For_2

1.1K 111 8
                                        

မနက္ခင္းအလင္းေရာင္ေတြၾကားမွာ လွခ်င္တိုင္းလွပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့Premဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကို တစ္စံုတစ္ေယာက္ကႏိႈးေနေလရဲ့.....

"Pao...Paoေလးထေတာ့ေလ..."

မ်က္လံုး‌ေလးပြတ္သပ္ကာထလာတဲ့ကေလးငယ္ မနက္ခင္းႏိုးထလာတဲ့အလွေလးက‌အရမ္းကိုလွပလြန္းတယ္...

"အြန္း...P'Bounကလည္း...အိပ္ခ်င္ေသးတာကို"

"မအိပ္ေတာ့နဲ႔ ဒီေန့ကိုယ္တို႔1years anniေလ ေလ်ွာက္သြားၾကမယ္"

"အာ့ဆိုခ်ီ....🤗"

"အင္း...Paoေလးထေလ...ထေတာ့....ထေတာ့လို႔..."

Premနားေထာင္ေနရင္းက Bounအသံကေန အေမျဖစ္သူရဲ့အသံကိုေျပာင္းလဲသြားေတာ့လန႔္ပီးထလိုက္တဲ့အခ်ိန္....

"အားးး...."

"Premေရ သားဘာျဖစ္တာလဲ"

"ကုတင္ေပၚကျပဳတ္က်တာMae..."

"နင္ျပဳတ္က်‌ေနတာဘယ္နွစ္ခါရိွ‌ေနပီလဲေဆးခန္းျပမွရမယ္ ရူးတာလည္းေတာ္ရံုရူးေပါ့ အခန္းထဲလည္းပံုေတြအျပၫ့္ပဲ နံရံေတာင္ေပ်ာက္ေနပီ"

"Maeကလည္း သားကႀကိဳက္လို႔ဟာကို"

"ႀကိဳက္လည္းေတာ္ရံုေပါ့ ခုဟာကဖုန္းထဲလည္းသူ႔ပံုေတြ ထမင္းစားလည္းသူ ေရေသာက္လည္းသူ အိမ္သာတက္ရင္ေတာင္သူပဲ..."

"အေမႀကီးရယ္သားကိုေျပာမေနပါနဲ႔ သားႀကိဳက္တာကိုႀကိဳက္ပါေစ"

ကေလးမရႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုပီး ဆရာဝန္ကေျပာခဲ့ေပမယ့္ တစ္ဦးတည္းေသာရလာတဲ့သားဦးေလးမို႔ မိဘေတြကအလိုလိုက္ထားသည္ေလ စားဝတ္ေနေရးကေတာ့အေျခခံလူတန္းစားထဲမွာပါေတာ့ ဘန္ေကာက္ထိေတာ့မပို႔ႏိုင္ဘူးေပါ့...
ဒါေပမယ့္Premကသူစာႀကိဳးစားပါ့မယ္ ဘန္ေကာက္မွာေက်ာင္းတက္လို႔ရေအာင္လုပ္ေပးပါလို႔ေျပာထားေတာ့ သားရဲ့ဆႏၵကိုျဖၫ့္ဆည္းေပးဖို႔အလုပ္ကိုႏွစ္ဆလုပ္ေနရသည္ေလ....

"ဟုတ္တယ္Por...သားကိုေျပာေနတယ္"

"ဒါနဲ႔သားစာေမးပြဲနီးေနပီေနာ္ စာေတြေရာရလား"

"ရပါတယ္Por...သားေအာင္ရင္သာဘန္ေကာက္မွာေက်ာင္းတက္ဖို႔ကတိေပးထားတာမေမ့နဲ႔ေနာ္..."

⚠FOR YOU💚⚠(Complete)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant