Lanetli Aşk Cinin Aşkı

Cihan Hocayla Tanışma

    Cihan hocayı aradığımda telefona bir bayan çıktı. Kendisinin onun yardımcısı olduğunu ve şuan meşgul olduğu için telefona kendisinin baktığını söyledi. Ona ulaşmam için randevu almam gerektiğini ama randevunun ancak birkaç gün sonra olabileceğini söyleyip bana dönüş yapacağını söyledi. Ben de olabilecek en hızlı şekilde görüşmek istediğimi ve çok önemli şeyler konuşmak istediğimi söyledim. Numaramı alıp beni aynı gün içinde arıyacaklarını söyledi.

    Kendimi oyalamak için bir AVMye girdim. Mağazanın birine girip birkaç kıyafet seçtim. Deneme kabinine girdiğimde perdem tam kapalı değildi. Elimi perdeye uzatıp tam kaparken sanki görünmeyen birisi perdeyi çekiyor gibi kendi kendine kapandı. Farkında olmadan çığlık atmışım, sesimi duyan görevliler hemen ilgilendiler. Durumu nasıl izah edeceğimi bilemediğim için içeride arı gördüğümü ve ondan çığlık attığımı söyledim. Mağazadan hiçbirşey almadan apar topar çıktım ve bir kafeye oturdum. Bir süredir hiçbir olay yaşamadığım için sakinliğe ve normal hayata o kadar çabuk adapte olmuştumki böyle birşey yaşayınca tüm yaşadıklarım tekrar gözümün önüne geldi.
 
    Telefonum çalıyordu. O an kim ararsa arasın ilgilenebilecek durumda değildim. Ama arayan kişiyi görünce o kadar mutlu oldum ki sanki içimi okuyordu. Arayan numara Cihan hocanın numarasıydı.
   Telefonu açtığımda bir erkek sesi

"Iyi günler Duygu hanımla mı görüşüyorum?" dedi.

    "Evet,ben Duygu. Siz de Cihan hoca olmalısınız. Bugün sizinle görüşmeyi gerçektende çok istiyorum. Hatta tam şuan buna ihtiyacım var."dedim.

   Cihan hoca sesimdeki çaresizliği hissettiği için mi yoksa benim yaşadıklarımı merak ettiği için mi bilinmez beni bir adres vererek bulunduğu yere davet etti. Hemen AVMden ayrılıp Cihan hocanın verdiği adrese gittim. Tarif ettiği yer biraz ıssız ve tenha bir yerdi. Taksici bile acele bir şekilde beni bırakıp apar topar gitti.
    
   Şuan tam karşımda Cihan hocanın verdiği adresteki ev duruyordu. Üç katlı müstakil eski bir konaktı. Nedendir bilmiyorum sanki burayı daha önce görmüş gibi hissettim ve içim bir anda ürperdi. Çatı katındaki pencereden birinin bana bakan gölgesini gördüm. Ama hemen içeriye girip konuşmak istiyordum. Ondan ufak ayrıntılara takılıp vaktimi harcayamazdım. Zile basıp kendimi tanıttım ve içeriye girdim.
 
  Bana kapıyı açan kişi Cihan hocanın yardımcısıydı. Karşımda güler yüzlü bir bayan vardı. Üst kata çıkmamı ve soldan birinci kapıya girerek Cihan hocayı beklememi söyledi. Oyalanmadan denileni yaptım. Bu büyük konakta beni rahatsız eden birseyler vardı ve içimi ürpertiyordu.

   Sonunda odada bir süre bekledikten sonra Cihan hoca geldi. Tam karşımda beklediğimden oldukça genç ve günlük kıyafetler giyinmiş yakışıklı bir adam duruyordu. Cihan hoca denilince aklıma çok daha farklı bir görüntü geliyordu. Çok şaşırmıştım ve şaşkınlığımı gizleyedim. Cihan hoca yüzümün ifadesine bakıp gülmeye başladı.

   "Beklediğinden farklı görünüyorum galiba."dedi.

     "Evet,açıkçası düşündüğüm hoca imajindan çok daha farklı görünüyorsunuz. Ben Duygu memnun oldum."diyerek gösterdiği yere oturdum.
    
    Başımdan geçenleri en ufak bir ayrıntı atlamadan Cihan hocayla paylaştım. O kadar uzun konuşmuştum ki randevu saatini çoktan doldurmuştum. Yardımcısı odaya gelip sürenin dolduğunu söylediğinde merak ettiğim birsey olduğunu söyleyip çatı katından bakan kişinin kim olduğunu sordum. Cihan hoca gözlerimin içine hafifçe gülümseyerek bakıp biraz daha kalmam gerektiğini söyledi. Yardımcısına bugün tüm randevularını iptal ettiğini söyledi. Sadece benimle ilgilenecekti. Buna hem sevinmiş hem de bu işi bu kadar ciddi bir şekilde ele almasından dolayı endişelenmiştim. Durumun ciddiyetini şimdi daha iyi anlamıştım. Ya bende bir gariplik vardı yada gariplikler beni buluyordu.