Uyumadan önceki uzaklığını yitirmiş bedeni, bedenimin hemen yanındaydı.
Ne gözlerini kapatıp bakışını kesiyordu, ne de başını başka tarafa çeviriyordu. Hiçbir tepki vermeden sadece bana bakması kalbimin tüm topraklarına yaşamı getiriyordu.
⚜️
#1 de...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Süreyya⚜️
Yeni bir hayat gözlerimin önünde adım adım bana ilerliyordu ve ben önünü kesmeyi pek düşünmüyordum. Ne ara bu işlere adım attığımı da bilmiyordum. En son yalnızlığın ne kadar muhteşem bir şey olduğunu savunuyordum ben!
Demek ki büyük konuşmamak gerekiyordu.
Üzgünüm Ayten teyze, oğluna aradığın o gelin adayı listenden beni çıkarman gerekecek. Zaten mühendis oğlun da hiç mi hiç ilgimi çekmiyor yani. Tamam, yakışıklı ve başarılı ama bana göre değil. Bence onu kuzenim Nur'a yapabiliriz. Tabii Nur onu çiğ çiğ yemezse.
Aklım Ayten teyzeden kopup Aybars'a giderken onun tur davetini yanıtlamam gerektiğinin farkındaydım. Ellerimi birbirine vurduğumda başımı omzuma doğru eğiyordum.
"Yavaş yavaş süreceksek, olur."
Güldü. Başını salladı. "O zaman tur başlasın Sayın Seyar."
Birkaç dakika içinde tüm isimlerimi kullanan Aybars bisikletini yatırdığı yerden kaldırırken ben gülmekle meşguldüm.
Soyadımı bile biliyordu... Beni kimden araştırmış olabilir diye düşününce Süreyya ablamın aklıma gelmesi sizi şaşırtmasın. Aybars karşısına geçtiği andan itibaren tüm bilgilerimi önüne dökeceğinden adım gibi emindim.
Beni baş göz etmeyi ne kadar çok istediğini bilmeyen yoktu sonuçta. Bana birini aramaktan ben yorulmuştum ama o yorulmamıştı. Bir afişe bastırmadığı kaldı, 'Sanrı'ya eş aranıyor.' diye.
Neyse.
"Dengemi sağlayamadığım oluyor, o yüzden yanımdan gitsen, olur mu?"
Kendisinden istediğim yardımı ukalalık etmeden kabullenen Aybars, görmezden de gelmiyordu. Hoşuma gittiğini söylemeliydim.
"Yakınından ayrılmayacağım Sanrı. Bırak kendini. Bak, yol akıp gidiyor."
Söylediklerini bir köşeye atmadan dinlemiş ve rahatlamayı seçmiştim.
İlk önce yavaş hareketlerle ilerlerken sonradan normal bir hıza yükselip bisikletin tanıdını çıkarmak yıllar boyunca yapmak istediğim bir şeydi. Artık yapabiliyordum. Zincirlerimi kırmıştım. Kasılan bedenim rahatlamıştı. En sevdiğim çiçeklerin içinden geçerken artık huzurluydum.
Sezen Aksu'nun o çiçeklerin adına söylediği şarkıyı mırıldanmaya başlamam benden beklenecek bir şeydi dostlarım. Bir yaz günü, Sezen'in sesinden kopan o şarkıyı mırıldanıyordum...
Begonvil boy vermiştir şimdi Yasemen basmıştır bodrumu
Çiçek kokuları burnuma doluyordu. Aybars sesimi duymuş gülümseyerek beni dinliyordu. Ona döndüğümde farketmiştim. Bu güzel bir andı...
