Να θυμάσαι...

Το ψέμα, ψέμα φέρνει

9

Όσο η Κάτια δεν ήταν βέβαιη για τη συνέχεια αποφάσισε στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που μεσολάβησαν να πράξει το λογικό ώστε να κατευνάσει τα πνεύματα. Τι ένιωθε εκείνη την στιγμή για τον Γιώργο; Οίκτο; Λύπη; Αγάπη; Ίσως όλα αυτά μαζί. Ήταν η δύναμη της συνήθειας που δεν της επέτρεπε να του δώσει τόσο εύκολα τα παπούτσια στο χέρι; Τον αγαπούσε τόσο πολύ ώστε τόσο αναπάντεχα να την κυριεύσουν οι τύψεις; Του χρωστούσε πολλά γιατί την βοήθησε να βγει από το σκοτάδι αλλά περισσότερο γιατί δεν την έκρινε ποτέ και δεν επέμενε και ποτέ. Μια ήρεμη κατάσταση που ναι μεν την βόλευε όλα αυτά τα χρόνια αλλά όφειλε να παραδεχτεί πως ήταν αρκετά μίζερη. Ανοίχτηκε ένας άλλος δρόμος μπροστά της και για να εξερεύνησε όλες τις επιλογές έπρεπε να φανεί πιο τολμηρή. Παρόλα αυτά χρειαζόταν τον Γιώργο κοντά της για να αντλήσει έστω και παροδικά δύναμη.

Σε μια άκρως θεατρική σκηνή έπεσε στην αγκαλιά του κλαίγοντας με έντονο τρόπο. Προσπάθησε να τραγικοποίησει την όλη κατάσταση εμπλέκοντας και πάλι το όνομα της αδερφής της.

«Αγάπη μου δεν ήθελα να σου πω ψέματα αλλά βγήκα έξω για χάρη της μητέρας μου. Η Ειρήνη γνώρισε κάποιον που την φλερτάρει έντονα, κάποιος πλούσιο και ....»

Ο Γιώργος φάνηκε να μαλακώνει απότομα και ξαφνικά ο θυμός μετατράπηκε σε γνήσια ανησυχία. «Μην με τρελαίνεις Κάτια λέγε σε παρακαλώ...»

«Της υποσχέθηκε να μας βοηθήσει. Ξέρεις πως η θέση μου κινδυνεύει εξαιτίας περικοπών άρα κινδυνεύω να μείνω άνεργη. Μου μίλησε με τα καλύτερα λόγια και με προέτρεψε να γνωρίσω την παρέα γιατί μου ταιριάζουν πιο πολύ. Ξέρεις πόσο περίεργη είναι και πόσο αντικοινωνική. Αυτή η και η μητέρα μου με πιέζουν να χωρίσουμε γιατί λένε πως δεν ταιριάζουμε. Το δώρο είναι δικό της...»

Δεν είχε πειστεί εντελώς όμως ο Γιώργος. Γνώριζε καλά την Ειρήνη και κανείς ποτέ δεν μίλησε άσχημα για εκείνη και ουδέποτε είχε παρέδωσε με πλούσιους.

Η επιφυλακτικότητα του δεν πέρασε απαρατήρητη. Τον χτύπησε εκεί που πονούσε. «Εγώ σε αγαπάω όμως, πήρα ένα ταξί και επέστρεψα. Δεν θέλω να σε χάσω Γιώργο. Μια φορά έκανα κακό στη ζωή μου και κάποιες φορές νιώθω σαν με σκεπάζει το πυκνό σκοτάδι...»

Τότε μόνο λύγισε γιατί τα όσο πέρασε η Κάτια τα έμαθε με δυσκολία από την Ειρήνη στην οποία ορκίστηκε να προσέχει την αδερφή της. «Σώπα καρδούλα μου... θα μιλήσω στην αδερφή σου αν χρειαστεί...»