O B S E S S I O N

OBSESSION ENTRY # 21

OBSESSION ENTRY # 21

" Let go of my wife, damn you!!!!!!!!"

"A-Alexander, p-please.. c-calm down and l-lower your voice.. n-nasa loob lang si Dria.." para akong binuhusan ng malamig na malamig na tubig dahil sa nakikita kong takot sa kanyang mukha idagdag mo pa ang pagkakabanggit niya sa pangalan ng aming anak. Shit!! Shit!! tumalikod ako sa kanila at paulit ulit kong pinadaanan ang aking buhok gamit ang aking mga daliri.. kulang na lang malagas iyon sa sobrang inis ko.. na parang sa paraan na iyon.. kakalma ako.. Nakita ko ang nag aalalang mukha ni Lean sa aking harapan, ang kanyang mga mata ay puno ng warning na parang nagsasabing mali na naman ang ginawa ko.. totoo naman yun.. totoong totoo iyon.. nagtagis ang aking bagang dahil sa inis ko sa aking sarili.. pagdating talaga sa kanya.. nawawala ako.. nababaliw lalong lalo na kung may humahawak sa kanya na hindi naman dapat.. dahil akin siya..

" Now I know where Ria got her temper, honey.. manang mana sa ama -------------- shit!! take a deep breathe Xander.. deep breathe.. wag kang mag isip.. wag mong pakinggan ang mga sinasabi ng hinayupak na lalaking iyan.. wag kang mag isip ng kung anu ano.. ang isipin mo ay ang mag ina mo.. si Jas.. si Dria.. sila lang.. kaunti na lang at maaari ko na silang mahawakan.. kaya kaunting tiis na lang.. kahit pa nga nag iinit ang tenga ko.. ang ilong ko umuusok sa galit.. selos..easy lang.. kailangan kong maging kalmado.. pero tang ina lang!!! nakakalalaki siya!!! kung maka honey!!! akala mo may relasyon sila!! pero papaano kun---------------------

" M-Marc, s-stop it.. p-pumasok ka na sa loob.. l-let me handle this.. baka k-kasi lumabas pa si Dria.. and this is not the right time.. please.. pumasok ka na muna, kaya ko ang sarili ko." I closed my eyes tightly, bakit parang ayaw niyang ipakita sa akin ang aking anak.. ang aming anak.. ipinagdadamot niya sa akin yung pagkakataon na makita ko man lang siya ng malapitan, hindi naman ako gagawa ng gulo.. mananahimik ako.. hindi ako magwawala at maghuhurementado gaya ng dati kapag hindi ko nakukuha ang gusto ko.. bakit? nasasaktan ako.. kahit kailan talaga.. kahit simpleng simple lang ang ginagawa niyang pagtanggi sa akin.. napalaki naman ng sugat na iniiwan noon sa akin.. Gusto ko siyang makita.. three years.. three years.. hindi pa ba sapat iyong pahirap sa akin.. paano niya ako mapapatawad? ano pang kailangan kong gawin?

" Sigurado ka honey? kaya m---------------------- tang ina lang talaga, nakakapanginig ng laman.. honey!! honey!! honey ng honey!! mabilis ko silang hinarap at buong galit kong tiningnan ang mayabang na lalaking iyon.

" Will you stop calling my wife, honey!!! nakakairita!! ang sakit sa tenga!! hindi pulot ang asawa ko!! at isa pa wala kang karapatan!!" I growled like a dog.. and give him a deathly glare yung tipong nakakakilabot.. pero wala.. makapal talaga ang mukha.. tigas!! tigas ng bungo!!

"Bitawan mo ang asawa ko, tagalog yan para mas maintindihan mo!!!" imbis na matakot at mangilag siya nginisihan pa niya ako na parang bang may nakakatawa sa aking sinabi.. mas lalo tuloy naghurementado ang hormones ko!! shit lang!! peste!!.. dinalawang hakbang ko ang kinatatayuan niya pero agad na pumagitna sa amin si Jas... at nakahawak na rin sa aking kanang braso si Lean..

" Kuya!!"

"Xander!!"

" X-Xander, please not here. . . baka marinig tayo ng anak mo. Hindi ko alam kung anong ipapaliwanag ko sa kanya kapag nakita niya kayong nasusuntukan sa harapan niya. Please.. lagi na lang ba tayong ganito?.. after all those years hindi ka pa rin ba nagbabago? " napalunok ako ng ilang beses dahil sa kanyang mga sinabi, pakiramdam ko sinampal niya ako kasi.. tama na naman siya.. at ako na naman ang mali... pero masisisi niyo ba ako kung sakaling makaramdam ako ng ganito.. ayaw ko lang naman na hinahawakan siya ng iba, kinakausap na para bang mas napapasaya siya ng iba at ako.. puro pasakit at pananakit lang ang kaya kong ibigay at iparamdam sa kanya.. pinipilit kong magbago.. talagang pinipilit ko.. pero----------- hindi naman masama siguro kung hilingin ko sa kanya na makita ko ang anak ko kahit sulyap lang.. maiintindihan naman niya siguro ako kung makikiusap ako sa kanya.. aba.. sabik na sabik na ako.. gusto ko siyang makita.. kung talaga bang kamukhang kamukha siya ni Jas gaya ng nasa litratong ipinakita sa akin ni Lean, kung ganoon talaga ang kanyang itsura nung makita ko siya sa aking panaginip? Noong ginigising niya ako sa mahabang pagkakatulog, masama ba iyon? kalabisan ba iyon? kaya kong magtiis, gagawin ko ang lahat, kahit anong sabihin niya susundin ko.. hayaan niya lang ako makita ko ang aming anak.. hindi ko naman hinihiling na ipakilala niya ako agad.. hindi .. just a glimpse.. sabik na sabik na rin kasi ako..

" C-Can I see her, ba----Jas? pwede ko ba siyang makita kahit sandali lang? Just a glimpse, I promised you wala akong gagawing iba, hindi ko siya tatakutin, wala akong sasabihin, mananahimik ako... Can you at least do that for me, p-please.." kitang kita ko ang pagkatigalgal niya sa aking harapan habang nakatingin sa aking mga mata, hindi na naman niya inaasahan na magmamakaawa na naman ako sa kanya.. kung alam lang niya na pagdating sa kanya at sa anak ko handa akong magpakababa at lunukin ang pride ko para lang sa kanila.. ilang beses ko na bang ginawa iyon sa kanyang harapan.. isa, dalawa, tatlong beses na yata.. inilang hakbang ko ang pagitan naming dalawa at hindi ko ininda ang masamang tingin sa ibinibigay sa akin ng lalaking nasa likuran niya lang.. na para bang sinasabi niyang wala rin akong karapatan.. tang ina niya!! mas may karapatan ako kaysa sa kanya dahil ako ang asawa!!..

" T-three years, Jas.. three years.. na akong nanabik.. na makita ka at ang anak natin. I missed you.. I truly do, baby.. let me see her.. I missed everything about her.. ni hindi ko man nakitang lumaki ang tiyan mo ng ipinagbubuntis mo siya, kahit ng ilabas mo siya mundo, ang unang pagmulat ng kanyang mga mata, ang unang salitang sinabi niya, ang unang birthday niya.. and do you know how it feels.. masakit.. masakit na masakit.. pero naiintindihan kita kung bakit kailangan mo iyong gawin.. dahil kasalanan ko naman.. pero Jas.. kailan mo naman ako pagbibigyan o bibigyan ng pagkakataon na ipakita sayo na nagsisisi ako sa lahat ng kasalanang ginawa ko sayo..? kailan mo naman bibigyan ng pagkakataon na ipakita sayo na nagbago na ako? kailan? sabihin mo para mautusan ko itong puso at isip ko na intindihin ka kahit pa nga hirap na hirap na ako." she was lost for words, ilang beses kong nakita ang pagbuka at pagtikom ng kanyang bibig na parang may gusto siyang sabihin pero wala siyang masabi.. inabot ko ang kanang kamay niya at ikinulong ko iyon sa aking dalawang kamay.. mainit iyon.. malambot at mainit.. asawa niya ako.. pero pakiramdam ko sapat na yung mahawakan ko lang ang kamay niya ng ganito.. masarap sa pakiramdam kasi hindi niya ako tinataboy gaya ng dati.. hindi niya ako sinisigawan.. hinahayaan niya lang ako.. masaya at masarap sa pakiramdam.. because there's hope.. narararamdaman ko iyon..

" Mahal kita.. hanggang ngayon mahal na mahal kita.. walang nagbago.. Ikaw na lang ang hinihintay ko.. kayo.. hindi ko sinasabing patawarin mo ako agad, tanggapin mo ako na parang walang nangyari.. hindi .. I just want you to give me a chance to prove myself to you.. tell me anything you want.. any condtions you want at susundin ko.. basta bigyan mo lang ako ng pagkakataon.. "

"X-Xand----------------

" Mommy, I'm hungry.. ang tagal tagal niyo po.." Abala ako sa pagtitig sa mga kamay naming magkadaop ng marinig ko ang napakalambing na tinig na iyon.. pakiramdam ko literal na tumigil sa pagtibok ang aking puso, hindi ako makahinga.. nakatingin ako kay Jas pero nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa aking mga luha.. humigpit ang pagkakahawak ko sa kamay ng aking asawa na kitang kita ko ang kaba.. at pagkabigla.. ilang beses akong napalunok ng aking laway pero hindi ko makontrol yung emosyon ko.. " D-Dria.." ang tanging nasabi ko.. dahil tuluy tuloy ng dumaloy ang aking mga luha..

my darling Dria..

my baby gurl...

" X-Xander please n-not no------------------ pero hindi ko siya pinakinggan.. binitawan ko ang kanyang kamay at tinangka niya akong pigilan sa paglapit sa aking anak pero ako na mismo ang napatigil sa aking paglapit dahil.. nakita ko siya.. nakita ko na rin siya wakas.. ohhhh my goddd... nanginginig ang aking mga tuhod, ni hindi ko maigalaw ang aking mga paa.. because right here infront of me was my wife small replica.. except the eyes.. dahil akin iyon.. she was wearing a pair of pajamas na ang cartoon character ay si winnie the pooh.. she was staring at me habang nakakunot ang kanyang noo.. " B-Bakit po kayo umiiyak? " I closed my eyes tightly. . dinadama ko ang boses niya sa aking kaibuturan.. nanghihinang napaluhod ako sa kanyang harapan.. naramdaman ko pa ang paghawak ni Jas sa aking kanang balikat.. pero hindi ko iyon pinansin.. dahil tutok na tutok ang aking diwa sa aking anak.. she was asking me why am I crying.. ano ba ang dapat kong isagot? ano ang dapat kong sabihin? I was looking at her.. she's perfect like her Mom.. like Jas.. her hair was brown and curly at the end.. her cute button nose.. her sweet lips and her eyes.. shit!! I am lost..

" Kuya-----

"Xander----

" Because I missed you so much, Dria.." punung puno ng emosyon kong sabi sa kanya.. and then I hugged her.. ipinaloob ko siya sa aking mga bisig habang umiiyak.. god damn it!! she's Mine.. they are mine..

see attached picture on the side---------------------->

that's Alexandria " Dria "

Xander and Jas daughter