[Tamamlandı]
Mazhar Çelikoğlu...
Görülebilecek en bencil ve sert adam, herkese ve her şeye karşı dik duruşu ve katı kuralları ile bakışları bile insanın tenini ürpertmeye yeterdi.
Fakat tek bir şey onun zaafıydı. Kendinden bile önem verdiği tek ş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6. BÖLÜM "OYUN"
Gülerek televizyonda en sevdiği çizgi film olan Sünger Bob izlerken zar zor izin aldığı dondurması vardı elinde. Hava kararmıştı ve saat geç oluyordu. Normalde hayatta izin vermezdi adam bu saatte ama şimdi Yağız izin istediğinde bir saatliğine izin vermişti. Şaşırsa da bunu fırsat bilip hızla koltuğa yayılmıştı.
Çizgi filme ara girdiğinde dudaklarını büzdü ve elindeki dondurmayı emmeye devam ederken kumandayı alıp kanal değiştirmeye başladı. Bu sırada işittiği ayak sesleriyle kafasını yavaşça arkaya çevirdi ve merdivenlerden inen adamı gördü. Siyah gömleğini siyah dar kumaş pantolonunun içerisinde sokmuş, gömleğin kollarını dirseklerine kadar sıvamıştı ve her zaman belli olan damarlı kollar yine gün yüzündeydi.
Önüne dönüp dudaklarını birbirine bastırarak kanalları değiştirmeye devam ederken Mazhar ağır adımlarla çocuğun yanına geldi ve çaprazındaki tekli koltuğa oturup siyah gözlerini koltukta bacaklarını kendine çekmiş elindeki dondurmayla oturan çocuğa dikmişti. Yağız gerildi istemsizce.
"Süren doldu." dediğinde Yağız kafasını salladı ve kumandanın kapatma tuşuyla televizyonu kapattı. Normalde bu saatte izin vermediği ve şu an izin verdiği için bunu suistimal etmeyecekti. Belki daha sonra yine izin verirdi.
Ayaklarını koltuktan sarkıtıp kalkacağı zaman "Hemen gidecek misin?" diye sordu Mazhar. Bir dirseğini koltuğun başlığına yaslamış, elini çenesine götürmüştü.
"Kitap okuyacağım." dedi Yağız.
"Oyun oynarız diye umuyordum." dedi Mazhar ve koltukta öne doğru kayıp bacaklarını açtı. Kemikli büyük eller iki bacağının uylukarını kavradı ve pat patladı. "Gel." dediğinde Yağız'ın bakışları siyah pantolonun üzerindeki ellere indi. Adamın elleri o kadar güzeldi ki, Yağız ne kadar istemese de onun ellerinden etkilenirdi. Ayrıca bu erkeksi ve karizmatik tavırları insanı kendisine çekiyordu. Yağız ağlayacak gibi oldu, bu adamın büyüsüne kapılmamak imkansızdı.
"İstemiyorum." dedi Yağız ona karşı olan zayıf iradesini kullanarak.
"Hadi bebeğim." derken elini dar pantolonundan oldukça belli olan kabarıklığına getirip çok kısa okşadı ve tekrar bacağına getirdi. Tek amacı Yağız'ın dikkatini çekmekti ve başarılı da olmuştu. Yağız gözlerini dikmiş adamın kabarık erkekliğine bakıyordu. "Babacığın seninle ilgilenecek, gel." derken bacağına birkaç kez daha vurdu.
