YER ALTINDA BEŞ METRE

10.BÖLÜM- "Querencia: Geçmiş ve Geçmiştekiler"

Merhaba!

Nasılsınız?

Bu bölümde yorumlarınız ve oylarınızla yanımda olursanız, beni çok mutlu edersiniz^^

☽

son olarak hikaye ile ilgili bana ulaşabileceğiniz yerler ;

instagram: aurora_mensis

instagram: yeraltindabesmetre

twitter: auroramensiss

#yeraltindabesmetre hashtagi ile twitter'da düşüncelerinizi benimle paylaşabilirsiniz.

İyi okumalar!

☽

Önceki Bölümden...

Gözlerim taze yaşlarla dolarken kafamı hayır anlamında salladım.

Hazır değildim, konuşmak istemiyordum.

Yine de Asil bana doğru titrek bir adım attı.

Ben ise bir adım geriye doğru gittim.

Gece ise yavaşça Asil'e doğru ilerledi. Hiçbir şey söylemeden en sert bakışı ile tam onun karşısına gelmişti. Kendini sıktığı belliydi, burada olmalarını en az benim kadar istemiyordu. O anda ise dudaklarımdan acı bir hıçkırık kaçıverdi. Sesi duyduğu anda ise Gece bakışlarını hızla geriye çevirdi, yanaklarımdan akan gözyaşlarında bir anlığına duraksadı. Daha sonra ise kendini tutamadı.

Yumruğunu, Asil'in yüzüne hızla indirdi.

Dudaklarından çıkan kelimeler ise buz gibiydi.

"O gözyaşlarını akıtmayacaktın Aker."

☽

   10.BÖLÜM- Querencia: Geçmiş ve Geçmiştekiler 

"Sevgili Gaia, 

Diğerlerinin aksine sana dokunmak benim en büyük hediyemdi..."

Gaho- Stay Here

EXO- Cosmic Railway

Halsey- Without Me

Red- If I Break

☽

Zaman yavaşlamıştı.

Hatta karşımda olan biteni izlerken her şey duracak kadar yavaştı. 

Belki de zihnim neler olduğunu anlamayı deniyordu. Çözmek için uğraşıyordu. Bu yüzden mi her şey yavaştı sorusu ise aklımda canlanıyordu. Gece'nin Asil'e doğru bir adım attığını görmüştüm, Dudaklarımdan çıkan hıçkırık ile gece mavisi gözler ise bana dönüvermişti. Gözümden akan yaşları ben bile farketmemişken o farketmişti. O anda ise gece mavileri koyulaşmıştı, öfke var olmuştu bakışlarında. Hem de büyük bir öfke. Ağladığımı görmekten hiç hoşlanmadığını ise o kısacık saniyede anlayıvermiştim. Asil'in ise tüm bunların farkında olmadığını anlamıştım. Gözümden akan yaşlar onu üzse de onun yüzünden ağladığımı bilmek onu kahretmişti. Bu yavaş anda sadece Lodos, Gece'yi izliyordu, onu tanıyormuşçasına hamlelerini kolluyordu.