"I need a water!" Saad ko sa isipan ko ngunit pag tingin ko sa mesa ko ay wala pala akong nabiling tubig.



"Need some water?" Sabi ng isang lalaki? Dahil gusto ko na talagang uminom ng tubig kaya kinuha ko ito.





"Hayyy, thank you." Sabi ko at tumingin sa kanya.





"Mateo?" Gulat kong tanong. It's the very first time that I saw him smile genuinely.






"Welcome." Tanging sagot nya at umupo sa tapat ko.






"Wa-wa-wait! There's a lot of vacant seats there." Sabi ko sabay turo sa mga mesang walang tao.





"I know, paano kung gusto ko ditong umupo? Aangal ka?" He's eyes, the way he looked at me, it was like he's going to eat me.







"Uh-uhm, paano kung oo, aangal ka rin?" Pero hindi ako mag papatalo. If he's staring at me like he's going to eat me then I'm looking straight at him like I'm going to kill him.





"Owkay. But I'm staying." Ugh! Sakit sa ulo!







"Bakit? Diba may kasama ka naman. Where's your sleepyhead friend and the one guy who have nothing to do but to flirt?" Deritsahan kong sabi. Yeah, I'm talking about Kurt and "Flirty" Gian.






"There not here." Napansin ko naman na bumaba ang kanyang mga tingin. Hayst, dahil maawain naman "ako", pinayagan ko na syang maki upo.






"So, why are you lonely?" Napatingin naman ako bigla sa kanya. Lonely? That's what the unknown number text. But...Psh! It's imposible.






"No comment." Sagot ko at kinain na  yung natitira kong pagkain.







"Psh, no comment daw. Sabihin mo nalang kasing iniwan kana rin nila." Kunot noo ko syang tinitigan.





"Never nilang gagawin yun. Bakit mo naman pala nasabi na iniwan 'rin' nila ako? Iniwan ka ba ng mga kaibigan mo?"





"Sila Gian? Tss, I used to be alone." Ano? I see pain in his eyes. Humuhugot rin pala ang isang Mateo Cosa.






"Ohhh, ayan kasi, mag kaka relationship tapos mag bre-break lang naman. Hahaha, kaya mas mabuti pang mag aral nalang kaysa magkaroon ng relationship na hindi mo pa naman kayang ihandle." Kumunot naman ang kanyang noo. Bakit? May mali ba sa sinabi ko?






"Excuse me lang Sabrina. Never pa akong nagka relationship."






"Wehhh? Hindi mo ako maloloko, Cosa." Then that was the first time that I called him by his surname. Mas magandang tawagin sya sa apelyedo nya dahil naaasar sya. Ngayon ako naman ang mang aasar sa'yo.





"No, I'm serious. I've never been in a relationship. Bakit? Mag aaply ka?" He laughed as he's saying it. Ugh! Now he's teasing me.






"Hindi! Never mangyayari yun." Pataray kong sabi.






"Okay sabi mo. Baka mauunahan ka ng iba." Hayyyst, always! Always nalang syang ganyan.






"Psh!" Tinapos ko nalang ang kinakain ko para makaalis na ako dito.






"Aalis kana agad?" He asked me as he was holding my hands.





"Yes. So can you, let me go now."







"I won't letting you go until..." What was he's gonna say? He's so weird.







"What?"






"Until, you're be mine." What the fawk is he saying?! Sobra na sigurong pula ng mga pisngi ko.






"Nice joke so let go of me now!" Now I'm literally angry at him. He's still not letting go of my hands.






Hindi ko namalayan na sa isang pikit ko lang ng aking mga mata ay napahiwalay na sya sa akin. There's a guy na nasa unahan ko. He's figure is familiar and he's scent.







"She said let go, so let go of her!" The voice of him, it's calm but deep and sent vibration to my whole body. I think I heard his voice before, is he...







"P-pierce?" Nanginginig kong sabi. I can't be wrong. He's kuya's best friends. I know him since I was a child.






Tumingin na nga sya sa akin. As he looked at me his still the same. He's still stupidly handsome. The powerful pressence of him, his dangerous looks, and his fawking killer eye that makes me feel uneasy. I can tell that he's every girls dream.






"It's been a long time since I saw you, Bree"

Strange Love (Vampire Series #1)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt