MYTH POV
"She still has gastric acid. Only 3cc of milk ang kaya nya. Other than that, she is completely healthy." Ani Dra. Galvez habang inaalalayan ako for the kangaroo hug ni Fier. Sabi ni Dra. Galvez, our baby need the natural heat of our body kaya kailangan ang kangaroo hug. Napangiti ako. My princess is a fighter. Despite the fact na super liit nya, at 3cc lang ang naiinom nya na gatas, she's still fighting. Buti nalang at may breast milk kaming nakuha. Yung isa sa pamangkin ni aling Marites ay namatay ang anak. She offer a breastmilk for Fier, kesa naman daw masayang lang iyon.
Tael is in coma. Isang linggo na. I'm worried and scared. Fier and him are both in dangerous state. Pero sila ang hinuhugtan ko ng lakas, lalo na si Fier. She is the strongest baby.
Jeff is in more dire situation. He is also in comatose. Nagkatubig na ang baga nya at dalawang beses na sya nagpabalik-balik sa OR. May mga dugo na nirereject ng katawan nya. I don't want to give up on him. Kahit napakaliit na ng survival rate nya, kumakapit pa din ako.
"Galing naman ng baby ķo. Keep fighting princess ko ha. Tell mommy also and ninong Jeff na bumalik na. I need them, specially your mommy. We both need him princess."
Bahagyang kumilos ang kamay ng anak ko na nasa aking dibdib. I smile and gently kiss her head. Naiiyak ako. My little fighter is so beautiful.
"How was Tael?" Pagbabago ng usapan ni Dra. Galvez. Hindi na nya madalaw si Tael. I asked her na sya na mag asikaso kay Fier. Ayaw ko ipagkatawala sa iba ang anak ko kaya ipinakiusap ko sa kanya. I don't trust the recommended pedia for Fier dahil wala na itong ginawa kada dadalawin ko ang anak ko kundi magpa cute sa akin.
"He's still in coma." Malungkot ko na sagot. "Sana lang magising na sya. Fier need him."
"He will. Tiwala lang." Tumango ako. Muli kong pinagmasadan ang anak ko at ngumiti.
I stay two hours sa NICU. Pakalabas ko ay nagkakagulo ang lahat. I saw Ani crying in front of ICU. Nagpupumiglas sya mula sa pagkakahawak ni Felix at Aldrich.
I run towards them. "Anong nangyari?"
"Jeff. They are reviving him." Gumagaralgal ang boses ni Felix. Tumingin ako sa loob ng ICU. Archie is on pumping Jeff chest while the other doctor is holding something. After some pump, Archie move away from the body of Jeff and the other doctor put what he is holding on Jeff body, shocking him or something like that.
"Kuya Jeff." Lahat kami napalingon sa aming likuran. Mabilis akong napatakbo papalapit kay Tael. He is crying and for fucking sake, ang putla nya. He is awake, damn it.
"Baby, why are you here?" Binuhat ko sya pabalik sa kwarto. Nakasalubong ko si Dr. Sazon. Kasunod nya si Nikka na umiiyak din.
"What happened?" Nag-aalalang tanong ko. I put Tael gently on the bed.
"He woke up. Pakagising nya umiiyak na sya. I tried to stop him pero hindi ko magawa. He rip his IV forcely and keep on calling Jeff." Paliwanag ni Nikka.
"Baby, look at daddy." Pinihit ko paharap sa akin ang kanyang ulo.
"Daddy si kuya Jeff, hindi sya pwede umalis." Umiiyak na sabi ni Tael.
"Hindi sya aalis. Stop crying."
"Hindi daddy. Nagkausap kami ni Jeff. Sabi nya, aalis na daw sya. Iiwan na nya daw tayo. Ibibigay daw nya ang buhay nya sa akin at sa anak natin. Daddy ayaw ko. Dapat mabuhay si kuya Jeff."
I hug him. I rubbed his back to calm him down. Kung totoo ang sinasabi niya, then I might hold a funeral. Tael is awake pero nirerevive si Jeff. He gave up everything para sa mag-ina ko, even his own life. His chance to live.
"His vitals are stable. We just need to observe him and calm him down." Ani Dr. Sazon.
"I'll do it doc. Salamat."
"Sige. Call me if something happened. Don't stress him masyado."
Tumango lang ako. I'm still hugging Tael at pilit na pinapaklama.
"Daddy kasama ko anak natin pagbalik ko dito, pero bakit wala sya sa tyan ko?" Tanong nya sa gitna ng kanyang paghikbi.
"Kasi lumabas na sya. Nasa NICU na sya at nagpapalakas." Sagot ko.
"Agad? Paano nangyari yun, kalaro palang sya ni kuya Jeff kahapon at kanina bago nya kami pinabalik."
"Hindi ko din alam baby. Hindi ko kaya ipaliwanag kong paano."
Kinikilabutan ako sa mga sinasavi ni Tael. So all this time, magkakasama silang tatlo and now Jeff push them back to us.
Tael pull away from my embrace. Umiiyak pa din sya. I wipe his tears.
"Daddy, may nakausap kami na angel. Sinusundo na kaming tatlo. Pero sabi ni kuya Jeff, wag daw. Kasi kailangan mo daw kami. Sya nalang daw sasama. Hindi pwede yun daddy. Ayaw ko."
Hinaplos ko ang kanyang ulo. "Let Jeff go baby."
Mabilis na umiling si Tael. Ayaw ko! Hindi! AYAW!"
"Shhh. Calm down baby. Sige hindi natin ilelet go si Jeff. Kalma."
I hug him again.
"Daddy, ang bait ni kuya Jeff. Hindi nya kami iniwan ng baby natin doon sa magandang gubat. Lagi sila naglalaro ng baby natin. Sya nag aasikaso sa kanya. Kaya hindi sya pwede mawala. Ayaw ko!"
"Oo." Yun lang ang naisagot ko. Nilingon ko saglit si Nikka at sinenyasan na pumunta sa ICU.
Patuloy pa din sa pag-iyak si Tael. I tried my best to calm her.
Tulog na si Tael bumalik si Nikka. Namamaga ang mata nito, halatang galing sa pag-iyak.
"Jeff is still holding, pero sabi ng doctor, if he under cardiac again, hindi na nila sigurado kung marerevive pa nila."
Napatango nalang ako. Tumayo ako at binilin si Tael kay Nikka. I need to see Jeff.
Madaming tubo na nakakabit kay Jeff. Halos matabunan na ang kanyang mukha dahil sa laki ng mga ito. Ang putla nya, sobra.
Umupo ako sa upuang nasa tabi ng kanyang higaan.
"Tael said you stay with them in the after life. You save them from Raven kahit na ikaw mismo ang nagdala sa magina ko sa kanya. You fulfill your promise to me na hindi mapapahamak ang aking mag-ina. You even stay with them in the after life. Tael is crying pagkagising nya kanina. He don't want to let you go."
"Pero kilala kita. Ikaw yung tipo ng tao na pag nakapag desisyon, wala ng makakapagpabago. You know me also, hindi ako mapamilit na tao. If you want to go, sige, I'll let you go. You're suffering enough already by coming in and out of the OR. Pero sana mag isipan mo. Tael likes you a lot. Ani is waiting for you and you have a little princess to take care also. My little princess. Kung lalaban ka, sayo ko ipagkakatiwala ang kaligtasan nya."
"I know you can hear me. Hindi kita pipilitin sa gusto ko, but please do think not only twice. Kung anuman ang naging desisyon mo, tatanggapin ko."
Tumayo ako at pinagmasdan ko muli ang kanyang mukha. A tears escape from his eyes. Kasunod niyon ay ang pagtunog ng mga makina. Nagsipasukan ang mga nurse at inasikaso sya. They are all in hurry.
I smile sadly. Salamat Jeff. You will always be Fier hero. Salamat.