- lizi's pov -
ლიზი: *დილას ადრე გავიღვიძე. თვალები რომ გავახილე ჩემს გვერდით თეჰიუნი დავინახე რომელსაც პატარა ბავშვივით ეძინა*
ლიზი: "რა საყვარელია" *ვთქვი და თეჰიუნისკენ მივიწიე რომ ჩამოშლილი თმა გამესწორებინა. მაგრამ თეჰიუნმა მაჯა დამიჭირა და მისკენ მიმწია. ორივე ერთმანეთზე ჩახუტებულები ვიყავით* "თეჰიუნ გაიღვიძე?"
*თეჰიუნმა არ მიპასუხა*
"თეჰიუნ?" *არ მპასუხობს*
"თეჰიუნ უნდა ავდგეთ მალე დაიწყება ლექცია" *ისევ არ მპასუხობს*
"თეჰი?!"
თეჰიუნი: "არ გიპასუხებ მანამ სანამ არ დამიძახებ ისე როგორც საჭიროა!"
ლიზი: "ნუ სულელობ ადექი უნივერსიტეტში უნდა წავიდეთ! თეჰიუნ?!" *ისევ არ მპასუხობს!* "თაე" *ის ისევ ჩუმადაა*
"თეთე!!" *თეჰიუნი უეცრად მომიახლოვდა და მაკოცა*
თეჰიუნი: "ახლა გისმენ!"
ლიზი: "აჰჰჰჰ პატარა ბავშვივით ხარ! ჩქარა ადექი შხაპი მიიღე მე საჭმელს გავაკეთებ და შემდეგე შევალ აბაზანაში. მიდი ჩქარა!"
თეჰიუნი: "კი მაგრამ იქამდე რაღაც საქმე მაქვს!"
ლიზი: "რა საქმე?" *ვთქვი და თეჰიუნი უეცრად დამეტაკა და მაკოცა. მე კი გავწიე და დავუყვურე"
ლიზი: "Yaaa!!! კიმ თეჰიინონ აქედან დამეკარგე!!"
*თეჰიონმა მაშინვე კმაყოფილებისაგენ მისი საყვარელი ღიმილი მაჩუქა შემდეგ კი წავიდა შხაპის მისაღებად*
ლიზი: *მე ჩავედი ქვევით რათა საჭმელი მომემზადებინა. გადავწყვიტე რამე მარტივი გამეკეთებინა.
ალბათ სადღაც 15 წუთი იყო გასული რომ კეთება დავასრულე*
*მაშინ როდესაც ჩემს არეულს ვალაგებდი უეცრად წელზე ორი ხელი ვიგრძენი. თეჰიუნმა ზურგიდან მომეპარა და ჩამეხუტა. ეს ძალიან თბილი ჩახუტება იყო*
ლიზი: "კარგი ახლა გამიშვი უნდა ვჭამოთ"
თეჰიუნი: "არა,ასე უნდა ვიყოთ"
*მთელი 10წუთი თეჰიუნი ჩემს
ზურგზე იყო მოწებებული და
პატარა ბავშვივით
დამყვებოდა. შემდეგ უკვე
ჭამის დრო მოვიდა
ვეცადე თეჰიონის
მკვლავებიდან თავი
დამეღწია*
ლიზი: "კარგი ახლა ჭამის
დროა გამიშვი და დაჯექი, მე
წავალ შხაპს მივიღებ"
თეჰიუნ: "მე არ გაძლევ წასვლი
უფლებას! დღეს ასე უნდა
ვიყოთ! წამოდი ერთად
შევიდეთ აბაზანაში და ერთად
მივიღოთ შხაპი!"
ლიზი: "კარგი არაა პრობლემა
წამოდი ერთად მივიღოთ
შხაპი - გგონია ასე
გიპასუხებდი? შენ რა სულ
გაააფრინე!! გამიშვი!!!!"
თეჰიუნი: "კარგი ხო ვიხუმრე.
მაგრამ კიდევ დიდხანს მინდა
ვიყო ასე. მაშინ მოდი ჯერ
ჭამე და მერე მიიღე შხაპი"
ლიზი: "მაინც არ აქვს აზრი
სკამზე რო დავჯდე ხელი
მაინც უნდა გამიშვა!"
თეჰიუნ: "არა ამას არ ვაპირებ!
ამის გარეშეც მოვახერხებთ"
ლიზი: "რა?"
*თეჰიუნი მაგიდას
მიუახლოვდა ისე რომ ხელი
ჩემზე არ გაუშვია ის სკამზე
დაჯდა და მეც მის კალთაში
მომათავსა. ადგომა ვცადე მაგრამ მას ხელები ისევ
ჩემზე ჰქონდა შემოხვეული
ასე რომ დაჯდომა მომიწია*
"რას აკეთებ?"
თეჰიუნი: "და შენ როგორ
ფიქრობ?"
*შემდეგ თეჰიუნმა კოვზი ჩემს
პირში მოათავსა*
თეჰიუნი: "ჩემი ხელით გაჭამ"
ლიზი: "რა_"
*სწორედ ამ მომენტში მან
კოვზი ისევ ჩემს პირში
მოათავსა*
ლიზი: "კარგი ახლა ჩემი ჯერია!"
*გავუღიმე* "ახლა მე უნდა
გაჭამო!!"
(სახეებს არ ვიმჩნევთ)
*შემდეგ ოთახში ავედი, შხაპი მივიღე და უნივერსიტეტში წავედით*
- IU's pov -
აიუ: *დილით შუგას კოცნამ გამაღვიძა. თვალები რომ გავახილე ჩესმს წინ შუგა იყო"
"დილამშვიდობის"
იუნგი: "დილამშვიდობისა. ადექი მივდივართ"
აიუ: "სად? მანქანა გააკეთეს უკვე?"
იუნგი: "არა მანქანა საღამოსკენ იქნება მზად. ახლა კი კაფეში მივდივართ. იქ ვისაუზმებთ"
აიუ: "აა კარგი. მაშინ შხაპს მივიღებ და წავიდეთ"
*შემდეგ მე ქვევით ჩავედი რომ ისევ მეთხოვა ტანსაცმელ. უკვე ბევრჯერ ვითხოვე და ძალიან მრცხვენია ისევ ამის გაკეთება. ამ სასტუმროს მოხუც ცოლ-ქმარი მართავდა. ქალბატონი და ბატონი პაკი*
აიუ: "ამმ... გამარჯობა. შეიძლება კიდევ ერთხელ ვითხოვო თქვენსგან ტანსაცმელი? ჩემი კაბა ისევ სველია... დღეს შეიძლება საღამოსკენ წავიდეთ და ყველა ტანსაცმელს დაგიბრუნებთ"
ქალბატონი პაკი: "არა შვილო არ არის პრობლემა. ეს ტანსაცმელი შვილიშვილს დარჩა და არამგონია ოდესმე მათ მოაკოთხოს..." *ქალის სიტყვებში სევდა შევნიშნე*
აიუ: "მადლობა. და შეიძლება ვიკითხო თუ რატომ თქვით რომ ის აღარ დაბრუნდება?"
ბატონი პაკი: "შვილო იცი... ჩვენმა ერთადერთმა ვაჟმა დაგვტოვა თავის ოჯახთან ერთად სხვა ქალაქში გადავიდა. ჩვენ აქ მარტო დაგვტოვა. ჩვენ ორი სულ მარტო ვმართავთ ამ სასტუმროს..."
აიუ: "ბოდიში არ მინდოდა ეს რომ გამეხსენებინა. მაპატიეთ"
ბატონი პაკი: "არაუშავს შვილო... არაფერია"
ქალბატონი პაკი: "შვილო არ ინერვიულო. ახლა კი წამოდო და კაბას მოგცემ"
აიუ: "დიახ"
ქალბატონი პაკი: "აი ეს მოიზომე. წესით უნდა მოგერგოს"
ლიზი: "მადლობა დიდი და ბოდიში"
ქალბატონი პაკი: "არაფერია.. და შვილო შეიძლება რაღაც გკითხოთ?"
აიუ: "დიახ გისმენთ"
ქალბატონი პაკი: "შეგიძლიათ მითხრათ სად მიდიხართ? აჰ ძაალიან სულელური კითხვა დაგისვი. არც უნდა მეკითხა. ვიცი ეს პირადული_"
აიუ: "რა? არა, რას ბრძანებთ! ჩვენ სასაუზმოდ გავდივართ. აქვე ახლოს კაფე ყოფილა..."
ქალბატონი პაკი: "და შეიძლება რომ ჩვენთან ერთად მიირთვათ? ჩვენ ორი სულ მარტო ვართ და მარტოდმარტო მივირთმევთ
რათქმაუნდა არავინ გაძალებთ ეს თქვენი გადასაწყვეტია"
***: "მშვენიერი აზრია"
*უკნიდან ვიღაცის ხმა მომესმა. შევტრიალდი და იუნგი დავინახე*
იუმგი: "მშვენიერი აზრია. თანახმა ვართ"
*შემდეგ მე და იუნგი ნომერში ავედიტ და შხაპი მივიღეთ თანმიმდევრობით მე კი ის კაბა ჩავიცვი რომელიც ქალბატონმა პაკმა მომცა და მართლაც კარგად მომერგო*
*შემდეგ ქვევით ჩავედით და ლამაზად გაშლილი სუფრა დაგხვდა*
აიუ: "ეს ყველაფერი თქვენ მოამზადეთ? ყველაფერი ძალიან გემრიელად გამოიყურება"
ქალბატონი პაკი: "მადლობა ახალგაზრდებო. მოდით აქ დაჯექით და გემრიელად მიირთვით"
*10 წუთის შემდეგ*
ქალბატონი პაკი: "ძვირფასო დღეს აპირებ ხომ მშენებლობის დასრულებას? დღეს მოასწრებ? არამგონია დღეს დაასრულო..."
ბატონი პაკი:"არამგონია მარტომ დღეს შევძლო დასრულება"
იუნგი: "შეიძლება ვიკითხო თუ რაზე საუბრობთ?
ბატონი პაკი: "უკანა ეზოში პატარა შენობას ვაშენებ. საქმის ნახევარი გავაკეთე. მარტო შეღებვა და ავეჯის შეტანაღა დარჩა. მაგრამ როგორც იცით შეღებვა დროს მოითხოვს_"
იუნგი: "მე დაგეხმარებით"
აიუ: "მართალია მეც მინდა დახმარება. ორივენი დაგეხმარებით. სამი კაცი უფრო მალე შეძლებს საქმის დასრულებას"
ქალბატონი პაკი: "კარგი აზრია! მადლობა ახალგაზრდებო"
ბატონი პაკი: "კარგით მაშინ მინდით ტანსაცმელი გამოიცვალეთ. საყვარელო წამოდი მე მოგცემ გამოსაცვლელს"
აიუ: "კარგით"
*შემდეგ მისი მოცემულ ტანსაცმელი ჩავიცვი და გარეთ გავდი*
*მე, იუნგიმ და ბატონმა პაკმა დავიწყეთ სახლის შეღებვა. მე ნელ-ნელა ვხმარობდი ფუნჯს. უეცრად შუგამ სიცილი დაიწყო*
აიუ: "რა გაცინებს?"
იუნგი: "შენი სახე🤣"
აიუ: "ჰმ? რა ჭირს ჩემს სახეს?!"
იუნგი: "მთელს სახეზე საღებავი გააქვს🤣!"
აიუ: "რაა? კაი ხო შეწყვიტე!"
*შუგა ისევ სიცილს განაგრძობდა. ამიტომ ავიღე ფუნჯი და იუნგის ლოყები გავუფერადე😂*
იუნგი: "ჰეი რას აკეთებ!"
*შიგა ჩემსკენ უნდა გამოქცეულიყო და სამაგიერო გადაეხადა მაგრამ ბატონმა პაკმა გააჩერა*
ბატონი პაკი: "ბავშვებო მეგონა აქ დასახმარებლად იყავით"
იუნგი: "ამმ.. ბოდიშით ახლავე გავაგრძელებ"
ბატონი პაკი: "ახლა წავალ და დამატებით საღებავებს მოვიტან. 10წუთში დავაბრუნდდები"
*ბატონი პაკის წასვილს შემდეგ კიდევ 5წუთი ვღებავდი და შემდეგ დასასვენებლად ჩამოვჯექი კედელთან. იუნგიც გვერდით მომიჯდა*
იუნგი: "დაიღალე?"
აიუ: "არა უბრალოდ ცოტახანი დავისვენებ"
იუნგი: "თუ დაიღალე შეგიძლია წახვიდე"
აიუ: "არა არ დავღლილვარ. თან შუგა შენ_"
*უცებ გავაანალიზე რაც ვთქვი და პირზე ხელ იავიფარე. შუგა არ უნდა მეთქვაა!!*
იუნგი: "არ ვიცოდი თუ დასჯა ასე გიყვარდა. ხშირად დაგსჯი თუ მოისურვებ"
აიუ: "არა! შემთხვევით_"
*სიტყვა ვერ დავასრულე რომ იუნგი კოცნა დამიწყო და მეც ავყევი*
*მაგრამ შემდეგ ბატონი პაკი შემოვიდა ოთახში. ორივენი გავწითლდით და წამოვხტით. ჩვენ-ჩვენი ფუნჯი დავიჭირეთ და ვითომც არაფერი ისე გავაგრძელეთ ჩვენი საქმე. ბატონი პაკი ისევ გაშეშებული იდგა და ისიც გაწითლდა*
*რამოდენიმე საათის შემდეგ საქმე დავასრულეთ. საათს დავხედე და შვიდის ნახევარი იყო. შემდეგ სასტუმროში შევედით და ჩვენს ნომერში ავედით შხაპის მისაღებად. ჯერ იუნგი შევიდა. როდესაც ის გამოვიდა ჩემზე გვერდი უნდა აეარა მაჰრამ მე ხელი მაჯაზე მოვკიდე და გავაჩერე*
აიუ: "იუნგი! მოდი ეს დასჯა აღარ გვინდა"
იუნგი: "რატომ? მე მომწონს სასჯელი"
აიუ: "აჰჰ.. ხომ დაინახე დღეს რაც მოცვდა"
იუნგი: "მაშინ შუგას დაძახება უნდა შეწყვიტო"
აიუ: "არაა!"
იუნგი: "ანუ არა?!"
აიუ: "არა!!
იუნგი: "მაშ კარგი"
*ეს თქვა თუ არა ჩემსკენ გამოექანა. მე მთელი ძალით გავრბოდი ისიც უკან მომსდევდა. ნომერში წრეზე დავრბოდით. შემდეგ ვიგრძენი შუგას ორი მკლავიროგორ მომხვია წელზე და დამიჭირა. ორივენი ვიცინოფით. აქ კარგ დროს ვატარებდით უკან დაბრუნებაც არ მინდოდა. შემდეგ შუგამ ამიხუპა და დამტრიალა*
აიუ: "ჰეი დამსვი გაგივარდები!!"
იუნგი: "არა!"
*შემდეგ გაჩერდა მაგარმ მე ისევ მის მკვლავებში ვიყავი. მან დაიხარა და მაკოცა*
*ნახევარ საათში ქვევით ჩავედით ქალბატონმა პაკმა სუფრა გაშალა და ოთხივენი შემოვუსხედით მაგიდას. მაგრამ უეცრად იუნგის ტელეფონმა დარეკა*
აიუ: "ვინ იყო?"
იუნგი: "როგორცჩანს მანქანა მზადაა და შეგვიძლია წავიდეთ!"
აიუ: "უკვე?" *ვიკითხე სევდიანი სახით*
ქალბატონ პაკი: "ასე მალე მიდიხართ? იქნებ კიდევ დარჩეთ!"
იუნგი: "დიდი სიამოვნებით დავრჩებოდით. ასეთი კარგი დრო ჯერ არსად გამიტარებუა და მადლობა თქვენ. მაგრმ აიუ
ისევ სწავლობს, დღეს ლექციები უკვე გააცდინა და ხვალ აუცილებლად უნდა დაბრუნდეს"
ქალბადონი პაკი: "რა საყვარელი ხარ და როგორ ზრუნავ შეყვარებულზე. კარგი მაშინ რა გაეეყობა უნდა წახვიდეთ"
*შემდეგ მე და იუნგიმ ნივთები ჩავალაგეთ და სახლის გზას დავადექით"