"Shhh, bana bak sevgilim, ben burdayım, N-nolur nefes al..."
Korku ile belki de hayatında ilk defa tanışıyordu Hyunjin. Küçük sevgilisinin yanına eğilmiş ,küçük yüzünü avuçları arasına almıştı , ağlamamak için kendini çok zor tutuyordu artık. Tanrıya yalvardı.
Nolur...
Yerde yatan çocuğun alamadığı her nefes Hyunjin'in kalbine bir bıçak gibi saplanıyordu. Gözyaşlarını daha fazla göz pınarlarında tutamayıp akmalarına izin verdi.
Nolursun onun yaşamasına izin ver...
Elini nazikçe Minho'nun yüzüne götürüp yavaşça okşadı. Sanki incitmekten korkarmış gibiydi dokunuşları.
"İyi olucaksın , söz veriyorum sana bişey olmicak , beraber çok mutlu olucaz.Sadece... D-dayanmalısın Minho... Beni bırakma..."
Sessiz gözyaşları artık hıçkırıklara dönüşmüştü. Sadece kolları arasında yatan gencin iyi olmasını istiyordu Hyunjin.
Herşeyimi veririm, canımı bile , ama nolur onu benden alma...
Nolur...
Yerde yatan çocuğun göğsünde olan eli hızlı ve düzensiz bi şekilde kalkıp inmiyordu artık...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Different~Hyunho
FanfictionNefret ediyordu. Ona zorla dayatılan şeylerden, yaşamak için istemediği halde inanmadığı şeylere inandığını söylemekten...Minho fazla dik başlıydı ama hayatta kalabilmek için boyun eğmesi gerekiyordu. Ölmek dahi bir yerden sonra yaşamak için olmadığ...
