"Ngayong nalaman mo na, ano ng plano mo?"
Tanong ni Yvette sakin matapos niya akong dunggulin. Kasalukuyan kami ngayong nandito sa condo ni Gianna dahil mag isa lang daw siya at tinatamad siyang kumilos para umalis. Kaya ayon, kami na lang ang pumunta sa kanya.
Tumingin ako kay Yvette at sandali na natigilan. Pero dahil sa wala akong masabi pa kaagad tungkol roon ay tanging kibit balikat nalang ang nagawa ko bago muling ininom ang juice ko. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin ako ganon na makapaniwala na may gusto sakin si Gaviniel.
I thought we already deal with each other na were only be friends. Because the way he treated me with all the things that he did, normal lang yon para sakin pero, hindi ko aakalain na iba na pala ang nagiging meaning ng lahat ng iyon para sa kanya.
"Pero matanong nga kita Sam," Napatingin ako sa gawi ni Bea ng siya naman ang magsalita. "Sa tagal n'yo na nagkakasama, hindi mo man lang ba napapansin yung mga kilos niya towards on you?"
"Oo nga, hindi mo man lang ba napansin yon?" Pag iintriga rin kaagad at singit na sabi ni Yvette. Pansin ko sa kanya, habang patagal ng patagal ay nagiging daldalera na rin siya. Hindi naman siya ganyan noon.
Bumuntong hininga ako at saglit na nilapag ang juice ko bago ko inalis ang paningin ko sa kanilang dalawa.
"Hindi. Kasi ang alam ko parehas lang naman kami ng turing sa isa't-isa."
I heard all of them sighed in a deep way after that. Giving me the courage to looked back to them. Isa-isa ko na pinaikot ang paningin ko sa kanila bago ako tipid na ngumiti at umayos ng upo.
"Pero, ito tanong ko ah?" Salita ni Chandria who's now busy to her phone. Busy siya sa pagtitipa ng kung ano roon at hindi ko alam kung para saan iyon pero tumingin rin kaagad siya sakin ng matapos na siya sa kanyang ginagawa. Inirapan ko siya kaagad ng makita ko ang pagsilay ng ngiti sa labi niya.
"Hi-"
"Teka lang! Wag kang atat! Wala pa nga e!" Pagpapatigil niya rin kaagad sakin. Halos lumuhod na siya sa sahig makalapit lang sakin. Nakita ko pa na sinamaan niya ako ng tingin dahilan para palihim ko siya na siringan.
"Ano ba kasi yung tanong mo?" Masungit na tanong ko.
"Ni minsan ba? Hindi ka man lang nakaramdam ng kahit na ano? Kasi di ba ang tagal tagal nyo ng magkakilala at magkasama." Seryoso na tanong niya. Pero syempre hindi pa rin maiiwasan ang himig ng kilig sa kanya.
"Hindi." Walang alinlangan at daretsong sagot ko. "Pero, mukhang malabo naman kasi talaga ang sinasabi nyo." Dagdag na sagot ko rin kaagad.
"At bakit mo naman nasabi aber?" Nakataas na ang kilay na tanong niya. Nakapalumbaba na siya ngayon at pawang nag aantay at nag aabang na sa mga susunod na sasabihin ko.
"Dahil magkaibigan nga kami nung tao." Mariin na pag uulit ko na sabi sa kanila. "Oo, sabihin na natin na our parents already known each other since we're both freshly graduating in high school. Pero kasi..." Bumuntong hininga ako at basta nalang rin na tinakpan ang mukha ko. Naguguluhan.
Wala akong narinig na ingay mula sa kanila pagkatapos niyon. Nabalot ng katahimikan ang paligid namin at natigil lang iyon ng makarinig kami ng ingay mula sa pinto. Kaya lahat sila ay napatingin roon maliban lang sakin.
"Oh Babe? Naparito ka?" Dinig ko na sabi ni Gianna. Naramdaman ko ang pagtayo niya at dahil roon, basta ko nalang na nakagat ang pang ibaba na labi ko bago yumuko.
"Hey Gi! Hello!"
Ganon nalang kaagad na nanlaki ang mga mata ko matapos ko marinig ang boses ni Gaviniel! Sa isip isip ko tuloy parang gusto ko nalang na umuwi kaagad para maiwasan siya. Pero sa kabilang banda ay may bumubulong sakin at sinasabi na huwag muna akong umuwi.
"Girl, nanjan siya.." Halos mahulog ako sa kinauupuan ko ng bigla ko nalang rin ulit marinig ang boses ni Chandria sa tainga ko.
"Tumigil ka," Babala ko sa kanya bago ko siya dinunggol palayo sakin. Hindi rin nagtagal ay umayos na ako ng upo at umakto na parang walang nangyari ng marinig ko na silang maglakad papalapit at papunta sa gawi namin.
"Uy Sam! I did not know that you're also here," Nagugulat at bungad na bati sakin ni Gaviniel ng makita niya ako. Doon siya naupo sa kabilang side na upuan at eksaktong si Yvette ang kanyang katapat. After that he smile at me and to the other girls. "Kanina ka pa ba nandito?"
To ease the awkwardness, I force myself to acted normal in front of him. I smile at him even though I still and had no official confirmation from him about what the girls told to me a while ago. Aside from the fact also that, I don't want him to be suddenly confused.
"Yes. But I'm only here to give my gifts for all of them."
Bahagya siyang tumawa at mabilis na pinaikot ang paningin para hanapin ang mga regalo ko kila Chandria. Matapos niyang makita iyon ay kaagad niya rin na binalik sakin ang paningin. Kaya naman kahit na nagsisimula na akong makaramdam kaagad ng pagkailang sa presensya niya ngayong araw, nilabas ko na ang regalo na binili ko para sa kanya at walang ano ano'y inabot iyon sa kanya.
Pero yon nga lang, mas mabilis pa sa alas dos ng madaling araw ang biglaang pagtili nila Chandria at ng iba pa dahilan para lingunin ko silang lahat at taliman ng tingin. Nabalik lang ang tingin ko kay Gaviniel ng maramdaman ko ng kuhain niya ang maliit at itim na paper bag na hawak ko.
"Kita mo nga naman, talagang hindi ako kinalimutan." Nakangiting sabi niya sakin bago niya tuluyang sinimulang buksan iyon at ilabas ang laman.
"Hala grabe.." Dinig ko na reaksyon na sabi ni Bea. Namamangha.
"Naka box pa nga," Chandria whispered glancing at me right now.
I know what's on their mind already but I just ignore them for a while because the boys was here. Pero kung wala lang sila ay kanina ko pa sinimulang hablutin ang mga buhok nila. Mga Mai-issue talaga!
I looked quickly at my phone before leaning my back against the sofa. Pretending that I was still had a little bit patient to the girls because I heard all of their chitchats even though it's in a lower tone.
"By the way Thanks for this Sam!" Daretsong tumingin sakin si Gaviniel matapos niyang mailapag sa tabi niya ang pabango na binigay ko.
"Your welcome." Ngiti ko rin sa kanya. "But, can I had a favor?" Dugtong ko rin kaagad dahilan para mapansin ko sa peripheral vision ko ang paglingon nila Gianna sa amin.
"What is it?"
"Can we go to somewhere later? May...may gusto lang kasi akong itanong sayo."
"Okay sure!" Tumango siya at mabilis na tumingin kay Tyler.
"Pero...gusto ko sana tayo lang dalawa ang mag usap tungkol roon." Inunahan ko na siya.
Kaagad ko na naramdaman ang pagdunggol ni Yvette sa tagiliran ko pero hindi ko siya muna pinansin. Dahil alam ko naman na kung ano ang tumatakbo at nasa isip nila.
Gaviniel's face suddenly changed after heard it. Dahan dahan niyang ibinalik ang paningin sakin at ngayon ay seryoso na. I saw him gulped also the reason why I quickly looking away.
"Okay then," Sagot niya sabay tayo sa kinauupuan niya. "But I haven't my car with me."
"I have mine don't worry," Mabilis ko na itinaas rin sa kanya ang susi ng kotse ko bago ko nilingon sila Chandria para makapagpaalam kahit na gusto ko pang mag stay at makasama sila.
"Balitaan mo ko mamaya kung anong mangyayari ah?" Chandria whispered into my ear after we hugged each other. Hinampas ko ang balikat niya at inis ko na nilayo siya sakin.
Paglabas namin, tahimik lang kaming dalawa na naglakad hanggang sa marating namin ang parking. Gaviniel already moved himself near in front of the other door of my car.
When we both already inside, I started to open the engine of my car, and putting down all my things above the dashboard before drive. Habang nasa biyahe, hindi ko alam at wala akong maisip na lugar kung saan kami pwedeng pumunta para lang mapag usapan at malinawan ako tungkol sa bagay na yon. Kung totoo ba talaga o sadyang pinagti tripan lang ako nila Chandria.
"Is there a problem?"
Bahagya kong naitaas ang kaliwang kilay ko ng saglit akong lumingon kay Gaviniel. "H-huh?"
Gumalaw siya at mabilis siyang sumandal sa gilid ng bintana na nasa gawi niya. Sa ganon paraan siya humarap sakin na pawang inoobserbahan na ako maging ang mga kilos ko.
"Bakit mo naman natanong?" I asked him while my eyes were now looking straight to the road.
"Because you seem like thinking deep about something," Sabi niya.
Eksakto na may bakanteng lote kami na madaraanan dahilan para roon na ako mag decide na itigil ang sasakyan since wala talagang pumapasok sa utak ko na magandang lugar ngayong araw.
Matapos ko maipark ang sasakyan ay roon ko na siya nilingon muli. I lean my back against the back of my chair. Pero dahil sa hindi ko pa ganon na masabi kaagad sa kanya ang gusto kong sabihin ay saglit na muna rin akong bumuntong hininga at yumuko. Habang ang dalawang kamay ko ay nananatiling nakahawak lang sa manibela.
"Sam, are you okay?" Nag aalalang humawak kaagad si Gaviniel sa balikat ko. Lumapit pa siya ng minsan at hinawi ang buhok ko para silipin ang mukha ko. "Ku-"
"Totoo ba?" Wala sa sariling tanong ko kaagad sa kanya.
"A-ang alin?" Nagugulat at naguguluhan rin kaagad na tanong niya. Bahagyang nakakunot na rin ang kanyang noo habang daretso na siyang nakatingin sakin. "ang alin Sam?"
I gulped again before I turned back my head to look on him. "I want you to answer this with me honesty,"
"Ang alin nga?" Pangungulit niya.
"Totoo ba...Totoo ba na may gusto ka sakin?" Nahihirapang tanong ko habang daretso lang akong nakatitig sa kanyang mga mata. "Totoo ba?"
Nakita ko na bahagyang manlaki ang kanyang mga mata. Halata na nagulat siya at hindi ganon na inaasahan ang sasabihin ko. Lumayo siya sakin at sa ganon paraan rin ay mabilis siya na umayos ng upo ngunit ang kanyang mata ay nananatili pa rin nakatingin sakin. Nakita ko pa ng mapalunok siya.
"Gav," Tawag ko sa kanya.
"Oo." Daretso biglang sabi niya!
Umawang ang labi ko at hindi ganon na makapaniwala sa sinabi niya. I suddenly felt my heart skipped a bit giving me the urgent to avoid his gazed on me. Pakiramdam ko parang ganon nalang kabilis na lalabas ang dibdib ko.
Daretso lang akong nakatingin sa harapan at napapalunok na tumulala roon. Gusto ko man magsalita at itanong sa kanya kung bakit pero hindi ko man ganon na maibuka ang bibig ko.
"And If you asking me why, I didn't know." Seryoso niyang sabi at bumuntong hininga. "And I didn't know that this your reason why you want us to talk in private."
Hindi ko siya pinansin pa at basta nalang ulit na nagmaneho. I don't know why, but I felt so awkward right now with him that I wanted to push him away from me.
Hindi pwede yon. Hindi pwede. Hindi ba't sinabi niya na...sinabi niya na kaibigan rin ang turing niya sakin tulad ng turing ko sa kanya? So why he end up like this? Marami naman jan na ibang babae pero bakit sakin pa siya nahulog?
Kung tungkol man iyon sa mga nagawa, ginawa ko sa kanya, natural na gawain ko lang yon. Pero hindi ko aakalain na hahantong pala sa ganito ang lahat. Na lalagyan niya yon ng meaning.
"Sam, can you talk to me please?" Pagmamakaawa niya ng hindi ko pa rin siya kinakausap. He was about to touch my shoulder but I already avoiding him. "I know that this is wrong, because I said it to you that I only treated you as my bestfriend but what will I do?" Pagpapaliwanag niya at pagkatapos ay tinuro niya sunod ang kaliwang dibdib niya. "If It's the one who already said it."
Bumuntong hininga ako at saglit siyang nilingon. "Pero Gav, bakit? bakit ako? Kahit na kaibigan lang ang turing ko sayo?" Inis na sabi ko. Halos mapahigpit na rin ang kapit ko sa manibela habang nagmamaneho. "Alam mo naman n-"
"I swear to somebody Sam, I did not know why I felt this way because of you." Dagdag pa niya.
Eksakto rin na naipit kami sa gitna ng traffic kaya nagkaroon muli ako ng chance na lingunin siya ng walang karea reaksyon ang mukha ko. Tumitig ako sa mga mata niya at roon ko nakita ang sobrang lungkot ng mga mata niya at hindi rin nagtagal ay kaagad na siyang umiwas at basta nalang lumabas ng kotse ko ng walang paalam.
Tahimik lang ako na pinanuod siya na maglakad patawid sa kabilang lane hanggang sa tuluyan na siyang mawala sa paningin ko. Hindi ko alam kung bakit pero maya maya lang rin ay naramdaman ko nalang na may tumutulo na palang luha sa mga mata ko.
Bumalik lang ulit ako sa huwisyo ng marinig ko na ang sunod sunod na pagbusina ng mga sasakyang nasa likuran ko. Roon ko lang rin namalayan na kanina pa pala nag go signal kaya walang ano ano'y mabilis ko ng pinaandar at pinaharurot ang sasakyan ko papalayo sa lugar na iyon.
Napatingin ako sa phone ko ng marinig ko na tumunog iyon at makitang sila Aiofe iyon pero hindi ako nag abala na sagutin at pansinin na muna iyon. Pagkarating ko sa bahay wala akong pinansin na tao ni isa rin at basta lang akong naglakad dare daretso sa kwarto ko at inilock nalang basta ang pinto.
Patakbo akong umupo sa kama ko at tahimik na munang inilapag sa side table ang bag na dala ko bago ko tinakpan ng palad ko ang mukha ko. Until now, I still can't imagine why Gaviniel had feelings for me. Hindi pa rin siya ganon na nagsi sink in sakin.
Kaya simula nung nalaman ko iyon, nagdesisyon na akong iwasan siya. Hindi ko na siya ganon na pinapansin kapag nagkakaroon man ng gatherings within all of us. Tulad lang nitong miyerkules, Yvette invite us to their house to had a movie marathon. Kaso 'yon nga lang, we're not complete because Aiofe, and Bea had schedule flight today.
Pinauna na ni Yvette ang iba sa movie room nila ng tuluyan na kaming makapasok sa bahay nila. But except me na piniling sumama sa kanya to prepare some foods.
"Nasaan yung popcorn nyo?" I asked her when I started to help her taking the bowls above the table.
"There above the cabinet." Turo niya banda sa kaliwang pwesto.
"Thank you! Ito lang ba ang lulutuin or there's some other?" Nakangiting tanong ko ng lingunin ko ulit siya.
But I did not expected her to laugh a bit suddenly. She walk towards on me and touch my shoulder before letting out a heavy sighed.
"Sam, I know that you're upset and pretending to be happy, aren't you?" Biglang tanong niya na hindi ko inaasahan!
Tumawa ako ng sarkastiko at saglit na iniiwas ang paningin sa kanya. "The fudge Yves, why would you tell me this kind of thing?"
"You did it on purpose right? You did it on purpose to follow me here just to avoid the awkwardness between the two of you am I right?"
I letting out a heavy sighed before looking back at her. But I did not talk.
"If you don't talk, then I'll be consider it already as a truth." Dagdag pa niya.
"So oka-"
"Yves? where's your bathroom?"
We both suddenly silent and looking back faster after we heard someone's voice coming from the exit of the dining area. My eyes widened a bit when I saw Gaviniel standing there. Yvette also looked back at him and suddenly leave me for a moment to face him. Tahimik lang akong pinanuod sila hanggang sa mawala silang dalawa sa paningin ko.
Pagkatapos namin maluto lahat ng pagkain, me and Yvette already decided to go in their mini theater room. Pagpasok namin, they're now busy watching the movie. Mukhang kakasalang lang rin nila ng DVD because in the screen, mga names palang ng gumaganap ang lumalabas.
I was about and ready to sitting down after we distribute the food to our friends individual. But I stopped when I found out that the only space that remaining there was beside of Gaviniel.
"Sam, you're already blocking the screen." Reklamong sabi bigla ni Brent sakin.
Napalingon ako sa kanya at mabilis na yumuko bago tuluyan na umupo sa tabi ni Gaviniel since I had no choice. Kakaupo ko pa lang pero pakiramdam ko ay parang hindi ako ganon na makakapanuod ng maayos. Malamig rin naman ang dumadaloy na hangin sa aming lahat pero pakiramdam ko ay parang pinagpapawisan ako.
Ano bang nangyayari sayo Sam? Can you acted like a normal one? Bakit ba ilang na ilang ka sa presensya niya? Kahit na dapat siya ang mailang?
Hindi ko rin alam but my heart skipped a beat already when I saw the scenes in the movie. Kaya dahan dahan ko na nilingon nalang muna kila Gianna ang paningin ko. Pero mukhang mas napasama lang dahil sa nakita ko silang magkayakap at masayang nanunuod.
Kaya sa huli ay ibinalik ko nalang ulit ang paningin ko sa screen at pabagsak na sumandal sa kinauupuan ko.
"You already saw the board results Gav?" Dinig ko na tanong ni Xyndrick sa kanya. Napapagitnaan kasi nila akong dalawa.
"Not yet. Besides I take it already." Seryosong sagot niya dito habang ang mata ay daretso lang na nakatingin sa pinanunuod.
"Sa bagay, hindi ka nga pala nag take."
Bahagya ko na naialis nalang bigla ang paningin ko sa pinanunuod ko at natitigilan akong nilingon si Gaviniel. Why would he not take that? Hindi ba ang tagal niya iyon na pinaghandaan? Sira ba ulo niya? Paano na siya magiging ganap na Engineer kung hindi niya tinake yon?
Pairap ko na inalis ang paningin ko sa kanya ng bigla nalang siyang kumilos. I pretend that I'm still focusing in the movie even though I'm started to be curious about his board exam.
"Okay, I'll be there within 30 minutes." Dinig ko na sabi niya at pagkatapos ay bigla nalang siyang tumayo at nagpaalam sa lahat maliban lang sakin.
Nakahinga lang ako ng maluwag ng makalabas na siya ng tuluyan.
"Saan naman kaya pupunta yon?" Aiden suddenly asked with a confusion.
"Malay mo sa girlfriend niya." Carlton suddenly said too.
"Girlfriend? Baka soon to be wife kamo." walang kaamor amor naman na sabi ni Xyndrick.
"His fiance?" Nagugulat at hindi makapaniwalang tanong naman ni Brent.
"Oo. Pero alam naman natin na pinagkasundo lang silang dalawa." Tyler join the conversation too.
Dahil sa pinag uusapan nila na iyon, hindi ko na tuloy maintindihan ang pinanunuod ko at ang flow ng storya! Kaya inis ko na inalis ang paningin roon at lumingon sa kanilang lahat.
Parang may kung ano na bumulong nalang rin kaagad sakin dahilan para hindi ko na tapusin ang pinanunuod namin. I take my things on me and suddenly leaving them there without saying goodbye.
Kailangan talaga sa harapan ko pa pag usapan iyon? Oo alam ko naman na may misunderstanding kaming dalawa ni Gaviniel tungkol sa friendship namin pero yung pag usapan nila iyon sa harapan ko, hindi ba nakakainis?
Bumuntong hininga ako at pairap na tumingin nalang ng daretso sa harapan at salamin ng elavator. Mas mabuti pa na mag shopping at mag ikot ikot nalang ako sa mall baka sakaling roon lumamig ang ulo ko.
Paglingon ko sa relo ko, it was already 4 PM in the afternoon. Kaya naman mabilis na akong naglakad papunta sa parking while silently looking for my car key. Pero hindi pa man ako ganon na nakakalayo ay kaagad ko ng natatanaw si Gaviniel. He was now guiding the girl went inside the car kaya ng makita ko siya na maisarado na ang pintuan ay kaagad na akong tumalikod at basta nalang na sumakay rin sa sasakyan ko.
So yon yung babae na sinasabi nila Tyler? Na magiging future wife niya? Pero bakit parang ang aga naman yata? Ilang taon pa lang naman si Gaviniel at hindi pa nga nagsisimulang mag trabaho gamit ang degree na natapos niya.
Mabilis ko na pinailing ang ulo ko at ipinokus nalang ang sarili na magmaneho. Bakit ko pa siya iisipin e sarili naman niya yon.
Sa kakahanap ko ng lugar sa waze app ko, hindi ko alam kung saan nanaman ako pupunta. Kaya pumindot nalang ako ng kung ano roon at iyon ang sinundan ko habang nagmamaneho. Pagkarating ko roon, I started to check also all of my things before went out.
Pagkapasok ko sa mall, my phone suddenly vibrate making me to stop for a while to the vacant side para ilabas iyon at tignan ang text na galing lang puro kila Gianna. I don't know if they're all had same brain because lahat ng text nila magkakaparehas.
'Where are you right now Samantha?'
Bumuntong hininga lang ako bago inignore ang texts nila. Mamaya ko nalang sila rereplayan. Pinatay ko muna rin ang phone ko bago ko binalik sa bag at nagsimula ng maglakad. Tahimik akong nagsimulang umisip kung ano ba ang pwede ko ma mabili since nandito naman na ako sa mall.
"Hi Miss!"
Natigil ako sa pag iisip ng may bigla nalang may magsalita sa likuran ko. Pagtingin ko, it was a man who I think had the same age to me. I don't know him so I already turned my back to him and started to walk as fast as I can.
I heard him laugh a bit so because of the scared that I felt, I already acted and looking for some stores that I can hide myself and the way he couldn't see me.
Nang may makita ako ay hindi na ako nagdalawang isip pa na pumasok roon at magtago sa kung saan. Even though I already saw the reaction of every saleslady who works there. I only smiled at them awkwardly and giving them a peace sign and warning sign.
"Uhm...Ma'am why are you hiding yourself there?" Nagtataka na tanong sakin ng isang saleslady ng mapadaan siya sa gawi ko. She was still holding a piece of dress na bibilhin yata ng isang customer.
I nervously sarcastically laugh a bit before looking at her. "Because someone follows on me," I said to her making her already got curious. Tumingin tingin din siya sa paligid bago ibinalik ang paningin sakin.
"So you mean his not your boyfriend?" Nagtatakang tanong niya na siyang nakapagpalaki bahagya ng mga mata ko.
"B-boyfriend? I don't have boyfriend." I clearly said to her. Bahagya na muna rin akonh umupo because I felt my knees tremble a bit. "Saka, sino ba yung tinutukoy mo na lalaki?"
"The boy out there." Turo niya banda doon sa malapit sa exit door ng store. "Pero umalis na siya because of some random girl na takot na takot sa kanya."
"I thought also that he was your boyfriend because his charisma is so attractive." She praised to that jerk.
Nginitian ko na lang siya ng tipid bago tumayo ng maramdaman ko ng ayos na ang tuhod ko. "Thank you! For letting me hiding myself here."
"Your welcome Ma'am!" Ngiti niya rin sakin. "So, can I go first Ma'am? we're still had a lot of customers that needs our service."
Tahimik lang ako na tinanguan siya bago ako tuluyan na naglakad papalabas. Pero hindi ko rin maiwasan ang matawa sa sarili ko dahil mukha akong takot na takot na makita ng kung sino.
Habang naglalakad ay palagi na akong tumitingin at lumilingon sa paligid ko sa takot na baka mahuli at makita ulit ako ng lalaking 'yon.
Sa huli, sa sinehan lang rin ako bumagsak. Romance ang pinili ko dahil iyon lang ang sa tingin ko na maganda dahil yung iba puro halos bakbakan na. Umorder nalang rin ako ng exact size ng popcorn at drinks.
Pagpasok ko wala pa masyadong tao kaya kaagad akong pumunta doon sa upper place dahil iyon ang favorite spot ko lagi. Pag upo ko I placed also my foods beside of the chair at maginhawa akong bumuntong hininga bago sumandal.
Dito ka nalang tatapusin yung dapat na masayang movie marathon namin kanina nila Chandria.
Maya maya pa ay nagsimula na rin ang palabas kaya kaagad ko ng kinuha muli ang popcorn ko para makapanuod even though there was still many people who are continue to enter.
"Can I sit here?"
My eyes suddenly widened and my throat also stopped in chewing the popcorn when someone already sitting down beside me. I slowly gulped and not looking back at him even though I know it already that his now straight staring at me.
Bahagyang nangunot nalang rin kaagad ang noo ko ng maramdaman ko siyang kumuha nalang bigla ng popcorn sa lalagyanan ko. Kinain niya iyon habang sa akin pa rin nakatutok ang kanyang mga mata.
"It's delicious huh?" He whispered. He also laugh a bit making me out of bored looking at him. Masama ko lang siyang tinitigan pero hindi ako nagsalita. "What's with that stare?"
Hindi pa rin ako nagsalita at tumitig lang sa kanya. Nang magsawa na ako ay pairap ko na inalis lang ang paningin ko sa kanya.
Padabog ko na kinuha ang juice ko at inis na uminom roon.
"So I guess you're still not talking to me," He said before letting a heavy sighed. Sumandal na rin siya sa sandalan ng kinauuupuan niya at daretso ng tumingin sa pinanunuod. But his hands still continue to take some popcorns in the bucket that I'm holding!
Ayos to ah? Binili ko ba yon para sa kanya?Hindi naman di ba?
Inis ko na hinampas ang kamay niya ng uulit pa siya. Saglit ko na inalis ang paningin ko sa pinanunuod bago ko siya nilingon ulit ng masama. Pero kaagad rin akong nagtaka ng makita kong wala na yung babae na kanina lang niyang kasa kasama.
"Nasaan na yung kasama mo?" Nakataas ang kilay na tanong ko sa kanya.
Ngumisi siya at saglit na yumuko. I don't know what his trip pero may nakakatawa ba roon sa tanong ko? Siraulong to!
"And why did you finding her?" Inangat niya ang paningin sakin at pagkatapos ay tahimik niya na kinagat ang pang ilalim niya na labi. Nang aasar.
"Bakit masama?" Masungit na tanong ko.
"Uhm...miss? Can you please lower your voice? I can't understand what they're saying." Biglang singit na sabi at kalabit sakin ng babae na nasa likuran ko dahilan para saglit akong matigilan at lingunin rin siya.
Awkward akong nginitian siya kahit na sa loob loob ko ay gusto ko ng ilubog ang sarili ko sandali sa kinauupuan ko. Napakagat ako sa labi ko at patago na hinampas ang hita ni Gaviniel ng marinig ko rin siyang tumawa nalang bigla.
"Lower your voice kasi," He mocked and teased me!
"Ikaw ang may kasalanan nito e!" I pointed and blame him before I gestured and lean my back against my place. Hindi ko na siya pinansin pa ulit at tinututok ko nalang ng daretso ang paningin ko sa pinanunuod ko.
Hindi ko aakalain na hanggang dito hindi ko rin pala maiintindihan ang palabas na pinanunuod ko.
"Okay, ipagpatuloy mo lang yan para mamaya may magreklamo ulit." He whispered like I didn't heard it.
"You know what? Can you please shut up your mouth?" Inis na sabi ko sa kanya at masama siyang tinignan. "And please don't bother me while your girl wasn't here. Baka mamaya kung ano pa isipin non."
"Ahah!" He suddenly said making me turned my head to him again. He was now placing his elbow in front of my chair while his hand was already above on his chin. Sa ganoong paraan niya na ako tinitigan. Ni parang wala nga rin siyang pakialam na sa mga iba pang tao na kasama namin dito sa loob ng sinehan!
"Wag mo kong titigan. Hindi ako ang palabas." Palihim na inis at mariin na sabi ko sa kanya.
"Talaga nga namang ang cute mo talaga kapag nainis 'no?" Patuloy na sabi at pang aasar niya.
Pero tumigil na ako sa kasasalita at hinayaan nalang siya na magdaldal mag isa.
"Pikon ka ngang talaga," Dagdag pa niya.
"Kuya!"
Bahagya akong nagulat kaagad ng may makita ako na babae na kasalukuyan na nayong naglalakad papalapit sa gawi namin. And If I'm not mistaken, she's the girl earlier that I've seen already. But... but just how... how could it possible and why did she called Gaviniel and refer him as her brother?
Nakangiting kumaway kaway ang babae sakin sandali bago siya mabilis na umupo at tumingin kay Gaviniel na ngayon ay tahimik nanamang tumatawa ng mahina. Ano ba talaga ang nangyayari?
"Kuya?" Mahinang sabi at bulong ko sa sarili ko. Because I still not get it that already at hindi ganon na mag sink in sakin ang lahat lahat.
"Where's the food that you buy?" Tanong ni Gaviniel roon sa babae.
"Kuya! I already eat it there outside before I went here." Dinig ko na reklamo at pagpapaliwanag na sabi rin kaagad ng babae sa kanya. "But by the way Kuya, don't tell me she's the girl you're always saying to me? over the phone?"
My eyes were suddenly more widened after what I heard from the girl. Natitigilan ako na tumingin sa gawi nila pero hindi ko inakala na sa ganon ko pa rin pala maabutan ang posisyon masasalubong ang tingin at titig sakin ni Gaviniel. While the girl was only straight looking at me behind on Gaviniel's back.
"Don't tell me... Don't tell me that the both of you are not a couple?" Nauutal at halos natitigilan ko na itinuro silang dalawa.
Mabilis silang nagkatinginan sa isa't-isa at natatawang ibinalik rin kaagad sakin ang paningin dahilan para mas kumunot na ang noo ko at mas malito.
"Couple?" Nagtataka na sabi ng babae. "We're not a couple." Sabay tawa niya.
"But I thought... you're Gaviniel's fiancé?" Dagdag ko pa.
"Fiancé?" Mas nagtatakang sabi ng babae. Nakakunot na ng sobra ang kanyang noo at dahan dahan siya na lumingon kay Gaviniel.
But Gaviniel was only smiling at me! Parang gusto ko nalang tuloy din siyang tadyakan kaagad dahil sa itsura niya. Mapang asar talaga!
"Who the hell did say that to you?" He asked on me.
I gulped and suddenly looking away. "No one say that to me, I just heard it a while ago after you left."
"Then who are those people?"
"Carlton, Aiden, Xyndrick, Brent and Tyler." I shrugged.
"And you believe to them?"
"Of course not!" I quickly answered on him. "I told you, I just accidentally heard it from them earlier."
"Really huh?" He whispered.
"Totoo!"
"Okay then." He smile. "But why did you went here?" Tanong nanaman niya rin kaagad!
Ano ba yan? Bakit ba puro siya tanong? At bakit sunod sunod pa?
"Wag kang assuming! Pumunta ako dito dahil..."
"dahil?" Panggagaya niya na siyang kinainis at ikinanuot rin kaagad ng noo ko.
"Dahil balak ko manuod ng movie na yan!" Turo ko sa screen na mukhang malapit na matapos. Kaso nga lang di ko yon ganon na naintindihan dahil sa presensya nitong lalaking to!
"Really?" Akmang lalapit na sana siya sakin pagkatapos pero kaagad ko na hinarang ang kamay ko at tinulak siya palayo.
Natahimik at natigilan lang rin kaming pareho sa ginagawa ng marinig namin na tumawa ng mahina ang babae na kasa kasama ni Gav. Nakalimutan ko na nandito pa nga rin pala siya.
She looked to the both of us before she playfully pushed Gaviniel to me!
"Kuys! I like her already for you!" Kinikilig na sabi niya!
"H-huh?" Naguguluhan na sabi ko.
"Thanks Sis! You're the best!" Gaviniel's also talked back at her before he looked on me again. "So you heard what she said."
"But ho-"
Pero bigla nalang niyang inakbayan ang babae bago ngumiti sakin. Ganon rin ito.
"We're siblings." Sabay nilang sabi.
To be continued...