BUKALEMUN - YamanDağlı - Yaman - Ateş (Kitap oldu)

Kızıl Öfke / 11

Selam,

Bölüm ithafı; rabiaoflus1453'ün.

Haftanın doğum günü listesi;  28 Kasım evedallas - 28 Kasım burcu2811 - 29 Kasım BeroSoysal - 29 Kasım burcu_ozcelik - 30 Kasım TCIlknurEdis - 30 Kasım Elif22710 - 1 Aralık gurbetciserce - 2 Aralık arzu60600 - 3 Aralık mericnaz - 3 Aralık 7bigboss7 *** Hepinize nice seneler olsun arkadaşlar. Sağlıklı, mutlu ve huzurlu yaşlar dilerim. Kucak dolusu sevgiler xoxoxo

İyi okumalar...

Yaman kahkahalarla gülüyordu.

Yatağa girmek üzere olan Alaz yüzündeki gülümsemeyi silemeyeceğini biliyordu çünkü o da saatler evvel tıpkı Yaman gibi kahkahalarla gülmüştü. O akşam telefonda konuştuğu Ayşe ve Zeynep'in de yaptığı gibi.

Saat sabaha karşı beşe geliyordu. Yaman eve geldiğinde doğruca duşa girmişti ve o esnada Alaz da uyanmış olan Ateş'i emzirerek tekrar uyutmuştu. Ateş'i yatağına yatırarak odaya girdiğinde Yaman duştan çıkmıştı. Alaz'ın dudaklarına gülümseyerek bir öpücük bırakıp belindeki havluyla oğlunun odasına gitmişti. Onu görmeden uyumasının mümkün olmadığını biliyordu. Birkaç dakika evvel odaya geri dönüp siyah bir pijama altı giyerken, Alaz o akşam Berin'le yaptığı telefon konuşmasında öğrendiklerini anlatmaya başlamıştı. Esat'ın yaptıklarını aktarırken sözlerinin arasında sık sık kıkırdıyordu.

Odanın içindeki dağınıklığı bir yandan birlikte toplarken bir yandan Berin'in hayrete düşmüş halde anlattıklarını aktarmıştı.

"Baştan beri nefs-i müdafaaydı benim tavrım demiş. Kıza resmen, ulan insafsız bu kadar da güzel olunmaz ki demiş, şerefsiz kalbine laf dinletemiyormuş, artık başı beladan kurtulmayacakmış, e kızı eve de kapatamazmış... Aslında kapatabilse kapatacak da bizden korkusuna onu da yapamazmış diye dert yanmış. Anasının sütünü haram edeceğinden girmiş, benimle yengelerinin ağzına sıçacağından, Ağrılı'nın da ağzına geleni saydıracağı korkusundan çıkmış. Berin'in sesini bi duymalıydın. Kız bildiğin dumur olmuş."

Yaman nihayet yatağa oturduğunda kahkahalarla gülüyordu. İşini bitiren Alaz yatağa doğru adımlarken onun da yüzünde geniş bir gülümseme vardı.

"Dün akşam epey tırsmıştı. Bu saldırıyı kesin korkusundan yapmıştır," dedi Yaman.

Alaz sorarcasına ona bakarak yatağa çıktığında Yaman da kendisini tamamen yatağa yerleştirdi ve sırtını başlığa yasladı. Kendisine sokulan kadını kollarının arasına çekerek sıkıca sardı ve başına dudaklarını bastırdı. Alaz tam bir teslimiyetle başını kocasının geniş çıplak göğsüne yasladı. Bir kolunu beline sararak parmak uçlarıyla geçmişten kalan izlerin üzerini şefkatle okşadı. Adeta bir yaraya merhem sürer gibi her gece parmak uçlarıyla bu izlerin üzerinden okşarcasına geçiyordu. Onun saklı definesi bu izlerin altındaydı. Yüreği kocaman olan bu adam, ona devasa bir sevda ile bağlı olan bu adam, onun en büyük hazinesi idi.

Aylar sonra ilk kez bu saatte ayaktalardı. Yaman, diğerleri dönene kadar kulüple ilgilendiğinden birkaç gündür eve bu saatte gelmek zorunda kalıyordu ve eskiden yaptıkları gece sohbetleri şimdi sabaha karşı bir vakte kaymıştı. Yaman'ın en sevdiği şeydi bu. İkisi baş başa kaldıklarında tüm gün yaşadıklarını birbirlerine anlatıyor, bazen gülerek bazen de düşünerek birbirlerinin anlattıklarını dinliyorlardı. Aralarında gizli olan tek bir şey bile yoktu. Onlar birbirleri hakkındaki tüm sırları, tüm saklı kalanları açığa çıkarmış, kendilerini açık bir kitap gibi birbirlerine sunmuşlardı.