ဆိုကာသူ့မေမေပခုံးအားမှီကာကလေးငယ်တစ်ယောက်လိုရှိုက်ငိုနေတော့သည်
ရိပေါ်မေမေလည်းရိပေါ်ကိုဖက်ပြီးကျောကိုလက်ကလေးနဲ့အသာပုတ်ကာ
"သားလည်းမသိလို့ဖြစ်တာပါသားရယ်...ကျန့်လေးကသားကိုခွင့်လွှတ်မှာပါမငိုနဲ့တော့နော်..မေ့မေ့သားလေးရဲ့အချစ်တွေကစစ်မှန်တယ်ဆိုရောင်ပြန်ဟပ်မှာပါသားရယ်သားကြိုးစားခွင့်ရှိတာပေါ့လူတိုင်းကဒုတိယအခွင့်အရေးနဲ့ထိုက်တန်တယ်သား..
တန်ဖိုးထားတတ်ဖို့ပဲလိုတာ
မေမေယုံကြည်တယ်သားကျန့်လေးကိုပြန်ခေါ်လာနိုင်မယ်ဆိုတာ"ဆိုကာနှစ်သိမ့်ပေးရင်းပြောလိုက်သည်
################
တဖက်ကားထဲတွင်မူ
":မင်းကိုမလိုက်လာဖို့ပြောရဲ့သားနဲ့ဘာလို့လိုက်လာတာလဲအားလည်းမရှိပဲနဲ့တော်သေးလို့ပေါ့ငါအချိန်မှီမြင်လို့"
"ကျေးဇူးငါသက်သာပါပြီ"
"ဘာသက်သာမှာအားဆေးထိုးထားပေးလို့ဒီလိုစကားပြောနိုင်နေတာ"
"သူနဲ့တွေ့မယ်လို့ဘယ်သူကရောထင်မိမှာလဲဒီလောက်ကျယ်တဲ့မြို့ကြီးမှာ"
"အခုတွေ့တာပဲလေ "
"သူ့အကြောင်းမပြောနဲ့တော့ငါပြန်ချင်ပြီ"
ကျိုးချန်သက်ပြင်းချကာ
"အင်း..လေယာဥ်လက်မှတ်ဖြတ်ထားပြီးပြီညနေလေယာဥ်နဲ့သွားရုံပဲ"
"အေ..မင်းလည်းငါ့ကြောင့်ပင်ပန်းနေပြီ"
"ရှောင်ကျန့်ခဲွစိတ်လိုက်ပါလား....ငါတို့ကိုမချစ်ဖူးလား..."
"ကျိုးချန်အဲ့တာငါပြောပြီးသားလေဘာလို့ထပ်ပြောနေတာလဲ"
"မင်းသူ့ကိုတကယ်ခဲွနိုင်လို့လား..."
"ငါနားတော့မယ် ပင်ပန်းနေပြီ"
"အင်းအင်းမပြောတော့ဝူး..."
"ခဲွနိုင်လို့လား"တဲ့လား...မေ့လို့တောင်မရနိုင်သေးတာ...ဘယ်ခဲွနိုင်ပါ့မလဲ...
ဒါမဲ့ဒဏ်ရာတွေကနောက်ပိုင်းပျောက်သွားနိုင်တယ်ဆိုတိုင်း ရင်ထဲမှာစွဲနစ်နေအောင်ကျန်ခဲ့တဲ့ဒဏ်ရာတွေကပျောက်သွားနိုင်မယ်မေ့သွားနိုင်မယ် တဲ့လား...
YOU ARE READING
အချစ်စစ်(Yizhan version)
Fanfiction"ကိုကို႔ကိုအျပစ္မတင္ပါဘူး... ဖူးစာမပါတဲ့ကံတရားႀကီးကိုပဲအျပစ္တင္ပါ့မယ္" :Xz "ကိုကို့ကိုအပြစ်မတင်ပါဘူး... ဖူးစာမပါတဲ့ကံတရားကြီးကိုပဲအပြစ်တင်ပါ့မယ်" :Xz
အချစ်စစ်(အပိုင်း၁၉)
Start from the beginning