Sonunda ikisi de kendi kararları açısından yollarını ayırmıştılar Simon yine de mutlu değildi.
Sahte tebessümler ve sahte tavırlar takınmak kendisine göre hiç bir zaman olmamıştı.
Önceden ne kadar mutlu olsa da Wilhelm yüzünden yüzü bile sahte bir şekilde gülümsüyordu.
Elleri kolları bağlı derslerine çalışıp burs parasını denkleştirmeyi planlamıştı.
Bu tabii ki imkansızdı yapamazdı ailesinden gizli bir şekilde part time işinde çalışmak için okuldan sonra gece mesaisi olan barlara bakmaya karar verdi.
Felice ile Wilhelm'i gördüğünde midesinde oluşan iğrenç dürtü kendisini tuvalete koşturtuyordu.
Kendisini tek fark eden Sara değildi Wilhelm ve August'da fark etti. "Felice benim bir kısa işim var."
Diyerek Felice' söz hakkı tanımadan yanından toz oldu ve erkekler tuvaletine girdi.
"Simon.. neredesin iyi misin bilmem gerekiyor." Simon tuvalete istifra ederken Wilhelm'e yanıt tabii ki hemen veremezdi.
"Sadece.. git.. git buradan." Zar zor konuşuyordu Simon. "Gidemem, iyi olduğunu görmeden gidemem."
Tuvaletin çok geçmeden kapısı açıldığında kendisini merakla bekleyen Wilhelm'i gördü.
"Midemi bulandıran insan, hala burada bekliyor demek ki." Wilhelm şaşkınlıkla Simon'a baktı.
"Ne.. sen ciddi misin?" Gözleri dolmuştu Wilhelm'in Simon gülerek başıyla onayladı.
"Felice ile seni gören gözlerim midemi ayağa kaldırdı." Wilhelm bir şey demeden hemen Simon'ın yanından tozla duman oldu.
Simon elini yüzünü yıkayıp peçete ile ıslaklığını aldırdığında erkekler tuvaletinin girişinde kendisine bakanı fark etti.
"Ne istiyorsun?" Sorusunu sordu Simon. "Paraya ihtiyacın olduğunu biliyorum."
August kendinden emin bir şekildeydi. "Biliyorsun, ve bunu koz olarak kullanıyor olmalısın."
August gülümsedi ve bir şey demedi. "Pekala ne istediğini söyle ve beni rahat bırak."
August tuvaletinin giriş kapısı kapatıp kimsenin olmadığına emin olduğunda sadede gelmek için ağzını açtı.
"Wilhelm ile tekrar birlikte olmanı istiyorum." Simon alaycı bir şekilde güldü.
"Ne? Sen delirmişsin." August cebindeki büyük miktarda kağıt parayı çıkartıp Simon'a sallayıp durdu.
"Bir daha düşün istersen?" Simon hem paraya baktı hem de August'un suratına.
"Felice'i istiyorsun değil mi, ondan bu zahmete katlanıyorsun."
August gülümseyip başıyla onayladı. "Evet ne diyorsun?" Simon düşünüp durdu ve.
"Kararımı en kısa sürede vereceğim, ama şu an netleştiremem."
August parayı cebine koydu ve giriş kapısını açıp dışarıya çıkıp gitti.
"Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum, Wilhelm'in kalbini kırdım şu saatten sonra istemese de haklı."
Kendisi de tuvaletten çıktığında kendisini bekleyen birisini gördü gözleri şaşkınlıktan açılmıştı.