္လိုက္တယ္။
ေနာက္ဆံုး အတြင္းခံေဘာင္းဘီပဲ ခြၽတ္ဖို႔က်န္တဲ့အခ်ိန္မွာ အနည္းငယ္ တံု႔ဆိုင္းသြားကာ ေနာက္က ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ကေတာ့ အသက္႐ႈရပ္လို႔ေနတယ္။
အဝတ္အစားအားလံုး ခြၽတ္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ဆီ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ေလ်ွာက္သြားလိုက္တယ္။
ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ သတိမထားမိပဲ ေနာက္ကိုေျခတစ္လွမ္းဆုတ္မိသြားကာ မ်က္ေတာင္မခတ္ႏိုင္ပဲျဖစ္ရကာ အသက္႐ႈဖို႔ပင္ ေမ့လို႔သြားရတယ္။
ေ႐ွာင္းလီရဲ႕ေျခသံက မၾကားရသေလာက္ကို တိုးကာ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ရဲ႕ ေရစိုေနတဲ့ မ်က္ႏွာကစလို႔ ခါးအထိေရာက္ေအာင္ တစ္ဆင့္ခ်င္းၾကည့္ၿပီး ေလ်ွာက္လာတယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမရယ္ပဲမေနႏိုင္ေတာ့။
" မင္းကေတာ့..... "
ေ႐ွာင္းလီ နံရံကိုအသာမီွလိုက္ရင္း မ်က္လံုးကိုလက္နဲ႔လိုက္တယ္။ စုစုႏိုးလာမွာကိုသာ စိုးရိမ္မေနရရင္ သူအက်ယ္ႀကီးေအာ္ရယ္ၿပီးၿပီ။
" မင္း ညစာမစားရေသးဘူးလား။ "
သူ႔မ်က္လံုးကို အုပ္ထားတဲ့လက္ကို တစ္ဖက္လူက ဆြဲဖယ္လုိက္ေတာ့ တစ္ဖက္လူရဲ႕ အလိုဆႏၵေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းကိုေတြ႔လိုက္ရတာမို႔ ေ႐ွာင္းလီ ရယ္တာ ရပ္သြားတယ္။
ေစာေစာကတင္ သူေတြ႔လိုက္ရတဲ့ မာေတာင္ေတာင္အရာက အခုေတာ့ သူ႔ေပါင္အေပၚပိုင္းကို လာေထာက္လို႔ေနၿပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ဖို႔ခက္တဲ့ အပူေငြ႔တို႔ ထုတ္လႊတ္လို႔ေနတယ္။
" မင္းက ကိုယ့္ရဲ႕ညစာေပါ့။ "
အက္႐ွေနတဲ့ အသံနဲ႔ျပန္ေျဖလာတဲ့ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္။
ဒီလို အသည္းယားစရာ ခ်ိဳျမျမ စကားမ်ိဳးက က်င္းတင္မွာ မၾကာခဏၾကားရေလ့႐ွိကာ သူကိုယ္တိုင္လည္း တျခားအမ်ိဳးသမီးေတြကို ေျပာဖူးခဲ့တယ္။ သို႔ေသာ္ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ရဲ႕မ်က္ဝန္းထဲမွာေတာ့ ၾကယ္ေတြလိုတဖ်တ္ဖ်တ္လက္ကာ ေခ်ာေမာတဲ့မ်က္ႏွာထက္ ေရစက္ေရေပါက္တို႔ တြဲလဲခိုေနပံုက တစ္ခ်က္ၾကည့္ရံုနဲ႔တင္ စြဲလမ္းသြားေစႏိုင္တယ္။
ေ႐ွာင္းလီ ထိုလူ႔မ်က္လံုးတို႔ကို ဆက္မၾကည့္ရဲေတာ့။
" မ်က္လံုးမိွတ္လိုက္ "
သူ႔မ်က္လံုးတို႔ကို အနမ္းေႁခြရင္း ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္က ႏူးည့ံစြာ အမိန္႔ေပးလာတယ္။
သူကလည္း တေဝမသိမ္း လိုက္နာလ်က္။ တစ္ဖက္လူရဲ႕ ႏူးည့ံည့ံ ႏႈတ္ခမ္းလႊာက သူ႔ညာဘက္မ်က္ခြံေပၚမွ ဘယ္ဘက္ဆီသို႔ ကူးေျပာင္းကာ အႀကိမ္အနည္းငယ္ သိမ္ေမြ႔စြာအနမ္းေႁခြလို႔ေနတာကို ခံစားလို႔ရေနတယ္။
ထို႔ေနာက္ သူ႔မ်က္ေတာင္တို႔ကို ခပ္ဖြဖြ ယက္လာတဲ့ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ရဲ႕ လ်ာဖ်ားထိပ္မွ အေႏြးဓာတ္ကိုပါ ဆက္တိုက္ ခံစားမိျပန္တယ္။
သူ႔တစ္ကိုယ္လံုး ေလာင္ကြၽမ္းမတတ္ကို ခ်ိဳၿမိန္စြာ အယက္ခံေနရတာေၾကာင့္ တစ္ဖက္လူကို တြန္းထုတ္လိုက္ေသာ္လည္း အခ်ည္းအႏွီးပင္ျဖစ္ရကာ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းထက္ ခိုနားလာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းလႊာကိုပါ ခံစားလိုက္ရတယ္။
ဒီအနမ္းက ၾကမ္းတမ္းျခင္း အလ်ဥ္းမ႐ွိ။ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္က သူ႔ကို တစ္ကိုက္ခ်င္းကိုက္လ်က္၊ တစ္ခ်က္ျခင္း ယက္လ်က္ တစ္စိမ့္စိမ့္ပင္ အရသာခံလို႔ေနတယ္။ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ရဲ႕လ်ာက စိုစြတ္ပူေႏြးေနကာ ေ႐ွာင္းလီရဲ႕ သြားႀကိဳသြားၾကား ၾကားဝယ္ ေမႊေႏွာက္ ကခုန္လို႔ေနၿပီး အထဲသို႔ပိုနက္နက္ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ရန္ အားထုတ္လို႔ေနတယ္။
ေနာက္ဆံုး ေ႐ွာင္းလီရဲ႕လ်ာကို တစ္ခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္း စုပ္ယူျခင္းနဲ႔ အဆံုးသတ္သြားတယ္။ အနမ္းေပးျခင္းျဖစ္စဥ္တစ္ခုလံုးဟာ အလြန္႔အလြန္ကို ေႏွးေကြးရကာ ေ႐ွာင္းလီ အသက္႐ႈရပ္မတတ္ပင္ျဖစ္ရတယ္။ ျပင္းျပတဲ့ သာယာမႈက သူ႔ေက်ာ႐ိုးတစ္ေလ်ာက္စိမ့္တက္လာကာ ပါးစပ္ကေန ထူးဆန္းတဲ့ ေအာ္ညည္းသံေလးထြက္မလာေအာင္ မနည္းထိန္းထားရတယ္။
ေ႐ွာင္းလီ တစ္ဖက္လူကို ပိုနီးကပ္ေအာင္ဆြဲယူကာ အျကင္နာတို႔ ပိုသိပ္သည္းေစရင္း ဒီအနမ္းကို ဦးေဆာင္ဖို႔ အားထုတ္လိုက္တယ္။
သို႔ေသာ္ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ကလည္း အသက္ကို ျပင္းျပင္း႐ႈသြင္းလို႔ တဖန္ျပန္ၿပီး ဦးေဆာင္တယ္။ သူ႔လ်ွာကို ေ႐ွာင္းလီလ်ွာနဲ႔ ရစ္ပတ္လို႔ သူ႔ဦးေဆာင္မႈေနာက္ကိုသာ လိုက္ေစၿပီး ေ႐ွာင္းလီရဲ႕ ေခါင္းေနာက္ဖက္ကို ကိုင္ကာ သူနဲ႔ ပိုနီးကပ္ေစျပန္တယ္။
သူတို႔ ႏႈတ္ခမ္းလႊာတို႔အၾကား ေနရာလပ္မ႐ွိေစရန္နဲ႔ နမ္းရတာပိုအဆင္ေျပတဲ့အေနအထား ရေစရန္ ေခါင္းႏွစ္ခုကို အနည္းငယ္ ေစာင္း လို႔ထားတယ္။
ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမြးရာပါ ဦးေဆာင္လိုစိတ္ကို စိန္ေခၚတာမ်ိဳးေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းလီ တစ္ဖက္လူရဲ႕ အေၾကာေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မခံႏိုင္ပါ။ ကိုယ္ကို လွည့္ကာ ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္ကို နံရံမွာ ျပန္ဖိကပ္ထားရင္း သူ႔ေ႐ွ႕က ႏွင္းဆီေရာင္ နီရဲရဲ ႏႈတ္ခမ္းကို ကာမဂုဏ္ စိတ္ေဇာအဟုန္နဲ႔ တန္ျပန္တိုက္ခိုက္လိုက္တယ္။
မိန္းေမာ ယစ္မူးေနတဲ႔ သာယာစြာ ေအာ္ညည္းသံက ခ်ီ႐ႈိ႕ယြမ္လည္ေခ်ာင္းထဲမွ ခုန္ထြက္လာတယ္။
ေ႐ွာင္းလီရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔လ်ွာကို အရသာခံေနရင္းက လက္ကလည္း ေ႐ွာင္းလီရဲ႕ ေက်ာတစ္ေလ်ာက္ ေျပးလႊားအလုပ္မ်ားေနကာ ေတာင့္တင္းေသာ္လည္း ႏြဲ႔ေႏွာင္းပံုရတဲ့ ခါးသိမ္သိမ္ထက္ စခန္းခ်တယ္။
အားနည္းနည္းသံုးကာ ေ႐ွာင္းလီကိုယ္ေလးကို နံရံနဲ႔ သူ႔ၾကားမွာ ျပန္ ဖိကပ္ထားလိုက္တယ္။
ထို႔ေနာက္ သူ႔ရဲ႕ဝင္သက္ထြက္သက္တို႔ ျပင္းထန္ၾကမ္းတမ္းလာတဲ့အထိ အ႐ိုင္းဆန္တဲ့စည္းခ်က္ေတြနဲ႔ ေ႐ွာင္းလီကိုယ္ေလးကို အမဲဖ်က္ဖို႔ လုပ္ငန္းစေတာ့တယ္။
**************************************
ေနာက္ ႏွစ္ပိုင္းေလာက္အထိက mature content ေတြခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။ warning မထည့္ေတာ့ဘူးေနာ္။ 💓💓💓
--------------------------------------------------
အပိုင်း ၄၆
Unicode
အိမ်တံခါးဖွင့်ဖို့ အိပ်ကပ်ထဲကသော့ကို ချီရှို့ယွမ် ထုတ်ဖို့လုပ်တော့ ရှောင်းလီက စုစုကို ကူတွဲပေးတယ်။ စုစု အိပ်ပျော်နေတာကိုတွေ့ရလို့ အသံတိုးတိုးလေးနဲ့
" ကိုယ့်ကို ပုဝါအစိုတစ်ထည်ယူပေးပါလား။ ရေနွေးလေးနဲ့ စွတ်လာခဲ့ပေး။ "
ရှောင်းလီ နာနာခံခံနဲ့ပင် ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ ရေချိုးခန်းဆီထွက်သွားတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲက ရေနွေးနဲ့ ပုဝါကိုရေစွတ်ကာ စုစုရဲ့အခန်းဆီသို့ တိတ်တဆိတ်ပင် ပြန်လာတယ်။
ပြတင်းပေါက်ကဖွင့်ထားလျက်ရှိနေတာကြောင့် အပြင်က မိုးသည်းထန်စွာရွာသံကို ကြားနေရတယ်။
ချီရှို့ယွမ် ရှောင်းလီလက်ထဲမှ ပုဝါကိုယူပြီး စုစုမျက်နှာကို အသာအယာ သုတ်ပေးလိုက်ပြီးနောက် ပြတင်းပေါက်ကိုပိတ်လိုက်တယ်။
ချီရှို့ယွမ် ပြန်ပေးလာတဲ့ ပုဝါကိုယူလို့ ရေချိုးခန်းထဲကို ရှောင်းလီပြန်သွားပြန်တယ်။ ပုဝါကိုရေစွတ်နေရင်း ရှောင်းယန်ငယ်စဉ်တုန်းက သူလည်း ယခုလို ပြုစုပေးခဲ့တာကို အမှတ်ရကာ သတိမထားမိပါပဲ ခပ်ရေးရေးပြုံးမိတယ်။
ထို့နောက် အသုံးပြုထားတဲ့ ပုဝါနှစ်ထည်ကို တန်းမှာလှန်းခဲ့လိုက်ပြီး ဧည့်ခန်းမှာ သူ့ကိုစောင့်နေမယ့် ချီရှို့ယွမ်ဆီ ထွက်လာလိုက်တယ်။ သို့သော် သူရေချိုးခန်းထဲထွက်ထွက်ချင်းမှာပဲ လက်ကိုဖမ်းဆွဲခံရကာ နံရံထက်ဝယ် ဖိကပ်ခံလိုက်ရတယ်။ အနေအထားက အတော်လေး နေရခက်တာကြောင့် ရှောင်းလီ ခဏလောက် ရုန်းကန်နေမိတယ်။
" မလှုပ်နဲ့ကွာ။ "
ချီရှို့ယွမ် ရှောင်းလီကိုယ်ပေါ် ငုံ့ကိုင်းကာ တိုးတိုးလေးပြောတယ်။
ရှောင်းလီ ကျရှုံးရတဲ့ ထိုလူရဲ့ ဒီလိုမျိုးလေသံ။ သူကိုယ်တိုင်တောင် နားမလည်ရပါပဲ သူ့နှလုံးသားလေး နူးညံ့ပျော့ပျောင်းလာရတဲ့ အခြားသောအကြောင်းရော ရှိသေးရဲ့။
သူမလှုပ်မယှက်လေး ရပ်နေမိတယ်။ သူတို့ ပြောစရာစကားတွေ မေးစရာကိစ္စတွေ အများကြီးရှိသော်ငြား လောလောဆယ် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာသာ ပွေ့ဖက်ထားရုံနဲ့တင် လုံလောက်လို့နေလို့တယ်။
ပတ်ဝန်းကျင်က တိတ်ဆိတ်လျက် သူတို့နှစ်ယောက်က နဖူးချင်းထိကပ်လို့နေကာ ဝင်သက်ထွက်သက်တို့ရောယှက်လို့နေပြီး ရင်ခုန်သံတို့ကလည်း ထပ်တူကျလျက်။
တအောင့်လောက်ကြာကာမှ ချီရှို့ယွမ်က အပြုံးလေးနဲ့
" ဆပ်ပြာတုံးနံ့လေးရနေတယ် မင်းကိုယ်က "
" ထိန်းသိမ်းရေးစခန်းမှာ တခြားရေချိုးဆပ်ပြာရည်မရှိဘူး။ ဆပ်ပြာတုံးပဲရှိတာ။ "
ရှောင်းလီ တိုးလျစွာပြန်ပြောရင်း တဖက်လူနားပိုကပ်လိုက်ကာ
" မင်းကတော့ စိုထိုင်းထိုင်းအနံ့နဲ့ "
" စောစောက မိုးမိသွားလို့ "
နောက်ဆုံးတော့ ချီရှို့ယွမ်လည်း အဝတ်စိုတွေနဲ့ နေရတာ အဆင်မပြေ ခံစားလာရကာ ရှောင်းလီကို အသာနမ်းလို့
" ကိုယ်ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်။ မင်း ညစာစားပြီးပြီလား။ "
" မစားရသေးဘူး။ "
" မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ဆန်ပြုတ်နဲ့ ဟင်းနည်းနည်းရှိတယ်။ နွေးပြီးစားလိုက်နော်။ ကိုယ် ရေချိုးပြီး လာခဲ့မယ်။ "
ပြောရင်းမှ ရှောင်းလီကို ထပ်နမ်းလိုက်ပြန်တယ်။
တကယ်တော့ ရှောင်းလီ အစာစားချင်စိတ်ရှိမသော်လည်း မီးဖိုချောင်ထဲသွားကာ အေးစက်နေတဲ့ ဆန်ပြုတ်ကို နွေးမနေတော့ပဲ စားလိုက်ပြီးနောက် ပန်းကန်ကို တိတ်တဆိတ်ဆေးကာ ဧည့်ခန်းဆီ ပြန်သွားလိုက်တယ်။
ဧည့်ခန်းဆီရောက်တော့လည်း ထိုင်မနေပဲ မတ်တပ်ပင်ရပ်လို့နေကာ ခဏကြာတော့ ရေချိုးခန်းဆီ လျှောက်သွားလိုက်ပြီး တံခါးကို တွန်းဖွင့်လို့ အထဲကို ဝင်သွားလေတယ်။
ရေချိုးခန်းထဲမှာတော့ ရေငွေ့ကြောင့် မြူဆိုင်းနေသလို မှုန်မှိုင်းနေကာ ရေချိုးဆပ်ပြာနံ့ သင်းသင်းက လေထဲ ပျံ့လွင့်လို့နေတယ်။ ချီရှို့ယွမ်က တံခါးကိုကျောပေးကာ ရေချိုးနေတာကြောင့် တံခါးပိတ်သံကြားကာမှ ခေါင်းလှည့်ကြည့်မိတော့ အတော်လေး ကြောင်တောင်တောင်နိုင်စွာဖြစ်နေတာကို ရှောင်းလီတွေ့လိုက်ရတယ်။
" ငါလည်း ချိုးမလို့ "
ထို့နောက် နောက်လှည့်ကာ အဝတ်အစားတို့ကို ချွတ်လိုက်တယ်။
နောက်ဆုံး အတွင်းခံဘောင်းဘီပဲ ချွတ်ဖို့ကျန်တဲ့အချိန်မှာ အနည်းငယ် တုံ့ဆိုင်းသွားကာ နောက်က ချီရှို့ယွမ်ကတော့ အသက်ရှုရပ်လို့နေတယ်။
အဝတ်အစားအားလုံး ချွတ်ပြီးချိန်မှာတော့ ချီရှို့ယွမ်ဆီ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လျှောက်သွားလိုက်တယ်။
ချီရှို့ယွမ် သတိမထားမိပဲ နောက်ကိုခြေတစ်လှမ်းဆုတ်မိသွားကာ မျက်တောင်မခတ်နိုင်ပဲဖြစ်ရကာ အသက်ရှုဖို့ပင် မေ့လို့သွားရတယ်။
ရှောင်းလီရဲ့ခြေသံက မကြားရသလောက်ကို တိုးကာ ချီရှို့ယွမ်ရဲ့ ရေစိုနေတဲ့ မျက်နှာကစလို့ ခါးအထိရောက်အောင် တစ်ဆင့်ချင်းကြည့်ပြီး လျှောက်လာတယ်။
နောက်ဆုံးတော့ သူမရယ်ပဲမနေနိုင်တော့။
" မင်းကတော့..... "
ရှောင်းလီ နံရံကိုအသာမှီလိုက်ရင်း မျက်လုံးကိုလက်နဲ့လိုက်တယ်။ စုစုနိုးလာမှာကိုသာ စိုးရိမ်မနေရရင် သူအကျယ်ကြီးအော်ရယ်ပြီးပြီ။
" မင်း ညစာမစားရသေးဘူးလား။ "
သူ့မျက်လုံးကို အုပ်ထားတဲ့လက်ကို တစ်ဖက်လူက ဆွဲဖယ်လိုက်တော့ တစ်ဖက်လူရဲ့ အလိုဆန္ဒတွေနဲ့ပြည့်နေတဲ့မျက်ဝန်းကိုတွေ့လိုက်ရတာမို့ ရှောင်းလီ ရယ်တာ ရပ်သွားတယ်။
စောစောကတင် သူတွေ့လိုက်ရတဲ့ မာတောင်တောင်အရာက အခုတော့ သူ့ပေါင်အပေါ်ပိုင်းကို လာထောက်လို့နေပြီး မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ဖို့ခက်တဲ့ အပူငွေ့တို့ ထုတ်လွှတ်လို့နေတယ်။
" မင်းက ကိုယ့်ရဲ့ညစာပေါ့။ "
အက်ရှနေတဲ့ အသံနဲ့ပြန်ဖြေလာတဲ့ ချီရှို့ယွမ်။
ဒီလို အသည်းယားစရာ ချိုမြမြ စကားမျိုးက ကျင်းတင်မှာ မကြာခဏကြားရလေ့ရှိကာ သူကိုယ်တိုင်လည်း တခြားအမျိုးသမီးတွေကို ပြောဖူးခဲ့တယ်။ သို့သော် ချီရှို့ယွမ်ရဲ့မျက်ဝန်းထဲမှာတော့ ကြယ်တွေလိုတဖျတ်ဖျတ်လက်ကာ ချောမောတဲ့မျက်နှာထက် ရေစက်ရေပေါက်တို့ တွဲလဲခိုနေပုံက တစ်ချက်ကြည့်ရုံနဲ့တင် စွဲလမ်းသွားစေနိုင်တယ်။
ရှောင်းလီ ထိုလူ့မျက်လုံးတို့ကို ဆက်မကြည့်ရဲတော့။
" မျက်လုံးမှိတ်လိုက် "
သူ့မျက်လုံးတို့ကို အနမ်းခြွေရင်း ချီရှို့ယွမ်က နူးညံ့စွာ အမိန့်ပေးလာတယ်။
သူကလည်း တဝေမသိမ်း လိုက်နာလျက်။ တစ်ဖက်လူရဲ့ နူးညံ့ညံ့ နှုတ်ခမ်းလွှာက သူ့ညာဘက်မျက်ခွံပေါ်မှ ဘယ်ဘက်ဆီသို့ ကူးပြောင်းကာ အကြိမ်အနည်းငယ် သိမ်မွေ့စွာအနမ်းခြွေလို့နေတာကို ခံစားလို့ရနေတယ်။
ထို့နောက် သူ့မျက်တောင်တို့ကို ခပ်ဖွဖွ ယက်လာတဲ့ ချီရှို့ယွမ်ရဲ့ လျာဖျားထိပ်မှ အနွေးဓာတ်ကိုပါ ဆက်တိုက် ခံစားမိပြန်တယ်။
သူ့တစ်ကိုယ်လုံး လောင်ကျွမ်းမတတ်ကို ချိုမြိန်စွာ အယက်ခံနေရတာကြောင့် တစ်ဖက်လူကို တွန်းထုတ်လိုက်သော်လည်း အချည်းအနှီးပင်ဖြစ်ရကာ နောက်ဆုံးမှာတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းထက် ခိုနားလာတဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာကိုပါ ခံစားလိုက်ရတယ်။
ဒီအနမ်းက ကြမ်းတမ်းခြင်း အလျဉ်းမရှိ။ ချီရှို့ယွမ်က သူ့ကို တစ်ကိုက်ချင်းကိုက်လျက်၊ တစ်ချက်ခြင်း ယက်လျက် တစ်စိမ့်စိမ့်ပင် အရသာခံလို့နေတယ်။ ချီရှို့ယွမ်ရဲ့လျာက စိုစွတ်ပူနွေးနေကာ ရှောင်းလီရဲ့ သွားကြိုသွားကြား ကြားဝယ် မွှေနှောက် ကခုန်လို့နေပြီး အထဲသို့ပိုနက်နက် ဝင်ရောက်နိုင်ရန် အားထုတ်လို့နေတယ်။
နောက်ဆုံး ရှောင်းလီရဲ့လျာကို တစ်ချက် ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ယူခြင်းနဲ့ အဆုံးသတ်သွားတယ်။ အနမ်းပေးခြင်းဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးဟာ အလွန့်အလွန်ကို နှေးကွေးရကာ ရှောင်းလီ အသက်ရှုရပ်မတတ်ပင်ဖြစ်ရတယ်။ ပြင်းပြတဲ့ သာယာမှုက သူ့ကျောရိုးတစ်လျောက်စိမ့်တက်လာကာ ပါးစပ်ကနေ ထူးဆန်းတဲ့ အော်ညည်းသံလေးထွက်မလာအောင် မနည်းထိန်းထားရတယ်။
ရှောင်းလီ တစ်ဖက်လူကို ပိုနီးကပ်အောင်ဆွဲယူကာ အကြင်နာတို့ ပိုသိပ်သည်းစေရင်း ဒီအနမ်းကို ဦးဆောင်ဖို့ အားထုတ်လိုက်တယ်။
သို့သော် ချီရှို့ယွမ်ကလည်း အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှုသွင်းလို့ တဖန်ပြန်ပြီး ဦးဆောင်တယ်။ သူ့လျှာကို ရှောင်းလီလျှာနဲ့ ရစ်ပတ်လို့ သူ့ဦးဆောင်မှုနောက်ကိုသာ လိုက်စေပြီး ရှောင်းလီရဲ့ ခေါင်းနောက်ဖက်ကို ကိုင်ကာ သူနဲ့ ပိုနီးကပ်စေပြန်တယ်။
သူတို့ နှုတ်ခမ်းလွှာတို့အကြား နေရာလပ်မရှိစေရန်နဲ့ နမ်းရတာပိုအဆင်ပြေတဲ့အနေအထား ရစေရန် ခေါင်းနှစ်ခုကို အနည်းငယ် စောင်း လို့ထားတယ်။
ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ မွေးရာပါ ဦးဆောင်လိုစိတ်ကို စိန်ခေါ်တာမျိုးကြောင့် ရှောင်းလီ တစ်ဖက်လူရဲ့ အကြောတော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ မခံနိုင်ပါ။ ကိုယ်ကို လှည့်ကာ ချီရှို့ယွမ်ကို နံရံမှာ ပြန်ဖိကပ်ထားရင်း သူ့ရှေ့က နှင်းဆီရောင် နီရဲရဲ နှုတ်ခမ်းကို ကာမဂုဏ် စိတ်ဇောအဟုန်နဲ့ တန်ပြန်တိုက်ခိုက်လိုက်တယ်။
မိန်းမော ယစ်မူးနေတဲ့ သာယာစွာ အော်ညည်းသံက ချီရှို့ယွမ်လည်ချောင်းထဲမှ ခုန်ထွက်လာတယ်။
ရှောင်းလီရဲ့ နှုတ်ခမ်းနဲ့လျှာကို အရသာခံနေရင်းက လက်ကလည်း ရှောင်းလီရဲ့ ကျောတစ်လျောက် ပြေးလွှားအလုပ်များနေကာ တောင့်တင်းသော်လည်း နွဲ့နှောင်းပုံရတဲ့ ခါးသိမ်သိမ်ထက် စခန်းချတယ်။
အားနည်းနည်းသုံးကာ ရှောင်းလီကိုယ်လေးကို နံရံနဲ့ သူ့ကြားမှာ ပြန် ဖိကပ်ထားလိုက်တယ်။
ထို့နောက် သူ့ရဲ့ဝင်သက်ထွက်သက်တို့ ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလာတဲ့အထိ အရိုင်းဆန်တဲ့စည်းချက်တွေနဲ့ ရှောင်းလီကိုယ်လေးကို အမဲဖျက်ဖို့ လုပ်ငန်းစတော့တယ်။
**************************************
နောက် နှစ်ပိုင်းလောက်အထိက mature content တွေချည်းဖြစ်ပါတယ်။ warning မထည့်တော့ဘူးနော်။ 💓💓💓