Kabanata 21

135 103 4
                                    

Kabanata 21

Sorry

I didn't dare to look where Gen is. Especially now that I already knew that he can see me!

Ang tanga ko para hindi mapansin na kaya siya nakatingin dito ay dahil nakikita niya 'ko!

Mariin akong pumikit.

"May problema ba?" Tanong ng katabi ko na napansin ata ang pagkaproblemado ng mukha ko.

"Wala."

He didn't say anything but he closed the light. Concluding that it's my problem. I sighed and glanced at Gen once again.

His brows are furrowed while looking here. I was staring at him until the engine of the Van starts.

"Saan po ang daan, ma'am?" Si manong.

Tumikhim ako bago nagsalita.

"Sa kaliwa po."

"What's your name?" Tanong ng katabi ko.

Agad akong napatingin sa katabi ko.

Oo nga pala... we didn't know each other.

"Amaia."

"Is this your real hometown?"

"My Lola's"

He nodded. "What about your... parents?" He sounded not sure about his question.

"I don't have any news about them," I answered simply.

He nodded slowly. I cleared my throat and turned to him. I don't want to talk about my parents, mas gusto ko pang tanungin siya ng tungkol sa kanya kesa pag-usapan ang mga magulang ko.

"What about you?"

He looked away suddenly.

"I'm Kale." Walang paliguy-liguy niyang sagot.

I paused.

Kale?

"Your name is Kale?"

'Yung Kale na bukambinig ni Magnum?

Lumingon niya sa akin.

"Yes?" He sounded confused.

Tinikom ko ang labi ko at lumunok. I probably looked weird now.

"I-Im sorry... May naalala lang ako sa pangalan mo." Bahagya kong tinawanan 'yon para pagaanin ang paligid.

He didn't say a thing and turned away. Which gave me a chance to observe him.

Is this Kale and Kale that Magnum keeps mentioning were the same? My brows furrowed at that thought. Kung ganoon ano ang ginagawa ng Kale na 'to dito?

I almost laugh at myself.

Why am I thinking that?

Imposible naman ang bagay na 'yon. Malay natin ay talagang magkapangalan lang sila, 'di ba?

"I-ikaw? Dito ka rin ba nakatira?"

He stiffened.

I shut my eyes tight. What the hell am I doing? He is obviously uncomfortable now because of my questions... But then I thought, bakit siya tinanong ako, 'di ba?

That thought gives me a shameless confident.

"No." He cleared his throat. "I'm from... Batangas."

I felt his driver glanced at us. I looked at the rear mirror but he looked away the moment I saw him.

Nanliit ang mata ko.

Every Ending (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon