Kolejdeki Serseri'nin devam kitabıdır.
Ada, Ateş ve değişiklerin hikâyesi gidenler ve gelenleriyle buradan, yarım bıraktığımız yerden devam ediyor.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hiç olmadığım kadar ihtiyacım var sana. Kokuna, se...
Nasılsınız? Dersleriniz nasıl gidiyor? Ben ödevlerimle boğuşuyorum ve bölümleri yazmakla meşgulüm. Bölüm umarım hoşunuza kaçar, beğenirsiniz. Bol bol yorumlarınızı bekliyorum. Özellikle de paragraf arası yorumlarınızı. Sınır koymak istemiyorum kuzular lütfen... Yorumlarınız ilhamım ve isteğim bunu unutmayın 🥰
Wattpad: kendince_yazar (Duyurular, bölüm gümleri)
Twitter: kendince_yazar (#kolejdekiserseri)
Bölüm şarkımız; Yedinci Ev - O olmasa
Bölüm sonundaki sorularıma cevap vermeden kaçmayın lütfen. Sonunda konuşalım.
İyi okumalar.
~
Burak'tan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Korkuyla bana sarılan kızın elleri hâlâ belimdeyken, ne yapacağımı bilemeyerek hareketsiz bir şekilde kalakaldım.
Şu an benim geriye çekilmem gerekiyordu değil mi? Ama ben bir türlü çekilemiyordum ki.
Bana sarılan kız, "Ne oluyor?" diyerek cırladığında hızlı bir şekilde ellerini belimden çekerek, benden ayrıldı. Ne mi oluyordu?
"Araba geliyordu..." diyerek açıklama yaptığımda, korkuyla eğildiğim kaykayın uç kısmından kalktım. Kıza bir şey olacak diye o kadar çok korkmuştum ki; kendimi aniden önüne atmıştım.
Ama şimdi fark ediyordum ki... Kalbim çok hızlı bir şekilde atıyordu.
"Eee yani geliyorsa?" diyen kızın sesini duyduğumda, gözlerimi yere doğru çevirdim. Kurtardığım kız hâlâ kaykayın üzerinde oturuyordu. Yeri baya rahattı anlaşılan.
Bu kız bana bir yerlerden tanıdık geliyordu. Ama bir türlü çıkaramıyordum. Gözleri... Birisini çok andırıyor gibiydi.
"Eesi araba geliyordu ve sen arabayı görmemiştin." Salağa anlatır gibi şu an laf anlatıyordum.
"Görmediğimi nereden biliyorsun? Atladın öyle birden önüme, dengemi kaybediyordum az kalsın düşecektim." Bu kız şu an beni mi suçluyordu? Yoksa ben mi yanlış anlıyordum?
"Farkında mısın bilmiyorum ama ben senin canını kurtardım," dediğimde karşımdaki kızın kaşları hafif bir açıyla çatıldı.
"Yok canım. Canımı kurtarmışmış. Ben görmüştüm zaten o arabayı. Tam buraya geldiğimde duracaktım." Öyle diyordu ama kaykayda gülerek kayarken hiçte öyle görünmüyordu.
