ម៉ាហ្វៀ(ចប់)

Part14: រាត្រីរោលរាល🔞

'' លោក '' គ្រាន់តែឃើញរាងក្រាស់ដើរចូលមកភ្លាម រាងតូចក៏ចាប់ផ្តើមភ័យឡើងញ័រខ្លួនអស់ទៅហើយមិញនេះតើគេបានស្តាប់លឺពួកគេនិយាយគ្នាដែរទេ?បើសិនជាបានលឺនោះតើនាយនិងធ្វើបែបណាមកលើគេ??
    '' យ៉ាងម៉េចបើជាយើង? '' នាយកាន់តែបោះ ជំហានដើរទៅជិតរាងតូចជារឿយៗធ្វើឲរាងតូចកាន់តែព្យាយាមខិតខ្លួនទៅម្ខាង។
    '' លោក..លោកមកតាំងពីពេលណា? '' ជុងគុក សួរទៅ នាយទាំងភ័យៗព្រោះនៅសុខៗនាយក៏បង្ហាញខ្លួនឡើងមកទាំងដែលបាត់ខ្លួនមួយថ្ងែហើយពេលដែលបានវ៉ៃធ្វើបាបគេរួចបាត់ស្រមោលឈឹងតែពេលនេះមកបង្ហាញខ្លួនដូចជាខ្មោចដែលអាចបំបាំងកាយបានយ៉ាងចឹង។
    '' អ្អឹក..យើងមកពេលណាវាមិនសំខាន់ទេ សំខាន់ពេលនេះយើងត្រូវការឯង '' សម្លេងបែបស្រវឹងធ្វើឲធុំក្លិនស្រាដល់ច្រមុះរាងតូចយ៉ាងខ្លាំង!! នេះបាត់ទៅរាប់ម៉ោងព្រោះតែផឹកស្រាមែនទេ?ផឹករឺក៏ងូតឲ្យប្រាកដទៅស្អុយពេញទាំងខ្លួន។
    '' កុំ..កុំចូលជិតខ្ញុំ!! ខ្លួនលោកស្អុយស្រាណាស់ '' រាងតូចរំកិលខ្លួនខិតទៅកាន់តែគៀកនិងជញ្ជាំងបន្ទប់ដើម្បីគេចចេញពីនាយដែលកាន់តែដើរចូលមកជិតគេជារឿយៗ
    '' ចង់គេចទៅណាយប់នេះឯងត្រូវតែក្លាយជារបស់យើងមកនេះ '' ថេយ៉ុង ចូលទៅទាញជើងរាងតូចឲ្យមកនៅក្រោមខ្លួនរបស់គេយ៉ាងលឿនហើយក៏ថើបមាត់រាងតូចតែម្តងដើម្បីខាតពេលវេលា។
    '' អ្អឹម..ល៎ '' ដៃតូចៗរបស់គេព្យាយាមគក់ទ្រូង របស់នាយដោយរុញទ្រូងផងគក់ផងតែនាយចាប់ដៃរបស់រាងតូចជាប់ទាំងសងខាងហើយលើកឡើងលើរហូតដល់ផុតក្បាលសង្គត់លើពូកជាប់។ ( ពូកស្តើង )
    '' ហ្ហឹម.. '' ថេយ៉ុង គ្រហឹមជក់ចិត្តនិងបបូរមាត់តូចស្តើងមួយនេះជាខ្លាំងទោះជាមាត់រាងតូចជាប្រុសមែនតែផ្អែមជាងមនុស្សស្រីដែលគេធ្លាប់ប៉ះទៅទៀត!! ក្លិនខ្លួនក្រអូបធ្វើឲ្យគេឈ្លក់រង្វេងងប់ងល់យ៉ាងខ្លាំង។ ពេលដែលគេចេញទៅខាងក្រៅមិញនេះគឺគេទៅក្លឹបដើម្បីរកមនុស្សស្រីធ្វើឲគេបាត់ចំណងនៅក្នុងខ្លួន!! តែពេលដែលពួកនាងៗចាប់ផ្តើមប្រតិបត្តិការនាយហាក់ដូចជាមិនចាប់អារម្មណ៍ខ្វល់ខ្វាយឡើយព្រោះតែខួរក្បាលនឹកឃើញតែក្មេងពិការជើងនៅបន្ទប់ក្រោមដីរបស់គេតែម្នាក់។ ថេយ៉ុងបញ្ចប់ពួកនាងៗឲចេញទៅខាងក្រៅអស់ហើយអង្គុយផឹកស្រាអស់ជាច្រើនម៉ោងទើបត្រឡប់មកផ្ទះវិញដើម្បីមរកកូនទន្សាយរបស់គេ
    '' ហ៊ឹក..ហ៊ឹក..លែងខ្ញុំទៅកុំធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំ '' ពេលមាត់មានសេរីភាពវិញរាងតូចយំចេញមកព្រមទាំងស្រែកឲនាយបញ្ចប់សកម្មភាពរបស់គេព្រោះតែនាយកំពុងតែថើបញក់ញីលើកញ្ចឹង.ករបស់គេខ្លាំងៗ។
    '' ស្ងាត់ទៅ '' ថេយ៉ុង និយាយងល់ៗព្រោះតែមាត់កំពុងតែជក់ចិត្តនិងសាច់កញ្ចឹង.ក.របស់រាងតូចពេញទំហឹង។ ខ្វោក..មិនយូរប៉ុន្មានខោរអាវនៅលើខ្លួនរាងតូចក៏ត្រូវរហែកខ្ជិចខ្ទីគ្មានសល់ដោយស្នាដៃរបស់នាយដែលចាប់ហែក។
    '' ហ៊ឹក..កុំអី កុំធ្វើបែបនេះ..អ្អាស៎ '' ជុងគុក លើកដៃតូចរបស់ខ្លួនព្យាយាមបាំងល្វែងលើខ្លួនឯងតែនាយចាប់ទាញដៃរបស់គេចេញហើយលេបត្របាក់ចុងទ្រូងដែលក្រហមព្រឿងៗនោះយ៉ាងតន់ហន់។
    '' ហ្ហាស..អ្អាស៎ '' សម្លេងថ្ងូរលឺពីមាត់តូចក្រមិចព្រោះតែភាពស្រើបស្រាលដែលនាយកំពុងតែផ្តល់ឲធ្វើឲរាងតូចខ្ញាំដៃនិងពូកហើយម្រាមជើងរបស់គេខ្ញាំចូលគ្នាព្រោះពេលនេះនាយកំពុងតែប្រើអណ្តាតស្ទាត់ជំនាញរបស់គេប៊ឺតលិតក្រវែលជុំវិញចុងទ្រូង
របស់គេ។
    '' អ្អាស៎..ឈឺ..ហ៊ឹក..ហ៊ឹក '' ទឹកភ្នែកហូរដូចជា បាក់ទំនប់ពេលម្រាមដៃវែងៗរបស់គេស៊កចូលក្នុងភាពទន់ ជ្រាយរបស់ខ្លួនទាំងមិនប្រាប់ដំណ្តឹងឲដឹងមុនសោះ។
    '' សឺត..អ្អឹស.. '' ថេយ៉ុង ថ្ងូរទទួលយកភាពរួមរឹទ្ធិពីម្រាមដៃរបស់គេយ៉ាងពេញចិត្ត!! នេះគ្រាន់តែម្រាមដៃផងធ្វើឲគេសុខស្រួលយ៉ាងនេះចុះបើសិនជារបស់នាយទៀតនោះមិនដឹងថាស្រួលយ៉ាងណានោះទេ។ ថេយ៉ុងស៊កម្រាមចូលមួយទៀតហើយកាន់តែធ្វើចលនាញាប់ឡើងកាន់តែខ្លាំងរហូតដល់គោលដៅលើកទីមួយហើយរាងតូចក៏បញ្ចេញវាប្រលាក់ដៃរបស់នាយនិងហៀរចេញមកក្រៅខ្លះ។ ថេយ៉ុងងើបដោះសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្លួនចេញអស់ក្រវ៉ាស់ទៅលើឥតមួយទំហឹងហើយចាប់ទាញជើងរាងតូចឲមកគងនិងចង្គេះរួចបុកបញ្ចូលទៅក្នុងភាពទន់ជ្រាយរបស់នាយតូចមួយទំហឹង។
    '' អ្អាយ..ឈឺណាស់..ហ៊ឹក..ដកចេញទៅ ឈឺ..'' ជុងគុក ស្រែកបែកសម្លេងហើយព្យាយាមយកដៃរបស់ខ្លួនទាញចង្គេះរបស់នាយចេញពីការរុករានតែនាយចាប់ដៃរបស់គេឡើងលើហើយបុកបញ្ចូលវារហូតដល់កប់រាងតូចចំហមាត់ ថ្លុង។
    '' អ្អាស៎..ស្រួលណាស់..សឺត '' គ្រាន់តែស៊កចូលភ្លាមនាយក៏អុកសំរុកដោយមិនគិតច្រើនធ្វើឲរាងតូចស្រែកយំបញ្ចប់នាយយ៉ាងខ្លាំង។
    '' ខ្ញុំឈឺ..ហ៊ឹក..បានហើយ..ខ្ញុំឈឺណាស់..អ្អាស៎..'' ខ្លួនរាងតូចកន្រ្ទាក់ខ្លាំងៗព្រោះតែចលនាអុកបញ្ចូលម្តងៗ ស្ទើរតែដល់ពោះវៀនទៅហើយ។
    '' ផាច់..ស្ងាត់មាត់ទៅអាក្មេងចង្រៃ '' ថេយ៉ុង ទះថ្ពាល់រាងតូចមួយដៃហើយចលនាចង្គេះកាន់តែកើនឡើងធ្វេដង
    '' ហ៊ឹក..អ្អាស៎..សឺត..អ្អាស៎ '' ខ្លួនរាងតូចរលាក់ចុះឡើងតាមកម្លាំងបោកផ្ទប់របស់អ្នកខាងលើដែលមិនអាចស្រែកប្រឆាំងតវ៉ានិងគេបានបានត្រឹមតែស្រែកតាមកម្លាំងបុកបញ្ចូលរបស់នាយតែប៉ុណ្ណោះ!!
    '' សឺត..អ្អាស៎.. '' ថេយ៉ុង កន្ត្រាក់ខ្លួនរហូតដល់គោល ដៅលើកទីមួយហើយបាញ់បញ្ចូលសារធាតុសរខាប់អន្ធឹលៗចូលទៅក្នុងខ្លួនរាងតូចទាំងអស់ចំណែកឯរាងតូចក៏ក្រសោបយកគ្រប់យ៉ាងពីនាយដូចគ្នា។
    '' ហ៊ឹក..ហ៊ឹក..បានហើយឈប់ទៅ '' រាងតូចស្រែក ឲនាយបញ្ចប់ពេលដែលនាយបង្វែលឲខ្លួនរបស់គេដេកផ្គាប់មុខហើយស៊កបញ្ចូលវាពីក្រោយ។
    '' អ្អាស៎..ស្រួលណាស់..ឯងរឹទ្ធយើងសម្បើមណាស់ '' ថេយ៉ុង យកខ្នើយកល់ត្រគៀករាងតូចឲខ្ពស់បន្តិចហើយដៃម្ខាងរបស់គេខ្ទប់ត្រគៀករាងតូចឲកាន់តែខ្ពស់និងសម្រុកដកចេញដកចូលធ្វើចលនាញាប់ស្អេក។
    '' អ្អាស៎..ហ៊ឹក..សឺត..អ្អឹស.. '' ជុងគុក ខ្ញាំដៃនិងកម្រាលពូកព្យាយាមទប់លំនឹងដែលនាយបុកបញ្ចូលម្តងៗស្ទើរក្អួតឈាមតាមមាត់ទៅហើយ។ សម្លេង ស្រែកថ្ងូរលាយឡំនិងសម្លេងស្រែកយំកាន់តែធ្វើឲនាយរឹទ្ធិតែមានចំណងលើសដើមនាយមិនគិតថាខ្លួនរាងតូចទាក់ទាញគេនិងរួមរឹទ្ធកូនប្រុសរបស់គេខ្លាំងណាស់ទោះជារាងតូចជាមនុស្សប្រុសក៏ដោយតែធ្វើឲកូនប្រុសរបស់នាយងើបឡើងគ្រាន់តែបាននៅជិតបាត់ទៅហើយ។ ផ្លាប់ៗៗ សម្លេងសាច់ប៉ះសាច់ផ្សារភ្ជាប់ត្រង់ត្រង់ចំណុចផ្សារភ្ជាប់ទាំងពីរធ្វើឲខ្លួនរបស់ពួកគេរលាក់ខ្លាំងៗអ្នកនៅខាងក្រោមចំហរមាត់ធ្លុងម្តងៗព្រោះតែអ្នកខាងលើធ្វើចលនាលឿនរកលេងដាក់គ្មានរហូតដល់ហៀរទឹកកាមចេញមកបែកខ្ជាយ។ មិនយូរប៉ុន្នានថេយ៉ុងក៏ដល់គោលដៅជាលើកចុងក្រោយនាយដកកូនប្រុសដែលមានសំណើមដក់ជាប់និងកូនប្រុសរបស់ខ្លួនគឺជាឈាមបរិសុទ្ធដែលហូរចេញពីភាពទន់ជ្រាយរបស់គេ។
    '' នៅបរិសុទ្ធផងហ្ហេស?? ហឹសល្អ '' ថេយ៉ុង សម្លឹងមើលទៅនាក់ដែលសន្លប់ស្តូកស្តឹងរួចហើយយក ក្រដាសជូតឈាមដែលប្រលាក់នោះចេញពីកូនប្រុសរបស់គេហើយស្លៀកពាក់ឲបានរៀបរយវិញមុននិងលើកបីរាងតូចយកទៅបន្ទប់របស់គេ។
    មកដល់បន្ទប់របស់គេនាយយករាងតូចរាងតូចទៅ សម្អាតខ្លួននៅក្នុងបន្ទប់ទឹកព្រមទាំងសម្អាតខ្លួនឯងដែរ ហើយពេលដែលរួចរាល់នាយយកអាវរបស់គេមកស្លៀកពាក់ឲនាយតូចនិងខ្លួនឯងរួចលើកបីជុងគុកដាក់លើគ្រែគេងមុននិងគេងអោបរាងតូចរហូតដល់ព្រឹក។

   រាត្រីសួស្ដីអ្នកអានគេងទៅកុំនៅមើលគេទៀត😒🥺

#យ៉ុនថេシ︎