The Journey of a Wimpy Girl

Chapter 12

A/N: this chapter is dedicated to dwriterinthedark

Pagnabasa mo to...  Feedback naman jan. Hehe...   Miss you!

This chapter is inspired from my dream to find my real-life prince. Asan ka na ba kasi?  Haha. 

***

Hingal na hingal na siyang tumatakbo pero hindi siya tumitigil.  Isang halimaw na hayop ang humahabol sa kanya at siguradong lalapain siya nito kapag tumigil siya sa pagtakbo.

Ngunit pagod na pagod na siya at sa di inaasahang pangyayari ay natalisod siya ng isa niyang paa kaya nadapa siya.  Tumihaya siya at nakita ang halimaw na ilang hakbang na lang ang layo sa kanya.  Tumalon ito at deretso sa kanya. 

"ahhhhhhh" pawis na pawis na napabangon si Aviore.  Nananaginip pala siya.  Pinagmasdan niya ang paligid. Nasa kwartong huli niyang namulatan ang kanyang nakikita. 

Panaginip man ang halimaw na humahabol sa kanya pero hindi naman isang panaginip ang kinaroroonan niya ngayon. 

Pinagsalikop niya ang kanyang mga paa at ipinatong sa kanyang tuhod ang kanyang baba saka marahan na napahikbi.

'Bakit ba ako nandito? Ano ba itong pinasok ko? Anong mangyayari sa akin dito?  Dito na ba ako mamamatay?' Mga katanungang hindi masagot-sagot ng kanyang isip. Nagpatuloy lang siya sa pag-iyak hanggang sa bumukas ang pintuan at iniluwa ang gwapong nilalang na si Remier. 

"Gising ka na.  Bakit ka umiiyak?" umupo ito sa tabi niya sa kama at pinahiran ang kanyang luha. Pinagmasdan niya ito.

"sabihin mo nga sa akin.  Bakit ba ako nandito?  Anong kailangan mo sa akin?  Papatayin niyo ba ako? Anong gagawin niyo sa akin?" tanong niya ng hindi pa rin nawawala ang paghikbi. 

Naawa naman si Remier sa dalaga.  Mukhang kailangan nga niyang magpaliwanag dito.  Sino ba naman ang hindi magugulat at mababahala kung sa isang iglap ay mapupunta ka na lang sa ibang mundo ng hindi alam ang dahilan.  Napabuntung hininga na lang siya. 

"natatandaan mo ba noong unang beses tayong nag-usap at sinabi ko sayong may isang bagay ka lang na gagawin at pumayag ka na kaya walang bawian?" tumango naman si Aviore. 

Huminga muna siya ng malalim. "ang gagawin mo ay ang pakasalan ako."

"ANO???" malakas na sigaw niya. Itinulak pa niya si Remier sa magkabilang balikat at tumayo sa kama. "BAKIT KITA PAKAKASALAN?" di makapaniwalang tanong niya. 

"sandali,  makinig ka muna.  Hinihingi mo ang aking paliwanag hindi ba?  Ngayon,  kung gusto mong marinig ay umupo ka." pinagpag pa niya ang kama bilang senyas na umupo na siya.  Pasalampak naman na naupo si Aviore. 

"Isa akong prinsipe at----" di niya natapos ang kanyang sasabihin dahil biglang nagsalita na naman si Aviore. 

"ISA KANG PRINSIPE? " namimilog ang mata na tanong ni Aviore. 

"oo at patapusin mo akong magsalita at makinig ka kung ayaw mong hindi masagot ang katanungang nasa isip mo." tumango-tango naman ito sa kanya. 

"isa akong prinsipe. Dalawa kaming magkapatid at iyon ay si Jemier na nakita mo kanina.  Ako ang ikalawa at gusto akong ipakasal ni inang reyna sa kanyang mga napupusuang babae na hindi ko naman gusto." napatango-tango ulit si Aviore. Hindi nga naman tamang ipagkasundo ka sa taong hindi mo gusto. "noong gumala ako sa labas sa bundok ng mga tao,  at nakita kitang hinahabol ng baboy ramo ay nilamon ako ng kuryusidad ko sa iyo kaya sinundan kita. Habang sinusundan kita ay mas lalo akong napahanga sa iyo dahil kinakaya mong mag-isa.  Kahit parati kang takot ay di mo pa rin naisipang sumuko at umuwi na lang.  At sa mga simpleng bagay tulad ng mga bulaklak at paglangoy sa ilog ay masaya kana."