Cassandra is currently lying on her bed sa condo niya, she feels so sick.
Hindi niya alam pero ang sama ng pakiramdam niya ng araw na iyon. Mukhang tinatrangkaso pa siya, may shift pa naman siya sa ospital dalawang oras na lang. She can't afford to be sick.
Nang nagiisip-isip ako paano makatulog saglit, narinig kong tumunog ang telepono ko.
May tumatawag, I immediately look at the caller's I.D and saw Iya's name.
"Yes, Iya?". Panimula ko, sana hindi niya na mapansin na medyo ngongo yung boses ko.
"Cass, need na medyo agahan mo pagpasok sabi ni doktora kasi sobrang daming pasyente ngayon. Dagsa".
Napabuntong hininga ako sa sinabi niya, paano na 'yan? "Sige, aagahan ko na lang".
Sambit ko na medyo nanghihina. "Bakit parang iba yung boses mo? Okay ka lang?". Narinig ko ang pagaalala sa tono niya.
"Medyo masama lang yung pakiramdam ko".
"Pwede naman akong magsub sayo kung hindi ka talaga makakapasok, maiintindihan naman ni doktora".
Napailing ako sa sinabi ni Iya, "I am being too unprofessional kung simpleng trangkaso lang aabsent na ako, mas maraming nasa malalang sitwasyon kesa sa akin ano".
Napasinghap siya sa sinabi ko, I bet umiiling pa yan ngayon sa kabilang linya.
"Alam mo, doktor ka talaga. Sige, magiingat ka".
"Iidlip lang ako saglit tapos gora na diyan".
"Wag kang magmadali ah? Ingat, byee!". At binaba na nito ang tawag.
I feel blessed towards Aliyanah, willing siyang magsub sakin kahit alam niyang dagsa ang mga pasyente ngayon. Matrabaho yun.
Nananakit talaga ang mga buto-buto ko at kapag tatayo ako nahihilo din ako, hyss.
Nasa kalagitnaan siya ng pagidlip nang biglang tumunog ang telepono niya hudyat na may tumatawag.
Kinuha niya ang telepono niya sa side table at sinagot ng hindi tinitignan ang tumatawag, she thought it was Iya.
"Saglit lang, Iya. Babangon na ako, sobrang nahihilo pa din ako eh". I answer the call with my bedroom voice.
Muntik ko ng mabato ang telepono ko nang may narinig akong boses sa kabilang linya, hindi ito si Iya.
It is a deep and masculine voice; she knows to whom it belongs.
"What happened to you?". His voice was full of worries.
"Wala, bakit ka napatawag?". Pagiiba ko ng usapan.
"I was about to ask you something about the project that you passed in our company".
Hindi naman nito sinabi kung ano yung tanong.
"What was your question supposedly?".
I heard him sigh in the other line, "Where are you?". He said ignoring my question.
"Papasok na ako sa ospital, sige na". Yan lamang ang itinugon niya sa binata.
"Okay, take care". Tugon nito at binaba na ang tawag.
Nakaramdam ako ng sakit sa dibdib ko, why am I expecting him to check-up on me? Gumising ka nga Cassandra! Hindi na kayo!
I disregard that thought at tumayo na ako sa higaan, pag nanatili pa ako dun baka makatulog nanaman ako. I fix myself at bago umalis ay uminom muna ako ng gamot.
I drove myself to the hospital pero bago pa man ako makapasok ay sinalubong agad ako ni kuyang guard.
"Ayos lang po kayo, ma'am?". Malumanay na tanong nito.
"Maayos po, salamat kuya". Ngumiti ako dito at umalis na noong tumango siya sa akin.
I proceed to our room at ibinaba ang gamit ko, someone opened the door that made me jump a little.
Si Iya, kaagad itong nagtungo sa akin at hinawakan ang leeg ko na para bang pinapakiramdaman ang temperatura ko.
"Medyo mainit ka, sinisinat ka bakla".
I gave her an assuring smile and nodded slightly, "Okay lang ako, saglit lang yan".
Tinaasan ako ng kilay ni bakla at umirap, attitude ka?
"Basta pwede tayong magpalit if naisipan mong umuwi". Aww, ang sweet naman nitong doktora na 'to.
Tumango ako para hindi na siya magalala, "Opo, ma'am".
Nagassist sila ng mga tao na dumarating, laboratory dun, check duon, punta dito, takbo duon.
Pagod na pagod niyang inunat ang kaniyang kamay at umupo muna saglit sa kalapit na upuan duon sa kuwarto na pinagdalhan nila sa isang pasyente.
She was tired and exhausted.
Napadaan sila Iya at ang ibang senior doctors na kinauupuan ko at tumigil, "Kain muna kaya tayo, Cass?". Tanong slash aya sa akin ni Iya.
I shook my head as a disagreement.
"Matutulog na lang muna ako saglit". Tumango sa kaniya ito at tinapik pa ang balikat niya bago lumarga.
Tumayo ako at pumunta duon sa kuwarto na tinutuluyan namin dahil break time naman, lunch time pala.
I massage my arms and my head before approaching my bed, hinawi ko ang kurtina na nagsisilbing divider nang biglang nanlaki ang mga mata ko.
Nakita ko ang isang bulto ng lalaking nakahiga at nakapikit at ang isang braso ay nakapatong sa noo, mukhang mapayapa itong natutulog.
I tap his shoulders and ask him. "Anong ginagawa mo dito?".
He did not answer me kaya hinampas ko siya ng medyo malakas, "Anong kailangan mo huy?".
He just hums at bigla akong hinatak na nagpalaki sa aking mga mata.
She's now lying on the bed beside Tyrone, he hugs her tight as he secures her in his arms.
Natatakot si Cassandra na marinig ni Tyrone ang tibok ng puso niya, his warmth invaded her system.
Tyrone looks down on her and asks, "You told me you're okay".
Tumingala din ng bahagya si Cassandra at tinignan ito sa mga mata.
"M-maayos lang naman talaga ako, sinat lang naman".
Mahinang tugon niya sa binata, he tsked and gently flick her forehead.
"You're burning hot, paano mo nasabing ayos ka lang?".
Napayuko ulit si Cassandra at niyakap din ang kaniyang kamay sa binata, she hates it. She hates the feeling that she is loving his presence once again, she hates herself for feeling so comfortable in his embrace.
Bakit ba ang rupok mo?! Pagalit niya sa sarili niya na sinabi lang niya sa utak niya.
She pushes her head slowly into Tyrone's chest and feels his warmth invading her system, "I hate you".
Mahina niyang sambit na halos pabulong nang lumabas, Tyrone nodded and kiss her forehead. "I know, baby. I know".
He says with the gentlest tone of his voice.
"I hate you for coming back after hurting me and making me feel like this".
Gustong kumawala ng mga luha ni Cassandra, duon niya na napagtanto na pilit niya lang palang itinago ang nararamdaman para sa binata pero hindi ito kailanman nawala at sobrang naiinis siya sa puntong iyon.
Bakit hindi ko magawang lumayo at itulak siya palayo? Bakit gusto kong yakapin na lang niya ulit ako at huwag na niya ulit akong pakawalan? Bakit?
Tyrone hums and caresses her hair like he's comforting her, it works actually. Cassandra lifted her head and requested something.
"Can you sing a song?".
I saw his lips curved up into a small smile as he hugs me closer, securing Cassandra's place beside him.
He started singing Perfect by Ed Sheeran.
~I found a love for me
Oh darling, just dive right in and follow my lead
Well, I found a girl, beautiful and sweet
Oh, I never knew you were the someone waiting for me~
He looks at Cassandra's eyes while he's singing and as he utters each word like he's letting his heart do the talk.
~'Cause we were just kids when we fell in love
Not knowing what it was
I will not give you up this time
But darling, just kiss me slow, your heart is all I own
And in your eyes, you're holding mine~
Wag kang bibigay, Cassandra. He hurts you seven years ago! Dahil sa kaniya humarap ka nanaman sa isang masakit na pagtanggap na hindi na muli itong babalik.
~Baby, I'm dancing in the dark with you between my arms~
~Barefoot on the grass, listening to our favorite song
When you said you looked a mess, I whispered underneath my breath
But you heard it, darling, you look perfect tonight~
His eyes, his eyes that never lie. Kaya nung gabing sinabi niya sa harap ng mga mata ko na ayaw na niya ay sobrang nawasak ako, his eyes were just so sincere. So sincere that his genuineness will break you.
~Well, I found a woman, stronger than anyone I know
She shares my dreams; I hope that someday I'll share her home
I found a love, to carry more than just my secrets
To carry love, to carry children of our own~
Hindi ko maiwasang isipin, kung naging mabuti kaya satin ang tadhana. Tayo pa din kaya?
~We are still kids, but we're so in love
Fighting against all odds
I know we'll be alright this time
Darling, just hold my hand
Be my girl, I'll be your man
I see my future in your eyes~
He sang the song without leaving Cassandra's gaze.
~Baby, I'm dancing in the dark, with you between my arms
Barefoot on the grass, listening to our favorite song
I have faith in what I see
Now I know I have met an angel in person
And she looks perfect
I don't deserve this
You look perfect tonight~
Pagtapos niyang kumanta ay nagtanong siya sa dalaga. "Can you feel my heartbeat?".
Umiling si Cassandra at hinawakan ni Tyrone ang kamay ng dalaga at nilapat sa parte ng dibdib niya kung saan naroon ang puso niya.
"It only beats like this for you".
Cassandra felt so surreal, hindi niya alam ang sasabihin at gagawin. She closes her eyes as she feels his heartbeat, kahit ngayon lang.
Kakalimutan ko lahat ng sakit at paghihirap na minsan kong naranasan sa piling niya, kahit ngayon lang.
She sleeps while he's embracing her.
Nagising si Cassandra nang may naramdaman siyang kumakalabit sa kaniya, she opens her eyes slowly at nakita si Tyrone.
"I am sorry, I don't have the heart to wake you up in your peaceful slumber but your co-doctors enter the room at tinatawag ka na ata".
Tumayo kaagad siya at napahawak sa ulo niya, syempre mahihilo ka diba? Adik ka gurl?
Lumingon ako sa kaniya at ngumiti ng maliit, "Salamat sa pagaalaga sakin".
He smiles at her and shook his head, "No need to thank me".
Tyrone suddenly held her hand nang palabas na siya sa pintuan, napaangat ang kilay ng dalaga sa ginawa nito.
"Call me if your shift is over".
I tried to smile at him widely but I shook my head in disapproval.
"I can handle but still, thank you".
Sabay silang lumabas dahil babalik pa raw ng site si Tyrone, nagpaalam ito sa kaniya at pinaalalahanan lang siya na uminom ng gamot ulit.
He also brought some rice porridge earlier, hindi ko na lang napansin sa hilo ko kanina at sa antok ko.
Biglang tumabi sa akin si Iya at ngumisi pa sa akin, "Nahiya akong gisingin ka eh, mukhang sarap na sarap ka sa yakap nung pogi na engineer".
Namula ang mukha ni Cassandra at hinampas lang ng slight si Iya sa braso.
Sarap ko din paltukan minsan eh, bakit hindi ba totoo Cassandra Luna De Vera? Arghhh! Kainis!
Kinabukasan, Cassandra is inside a child's room. Hawak niya ang kamay ng bata na 12 years old. Limang taon na niya nakita ang paglaban ng bata sa sakit nito, the child's name is Jian.
Hawak ni Jian ang kamay ni Cassandra at nanghihina na itong ngumiti, "Ate, tired na ako. I really should sleep na po".
Tumulo ang mga luha sa mata ni Cassandra at hinawakan ng mahigpit ang kamay ng batang babae.
"Diba you promise, ate doc? Tatlong taon na lang Jian, ako na ang tutulong gumamot sayo. Please, hold on". Umiiyak na sambit niya.
Jian held her face as she wipes Cassandra's tears, lumingon ito sa mga magulang na nasa gilid at umiiyak.
"But ate, pumayag na po sila mommy. They permitted me to rest na, you should give me permission as well".
Mas umiyak si Cassandra sa sinabi ng bata, ang sakit bitawan ng mga bagay na iningatan mo.
Ang sakit hayaang magpahinga na ang batang ito pero ang unfair ko kung hahayaan ko siyang mahirapan sa paglaban sa sakit niya.
Cassandra lifted her head and smile, "Hindi mo na ba talaga kaya?".
Those questions that she utters broke her own heart. The child nodded and held Cassandra's hand so tight.
"I can see that you're still hurting, ate doc. Let that pain go, unleash yourself from the things that are keeping you away from moving on".
"I will still watch you naman, ate doc. Sa heaven nga lang po". Nakangiting sambit ng bata, kung nawawasak ang puso niya ay alam niyang mas masakit ang nararamdaman ng mga magulang ni Jian.
Cassandra hugged Jian for the last time and whispers, "Ate doc already gave her permission, you can now rest peacefully love".
Jian held Cassandra tight and rested her head on Cassandra's chest, tahimik na umiiyak si Cassandra. Naramdaman niya ang pagtigil ng tibok ng puso ng bata na mas nagpalala sa iyak niya.
Narinig na niya ang ingay na bumalot sa kuwarto galing sa makina na nakakabit sa bata.
Lumabas siya sa silid at pumunta sa garden ng ospital ng may mabigat na damdamin, someone runs towards her at niyakap siya ng mahigpit.
Bakit ba lagi kang nandiyan nanaman pag hindi ako maayos?
Pamilyar siya sa amoy ng pabango na iyon at sa kapayapaang dulot ng may hawak sa kaniya, she cried her heart out to that person.
Ang sakit ng pagkawala ni Jian, ang sakit na dinulot ng lalaking may hawak sa kaniya ngayon, ang sakit ng pagkawala ng kapatid niya at lahat ay naging sariwa nanaman.
She suddenly looks up and meets his gaze, "Why did we end up like this?".
Tyrone looks at her softly like he is doing his best not to hurt her fragile state.
Maybe, it's the right time.
"I was afraid that time, I was afraid that you'll end up like her, Cassandra".
Puno ng sinseridad ang boses ng lalaki, Cassandra was in so much pain.
Naalala niya ang sinabi ni Jian "I can see that you're still hurting, ate doc. Let that pain go, unleash yourself from the things that are keeping you away from moving on".
I let out soft yet strong punches in his chest as tears started to fall hard from my eyes.
"Why, Tyrone? Why do you need to give me up at the time that I was the most broken? Bakit hindi mo nagawang manatili sa tabi ko nung mga oras na iyon? Mahirap ba akong pakisamahan? Mahirap ba akong mahalin?".
Those questions were already in her head for 7 years now, hindi niya akalain na makikita niya ulit ang binata after that night.
"Bakit kung kelang mahal na mahal na kita, duon mo pa ako binitawan? Bakit kung kelang sumugal na ako sayo ng buong-buo, bakit tiyaka ka pa bumitaw?".
"I was in pain, still in pain. Maiintindihan ko na sana na ayaw mo na pero bakit kailangang makita pa kita kasama si Nicolia?".
In 7 years, ngayon na lang ulit niya sinubukang alalahanin ang masakit na alaala na iyon.
"I did not kiss her that night, baby. Believe me". Nanghihinang sambit ni Tyrone sa kaniya.
She keeps on punching him on the chest, "Galit na galit ako noon sa tatay mo pero hindi kita kinamuhian! Because you are not your dad pero bakit nung nagalit ka sa mommy ko, pinili mo ding bitawan ako?".
My tears keep falling into my eyes, maybe this is the only way to freed myself from the pain that I have felt 7 years ago. Matagal na iyon pero hanggang ngayon masakit pa din.
"It made me insecure, I keep on questioning myself Tyrone! Na hindi ba ako naging sapat para sayo na biglang hindi mo na lang ako mahal ng ganun? Mabilis ba akong makalimutan? I even question my worth, kinwestiyon ko nanaman yung halaga ko".
"Bakit?! I was willing to forget that night kahit ang sakit-sakit, kahit ang hirap-hirap. Why, Tyrone?!".
Bakit ang sakit pa din?
Bakit ang hirap mo pa ding mahalin?
I just look at his eyes as I say those words.
He suddenly hugs me and starts to talk.
"I was a fool for giving you up because I was scared, natatakot akong pati ikaw mawala sa akin".
"I was afraid that she will do the same thing to you, you keep me alive, you keep me sane and you gave me the best of me".
"I don't want to lose you kaya mas pinili kong itulak ka palayo kesa mawala ka sakin panghabang buhay".
Cassandra cries heavily as she listens to his words, pareho silang luhaan sa mga puntong iyon.
"Mahal na mahal kita, Cassandra. Kaya mas pinili kong itulak ka palayo sa akin but it was never easy for me, hindi naging madali sakin lalo na nung nakita kitang umiiyak at nagmamakaawa sakin".
"You begging for me to love you and to hold you is out of my plan in life, you don't need to beg because I am willing to give it to you without you asking for it".
"I was so unreasonable that I choose to push you away and break you instead of holding you tighter and we fight and face her together".
Nanikip ang dibdib ko sa mga katagang lumalabas sa dibdib niya, his tears were streaming down on his face. Pangalawang beses...
Pangalawang beses ko na siyang nakitang umiyak.
"I really want to hold you in my arms lalo na nung tumawag ka sakin pero naduwag ako, Cassandra. I was so afraid to hold you because I know I can't protect you if I stay beside you".
"Mas maipapahamak lang kita kapag nanatili ako sa tabi mo, I am sorry. I'm sorry for putting you in pain and for breaking my promise to you, I'm sorry for being a coward".
He let go of the hug and held my hand tight.
Mas lalong lumuha si Cassandra sa sinabi ni Tyrone, "Bakit kailangan mo akong protektahan? Saan?".
---------------------------------------------
Nasa dulo ka na HAKHAKHAK!
Sorna, oo bitin na ito dzai.
Wait niyo na lang next chap HAHAHA!
Labyuu all!
-KC