yarber sonsuz aşk *Tamamlandı*

°5.bölüm°

Sabah olmuştu sabaha kadar yatamamıştım her yerim ağrıyordu.ve bugün okul vardı eğer erkenden gidebilirsem üstümüde lavaboda değiştirebilirdim.

Hemen kalktım ve koşarak okula gittim.daha kimse yoktu okulda hemen kıyafetimi çantadan alıp giyindim biraz zor olmuştu.

Tam lavabodan çıkıcaktımki berkeler geliyordu onlara bu halde görünmek istemedim gözlerimin altları hem morarmış hemde şişmişti.

Yani hem uyumadığımı hemde ağladığımı anlarlardı.ama makyaj malzemelerimde berkelerde kalmıştı off yaren off.

Yapıcak bişey yok dedim ve sınıfa gittim berkelerde ordaydı ve tip tip bana bakıyorlardı.

Merve: kanka?!Bu halin ne?

Cevap vermedim berke bana korkmuş gibi bakıyordu doğru düzgün yürüyemiyordum bile.

Cemre: k-k-kanka..?

Yine cevap vermedim çünkü istemiyordum.

Ikiside aynı zaman kürşatta yanıma koştular sadece yere baktım resmen gözüm kararıyordu açlıktan.

Kürşat: yaren iyimisin!?

Diye bağırdı.ardından hoca geldi

Öğretmen hazal: çocuklar oturun.

Hemen sametin yanında olan sırama oturdum.ve samette geldi

Samet: yaren? Iyimisin..?

Yaren: e-e-evet

Samet: p-peki.

Öğretmen hazal: çocuklar yeni bir yer değiştirme yapıcam cemre kalk kızım sametin yanına geç yarencim sende berke nin yanına geç.

Yaren: hocam hayır!?

Ne dediysemde hocayı ikna edemedim en sonunda geçmek zorunda kaldım..

Berke: yaren sen aç görünüyorsun ve uykusuzsuzsun teneffüs zilide çaldı zaten istersen eve git..

Yaren: hangi eve..

Sonra mervelerde geldi..

Merve: bak kanka o cemreyi  korumak birazcık dinlenmesi içindi anladın mı?

Güldüm sahtede olsa..

Yaren: ben zaten dün anlicağımı berke sayesinde anladım.

Kürşat: kanka biliyoruz hata yaptık ama gel telafi edelim.

Yaren: siz şaka mı yapıyorsunuz ya? Benim dün gece nasıl yattığımı biliyormusun üşüyerek,korkarak siz 2 senelik arkadaşınızı resmen evden kovdunuz eğer beni dövseydiniz emin olun daha az canım acırdı kendimi o kadar çok çağresiz hissettimki sanki koca bir kuyuda tektim yanlız başıma...

Berke: abartma.

Yaren: neyi abartmıyım ya malmısın

Cemre: sen kime mal diyosun yaren!?

Yaren: berke ye söylüyorum varmı bi diğeceğin.

Cemre: kes sesini.

Sinirlerim bozulmuştu koşarak okuldan çıktım. Babamın öldükten sonra bana bıraktığı para geldi aklıma, o para hem yemek yemeğe hem ev tutmaya hem eşya almaya hemde bana yeterdi!

Hemen koşarak bankaya gittim ve paramı aldım binlerce param olmuştu o cadde üzerinde tutabileceğim bi ev vardı oda berkeler in karşısındaydı yaklaşık 2.30 saat boyunca ev aradım bulamayınca mecbur bu evi almak zorunda kaldım..

Son.