-------------------------------------------
ညခုႏွစ္နာရီေက်ာ္တြင္ ေ႐ွာင္က်န္႔၏ကား ျခံထဲဝင္လာသည္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္ ဧည့္ခန္း႐ွိဆိုဖာတြင္ဝင္ထိုင္ေနလိုက္သည္။ အိမ္ထဲဝင္လာေသာ ေ႐ွာင္က်န္႔က သူ႔ကိုျမင္သည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာလႊဲသြားပီး အေပၚသို႔တက္ရန္ျပင္ေနသျဖင့္

"ဘာေလာက္ေတာင္အလုပ္ေတြမ်ားေနလို႔ အခုမွျပန္လာရတာလဲ? ငါသိရသေလာက္ကေတာ့ စီမံကိန္းလက္လြတ္သြားလို႔ ဘာမွလုပ္စရာသိပ္မ႐ွိဘူးမဟုတ္လား?"

"ငါလည္းၾကည့္ရသေလာက္ကေတာ့ မင္းကအခုအခ်ိန္မွာ ဒီလိုမ်ိဳးေပ်ာ္ေနရမွာထက္ စီမံကိန္းကို သတ္မွတ္ထားတဲ့ရက္မွီေအာင္ပီးဖို႔ဆိုရင္ အလုပ္ေတြအရမ္းမ်ားေနရမွာမဟုတ္ဘူးလား?"

"ငါ့ကိုစိတ္မပူပါနဲ႔ေ႐ွာင္က်န္႔ရာ.... မင္းစိတ္ညစ္ေနမယ္မွန္းေသခ်ာေပါက္သိလို႔ ငါကမင္းေပ်ာ္ရေအာင္ ေစတနာနဲ႔ ပါတီလုပ္ေပးတာကို"

"ေက်းဇူးတင္ခ်င္ေပမဲ့ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ငါကအခု စိတ္ညစ္မေနပါဘူး။ အလကားသက္သက္ မင္းရဲ႕တန္းဖိုး႐ွိတဲ့အခ်ိန္ေတြ ငါ့အတြက္နဲ႔ကုန္သြားရပီပဲ"

တစ္စိတ္ေလာက္ေတာ့ထူးဆန္းေနသား။ မ်က္ႏွာထက္ဝယ္ အစစ္အမွန္မဟုတ္ေသာ အျပံဳးတုေလးတစ္ခုကို ဆင္ျမန္းလ်ွက္ ခပ္ေထ့ေထ့ျပန္ေျပာလာေသာ ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုၾကည့္ပီး ဝမ္ရိေပၚမွာ ေဝခြဲရခက္ေနမိသည္။ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒါကသူလိုခ်င္တဲ့ ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕တံုျပန္မႈ လံုးဝမဟုတ္ဘူး။ ေ႐ွာင္က်န္႔အေၾကာင္းကိုေသခ်ာေပါက္သူသိပါသည္။ ေ႐ွာင္က်န္႔က တစ္ခုခုကိုမေက်မနပ္ျဖစ္ပီဆိုလ်ွင္ ခဏေလး ေဒါသထြက္ယံုမ်ွႏွင့္မပီးတတ္။ အစြဲအလန္းႀကီးသူပီပီ တေျမ့ေျမ့တႏု႔ံႏံု႔ေတြးပီးခံစားေနတတ္သူျဖစ္သည္။ ေန႔လယ္က အလြန္အမင္းေပါက္ကြဲေနေသာ ေ႐ွာက္က်န္႔က ယခုအခါတြင္ေတာ့ ထင္မထားေလာက္ေအာင္ပင္ တည္ၿငိမ္သြားသျဖင့္ သူအမွန္ပင္ မသကၤာမိေတာ့ေပ။ ေ႐ွာင္က်န္႔တစ္ခုခုၾကံေနပီျဖစ္ေၾကာင္းကို သူ၏ဆဌမအာရံုအရ အလိုလိုခံစားေနမိသည္။ ထိုအခ်ိန္ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ ႐ိုစီ ဝင္လာပီး ရိေပၚလက္ေမာင္းကိုလာခ်ိတ္လ်ွက္

Meet Point Of Parallel Lines Where stories live. Discover now