"Don't worry about me, Manager. And the day I told you when I would broadcast about us... was today," I looked myself on the mirror that's hanging at the side of the car. "It's been two years, anyway. I fully moved on."

I heard manager Abelard gasped.

"Well,  I knew it already and I wasn't talking about your past relationship, dear. What I mean is, are you ready to bear all their questions?" she then paused. Bakas ang pag-aalinlangan sa kan'ya. "Uh, about your—"

"Manager, of course!" bahagya akong napatawa. "Let me handle it and stop worrying about everything," I sighed and smile. "I have them with me. They're my strength, after all."

Narinig ko naman ang pagtawa n'ya. Ang tawa na parang katulad kay Manang. It's relaxing and soothing on my eas.

"Bien sûr! Bien sûr!" muli s'yang napasinghap. "Let's talk about your plan after your leave, okay?"

I nodded. "Okay."

"Au revoir, Eustace!"

"Yeah. Bye!"

Pagkatapos ng tawagang iyon, napasandal ako sa backrest. I'm about to ask my assistant regarding the schedule, but my phone rang again.

Mabilis kong inabot at sinagot iyon.

"Hey?" muli akong napaalis sa pagkakasandal.

"You're unbelievable," narinig ko ang matunog na pagtawa ni Jereniah sa kabilang telepono.

Alam ko na agad kung ano rin ang sinasabi n'ya. Maybe he already watched earlier news about us. Lalo na 'yung sinabi ko na engage na kaming dalawa.

I rolled my eyes and smiled.

"I knew it. You're going to nag me, too, right?"

"Nag?" he cackled. "Nag my ass. Of course not. You're just making me laugh."

Hindi ko na lang pinansin ang sinabi n'ya.

"Where is he?" nakangiting tanong ko at ibinaling na lamang ang usapan.

"Me or our son?" tanong n'ya.

Isang beses pa akong napairap at tumawa. "Our son!"

Napatawa s'ya sa tono ng boses ko.

"Hmm. Guess where?" at hinamon pa talaga ako.

I groaned and leaned my back at the chair.

"Jereniah?" medyo nauubusan ko na ako ng pasensya, tumaas na rin ang kilay ko.

Tinawanan na naman n'ya ako at mayamaya'y lumalayo sa phone ang pagtawa nito.

"Mama!"

My eyes widened. Agad akong nabuhayan ng dugo matapos marinig ang isa sa pinakamagandang boses sa pandinig ko.

"Oh my! Hello, baby!" bati ko sa anak.

"Hi, Mommy! Where are you? Daddy and I were building a sand. Daddy's castle was too big compared to mine," nalungkot ang boses nito matapos 'yong sabihin.

Napanguso ako.

"What time are you going to be here, Mommy?" dagdag pa nito, abot sa kabilang tenga ko ang boses n'ya.

Sandali akong napatawa. Hindi ko pa rin talaga alam kung saan n'ya namana ang kadaldalan. Well, dahil ako ang ina, of course it's mine.

"Your mom's always late, Bryne. Don't expect her to be here until the sun goes down," narinig ko ang pagma-manipulate ni Jereniah dito.

Captivated Weakness [Alluring Series #3] - CompletedWhere stories live. Discover now