"ဘာလဲကြာ ဒီထဲကေန ငါဘယ္ခ်ိန္ထြက္ရမွာလဲ....''
စိတ္ပ်က္စြာႏွင့္က်ေနာ္ျမက္ခင္းတစ္ေနရာမွာထိုင္ခ်လိုက္သည္ ပီးေတာ့က်ေနာ္ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ေလ်ွာက္ကိုိအကဲခတ္မိသည္ က်ေနာ္သတိမထားမိတာက က်ေနာ့ကိုေရြးခ်ယ္ပီးသြားပီဆိုတာကိုပင္
စစ္ေကြၽးတို႔လိုက္ဝင္လာတာေတြ႔ေတာ့က်ေနာ္ဝမ္းသာသြားသည္
"စစ္ေကြၽး....''
"ပင္ပန္းသြားပါပိ္ီ....''
"ဟမ္ဘာကိုလဲ......''
"စံအိမ္ကိုျပန္လို႔ရပါပီ....''
"ျမင္းေတြကေကာ....''
"သူတို႔ေရြးခ်ယ္ပီးသြားပါပီ.....''
"ဘယ္တုန္းကလဲ......''
ေန႔လည္က်ရင္သိရမွာပါ အခုေတာ့နားလိုက္ပါအံုး ေနမြန္းလြဲတ့ဲအခ်ိန္က်ရင္ ညေနေစာင္းမာ.ဂုိဏ္းအသီးသီးကပညာလာသင္ယူၾကတ့ဲ သခင္ေလးေတြကိုေတြ႔ဆံုရမွာပါအ႐ွင္ ဒါေၾကာင့္အခုနားလိုက္ပါ....
"အြန္.....''
က်ေနာ့နားခ်ိန္ေလးရတုန္းအနားယူမွျဖစ္မည္
XXX
"က်န္းခ်န္း....''
"ေျပာေလ.....''
"ဘာလို႔ငါတို႔ကို စစ္ပညာသင္ခိုင္းတာလဲ ငါတို့တိုင္းျပည္ကစစ္ေျပျငိမ္းထားတာၾကာေနပီမဟုတ္လား.....''
"အြန္ .....''
"ဒါန႔ဲမ်ားဘာလို႔ေခၚေနသးလဲကြာ.....''
"သြားၾကမယ္ စကားမမ်ားန႔ဲ.....''
"အြန္''
XXX
"သခင္ေလး ေတြ့ဆံုဖို႔အခ်ိန္ေရာက္ပါပ္ိီ.....''
"အြန္ ငါလာခ့ဲမယ္....''
"ဟုတ္က့ဲသခင္ေလး ....''
က်ေနာ့အရပ္တစ္ရပ္စာ႐ွိတ့ဲေၾကးမံုမွန္ႀကီးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ဝတ္ရံုေတြကိုျပင္လိုက္သည္
ပီးမွ က်ေနာ့လက္စြဲေတာ္ဓားကိုယူကယအျပင္ကိုထြက္ခ့ဲသည္
"သခင္ေလး....
"အြန္ ငါအဆင့္ျဖစ္ၿပီ သြားၾကမယ္.....''
"ဟုတ္က့ဲသခင္ေလး .....''
အေ႐ွ႕ကေနသြားေနတ့ဲသခင္ေလးနာက္ကိုက်ေနာ္အျမန္လိုက္ခ့ဲရေသးသည္ အ႐ွင္ကက်ေနာ့ထက္အရပ္႐ွည္တာေၾကာင့္သူ႔ေျခလွမ္းမ်ားကိုမီ
ရန္က်ေနာ့ မွာမေျပးရံုတမယ္လုိက္ေနရသည္
YOU ARE READING
ေတာ္ဝင္ပန္း
Fanfiction(Intro) ေျမျပင္ထက္မွာတေရြ႔ေရြ႔ေျပးလႊားေနတ့ဲျမင္းျဖဴေလးေပၚမွာ စီးခ်က္ညီစြာ စီးေနတဲ့ျမင္းျဖဴပိုင္႐ွင္ေလးကိုက်ေနာ္အျမဲတမ္းေစာင့္ၾကည့္ေနမိသည္ ေန႔တိုင္းတစ္ရက္မွမပ်က္ကြက္ဘဲေန႔တိုင္းဒီေနရာေလးကိုလာမိသည္ လာမိတိုင္းလဲျမင္းျဖဴပိုင္႐ွင္ေလးကိုသာအျမဲၾကည့္ေနမိသည္...
