"Love, wake up na. You'll be getting late to your flight already."
Dinig ko na pang gigising sakin ni Gaviniel. Dumating nanaman kasi ang araw ng flight ko and it was international flight again at hindi ko pa alam if our flight will be overlay. Sa araw din na ito Japan ang nakadestino sa amin na lugar which is one of the countries that I always said I wanted to visit. Kasi ever since nung nag aaral pa ako, lagi ko na yon bukambibig. Natakot pa nga ako non dahil hindi ko pa talaga alam if someday I will be go there with the help of myself dahil aaminin ko na tatara tarantado talaga ako nung high school ako. But now, I could still not imagine myself going there. Napaka unbelievable lang sobra.
Dahan dahan ako na gumalaw at bumalikwas ng higa ko bago ko dahan dahan na iminulat ang aming mga mata. Tahimik na nakapatong ang ulo ko sa mahaba na unan habang yakap yakap ko yon. Tinatamad pa na bumangon. I slowly looking up at Gaviniel and was about to complain when he suddenly sitting down to my side. Mukhang nauna lang siya na gumising sakin ng kaonti dahil kita ko pa ang kaonting butil ng tubig na nasa pisngi niya.
His hair also was already in a mess situation dahil sa tali taliwas at kanya kanyang direksyon nito. But still, it was totally cute for me lalo na kapag natatamaan ng hangin. Nabalik lang ako sa katinuan ng maramdaman ko bigla na hawakan niya ang kamay ko at akmang pipilitin na niya akong bumangon at tumayo. Nang mapatingin ako sa orasan, the time was still early dahil base sa schedule na binigay sa amin, 10 AM sharp pa ang flight namin.
"Maaga pa love, anong oras pa lang." Angil ko sa kanya gamit ang bagong gising ko na boses at umaktong nagpapabigat para hindi niya ako ganon na mahatak kaagad ng tuluyan patayo. "Yung totoo? gusto mo na kaagad ako paalisin?"
"Of course not!" He answered on me. "It was just...I don't want you to become late and supposed to be leaving by the plane without you." He pinched my cheeks after and was about to give me a soft kiss.
"Hindi pa ako nag toothbrush," Kaagad na dahilan ko ng iharang ko bigla ang isa ko na kamay sa bibig ko habang ang isa naman ay sa kanya. "Mama-"
I could not finished what I said when he suddenly making his own action! Para siyang walang narinig at basta na lang siya na mas lumapit pa sa akin. Walang salita ay tinanggal niya ang kamay ko na nakaharang sa bibig ko at sabay bilis niya akong ginawaran ng halik sa aking labi.
"I don't care if your not still taking already the toothbrush thing love." Ngumiti siya pagkatapos niyon at hinawakan ang ilalim ng labi ko para halikan at makaulit pa siya ng isa. "You're lips was so soft."
"Adik!" I whispered to him.
"At least sayo lang." Prente at proud na sabi niya bigla! Kininditan pa niya ako bago siya muling tumayo. "Get up already love, I'll be cooking some breakfast for you."
"I'll follow there love." Pagpapacute na sabi ko sa kanya. "Just give me some more 5 minutes.."
Hindi na siya nagsalita pa at basta na lang ako na tinanguan bago siya tuluyan na lumakad palabas ng kwarto. Akmang kukunin ko sana ang phone ko na nakapatong sa side table ng biglaan ko na lang rin na napansin ang picture ni Kelsie na nakapatong roon. It's been a month na rin kasi ng kunin at bawiin na siya sa amin ng totoo niyang kamag anak. Pero kahit ganon pa man, hindi iyon naging hadlang para mabisita namin siya dahil pumayag naman ang tita niya at napagkasunduan na namin ang tungkol roon.
Tulad nga ng sinabi ko, yung 5 minutes ko nadagdagan pa dahilan para marinig ko ng sumigaw si Gaviniel para tawagin at ayain ako na kumain. Ganon kasi siya hangga't wala ako hindi siya magsisimula na kumain. Kaya nagmadali na ako nabumaba sa kama at ligpitin ang kumot maging ang mga punda ng unan dahil masyadong nagulo. Naghilamos na rin ako ng mukha ko at nag toothbrush.
"What takes you too long?" Nakataas na kaagad ang kilay na salubong niya sakin ng makita na niya ako. Take note, he still wearing the apron which makes me already smile and laugh a bit. "What are you laughing at?" Dagdag pa na tanong niya.
"Bakit ka galit?" Halos hindi ko na mapigilan ang tawa ko dahil sa itsura niya. "Na late lang naman ako ng ilang minuto."
"Am I?" He asked again, raising his brows.
"But you already look like it." Ngumuso ako at pagkatapos ay tahimik ng nagsimulang lumakad papunta sa pwesto ko. My smile on my lips suddenly faded and I started to taste some foods that he cooked. I suddenly startled when Gaviniel went to me and touching my chin that makes me looking up to him and giving me a soft kiss to my lips.
"Ngayon mo sabihin sakin na galit ako." He smile and looking at my eyes before he letting me go to eat my food. Sunod non ay hinubad na niya ang apron na suot niya bago pumunta sa puwesto niya na kaharap at tapat ko.
We silently started to eat. Walang nagsalita sa pagitan namin at abala lang kami na inubos yon. Nagpahinga lang rin ako sandali bago na ako tuluyan na tumayo para bumalik sa kwarto at ihanda ang mga gagamitin ko sa flight. Habang si Gaviniel naman ay nag volunteer ng siya na lang raw ang maghuhugas ng lahat ng pinagkainan namin since mas mauuna ako na pumasok sa trabaho naming dalawa.
After I finished fixing myself, lumabas na rin kaagad ako ng kwarto hatak ang maliit na maleta ko hanggang sa makarating ako sa living room area. But I did not thinking na pagpunta ko roon, Gaviniel was also completely looking with his attire. Nakabihis na rin siyang lahat at handa ng umalis. He's handsome standing in front of me while wearing his cutest smile. Suot niya rin ngayon ang specs niya making me a little bit confused.
Maibilis siya na lumakad papunta sa akin at itinaas ang kanan niyang braso. "Let's go?" He asked.
"Sure!"
Pagdating namin sa parking lot, Gaviniel was the one who holds my things. Siya na ang naglagay niyon sa backseat kaya naman ang tanging ginawa ko na lang ay pumunta sa shutgon seat. Eksaktong pag upo ko rin ay siya ring sabay na pag vibrate ng phone ko. When I opened, I saw that it was the girls again chitchatting on our GC. Hindi ko rin ganon kaagad kaalam ang pinag uusapan nila the reason why I suddenly felt out of curiosity. Ang dami kasi nilang pinag uusapan roon at ang bibilis pa nila magsipag reply.
Aile: Okay lang yan ganyan talaga ang buhay.
Beakleigh: Wanna shot? I'm free later evening..
Yvetta: Pass I have flight. Pwede naman kasi pag usapan yan ng walang inom.
Chandy: I already miss all of you my girls.
Gianna: Miss? Pero nang iwan ka ng walang paalam? Seriously??
Chandy: Sorry :( Hindi ko pa kasi ganon na maise share ang tungkol roon sa inyo sa ngayon.
Aile: I'll uderstand you
Yvetta: send an emoji
Beakleigh: Miss na rin kita Chands
Sammy: Anong kaguluhan ang meron dito? Am I that already late for the new issues?
Aile: Yan napapala ng hindi nagbubukas ng account sa tagal ng ilang buwan. Oh ano? Nabuhay ka Samantha! Kamusta? Letche ka ilang buwan ka lang naman hindi nag open ng account mo. Pinaggagawa mo?
Beakleigh: Hi Sam! I miss you! SS sa inyo ah? Ang tagal nyo na ah? Sana all nalang. HAHAHA! By the way again thank you for the house that you build for my lola even though she's now in peace.
Gianna: Ayown! Nabuhay na rin ang gaga sa tagal ng panahon. Ano? Nakailang rounds ba?
Hindi ko na napigilan ang tawa ko sa dami pa ng kung ano anong pinagsasabi at nababasa ko na messages nila. Naramdaman ko na napatingin sakin si Gaviniel kaya kaagad rin akong lumingon sa kanya para itaas at ipakita sa kanya ang chats ng mga lukaret ko na kaibigan. He just nodded and smile before he grabbing my hand again looking back his eyes on the road. Kaya sa huli, isang kamay na lang ang ginamit ko habang nagrereply sa kanilang lahat.
Pagdating namin sa parking lot ng immigration, doon na ako nagpasya na patayin at ibalik ang phone ko sa baggage ko. Nagsimula na rin kami na maglakad dalawa palapit roon sa gate since malapit na at ilang minuto na lang natitirang oras at aalis na ang flight namin. Gaviniel and I would give some more tight hugs into each other and passionately kiss before I successfully went inside.
We already arrived at Japan tokyo exactly 5 PM in the afternoon. Mas ahead of time kasi ng 1 hour ang Japan compare sa Pilipinas. We also headed already to our respective room hotels after the flight. Hindi tulad noong mga nakaraang flight this time, I don't have any person who shared the room. Solo ko lang as in since Nicandra right now was absent because of some problem matter.
Sa gilid ko na lang muna nilagay ang bagahe ko bago ko tuluyan na tinanggal ang scarf at ang bun na nakatali sa buhok ko. Ganon rin ang heels ko at dumaretso sa bathroom para tanggalin ang make up ko at makapagbihis. Simpleng black tshirt at white trouser pants na lang rin ang sinuot ko. Nagpahatid na lang rin ako ng pagkain sa room service since tinamad na akong lumabas at napagod sa flight. Hindi na rin ako nanuod pa ng mga movies at kaagad ng nakatulog.
Kinabukasan, nagising na lang ako sa tunog ng phone ko dahil sa sobrang ingay. So I took it off using my right hand while my other hand was busy scratching both of my eyes. Sinagot ko na rin kaagad ang tawag.
{How's the flight there bruha?} Boses na bungad ni Aiofe
"Oh ikaw pala," Napahawak ako sa noo ko at sandali na tumagilid ng higa. "Okay lang naman, napatawag ka? Is there a problem ba? May masakit ba sayo?"
"No Sam, nothing's bad gonna happened to me." Tumawa siya sa kabilang linya. Dinig ko pa ang kaonting kaluskos at ingay sa paligid niya so I already assumed that she was doing something. Pero hindi ko alam kung ano ba iyon. "Actually, I was just called you because I wanted to say thank you for helping me and Carlton to comeback together."
"Sira ka! Bakit sakin ka nagte thank you? Sa tingin mo may natulong ako?" I laugh also and suddenly lean my back against the headboard while my hand was still on my forehead. Bigla na lang akong nakaramdam ng pagkahilo but I did not noticing it that so serious dahil alam ko naman na mawawala rin ito mamaya.
"If its what you think then go. But for me, may nagawa ka at naitulong hindi man siguro sakin pero kay Carlton." She suddenly said. "Oh siya, baka mamaya nakakaabala na pala ako sayo. Sige na ibababa ko na to para makapag asikaso na rin since ngayon nga pala ang schedule ko para magpatingin sa OB ko. Ingat ka na lang jan okay?"
"Okay," Wala sa sariling napangiti na lang rin ako at napatingin sa gawi ng kurtina na hindi ganon kalayo sa akin. "You too, take care yourself always kayo ni Carlton maging ng magiging pamangkin at inaanak namin ha?"
"I will," She said and suddenly ended the call.
Yeah, It's been a month already since Carlton and Aiofe reunite. I couldn't imagine also myself can't stop forming it into a smile. Sino ba naman kasi ang hindi matutuwa na bumalik na ulit sa ayos ang magandang relasyon nilang dalawa? Hindi ba wala?
Kaya hanga ako sa kanilang dalawa dahil naayos nila ang samahan nila ng masaya. Nakangiti ko na nilapag ang muli ang phone ko sa ibabaw ng side table pagkatapos namin mag usap na dalawa bago ako tuluyan na tumayo at mag ayos.
Mabuti na lang rin at hindi na ako inaya ng mga kasamahan ko na mamasyal since wala ako sa mood.
Bukod pa roon, we have also a flight again later night naman sa Singapore kaya kailangan ko rin talaga na magpahinga at magbawi pa ulit ng tulog mamaya para hindi ako ganon na antukin mamaya kapag nag flight na. Bahala ng sila ang antukin at mapagalitan basta wag lang ako. Dahil mahal ko ang trabaho ko.
Aside from what I did last night, nagpahatid na lang rin ulit ako ng pagkain sa room service. But since, they say that the food will be serve within 15 minutes, nag asikaso na muna ako para magpalit muna ng damit ko at isuot ang workout outfit ko para makapag exercise. Bigla ko na lang kasi napapansin lately ang pagiging bloated kaonti ng tiyan ko.
Habang abala ako sa paglalatag ng yoga mat ko, nag play na lang rin muna ako ng randomize songs that I think will make up my mood more light up. I do some little workouts lang rin naman na alam ko na hindi ganon na makakasakit ng husto sakin.
Sa maghapon na nanatili ako sa room ko, doon ko lang inubos lahat ng oras ko hanggang sa dumating na nga ang oras ng flight namin.
"You're not that talking so much lately already huh? It feels like there's something wrong? Am I right? Sam?"
Bahagya na tumaas ang kilay ko at sandali na napatigil sa paglalakad ng bigla ko na lang marinig na magsalita si Timothy. Nasa harapan niya kasi ako habang siya naman ay nasa likuran ko. Yung iba naman namin na kasamahan pa ay nagsipag unahan ng makalabas sa hotel.
I did not turning my back to him. Nanatili lang ako sa posisyon ko at inantay na lang ang iba pa niyang gusto na sabihin. But minutes already passed, I did not get any response again coming from him so I decided already to walk again not looking at him with a single thing.
Hanggang sa makasakay at makapasok na kaming lahat sa immigration ay hindi ko na siya pinansin pa kahit na ramdam na ramdam ko ng nawi wirdohan na sakin ang iba pa naming mga katrabaho. Sa totoo lang, simple lang naman ang dahilan kung bakit iniiwasan ko si Timothy, not just because of Gaviniel but also to our both co-workers. Dahil alam ko na hindi lahat ng katrabaho ko ay magandang kalooban na meron. To be cleared, I was just only protecting myself not to be included to any false actions and rumors.
"Oy sa tingin mo ano kayang agenda meron sa kanilang dalawa?"
"Hindi ko nga alam eh. Pero di ba may boyfriend na yan si Samantha?" Dinig ko na salita ng mga iba pa namin na mga katrabaho ng eksakto na dumaan ako. Pero tumigil rin kaagad sila ng lumingon ako at mabilis na nagsibalik sa kani kanilang post. Napabuntong hininga na lang rin ako at hindi na sila pinansin pa.
Ang ingay na meron din sa amin noon ng mga katrabaho ko ay bigla na lang napalitan ng katahimikan. Lahat kami halos ay sa trabaho lang nakapokus hanggang sa nakarating kami ng ligtas sa Singapore. Yon nga lang hindi tulad nung nakaraang flight nagpasya na muna akong magpaiwan sa airport at paunahin na umalis ang mga katrabaho ko dahil bigla ko na lang nakita si Carter. I was about to go to him na rin sana para kamustahin at tanungin kung ano ba ang pinunta niya rito kaso hindi ko na tinuloy dahil may bigla na lang na umangkla na babae sa braso niya.
So, yon na pala ang pinalit niya kay Yvette? Tahimik ako na tumango tango na lang bago sila sinundan ng tingin. They're look like a happy couple na parang wala man lang silang nasaktan na tao. I feel bad nanaman ulit para kay Yvette. Ngumiwi na lang ako bago tuluyan na lumakad hatak ang bagahe ko. Mabuti na lang rin at may malapit akong nakita na fastfood restaurant dahilan para pumasok na ako roon at umorder ng makakakain.
Hainanese chicken rice na lang ang inorder ko since sobra na talaga akong gutom. Since it has already had a rice na palagi kong hinahanap hanap sa tuwing nagfa flight kami at napupunta sa iba't - ibang bansa. Nilagay ko na muna sa gilid ng upuan ang bagahe ko bago ko sinimulan kumain nag text at nagsend naman na rin ako ng message sa isa namin na kasamahan sa trabaho kaya wala na akong dapat na alalahanin pa.
Pagkatapos non, I already headed to the hotel kung saan kami magpapalipas nanaman ng dalawang gabi. Pagdating ko sa room ko, nilapag ko lang ang gamit ko at mabilis na akong kumilos para magpalit ng damit ko since kaagad na akong nakaramdam ulit ng antok. Sa dalawang araw namin na nanatili sa Singapore, sumama na rin ako sa mga gala ng iba namin na katrabaho since last day naman na raw namin at uuwi nanaman kami sa pilipinas. Gusto ko man rin na umatras ng makita ko na kasama pala namin si Timothy pero huli na dahil naroon na rin ang lahat.
Hindi tulad nung nasa Japan kami, siya na ang nauna na lumakad sa aming lahat kasama ang isa pa na co pilot niya. Habang kami ay tahimik na lang na sumunod sa kanila hanggang sa makalabas kami sa hotel. Minsan nahuhuli ko na tumitingin sakin si Timothy pero kaagad rin siya na umiiwas at tumitingin na lang sa ibang direksyon. Umaarte na para bang walang nangyari. Sa huli, sa Universal Studios kami nagpunta. While they taking some pictures, tahimik lang ako na naglakad lakad muna sa gilid at iniwanan sila sandali para makalanghap ng sariwang hangin.
Nagsuot lang ako ng gray na croptop sweater na ipinares ko sa maong pants ko. Hinayaan ko lang na nakalugay ang buhok ko habang may suot rin ako na itim na sumbrero. Suot ko rin ang white sneakers ko. Nagdala na lang rin ako ng maliit ko na sling bag at nagsuot ng kaunting make up at pearl hikaw na siyang kumompleto sa outfit ko.
Labas labas ang phone ko ay nagsimula na rin akong kumuha ng mga ilang litrato pang myday at pang post sa IG since ang tagal na rin ng huli akong mag post. Hindi ko mapigilan ang mangiti ng makita ko na maganda ang naging labas ng mga nakukuha ko na litrato.
"Gaviniel talk to me already." Nailapag ko ng wala sa oras ang phone ko ng marinig ko na magsalita sa tabi ko si Timothy. He was also currently holding a camera, tulad ko tahimik lang rin siya na kumukuha ng litrato. He was not looking at me at abala lang siya na nakatingin ng daretso sa camera na hawak niya para tignan ang mga nakuhanan niya kung maganda ba yon o hindi. "And I know that acting of yours. It was about to me and him right?"
Nakangiti niya inangat rin kaagad ang tingin sakin pagkatapos niya tumingin sa camera niya. Since yung pinagtatambayan namin ngayon ay may railings, sumandal na rin siya roon at sandali na ibinaba ang camera. Bumuntong hininga ako at sandali na tumango sa kanya bago ko inalis ang paningin ko para ilingon iyon sa ibang direksyon. I smell already at ramdam ko na rin kaagad ang tingin sa aming dalawa ng iba pa namin na katrabaho pero hindi ko na pinansin pa iyon.
"Sorry, but definitely yes. Dahil nga yon doon." Tumawa ako sandali bago napayuko. "Ayoko lang magkaroon kami ng hindi pagkakaunawaan that's why I distance myself to you."
"I didn't know that Gaviniel would be so jealous about me huh?" Tumawa rin siya ng bahagya bago umiling. "For all those years na nagkakilala kami non, ngayon ko lang nalaman ang side niya na ganyan sakin. But anyways pinaliwanag ko naman na sa kanya yung side at tanging intensyon ko."
"Then, what he said to you?" Nakataas na ang kilay ko ng iangat ko ang paningin ko sa kanya. "tinethreathened ka ba niya or s-"
"Gaviniel was not that type of person." Kaagad rin na sabi niya. Umayos pa siya minsan ng tayo at pagsandal sa railings bago tumingin sa globo ng universal studios bago prenteng ngumiti. "He was only said to me to look after you while he was not around for you."
My jaw suddenly dropped after hearing it. Like I couldn't imagine Gaviniel told that to him. Hindi ko alam kung papaano akong magre react. It was quick. Binalik niya rin kaagad ang tingin sakin at mabilis na pinisil pabiro ang pisngi ko.
"So, you don't need to be worried and distance yourself from me. Dahil may iba akong inaalagaan at binabantayan." He patted my head and squished it before he leave me there dumbfounded.
Napalunok ako at tahimik na lang siya na pinanuod na lumakad palayo pabalik sa mga kasamahan namin na ngayon ay parang mga tanga na nagtutulakan habang ang iba naman ay umakto na abala sa pagtingin sa iba't ibang dako ng lugar. The other captain was also tapping the shoulder of Timothy and whispered something na siyang ikinatawa rin kaagad nito.
Natigil lang ako sa pagtingin sa kanilang lahat ng maramdaman ko na mag vibrate ang phone ko kaya kaagad akong nakuha non ang atensyon ko. Napangiti kaagad ako ng makita ko ang pangalan ni Gaviniel sa screen nag iinvite ng video call. Inayos ko muna sandali rin ang buhok ko bago ko yon sinagot at itinapat sa mukha ko. I also waved at him.
"Hi love! Napatawag ka?" Nakangiti na tanong ko sa kanya.
(Hello, where are you right now?) He asked while his other hand was busy holding and fixing his messy hair.
Kasalukuyan siya ngayon na nakaupo sa kanyang swivel chair at mukhang kakarating rating niya lang roon since eksaktong alas dies pa lang rin naman ngayon ng umaga at parehas lang ang oras na meron kaming dalawa. He was wearing black suit partner into his black slacks. Nakabukas ang coat niya kaya napansin ko ang panloob niya na kulay dilaw. Nakabukas ang dalawang butones non revealing his chest a little. Wala sa sariling pinagkunutan siya ng noo.
"What's on you right now love? Bakit ganyan ka magsuot? Ibutones mo nga yan." Angil ko.
He laugh and acted like he didn't heard what I said. Tinaasan ko siya ng kilay para pasunurin siya but guess what? Tinaasan niya rin ako ng kilay. Halatang trip nanaman niya akong asarin. This guy!
(Distracted?) Tumawa siya pagkatapos niyon at sumandal sa kinauupuan niya. (Don't worry love, sayong sayo lang to walang aagaw.)
"Siraulo!" Sumiring ako at nagsimula na rin na maglakad lakad palayo sa mga kasama ko. Binaligtad ko rin ang camera ng phone ko para ipakita sa kanya ang magandang view ng lugar since hindi siya nakakasama sakin gawa ng sobrang dami niyang projects sa trabaho. "Did you already take your breakfast?"
(Hm, I've been also went to Kelsie to visit her. Then she said to me that she misses you a lot already. Miss na raw niya ang mama niya.) He laugh again but it was quite a quick only. (You're the only one walking there? Wala kang kasama?)
"No, kasama ko sila Timothy." Inayos at ibinalik ko na muli ang camera sakin at pagkatapos ay nakakaloko ko siyang nginitian. "Ikaw ah?" I teased him.
(What's with that stare love?) Tumaas ang kilay niya while looking annoying already. Pero kahit na ganon pa man, I just already admit that he was still good in looking while doing that. Parang halos na lang nga yata ng gawin niya sa mukha niya na ekspresyon ay bagay.
"I love you," Tanging nasabi ko na lang rin sa kanya.
(I love you more. But what is it muna?) Sagot niya rin kaagad sakin gamit ang kanyang malambing na boses.
"Wala," I chuckled while covering my hand into my mouth. Wala akong pakialam kahit na nraramdaman ko ng may mga matang nakamasid at nakatitig sakin. "Basta alam ko na alam mo na yon."
(Hm..) He said while slowly nodded his head. (I don't think so but whatever it is, you know how much I love you right?)
"Of course, I know. Maybe should we ended the call right now? Because I think you're team was already looking for you." Nakangiti na sabi ko. Napansin ko kasi na tumitingin na siya roon sa gawing pintuan ng office niya.
Hindi siya kaagad na nakapagsalita pero kitang kita ko kung paano siya humihingi pa ng ilang minuto para lang makausap ako. Wala sa sariling napailing na lang rin tuloy ako at mas napangiti dahil sa kilos niya na parang bata na nagpapaalam sa mama niya para payagan siya. It was a quick lang rin dahil pagktapos niyon, I forced him to ended the call at sinabi ko sa kanya na mamaya na lang ulit kami mag usap ng matagal kapag nakapag flight na kami pauwi sa Pilipinas.
Sa maghapon namin na magkakasama ng mga katrabaho ko, kulang sobra ang isang araw para malibot namin ng buo ang bawat pasyalan sa Japan. Dahil ang iba samin ay natagalan sa mga mall at bizarre na sadyang nadaanan namin ganon rin sa mga amusement park na talaga naman na nakakaadik at hindi ganon masasayang ang pera. Karamihan sa amin ay bumili ng mga branded na damit, cologne, pasalubong at kung ano ano pa. Habang ako ay kaonti lang ang binili dahil ang usual ko na pinagkakagastusan ko lang these past few days ay yung mga bagay na sa tingin ko ay talagang kailangan ko. Dahil I keep my other money already to my own savings.
Pasado alas singko na ng magpasya kami na bumalik rin sa hotel dahil kailangan na namin mag asikaso para sa flight namin na naka schedule na by 8 PM ng gabi. Mabuti na lang rin talaga at maganda ang hotel na napili nila at hindi iyon masyadong malayo kaya mas malaki ang chance namin na makapag asikaso ng mas mabilis. I can't wait also to see Aiofe dahil ilang buwan na rin kami hindi nagkita matapos nung uwi niya sa Pilipinas galing sa tita niya na kasalukuyan ng nakatira sa ibang bansa.
"Ms. Velasco?"
Napalingon kaagad ako sa gawing pintuan ng makita ko ang pursur namin na kasalukuyan na rin na nakabihis ngunit walang ekspresyon na mababasa sa kanyang mukha. Lumingon pa siya sa paligid ng room ko sa kaliwa't kanan bago siya tuluyan na lumapit sakin bitbit ang isang form na hindi ko alam kung ano ang laman. Sa sobrang kaba ko rin ay bigla ko na lang na nabitawan ang hawak ko sa balikat ko at tumayo ng maayos.
"Ma'am? Ano po yon?" Maingat na tanong ko. "May problema po ba?"
"The CEO of the company wants to talk with you." Biglang sabi niya na siyang nakapagpalaki kaagad sa mga mata ko! Walang salita ay inabot niya sakin ang phone na hawak niya at agad iyon na tinapat sa tainga ko.
"Sir, Yes sir speaking," I said while my eyes was only looking to our pursur. "No, it wasn't me. Yes sir. But... si-"
I almost dropped the phone I was handed when the call was ended. The tears on my eyes were already started to stream down to my face like it was already end of the world for me. I couldn't also imagine that in the past 7 months that I've worked hard, ang tanging maririnig ko ay tanggal na ako sa trabaho na hindi ko alam ang dahilan kung bakit.
I gave the phone back to our Flight pursur and quickly started to wiping my tears using the back of my hand. She was also trying to console me but I told her that It was okay and told to her to leave me alone for a moment dahil baka hinahanap na rin siya ng iba para sa flight.
When the flight was already over and we're all heading out of the plane, hindi ko na pinatagal pa na sabihin sa mga katrabaho ko ang tungkol roon at mabilis na akong nagpaalam sa kanilang lahat. I treasure the most all of the moments that we've all share into each other. May iba pa nga sa kanila na umiiyak pero sinabi ko nalang sa kanila na magkikita kita pa rin naman kami. Timothy was also giving me a smile in his face and trying to patted my shoulder. Alam ko na nalulungkot rin siya but I just also giving him a smile as a return.
"Thank you for taking care of me for Gaviniel. I hope this will be not the last time that we see each other."
"Well, I guess so." He smiled at me before looking onto my back na kaagad ko rin naman na ginaya at sinunod. "Opps, the jealous boyfriend was now here." Tumawa siya ng mahina at kinawayan si Gaviniel na ngayon ay naglalakad na papalapit sa gawi namin.
"Thanks for taking care her for me dre." Gaviniel suddenly patted his shoulder before he went to me leaning against himself. I felt already also his hand around to my waist giving me a hint to biting my lip slowly.
Timothy also did a fake cough and making his face look already annoyed because of what Gaviniel's doing to me. He even putting his right hand to cover his mouth just to teased him.
"You're truly the jealous type bro.." Natatawang umiling iling si Timothy. Pagkatapos ay mabilis rin na umayos ng tayo para hatakin ang hawakan ng maleta niya. Napansin ko na kami na lang rin pala kaagad ang natira dahil parang bula na lang din na nagsi alisan ang mga katrabaho namin at wala na akong makita pa na natira.
"Yes I am." Walang alinlangan na sagot rin kaagad ni Gaviniel sa kanya na siyang ikinanlaki bahagya ng mga mata ko. Tahimik lang ako na pinalipat lipat ang paningin sa kanilang dalawa habang sila naman ay nakatitig lang rin sa isa't - isa. "But you know the reason right? Why I'm doing this?"
"Yeah, I already know it at all bro." Ngumiti ng tipid si Timothy at sandali siya na napahawak sa kanyang leeg. "But that was already on the past."
"I know, But still I haven't had trust on you." Mahinahon na sabi pa ulit ni Gaviniel kay Timothy ngunit ramdam ko roon ang unti unting tensyon na nabubuo.
"Uh, uhm... Ano, Timothy...Gav parang mas okay yata siguro na itigil n'yo na yan." Sabi ko sa ng pumagitna na ako sa kanilang dalawa para pigilan na silang dalawa. I looked up to the both of them and smile a bit. Lumingon ako kay Gaviniel at pabiro ko siya na pinagkunutan ng noo. "Love, uwi na tayo? Pwede?"
Hindi nagsalita si Gaviniel at malalim na bumuntong hininga bago lumingon kay Timothy na hindi ko na alam kung ano na ba ang reaksyon na meron siya. He slowly looking at me again before nodded and holding already my hand using his left hand. Siya na rin ang humatak ng gamit ko hanggang sa makarating na kami sa parking kung saan naroon nakapark ang sasakyan niya.
Hindi ko alam pero dapat di ba masaya ako? Dahil nakabalik na ulit ako sa pinas? Pero bakit ganito ang nararamdaman ko? Hindi ako masaya?
"Love, where should we headed by? At you're parents home or in my condo?" Natigil ako sa gitna ng pag iisip ko at mabilis na hinarap si Gaviniel na ngayon ay nakatayo ng muli sa tapat ko. Nakangiti na inaayos ang kaonting buhok ko na nagulo na pala.
"Hm..." Malalim ako na nagpakawala ng buntong hininga bago siya binawian ng ngiti. Wala sa sariling kumilos na lang rin kaagad ang mga kamay ko na inihawak 'yon sa mga pisngi niya. "I think we should headed to my parents house na lang muna."
"Okay!" He energetic said. He give me a plenty kiss onto my lips before we both started to ride.
Hindi pa man kami nakakalayo sa biyahe ay ramdam ko ng nakakatunog ng pagod at antok ang katawan ko kaya naman kaagad na akong sumandal sa sandalan ng kinauupuan ko at tahimik na nagsimulang pumikit. Hindi ko na rin sinubukan pa na kausapin muli si Gaviniel dahil naging busy na siya kasalukuyan sa kausap niya sa earpods na suot niya na naka connect sa mini screen ng sasakyan niya. Pero sa dami ng kausap niya kanina pa, sa part lang na narinig ko ang pangalan ni Carlton at Aiden ako nagmulat muli ng mata.
Tahimik akong tumingin sa rear mirror na nasa side ko para roon salubungin ang tingin ni Gaviniel na ngayon ay daretso lang ang tingin sa kalsada. Ngumiti ngiti siya minsan pero kaagad rin na nawawala yon kapag may bago nanaman silang pinag uusapan na hindi ko ganon na nage gets. I even also heard the names of my both bestfriends kaya roon na ako gumalaw at umayos ng upo. I cleared my throat before looking at Gaviniel who's suddenly zipping out his mouth. Like he's really doing something that I did not already know.
(Dre? Ano kinain ka na ba ng kung ano jan at bigla ka na lang nanahimik?) Tanong at dinig ko na boses ni Aiden sa linya. (Hoy, magsalita ka!)
(Baka naman wala na hindi kaya?) Inosenteng tanong naman ni Carlton na siyang ikinatawa ko dahilan para marinig ko na magsalita nanaman din kaagad silang dalawa.
"You two!" I laugh "Why did you call to Gav? Gusto n'yo sumbong ko kayo sa mga jowa n'yo?"
(Oh Samantha! you're flight was already done?) Bakas sa boses ni Carlton ang gulat ng marinig ang boses ko. I even also heard Aiofe's voice kaya naman wala sa sariling mas lumawak na ang ngiti sa mga labi ko. Hindi ko man nakikita si Aiofe pero nae excite na muli akong makita siya lalo na't malapit na silang ikasal na dalawa.
Ramdam ko na lumilingon sakin sandali si Gaviniel kaya nilingon ko rin siya bago muling ibinalik ang tingin sa mini screen. Marami pa kaming pinag usapan na tungkol sa kung ano ano kasama na rin yung pag to throwback namin nung nasa college pa kaming lahat. Akala ko nga ay kasama nila si Chandria pero hindi pala dahil nagkaroon ito ng tampo kay Aiden.
Exactly 2 AM in the morning ng marating na namin ang bahay ng mga magulang ko pero dahil nga sa sobrang dilim pa ng kalangitan at tahimik ay tanaw ko ng nakapatay na ang iilang ilaw sa loob. Meron man na natira pero sa tingin ko ay sa bandang sala na lang iyon. Maingat ko na tinanggal muna ang seatbelt ko bago ako tuluyan na bumaba. Gaviniel was behind on my back when we both successfully went inside of the house. Mabuti na lang rin at wala kaming aso na siyang naging dahilan ng hindi namin pang iistorbo sa mga kapitbahay.
I silently open those lights of the house when we reached the door at makapasok kami sa loob. The atmosphere already there was so calm at wala na kami halos na nadatnan na gising roon. The house was also clean and neat na siyang nakapagpagising sandali rin ulit sa diwa ko.
"Lapag mo na muna yan jan love." I whispered to Gaviniel when he only stands in front of the mini table that was in front of the sofa. Napangiti ako ng kaagad rin naman niya yon na sinunod at pagkatapos ay padabog siya na umupo sa malambot na upuan namin at walang ano'y sinandal ang ulo niya sa pinakadulo bago siya tumingala at mabilis na pumikit. Mukhang ganon na lang rin siya napagod sa biyahe tulad ko.
Kaya iniwanan ko na muna siya roon at lumakad papunta sa kusina para kumuha ng tubig. Nagdala na rin ako ng dalawang baso na binitbit ko pabalik ulit sa sala at inilapag yon roon sa mesa. Hindi na ako nagulat pa ng makita ko si Goffer na ngayon ay nasa paanan ko at nakatingala sakin habang mahinang nag iingay. He even more bigger right now rather than the last month. So, I kneeled down a bit para lang hawakan siya at haplusin ang sobra at makapal na niyang balahibo.
"Hi my kitty baby! Did you miss mommy again?" I asked to him as if like he's answering me back. Napailing ako at wala sa sariling tumawa na lang rin ng marealize ko ang ginawa ko. Hindi rin nagtagal at ibinaba ko na si Goffer bago ko inangat muli ang paningin ko at mahinang kinalabit si Gaviniel sa kanyang binti. "Love? Love? Love?"
Patuloy lang ako sa pag uga sa kanya sa pag asa ko na gigising siya pero makalipas ang ilang minuto ay wala akong nakuha na response na sa kanya kaya naman tumayo na ako para mas masilip at matitigan siya. I smile when I saw him looking cute sleeping. His both hands was crossed against to his chest sobrang lalim na talaga ng tulog niya. Hahayaan ko na sana siya sa ganon na posisyon niya pero dahil sa ako ang nahihirapan sa kanya, lumapit na ako para ayusin siya.
I covered suddenly my mouth when he put his hand on my waist and pulled me closer to him! In the end, nauntog tuloy ako sa dibdib niya! Ang ibang buhok ko rin ay napunta na sa mukha ko dahilan para dahan dahan ko rin iyon na ayusin. Natigilan lang ako ng marinig ko ang hindi ko inaasahang sasabihin niya.
"Don't go..."
To be continued...