ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΕΡΩΤΕΣ

11.

Κρυφά συναντιόντουσαν στο προαύλιο της εκκλησίας κάτω από εκείνη την γέρικη ελιά μάρτυρας στα παθιασμένα φιλιά τους φιλιά με την γεύση του μελιού, της ζάχαρης και του έρωτα.

Έτρεχε στην γιαγιά της την Κατίνα όπου της έλεγε τα πάντα γιατί μόνο σε αυτή μπορούσε να της πει τα μυστικά της και αυτή τάφος δεν έλεγε ποτέ τίποτα σε κανένα. Μάλιστα την κάλυπτε όταν έφερνε το αγόρι στο σπίτι της και κλειδωνόντουσαν σε μια από τις πολλές κάμαρες του σπιτιού όπου φύλαγαν το έρωτας τους εκεί για πολλές ώρες.

«Σ 'αγαπάω περιστέρα μου. Σε έχω ερωτευτεί ηλιαχτίδα της ζωή μου.» της έλεγε την ώρα της πράξης και αυτή έλιωνε στην αγκαλιά του.

Η μάνα της είχε καταλάβει τι συνέβαινε, η κόρη της είχε αλλάξει πάρα πολύ από τότε που γνώρισε εκείνο το παπαδοπαίδι. Πως όμως θα το έλεγε αυτό το πράγμα στον άντρα της που ετοιμαζόταν να της κάνει προξενιό με τον γιο ενός φίλου του για να συγχωνεύσουν τις εταιρίες τους και να γίνουν συνέταιροι και συμπέθεροι; Παρακαλούσε την Παναγία να κάνει ένα θαύμα. Και το έκανε, έτσι όπως έπρεπε.

Μέρες τώρα δεν αισθανόταν καλά. κάθε πρωί κλεινόταν στο μπάνιο και έκανε εμετό, το στήθος της είχε πρηστεί και η ατονία ήταν πολύ μεγάλη. Κοιτιόταν στο καθρέπτη και έβλεπε ότι άρχιζε να παίρνει κιλά, αφού έτρωγε πολύ περισσότερο από τι συνήθιζε. Φοβόταν μην τυχόν είχε κάτι σοβαρό και τότε θυμήθηκε ότι η περίοδος δεν της είχε έρθει το προηγούμενο μήνα κατάλαβε ότι τα πράγματα ήταν πολύ σοβαρά και έτρεξε να τα προλάβει στην γιαγιά της.

«Εγγονή μου, μη τρομάξεις με αυτό που θα σου πω αλλά μάλλον πως το παλικάρι σου φύτεψε το σποράκι του στο χώμα σου.» της είπε η γιαγιά της καθώς την κοιτούσε και την έψαχνε, μιας και ήταν η μαμή του χωριού.

«Τι εννοείς γιαγιά;»

«Εννοώ ότι σε γκάστρωσε. Περιμένεις παιδί.»

Ένιωσε δάκρυα να κυλάνε από τα μάτια της. χαρά της κατέκλυζε. Του είπε εκείνη την μέρα να έρθει από το σπίτι της γιαγιάς της για να του πει ένα ευχάριστο νέο, και όταν του το ανακοίνωσε, την πήρε στην αγκαλιά του και την φίλησε τρυφερά.

«Αγαπημένη μου ηλιαχτίδα, με έκανες πολύ χαρούμενο. Θα έρθω αύριο να σε ζητήσω από τον πατέρα σου.»

«Όχι, όχι σε παρακαλώ θέλω λίγο χρόνο να τους το πω. Θα σε ενημερώσω πότε θα έρθεις.»