JUST...don't

hfd 166

Ken je dat gevoel dat je hele week al tegen zit en er vandaag weer wat bij komt waardoor je echt nergens meer zin in hebt ??pff... dat heb ik nu dus !!!

Rosie p.o.v

Het begint al laat te worden en iedereen word ongerust. De heenweg heeft haar maximaal een uur gekost omdat ze na een uur dat berichtje stuurde dat ze bij de apotheek was maar ondertussen zijn we 2 en een half uur verder. 'Zal er wat gebeurt zijn ??' Vraagt ella als ze langzaam nerveus begint te worden en door de woonkamer een weer begint te lopen. 'Misschien duurde het wat langer voor jou medicijnen of moest ze naar een ander omdat ze het niet meer hadden ??' Zegt benjamin en probeert ons te overtuigen wat toch niet lukt. 'Dan had ze moeten bellen. Ze wist dat we eigenlijk al niet wouden dat ze weg zou gaan , dan zou ze ons echt niet hier ongerust laten worden ' zegt robyn.

Iedereen heeft er nu al honderden keren gebeld maar iedere keer word er gezegt dat het nummer niet meer bestaat. Hoe zou haar telefoon het nou ineens niet meer kunnen doen? Dat is echt raar. Dit klopt gewoon echt niet.

Als we met zijn alle op de bank zitten zien we ineens langzaam blauwe zwaailichten steeds dichter naar het huis komen, en dan weten we allemaal hoelaat het is... alfie staat op samen met finley en gaan naar buiten toe. We zien ze vanuit de woonkamer naar de agenten lopen en wat met ze praten voor ze ze samen met de twee agenten naar binnen komen. 'Goedenavond'zeggen de agenten en pakken dan een boekje uit hun zak. ' is hier toevallig ene benjamin boardley ' zegt de agent en kijkt naar ons. Langzaam steekt benjamin zijn hand op terwijl oliver over zijn rug wrijft. Benjamin ?? Wat is er met hem?? ' wij hebben een motorfiets gevonden die op uw naam stond , kan dat kloppen??' Vraagt de agent aan benjamin. ' j-ja , ik had hem voor o-onze vriendin ge-ekocht' stottert hij nerveus naar de agent. ' de motorfiets waar we het namelijk over hebben is verongelukt ' zegt de agent dan langzaam en zachtjes. Heel even voelt het alsof ik stop met ademen voor ik langzaam mijn wangen nat voel worden van mijn tranen. Finley komt naar mij toe en komt naast me zitten terwijl hij me vast houd. 'I-is ze o-oke ??' Vraagt oliver die als enige lijkt te kunnen praten. ' we weten het niet. Ze hebben haar ter plaatsen moeten reanimeren en hebben haar met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Ze is aangereden door een man waarvan de auto naar de andere baan was gegaan en haar toen geraakt heeft. Hoe ze er verder aan toe is weten wij niet ' zegt de agent. Alfie is de enige die nog kalm is en begint de agenten informatie te geven over charlie. Ik reageer nergens op tot ze vragen over familie.' Charlie komt uit engeland. Uhm.. haar familie wil ze niet meer zien. Ze heeft alleen ons ' zeg ik en de agent knikt. 'Dan hoeven we verder geen familie in te schakelen. Als jullie toch nog mensen weten die het moeten weten en jullie het zelf lastig vinden om het te zeggen zullen wij het doen. Zodra we meer weten over het onderzoek horen jullie het. Dit is het ziekenhuis waar ze naartoe gebracht is' zegt de agent en geeft een kaartje aan alfie voor ze alle twee vertrekken. Niemand zegt iets en staart wat voor zich uit of huilt. ' we moeten naar het ziekenhuis' zegt finley dan. Iedereen staat meteen op en begint zich klaar te maken. ' we kunnen toch nooit met 7 in een auto ' zegt benjamin dan. ' we proppen wel , niemand gebruikt die apparaten vandaag nog' zegt robyn terwijl ze de tranen van haar wang veegt.

Niet veel later zitten we toch allemaal in de auto. Alfie rijd aangezien hij de enige van ons is die nog een soort helder is , ik zit naast hem , finley , benjamin en oliver hebben robyn en ella achterin opschoot als we met volle vaart richting het ziekenhuis gaan.

Zodra we aankomen loop ik samen met alfie naar de balie toe. ' uhm.. charlie driver , motor ongeluk ' zegt alfie dan en de vrouw begint te typen. 'Ze is net terug van een operatie. Intensive care is tweede etage en dan links ' zegt de vrouw. We knikken en gaan naar de rest voordat we de lift naar de tweede etage gaan. Zodra we op de tweede etage komen en voor de ingang van de afdeling staan gaat alfie naar de balie van de afdeling en vraagt waar charlie is. Heel even staan we op de gang als er ineens een bed voorbij komt met een laken over het lichaam en een man die er huilend achteraan loopt. De rillingen lopen over mijn rug bij het idee dat charlie dat ook zomaar zou kunnen zijn. ' het komt goed ' zegt benjamin dan die naast me is komen staan. Dan komt alfie terug en volgen we hem langzaam tot hij stopt bij een deur. ' laat mij maar eerst kijken' zegt hij. We knikken en dan gaat hij langzaam de kamer in.