Unicode✨
♥မောင်ချစ်သော နှင်းဆီနှင့်ကျွန်တော်♥
♦Part 26♦
At School📚
🔸'Bright'က'Win'ဟာယောင်္ကျားလေးမှန်းသိသွားပေမဲ့ 'Win'အဖေမတွေ့အောင်လို့မိန်းကလေးအဖြစ်ဆက်ဟန်ဆောင်ဖို့ပြောခဲ့တာကြောင့် 'Win'လဲမိန်းကလေးပုံစံဖြင့်သာကျောင်းသွားနေဆဲဖြစ်သည်။
Bright-"အတန်းပြီးရင် ကိုယ်လာကြိုမယ်နော် 'ချာတိတ်'"
Win-"အင်း"
Nann-"အမလေး Rs တွေများပြောကိုမပြောချင်ဘူး"
Bright-"မပြောချင်ရင်တစ်ယောက်ရှာပေါ့"
Win-"P'Bright' ညီမလေးကိုပေါက်ကရသင်မနေပါနဲ့ သွားတော့ ညနေပြန်တွေ့မယ်"
Bright-"okay ပါဗျာ..မိန်းမသဘော"
Win-"P'Baiii! ဘယ်လိုတွေခေါ်နေတာလဲ?"
Bright-"ဟီး သွားပြီ"
Win-"ဒီလူကြီးကတော့.."
Nann-"ဘာလဲချစ်စရာလေးလို့ပြောမို့လား?"
Win-"Nann'ကလဲ မနောက်စမ်းပါနဲ့ လာအတန်းထဲဝင်မယ်"
Nann-"Ok...Ok ကြိုက်ရင်ကြိုက်တယ်ပေါ့ဘာလဲ.."
🔸'Win'လဲ သူ့ကိုစနောက်ကာအတန်းထဲပြေးဝင်သွားသည့် 'Nann'ကိုကြည့်ရင်း ရယ်ရခက် စိတ်ဆိုးရခက်ဖြစ်ကျန်နေခဲ့သည်။နောက်ဆုံးအတန်းထဲကိုသာဝင်လာခဲ့တော့သည်။
Pha-"နှင်းရေ"
('Pha'ဆိုသည်မှာ 'Win'၏အတန်းထဲကအတန်းဖော်တစ်ယောက်ဖြစ်သလို အရင်တစ်ခါ 'Bright'နှင့်ပြသနာတက်ခဲ့သည့် 'Bright'၏အရင်ကအပေါင်းအပါများထဲမှတစ်ယောက်ဖြစ်သည်)
Win(Rose)-"ဟင်.."
Pha-"ခဏနေအတန်းပြီးရင် ကိုယ့်ကို Lecture စာအုပ်လေးငှားပါလား?"
Win(Rose)-"အင်း ရတယ်လေ"
Pha-"နေ့ခင်းကျရင် ကိုယ်က ဆရာမရုံးခန်းအဟောင်းရှေ့နားမှာရှိနေမှာ မင်းလာပေးပေးလို့ရမလား"
Win(Rose)-"မုန့်စားဆင်းရင်း အဲ့ဘက်လာခဲ့ပါ့မယ်"
Pha-"ကျေးဇူးပါပဲ 'နှင်း'ရယ်"
Win(Rose)-"ရပါတယ်"
Nann-"P'Win? တကယ်ကြီးသွားပေးမှာလား?"
Win(Rose)-"အင်းလေ ဘာလို့လဲ? စာအုပ်လေးငှားတာပဲ ခဏငှားပေးလိုက်လို့ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
Nann-"Nann'ပြောတာစာအုပ်ကိုမဟုတ်ဘူးလေ"
Win(Rose)-"တခြားအကြောင်းတွေလျှောက်မတွေးပါနဲ့ လူတိုင်းက 'Plare'လိုမဟုတ်ပါဘူး"
Nann-"ဟူးးး 'Nann'ပါ လိုက်ခဲ့မယ်အဲ့ဒါဆို"
Win(Rose)-"အင်း"
🔸အတန်းချိန်ပြီးနောက် 'Win'နဲ့'Nann'တို့ ဆရာမရုံးခန်းအဟောင်းရှေ့ကိုသွားကြသည်။ လမ်းတစ်ဝက်တွင် 'Nann'ကိုဆရာမကစုံညီပွဲအေကြာင်းပြောရန်ခေါ်တာကြောင့် 'Nann'လဲလိုက်သွားတော့သည်။'Win'လဲတစ်ယောက်ထဲဆက်လျှောက်လာရင်း အခန်းရှေ့တွင်ရပ်နေသည့် 'Pha'အားတွေ့လိုက်ရသည်။
Pha-"နှင်း မင်းလာပြီလား?"
Win(Rose)-"အင်းစာအုပ်ဒီမှာ"
🔸စာအုပ်ကို 'Pha'၏လက်ထဲထည့်ပေးပြီးနောက် ထိုနေရာမှလှည့်ထွက်ရန်ပြင်တော့ နောက်ကနေလှမ်းဆွဲထားသည့် 'Pha'ရဲ့လက်ကြောင့် 'Win'စိုးရိမ်လာသည်။စိုးရိမ်နေပေမဲ့ ပြုံးကာ ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး..
Win(Rose)-"ဘာကျန်သေးလို့လဲ 'Pha'?"
Pha-"ငါ မင်းကိုပြောစရာရှိတယ်"
Win(Rose)-"ဘာကိစ္စလဲ..ငါမအားလို့ မြန်မြန်ပြော"
Pha-"ဒီမှာပြောလို့မရဘူး ဟိုအခန်းထဲကိုလိုက်ခဲ့"
Win(Rose)-"ရ..ရတယ်ငါမအားလို့ပြန်တော့မယ် နောက်မှပြောတော့နော်"
Pha-"ငါကအခုလာခိုင်းတာ.."
🔸ပြောရင်း လှည့်ထွက်ရန်ပြင်နေသည့် 'Win'ကိုခါးမှ ဆွဲယူကာချီလိုက်ပြီး ထိုရုံးခန်းအဟောင်းထဲခေါ်သွားတော့သည်။ထိုအခြေအနေကို 'Mike'တစ်ယောက်ရိပ်ခနဲမြင်လိုက်ရတာကြောင့် အလျင်အမြန်ပင် 'Bright'ဆီသွားတော့သည်။
Win-"အ..ငါ့ကိုလွှတ် 'Pha'ငါ့ကိုလွှတ်လို့"
Pha-"ပါးစပ်ပိတ်ထား"
🔸အသက်ရှုစရာလေမရှိတော့လောက်အောင် ဖုန်ထနေသည့်အခန်းက တော်တော်ဟောင်းနေပုံပေါ်သည်။ခုံအပျက်များနှင့်တခြားပစ္စည်းများပုံထားသည်မှာ တမျိုးတစ်ဖုံကြောက်စရာကောင်းနေ၏။သို့သော်ကျွန်တော့်ရှေ့ရပ်နေသူလောက်တော့ကြောက်ဖို့ကောင်းမယ်မထင်...။
Pha-"ငါပြောမယ် 'နှင်း'"
Win-"ဘာလဲ စကားပြောဖို့အတွက်တော့ ဒီအထိခေါ်ဖို့မလိုဘူးထင်တယ်နော်"
Pha-"မင်းငါ့ကိုမမှတ်မိဘူးလား?"
Win-"ဘယ်..ဘယ်သူလဲ ငါတို့အတန်းထဲက'Pha'ပဲလေ မဟုတ်ဘူးလား?"
Pha-"မမှတ်မိဘူးပဲ ဒီလိုဆိုရင်တော့ မင်းမှတ်မိမှာပါ"
Win-"Pha' ဘာလုပ်တာလဲငါ့ကို မထိနဲ့"
🔸အော်နေသည့် 'Win'ကိုအသံတိတ်စေရန် ဗိုက်အားလက်သီးတစ်ချက်ထိုးလိုက်ပြီး 'Win'၏အင်္ကျီကိုဆွဲဖြဲနေတော့သည်။
Win-"မလုပ်..မလုပ် ပါ နဲ့"
Pha-"ငါ့ကိုမင်းမမှတ်မိတာစိတ်မကောင်းစရာမို့လို့ ငါကမှတ်မိအောင်လုပ်ပေးရုံပါကွာ မငိုပါနဲ့..."
Win-"မင်းဘာလိုချင်တာလဲ"
Pha-"မင်းကို လိုချင်တာ"
Win-"ဘာ.."
Pha-"ဟုတ်တယ် 'Plare'ခိုင်းခဲ့တဲ့အဲ့ဒီနေ့က လူတွေထဲကတစ်ယောက်ကငါပဲပြီးတော့ 'Bright'ရဲ့အရင်သူငယ်ချင်း ကျောင်းနောက်ကရန်ပွဲတုန်းက 'Pha'ကလဲငါပဲ မင်းမမှတ်မိတာတော့ဆိုးတယ်ကွာ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်ပြန်မှတ်မိအောင်လုပ်ပေးမှာပေါ့.."
Win-"မလုပ်နဲ့..."
Pha-"မင်းကဆိုးတယ်ကွာ 'Win' ကိုယ့်ကိုမင်းရဲ့ဖွေးဥနေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့စွဲလမ်းအောင် ဆွဲဆောင်တုန်းကဆွဲဆောင်ပြီး အခုကျတော့မသိချင်ယောင်ဆောင်မယ်ပေါ့ အဲ့လိုမရပါဘူး.."
Win-"P'Bright! ကျွန်တော့်ကိုကယ်ပါဦး..."
Pha-"သူမကယ်ပါဘူး သူမှမသိတာအဲ့တုန်းကသူငါ့ကိုထိုးခဲ့တာအတွက်မင်းအလျော်ပေးတယ်လို့သေဘာထားလိုက်ပေါ့ကွာ ဒါနဲ့မင်းသိလား မုန့်ဆိုတာ ခိုးစားမှအရသာရှိတာ ဟင်းဟင်း"
🔸'Pha'ပြောနေတုန်း နောက်ကနေ ဒုန်းခနဲ တံခါးကိုဆောင့်ကန်သံနှင့်အတူ 'Pha'ရဲ့ပါးထက် လက်သီးကျရောက်လာတော့သည်။
Bright-"ခွေးကောင်! ခွပ်! မင်းအဲ့နေ့ကတည်းကသေသင့်တာ အခုငါ့လက်သီးအောက်မှာမင်းသေရမယ်"
Pha-"ငါ့ကိုပြန်မထိုးတတ်ဘူးထင်နေတာလား? ခွပ်"
🔸'Pha' 'Bright'ကိုပြန်ထိုးလိုက်တာကြောင့် နှုတ်ခမ်းထောင့်ကသွေးတို့စီးကျလာသော်လဲ 'Bright'မှာဂရုမစိုက်နိုင်ပဲ 'Pha'ကိုသာမလှုပ်နိုင်အောင် တရစပ်ထိုးနေ၏။
'Bright'၏လက်သီးချက်တွေအောက် 'Pha'မှာလဲသတိလစ်နေပြီဖြစ်သည်။
Win-"P'Bright.."
🔸'Win'၏အသံကိုကြားပြီး 'Win'ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အင်္ကျီများပြဲပြီး ဖရိုဖရဲဖြစ်ကာ ရုံးခန်းထောင့်၌ခွေခွေလေးထိုင်နေသည့် သူ့ရဲ့ချာတိတ်ကလေးကိုတွေ့လိုက်ရသည်။'Win'အနားအမြန်သွားကာ 'Win'ကိုထွေးပွေ့ထားလိုက်သည်။
Bright-"ချာတိတ်...ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် ကိုယ်နောက်ကျမှလာလို့တောင်းပန်ပါတယ်"
Win-"ဟင့် P'Bright!"
🔸'Bright'ကိုပြန်ဖက်ကာ 'Bright'၏အင်္ကျီစတွေကိုကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ထားသည်ကိုကြည့်ရင်း 'Win'ဘယ်လောက်လန့်နေသည်မှာ ပြောစရာပင်မလိုတော့.။
Bright-"ချာတိတ်' ထနိုင်ရဲ့လား?"
Win-"အာ့..ဗိုက်နားပဲအောင့်တယ်"
Bright-"ဟိုကောင်လက်သီးနဲ့ထိုးလိုက်တာလား?"
Win-"အင်း.."
🔸နှစ်ယောက်သားတွဲကူကာ ထနေရင်းက 'Win'၏အဖြေကိုကြားကာ သတိမေ့နေသည့်'Pha'ကို 'Bright'ခြေထောက်နှင့်တစ်ချက်ကန်လိုက်သေးသည်။
Bright-"ခွေးကောင်...နောက်နေ့တွေ့ကြည့် မင်းဇီဝိန်ချူပ်စေရမယ်"
Win-"P'Bright...ပြန်ရအောင်ကျွန်တော်ပင်ပန်းနေပြီ"
🔸'Bright'လဲသတိမေ့နေသည့်'Pha'ကို ရုံးခန်းအဟောင်းထဲတွင်ထားခဲ့ကာ တံခါးကိုအပြင်မှသော့ခတ်ထားခဲ့လိုက်သည်။
Bright-"ချာတိတ် မင်းဘေးနားမှာ 'Nann'ဘာလို့မရှိရတာလဲ?"
Win-"'Nann'ကဆရာမခေါ်လို့ ခဏသွားတာ"
Bright-"Mike' မြင်လိုက်ပြီးလာပြောလို့သာပေါ့မဟုတ်ရင်တော့"
Win-"အိမ်ပဲပြန်ရအောင်"
🔸'Bright'ဆိုင်ကယ်ရပ်ထားသည့်နေရာနားရောက်လာတော့'Bright'က ဝတ်ထားသည့်အပေါ်ဝတ်အမည်းကို'Win'အားခြုံပေးလိုက်သည်။ 'Bright'ဆိုင်ကယ်နောက်ကလိုက်စီးရင်း'Win'က 'Bright'၏ဂျိုင်းအောက် လက်ကလေးလျှိုဝင်ကာ'Bright'၏ ခါးလေးအားအသာဖက်ထားလိုက်သည်။
🔸'Bright'လဲအလိုက်တသိပင် ခါးကိုချိတ်တွယ်လာသည့်လက်ကလေးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။'Bright' ကျောကိုမှီကာလိုက်လာရင်း 'Phu'ထိုးခဲ့သည့်နေရာကစူးပြီးအောင့်နေတာကြောင့် အောက်နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်ကာ အံကြိတ်ခံနေရသည်။
🔸ခါးကိုဖက်ထားသည့် 'Win'ရဲ့လက်တို့တင်းကျပ်လာသည်ကို 'Bright'ခံစားမိတာကြောင့် Back မှန်မှတစ်ဆင့် 'Win'ကိုကြည့်ရင်း
Bright-"ချာတိတ် မင်းအဆင်ပြေရဲ့လား?"
Win-"ပြေ..ပြေပါတယ် အိမ်ကိုသာမြန်မြန်မောင်း ကျွန်တော်နားချင်နေပြီ"
Bright-"အင်း ခဏနေရင်ရောက်တော့မယ် ခဏပဲနော်"
🔸အိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း 'Win'ကိုချီကာ အိပ်ခန်းက ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။
Win-"ဖြေးဖြေးချပါ P'Brightရာ ကျွန်တော် နာတယ်ဗျ"
Bright-"တောင်းပန်ပါတယ်အစ်ကိုနည်းနည်းလောသွားလို့ပါ ဘယ်နားလဲကိုယ့်ကိုပြ ကိုယ်ဆေးလူးပေးမယ်..."
Win-"ဟင့်အင်းမပြဘူး ကျွန်တော်အဆင်ပြေတယ် အိပ်လိုက်ရင်သက်သာသွားမှာပါ"
Bright-"တကယ်လား?"
🔸ကုတင်ပေါ်မှာလဲကာ အိပ်ရန်ပြင်နေသည့် 'Win'၏ဗိုက်အားအသာဖိလိုက်တော့ 'Win'မှာအောက်နှုတ်ခမ်းကိုက်ကာကြိတ်ခံနေသည်။
Bright-"နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်မထားနဲ့လေ မင်းပိုနာမှာပေါ့ချာတိတ်ရဲ့"
🔸ဘာပဲပြောပြောဆက်လက်ကြိတ်ခံနေသည့် 'Win'ကို 'Bright'လဲအားမလိုအားမရဖြစ်ကာ ဖိကိုက်ထားသည့် 'Win'၏နှုတ်ခမ်းအစုံကိုပွင့်စေရန် 'Win'မျက်နှာနားကပ်ကာ ဖိကိုက်ထားသည့်နှုတ်ခမ်းအစုံအားအနမ်းခြွေလိုက်သည်။တဖြေးဖြေးအရှိန်တက်လာကာ အပေါ်တစ်လှည့်အောက်တစ်လှည့်စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေတော့ မနေနိုင်တော့သည့်အဆုံး 'Win'လဲ 'Bright'အားပြန်လည်နမ်းရှိုက်လာ၏။
Bright-"ချာတိတ်ရာ မင်းကိုနှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်မထားဖို့ပြောသားပဲ အခုကြည့်သွေးတွေထွက်နေပြီ"
Win-"P'ကိုစိတ်မပူစေချင်လို့ပါ.."
Bright-"မင်းနာနေတာကို ကိုယ်ကဘယ်လိုစိတ်မပူပဲနေရမှာလဲ?"
Win-"ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်"
Bright-"အင်္ကျီလေးကိုလှန် ကိုယ်ကြည့်မယ် ရောင်သွားလားလို့"
Win-"ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်ရှက်တယ်.."
Bright-"အိုးဟို့ ကိုယ့်ကလေးငယ်က မနေ့ကကျကိုယ့်ကိုအကုန်ပြပြီး ဒီနေ့ကျဗိုက်ကလေးလှန်ဖို့တောင်ရှက်နေတယ်လား?"
Win-"ဟာ...P'Bright'ကလဲဗျာ အကျင့်မကောင်းဘူး အဲ့လိုလူတိုင်းကိုလျှောက်ပြောနေမှာလား?"
Bright-"မပြောပါဘူးဗျာ ပြောလိုက်ရင် ကလေးငယ်ရဲ့အလှတရားတွေကိုသူများတွေသိကုန်မှာပေါ့ အဲ့လိုအဖြစ်မခံနိုင်ပါဘူး ကလေးငယ်က မနေ့ညကတည်းက ကိုယ့်အပိုင်.."
Win-"P'Bright'နော်"
Bright-"အခုကိုယ့်ကိုပြပါ မရှက်ပါနဲ့ ဘာမှမဖြစ်ဘူးနော်"
Win-"အင်း.."
🔸'Win'လှန်ပြတဲ့အခါပေါ်လာတဲ့သူ့ရဲ့ အင်္ကျီပြာကလေးအောက်က ဗိုက်သားဖွေးကလေးကဒဏ်ရာကြီးဟာ ခရမ်းပုပ်ရောင်ကဲ့သို့ဖြစ်လို့နေပြီ။'Bright'ကထိုနေရာအားတစ်ချက်အသာဖိကြည့်လိုက်သည်နှင့် 'Win'မျက်ဝန်းများထဲ မျက်ရည်များရစ်ဝိုင်းနေ၏။
Bright-"အရမ်းနာနေရှာမှာပဲ ချာတိတ်ရယ် ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်"
Win-"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ရရပါတယ်"
Bright-"ကိုယ်ဆေးလူးပေးမယ်နော်.."
Win-"အင်း.."
🔸'Win'၏ဗိုက်သားဖွေးဖွေးတစ်လျှောက်ပွတ်လိမ်းပေးနေရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်ဖိမိသွားလျှင် 'Win'၏ညည်းညူသံကိုကြားနေရသည်။
Win-"အ့...P'Bright'ဖြေးဖြေးလူးပါဗျာ ကျွန်တော်သေတော့မယ်"
Bright-"ဖတ်ဖတ် ဘာတွေပြောနေတာလဲ ကလေးငယ် ဘာလို့သေမှာလဲ လျှောက်မပြောပါနဲ့ကွာနော်"
Win-"P'က ကျွန်တော့်ကိုဆုံးရှုံးရမှာသိပ်ကြောက်တာပဲလား?"
Bright-"ကြောက်တာထက်ပိုတဲ့စကားရှိရင် ကိုယ်ပြောပါတယ် ကိုယ်ကမင်းမရှိရင်မနေနိုင်ဘူး 'Win'"
Win-"ဟီး..ဟင့်"
🔸ရယ်နေရင်းတစ်ချိန်တည်းမှာပဲမျက်ရည်တွေစီးကျကာငိုနေသည့် သူ့ကလေးငယ်ကိုကြည့်ရင်း 'Bright'မှာနားမလည်နိုင်။'Win'ကရုတ်တရက်ထလာရင်း 'Bright'အားတင်းတင်းကျပ်ကျပ် ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။
Win-"ကျွန်တော့်ကို ကျွန်တော့်မိဘတွေကတောင်လိုချင်တာမဟုတ်ဘူးကျွန်တော့်ကိုမွေးခဲ့တဲ့ အမေတောင်မလိုချင်လို့ ကျွန်တော့်ကိုထားခဲ့တာ..P'Bright'တကယ်ကျွန်တော်မရှိရင်မနေနိုင်ဘူးလား?"
Bright-"တကယ်ပါဗျာ တကယ်မို့လို့အခုမငိုပါနဲ့တော့နော် ကလေးငယ်နာနေမယ်မငိုနဲ့တော့နော်"
Win-"ဟင့်.....ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အမြဲအနားမှာရှိနေပေးလို့"
Bright-"လာပါ လာပါ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတဲ့ကလေးလေးကို ကိုယ်ဆေးလူးပေးမယ်နော် ပြီးရင်ဆေးသောက်ပြီးအိပ်တော့နော်"
Win-"ဒီညအိမ်မပြန်ပဲ ကျွန်တော့်နားမှာပဲနေပေးလို့မရဘူးလားဟင် ကျွန်တော်ြကြာက်လို့ပါ"
Bright-"သိပ်ရတာပေါ့ဗျာ ရော့ဒီမှာဆေးသောက်"
Win-"ခါးတယ် မသောက်ချင်ဘူး"
Bright-"အရင်ကနည်းနဲ့တိုက်ရမှာလားပြော"
Win-"အာ..မတိုက်နဲ့တော့ကိုယ့်ဘာသာ သောက်မယ်"
Bright-"အဲ့ဒါဆိုရော့ သောက်"
Win-"အိုင်းယားခါးလိုက်တာ ဘာလို့လူတွေကဆေးကိုခါးခါးထုတ်တာပါလိမ့် စိတ်ညစ်လိုက်တာ.."
Bright-"ချိုအောင်လို့ ကိုယ်လုပ်ပေးမယ်"
Win-"ရ..ရတယ် အွန့်..."
🔸'Win'နှုတ်ခမ်းသားဖူးဖူးလေးအားနမ်းရှိုက်ပြီးချိန်မှာတော့ 'Win'ကိုအိပ်ရာထဲသိပ်လိုက်ကာ စောင်ကလေးခြုံကေးထားလိုက်သည်။
Win-"P'Bright' ကျွန်တော့်နားမှာပဲရှိနေပေးနော်"
Bright-"လက်ကလေးကိုယ့်ကိုပေး တစ်ညလုံးကိုယ်ရှိနေမှန်းသိအောင် ကိုယ်မင်းလက်ကလေးကိုကိုင်ထားပေးမယ် ချာတိတ်"
Win-"ဟီး ချစ်တယ်နော် မောင်.."
🔸'Win'၏ 'မောင်'ဟူသောအခေါ်အဝေါ်ကိုသဘောကျဟန်ဖြင့် ပြုံးလိုက်ပြီး 'Win'၏နဖူးလေးထက်အနမ်းတစ်ပွင့်ခြွေလိုက်သည်။
Bright-"အိပ်မက်လှလှမက်ပါစေ ကလေးငယ် မောင်လဲချာတိတ်လေးကို သိပ်ချစ်တယ်နော်"
🌞ကိုယ့်ဘဝတစ်သက်စာအတွက် မင်းကတစ်ဦးတည်းသော ကိုယ့်ရဲ့ချာတိတ်ကလေး...♥
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
Zawgyi✨
♥ ေမာင္ခ်စ္ေသာ ႏွင္းဆီႏွင့္ကြၽန္ေတာ္♥
♦ Part 26 ♦
At School📚
🔸'Bright'က'Win'ဟာေယာကၤ်ားေလးမွန္းသိသြားေပမဲ့ 'Win'အေဖမေတြ႕ေအာင္လို႔မိန္းကေလးအျဖစ္ဆက္ဟန္ေဆာင္ဖို႔ေျပာခဲ့တာေၾကာင့္ 'Win'လဲမိန္းကေလးပုံစံျဖင့္သာေက်ာင္းသြားေနဆဲျဖစ္သည္။
Bright-"အတန္းၿပီးရင္ ကိုယ္လာႀကိဳမယ္ေနာ္ 'ခ်ာတိတ္'"
Win-"အင္း"
Nann-"အမေလး Rs ေတြမ်ားေျပာကိုမေျပာခ်င္ဘူး"
Bright-"မေျပာခ်င္ရင္တစ္ေယာက္ရွာေပါ့"
Win-"P'Bright' ညီမေလးကိုေပါက္ကရသင္မေနပါနဲ႕ သြားေတာ့ ညေနျပန္ေတြ႕မယ္"
Bright-"okay ပါဗ်ာ..မိန္းမသေဘာ"
Win-"P'Baiii! ဘယ္လိုေတြေခၚေနတာလဲ?"
Bright-"ဟီး သြားၿပီ"
Win-"ဒီလူႀကီးကေတာ့.."
Nann-"ဘာလဲခ်စ္စရာေလးလို႔ေျပာမို႔လား?"
Win-"Nann'ကလဲ မေနာက္စမ္းပါနဲ႕ လာအတန္းထဲဝင္မယ္"
Nann-"Ok...Ok ႀကိဳက္ရင္ႀကိဳက္တယ္ေပါ့ဘာလဲ.."
🔸'Win'လဲ သူ႕ကိုစေနာက္ကာအတန္းထဲေျပးဝင္သြားသည့္ 'Nann'ကိုၾကည့္ရင္း ရယ္ရခက္ စိတ္ဆိုးရခက္ျဖစ္က်န္ေနခဲ့သည္။ေနာက္ဆုံးအတန္းထဲကိုသာဝင္လာခဲ့ေတာ့သည္။
Pha-"ႏွင္းေရ"
(🍀'Pha'ဆိုသည္မွာ 'Win'၏အတန္းထဲကအတန္းေဖာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္သလို အရင္တစ္ခါ 'Bright'ႏွင့္ျပသနာတက္ခဲ့သည့္ 'Bright'၏အရင္ကအေပါင္းအပါမ်ားထဲမွတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္)
Win(Rose)-"ဟင္.."
Pha-"ခဏေနအတန္းၿပီးရင္ ကိုယ့္ကို Lecture စာအုပ္ေလးငွားပါလား?"
Win(Rose)-"အင္း ရတယ္ေလ"
Pha-"ေန႕ခင္းက်ရင္ ကိုယ္က ဆရာမ႐ုံးခန္းအေဟာင္းေရွ႕နားမွာရွိေနမွာ မင္းလာေပးေပးလို႔ရမလား"
Win(Rose)-"မုန့္စားဆင္းရင္း အဲ့ဘက္လာခဲ့ပါ့မယ္"
Pha-"ေက်းဇူးပါပဲ 'ႏွင္း'ရယ္"
Win(Rose)-"ရပါတယ္"
Nann-"P'Win? တကယ္ႀကီးသြားေပးမွာလား?"
Win(Rose)-"အင္းေလ ဘာလို႔လဲ? စာအုပ္ေလးငွားတာပဲ ခဏငွားေပးလိုက္လို႔ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
Nann-"Nann'ေျပာတာစာအုပ္ကိုမဟုတ္ဘူးေလ"
Win(Rose)-"တျခားအေၾကာင္းေတြေလွ်ာက္မေတြးပါနဲ႕ လူတိုင္းက 'Plare'လိုမဟုတ္ပါဘူး"
Nann-"ဟူးးး 'Nann'ပါ လိုက္ခဲ့မယ္အဲ့ဒါဆို"
Win(Rose)-"အင္း"
🔸အတန္းခ်ိန္ၿပီးေနာက္ 'Win'နဲ႕'Nann'တို႔ ဆရာမ႐ုံးခန္းအေဟာင္းေရွ႕ကိုသြားၾကသည္။ လမ္းတစ္ဝက္တြင္ 'Nann'ကိုဆရာမကစုံညီပြဲေအၾကာင္းေျပာရန္ေခၚတာေၾကာင့္ 'Nann'လဲလိုက္သြားေတာ့သည္။'Win'လဲတစ္ေယာက္ထဲဆက္ေလွ်ာက္လာရင္း အခန္းေရွ႕တြင္ရပ္ေနသည့္ 'Pha'အားေတြ႕လိုက္ရသည္။
Pha-"ႏွင္း မင္းလာၿပီလား?"
Win(Rose)-"အင္းစာအုပ္ဒီမွာ"
🔸စာအုပ္ကို 'Pha'၏လက္ထဲထည့္ေပးၿပီးေနာက္ ထိုေနရာမွလွည့္ထြက္ရန္ျပင္ေတာ့ ေနာက္ကေနလွမ္းဆြဲထားသည့္ 'Pha'ရဲ႕လက္ေၾကာင့္ 'Win'စိုးရိမ္လာသည္။စိုးရိမ္ေနေပမဲ့ ၿပဳံးကာ ျပန္လွည့္ၾကည့္ၿပီး..
Win(Rose)-"ဘာက်န္ေသးလို႔လဲ 'Pha'?"
Pha-"ငါ မင္းကိုေျပာစရာရွိတယ္"
Win(Rose)-"ဘာကိစၥလဲ..ငါမအားလို႔ ျမန္ျမန္ေျပာ"
Pha-"ဒီမွာေျပာလို႔မရဘူး ဟိုအခန္းထဲကိုလိုက္ခဲ့"
Win(Rose)-"ရ..ရတယ္ငါမအားလို႔ျပန္ေတာ့မယ္ ေနာက္မွေျပာေတာ့ေနာ္"
Pha-"ငါကအခုလာခိုင္းတာ.."
🔸 ေျပာရင္း လွည့္ထြက္ရန္ျပင္ေနသည့္ 'Win'ကိုခါးမွ ဆြဲယူကာခ်ီလိုက္ၿပီး ထို႐ုံးခန္းအေဟာင္းထဲေခၚသြားေတာ့သည္။ထိုအေျခအေနကို 'Mike'တစ္ေယာက္ရိပ္ခနဲျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္ အလ်င္အျမန္ပင္ 'Bright'ဆီသြားေတာ့သည္။
Win-"အ..ငါ့ကိုလႊတ္ 'Pha'ငါ့ကိုလႊတ္လို႔"
Pha-"ပါးစပ္ပိတ္ထား"
🔸အသက္ရႈစရာေလမရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ဖုန္ထေနသည့္အခန္းက ေတာ္ေတာ္ေဟာင္းေနပုံေပၚသည္။ခုံအပ်က္မ်ားႏွင့္တျခားပစၥည္းမ်ားပုံထားသည္မွာ တမ်ိဳးတစ္ဖုံေၾကာက္စရာေကာင္းေန၏။သို႔ေသာ္ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕ရပ္ေနသူေလာက္ေတာ့ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းမယ္မထင္...။
Pha-"ငါေျပာမယ္ 'ႏွင္း'"
Win-"ဘာလဲ စကားေျပာဖို႔အတြက္ေတာ့ ဒီအထိေခၚဖို႔မလိုဘူးထင္တယ္ေနာ္"
Pha-"မင္းငါ့ကိုမမွတ္မိဘူးလား?"
Win-"ဘယ္..ဘယ္သူလဲ ငါတို႔အတန္းထဲက'Pha'ပဲေလ မဟုတ္ဘူးလား?"
Pha-"မမွတ္မိဘူးပဲ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ မင္းမွတ္မိမွာပါ"
Win-"Pha' ဘာလုပ္တာလဲငါ့ကို မထိနဲ႕"
ေအာ္ေနသည့္ 'Win'ကိုအသံတိတ္ေစရန္ ဗိုက္အားလက္သီးတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ၿပီး 'Win'၏အကၤ်ီကိုဆြဲၿဖဲေနေတာ့သည္။
Win-"မလုပ္..မလုပ္ ပါ နဲ႕"
Pha-"ငါ့ကိုမင္းမမွတ္မိတာစိတ္မေကာင္းစရာမို႔လို႔ ငါကမွတ္မိေအာင္လုပ္ေပး႐ုံပါကြာ မငိုပါနဲ႕..."
Win-"မင္းဘာလိုခ်င္တာလဲ"
Pha-"မင္းကို လိုခ်င္တာ"
Win-"ဘာ.."
Pha-"ဟုတ္တယ္ 'Plare'ခိုင္းခဲ့တဲ့အဲ့ဒီေန႕က လူေတြထဲကတစ္ေယာက္ကငါပဲၿပီးေတာ့ 'Bright'ရဲ႕အရင္သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းေနာက္ကရန္ပြဲတုန္းက 'Pha'ကလဲငါပဲ မင္းမမွတ္မိတာေတာ့ဆိုးတယ္ကြာ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ျပန္မွတ္မိေအာင္လုပ္ေပးမွာေပါ့.."
Win-"မလုပ္နဲ႕..."
Pha-"မင္းကဆိုးတယ္ကြာ 'Win' ကိုယ့္ကိုမင္းရဲ႕ေဖြးဥေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးနဲ႕စြဲလမ္းေအာင္ ဆြဲေဆာင္တုန္းကဆြဲေဆာင္ၿပီး အခုက်ေတာ့မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မယ္ေပါ့ အဲ့လိုမရပါဘူး.."
Win-"P'Bright! ကြၽန္ေတာ့္ကိုကယ္ပါဦး..."
Pha-"သူမကယ္ပါဘူး သူမွမသိတာအဲ့တုန္းကသူငါ့ကိုထိုးခဲ့တာအတြက္မင္းအေလ်ာ္ေပးတယ္လို႔ေသဘာထားလိုက္ေပါ့ကြာ ဒါနဲ႕မင္းသိလား မုန့္ဆိုတာ ခိုးစားမွအရသာရွိတာ ဟင္းဟင္း"
🔸'Pha'ေျပာေနတုန္း ေနာက္ကေန ဒုန္းခနဲ တံခါးကိုေဆာင့္ကန္သံႏွင့္အတူ 'Pha'ရဲ႕ပါးထက္ လက္သီးက်ေရာက္လာေတာ့သည္။
Bright-"ေခြးေကာင္! ခြပ္! မင္းအဲ့ေန႕ကတည္းကေသသင့္တာ အခုငါ့လက္သီးေအာက္မွာမင္းေသရမယ္"
Pha-"ငါ့ကိုျပန္မထိုးတတ္ဘူးထင္ေနတာလား? ခြပ္"
🔸'Pha' 'Bright'ကိုျပန္ထိုးလိုက္တာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကေသြးတို႔စီးက်လာေသာ္လဲ 'Bright'မွာဂ႐ုမစိုက္နိုင္ပဲ 'Pha'ကိုသာမလႈပ္နိုင္ေအာင္ တရစပ္ထိုးေန၏။
'Bright'၏လက္သီးခ်က္ေတြေအာက္ 'Pha'မွာလဲသတိလစ္ေနၿပီျဖစ္သည္။
Win-"P'Bright.."
🔸'Win'၏အသံကိုၾကားၿပီး 'Win'ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အကၤ်ီမ်ားၿပဲၿပီး ဖရိုဖရဲျဖစ္ကာ ႐ုံးခန္းေထာင့္၌ေခြေခြေလးထိုင္ေနသည့္ သူ႕ရဲ႕ခ်ာတိတ္ကေလးကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။'Win'အနားအျမန္သြားကာ 'Win'ကိုေထြးေပြ႕ထားလိုက္သည္။
Bright-"ခ်ာတိတ္...ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ္ေနာက္က်မွလာလို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္"
Win-"ဟင့္ P'Bright!"
🔸'Bright'ကိုျပန္ဖက္ကာ 'Bright'၏အကၤ်ီစေတြကိုက်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားသည္ကိုၾကည့္ရင္း 'Win'ဘယ္ေလာက္လန့္ေနသည္မွာ ေျပာစရာပင္မလိုေတာ့.။
Bright-"ခ်ာတိတ္' ထနိုင္ရဲ႕လား?"
Win-"အာ့..ဗိုက္နားပဲေအာင့္တယ္"
Bright-"ဟိုေကာင္လက္သီးနဲ႕ထိုးလိုက္တာလား?"
Win-"အင္း.."
🔸ႏွစ္ေယာက္သားတြဲကူကာ ထေနရင္းက 'Win'၏အေျဖကိုၾကားကာ သတိေမ့ေနသည့္'Pha'ကို 'Bright'ေျခေထာက္ႏွင့္တစ္ခ်က္ကန္လိုက္ေသးသည္။
Bright-"ေခြးေကာင္...ေနာက္ေန႕ေတြ႕ၾကည့္ မင္းဇီဝိန္ခ်ဴပ္ေစရမယ္"
Win-"P'Bright...ျပန္ရေအာင္ကြၽန္ေတာ္ပင္ပန္းေနၿပီ"
🔸'Bright'လဲသတိေမ့ေနသည့္'Pha'ကို ႐ုံးခန္းအေဟာင္းထဲတြင္ထားခဲ့ကာ တံခါးကိုအျပင္မွေသာ့ခတ္ထားခဲ့လိုက္သည္။
Bright-"ခ်ာတိတ္ မင္းေဘးနားမွာ 'Nann'ဘာလို႔မရွိရတာလဲ?"
Win-"'Nann'ကဆရာမေခၚလို႔ ခဏသြားတာ"
Bright-"Mike' ျမင္လိုက္ၿပီးလာေျပာလို႔သာေပါ့မဟုတ္ရင္ေတာ့"
Win-"အိမ္ပဲျပန္ရေအာင္"
🔸'Bright'ဆိုင္ကယ္ရပ္ထားသည့္ေနရာနားေရာက္လာေတာ့'Bright'က ဝတ္ထားသည့္အေပၚဝတ္အမည္းကို'Win'အားၿခဳံေပးလိုက္သည္။ 'Bright'ဆိုင္ကယ္ေနာက္ကလိုက္စီးရင္း'Win'က 'Bright'၏ဂ်ိဳင္းေအာက္ လက္ကေလးလွ်ိုဝင္ကာ'Bright'၏ ခါးေလးအားအသာဖက္ထားလိုက္သည္။
🔸'Bright'လဲအလိုက္တသိပင္ ခါးကိုခ်ိတ္တြယ္လာသည့္လက္ကေလးအား ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။'Bright' ေက်ာကိုမွီကာလိုက္လာရင္း 'Phu'ထိုးခဲ့သည့္ေနရာကစူးၿပီးေအာင့္ေနတာေၾကာင့္ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ကာ အံႀကိတ္ခံေနရသည္။
🔸ခါးကိုဖက္ထားသည့္ 'Win'ရဲ႕လက္တို႔တင္းက်ပ္လာသည္ကို 'Bright'ခံစားမိတာေၾကာင့္ Back မွန္မွတစ္ဆင့္ 'Win'ကိုၾကည့္ရင္း....
Bright-"ခ်ာတိတ္ မင္းအဆင္ေျပရဲ႕လား?"
Win-"ေျပ..ေျပပါတယ္ အိမ္ကိုသာျမန္ျမန္ေမာင္း ကြၽန္ေတာ္နားခ်င္ေနၿပီ"
Bright-"အင္း ခဏေနရင္ေရာက္ေတာ့မယ္ ခဏပဲေနာ္"
🔸အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း 'Win'ကိုခ်ီကာ အိပ္ခန္းက ကုတင္ေပၚတင္လိုက္သည္။
Win-"ေျဖးေျဖးခ်ပါ P'Brightရာ ကြၽန္ေတာ္ နာတယ္ဗ်"
Bright-"ေတာင္းပန္ပါတယ္အစ္ကိုနည္းနည္းေလာသြားလို႔ပါ ဘယ္နားလဲကိုယ့္ကိုျပ ကိုယ္ေဆးလူးေပးမယ္..."
Win-"ဟင့္အင္းမျပဘူး ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပတယ္ အိပ္လိုက္ရင္သက္သာသြားမွာပါ"
Bright-"တကယ္လား?"
🔸ကုတင္ေပၚမွာလဲကာ အိပ္ရန္ျပင္ေနသည့္ 'Win'၏ဗိုက္အားအသာဖိလိုက္ေတာ့ 'Win'မွာေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ကာႀကိတ္ခံေနသည္။
Bright-"ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္မထားနဲ႕ေလ မင္းပိုနာမွာေပါ့ခ်ာတိတ္ရဲ႕"
🔸ဘာပဲေျပာေျပာဆက္လက္ႀကိတ္ခံေနသည့္ 'Win'ကို 'Bright'လဲအားမလိုအားမရျဖစ္ကာ ဖိကိုက္ထားသည့္ 'Win'၏ႏႈတ္ခမ္းအစုံကိုပြင့္ေစရန္ 'Win'မ်က္ႏွာနားကပ္ကာ ဖိကိုက္ထားသည့္ႏႈတ္ခမ္းအစုံအားအနမ္းေႁခြလိုက္သည္။တေျဖးေျဖးအရွိန္တက္လာကာ အေပၚတစ္လွည့္ေအာက္တစ္လွည့္စုပ္ယူနမ္းရွိုက္ေနေတာ့ မေနနိုင္ေတာ့သည့္အဆုံး 'Win'လဲ 'Bright'အားျပန္လည္နမ္းရွိုက္လာ၏။
Bright-"ခ်ာတိတ္ရာ မင္းကိုႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္မထားဖို႔ေျပာသားပဲ အခုၾကည့္ေသြးေတြထြက္ေနၿပီ"
Win-"P'ကိုစိတ္မပူေစခ်င္လို႔ပါ.."
Bright-"မင္းနာေနတာကို ကိုယ္ကဘယ္လိုစိတ္မပူပဲေနရမွာလဲ?"
Win-"ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
Bright-"အကၤ်ီေလးကိုလွန္ ကိုယ္ၾကည့္မယ္ ေရာင္သြားလားလို႔"
Win-"ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ရွက္တယ္.."
Bright-"အိုးဟို႔ ကိုယ့္ကေလးငယ္က မေန႕ကက်ကိဳယ့္ကိုအကုန္ျပၿပီး ဒီေန႕က်ဗိဳက္ကေလးလွန္ဖို႔ေတာင္ရွက္ေနတယ္လား?"
Win-"ဟာ...P'Bright'ကလဲဗ်ာ အက်င့္မေကာင္းဘူး အဲ့လိုလူတိုင္းကိုေလွ်ာက္ေျပာေနမွာလား?"
Bright-"မေျပာပါဘူးဗ်ာ ေျပာလိုက္ရင္ ကေလးငယ္ရဲ႕အလွတရားေတြကိုသူမ်ားေတြသိကုန္မွာေပါ့ အဲ့လိုအျဖစ္မခံနိုင္ပါဘူး ကေလးငယ္က မေန႕ညကတည္းက ကိုယ့္အပိုင္.."
Win-"P'Bright'ေနာ္"
Bright-"အခုကိုယ့္ကိုျပပါ မရွက္ပါနဲ႕ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္"
Win-"အင္း.."
🔸'Win'လွန္ျပတဲ့အခါေပၚလာတဲ့သူ႕ရဲ႕ အကၤ်ီျပာကေလးေအာက္က ဗိုက္သားေဖြးကေလးကဒဏ္ရာႀကီးဟာ ခရမ္းပုပ္ေရာင္ကဲ့သို႔ျဖစ္လို႔ေနၿပီ။'Bright'ကထိုေနရာအားတစ္ခ်က္အသာဖိၾကည့္လိုက္သည္ႏွင့္ 'Win'မ်က္ဝန္းမ်ားထဲ မ်က္ရည္မ်ားရစ္ဝိုင္းေန၏။
Bright-"အရမ္းနာေနရွာမွာပဲ ခ်ာတိတ္ရယ္ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္"
Win-"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ရရပါတယ္"
Bright-"ကိုယ္ေဆးလူးေပးမယ္ေနာ္.."
Win-"အင္း.."
🔸'Win'၏ဗိုက္သားေဖြးေဖြးတစ္ေလွ်ာက္ပြတ္လိမ္းေပးေနရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ဖိမိသြားလွ်င္ 'Win'၏ညည္းၫူသံကိုၾကားေနရသည္။
Win-"အ့...P'Bright'ေျဖးေျဖးလူးပါဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္ေသေတာ့မယ္"
Bright-"ဖတ္ဖတ္ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ကေလးငယ္ ဘာလို႔ေသမွာလဲ ေလွ်ာက္မေျပာပါနဲ႕ကြာေနာ္"
Win-"P'က ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆုံးရႈံးရမွာသိပ္ေၾကာက္တာပဲလား?"
Bright-"ေၾကာက္တာထက္ပိုတဲ့စကားရွိရင္ ကိုယ္ေျပာပါတယ္ ကိုယ္ကမင္းမရွိရင္မေနနိုင္ဘူး 'Win'"
Win-"ဟီး..ဟင့္"
🔸ရယ္ေနရင္းတစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲမ်က္ရည္ေတြစီးက်ကာငိုေနသည့္ သူ႕ကေလးငယ္ကိုၾကည့္ရင္း 'Bright'မွာနားမလည္နိုင္။'Win'က႐ုတ္တရက္ထလာရင္း 'Bright'အားတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္သည္။
Win-"ကြၽန္ေတာ့္ကို ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြကေတာင္လိုခ်င္တာမဟုတ္ဘူးကြၽန္ေတာ့္ကိုေမြးခဲ့တဲ့ အေမေတာင္မလိုခ်င္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုထားခဲ့တာ..P'Bright'တကယ္ကြၽန္ေတာ္မရွိရင္မေနနိုင္ဘူးလား?"
Bright-"တကယ္ပါဗ်ာ တကယ္မို႔လို႔အခုမငိုပါနဲ႕ေတာ့ေနာ္ ကေလးငယ္နာေနမယ္မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္"
Win-"ဟင့္.....ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အၿမဲအနားမွာရွိေနေပးလို႔"
Bright-"လာပါ လာပါ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့ကေလးေလးကို ကိုယ္ေဆးလူးေပးမယ္ေနာ္ ၿပီးရင္ေဆးေသာက္ၿပီးအိပ္ေတာ့ေနာ္"
Win-"ဒီညအိမ္မျပန္ပဲ ကြၽန္ေတာ့္နားမွာပဲေနေပးလို႔မရဘူးလားဟင္ ကြၽန္ေတာ္ျၾကာက္လို႔ပါ"
Bright-"သိပ္ရတာေပါ့ဗ်ာ ေရာ့ဒီမွာေဆးေသာက္"
Win-"ခါးတယ္ မေသာက္ခ်င္ဘူး"
Bright-"အရင္ကနည္းနဲ႕တိုက္ရမွာလားေျပာ"
Win-"အာ..မတိုက္နဲ႕ေတာ့ကိုယ့္ဘာသာ ေသာက္မယ္"
Bright-"အဲ့ဒါဆိုေရာ့ ေသာက္"
Win-"အိုင္းယားခါးလိုက္တာ ဘာလို႔လူေတြကေဆးကိုခါးခါးထုတ္တာပါလိမ့္ စိတ္ညစ္လိုက္တာ.."
Bright-"ခ်ိဳေအာင္လို႔ ကိုယ္လုပ္ေပးမယ္"
Win-"ရ..ရတယ္ အြန့္..."
🔸'Win'ႏႈတ္ခမ္းသားဖူးဖူးေလးအားနမ္းရွိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ 'Win'ကိုအိပ္ရာထဲသိပ္လိုက္ကာ ေစာင္ကေလးၿခဳံေကးထားလိုက္သည္။
Win-"P'Bright' ကြၽန္ေတာ့္နားမွာပဲရွိေနေပးေနာ္"
Bright-"လက္ကေလးကိုယ့္ကိုေပး တစ္ညလုံးကိုယ္ရွိေနမွန္းသိေအာင္ ကိုယ္မင္းလက္ကေလးကိုကိုင္ထားေပးမယ္ ခ်ာတိတ္"
Win-"ဟီး ခ်စ္တယ္ေနာ္ ေမာင္.."
🔸'Win'၏ 'ေမာင္'ဟူေသာအေခၚအေဝၚကိုသေဘာက်ဟန္ျဖင့္ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး 'Win'၏နဖူးေလးထက္အနမ္းတစ္ပြင့္ေႁခြလိုက္သည္။
Bright-"အိပ္မက္လွလွမက္ပါေစ ကေလးငယ္ ေမာင္လဲခ်ာတိတ္ေလးကို သိပ္ခ်စ္တယ္ေနာ္"
🌞ကိုယ့္ဘဝတစ္သက္စာအတြက္ မင္းကတစ္ဦးတည္းေသာ ကိုယ့္ရဲ႕ခ်ာတိတ္ကေလး...♥
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸