Creed's Lover (COMPLETED) - PUBLISHED under Precious Pages: LIB BARE

CHAPTER 22

CHAPTER 22

LOCKETT was waiting for the elevator to open when someone stand beside her. Nang tingnan niya kung sino iyon, its none other than Creed. Napasimangot siya ng makita ito.

Panira sa umaga. Hmp! Hindi pa rin niya nakakalimutan ng sikmatan siya nito kagabe ‘nong nagtatanong siya.

"You're not in the good mode." Komento nito ng mapansing nakasimangot siya.

"Paki mo naman." Pagtataray niya. "Saka doon ka sumakay oh." Turo niya sa isang pang elevator na hindi naman kalayuan sa kanila. "Mas nauna ako sayo rito."

"Eh saang floor ka ba?"

"Sa Ground floor."

"Oh, e iyon naman pala e. Sa ground floor din ang punta ko. Share nalang tayo ng elevator." Wika nito na may bahid na ngiti ang boses.

Inungusan niya ito. "Doon ka nalang kasi sumakay. Ayokong makita iyang pagmumukha mo. Nakakasira ng umaga."

He tsked. "Sa guwapo kong ito? Nakakasira ako ng umaga? Now that’s insulting." Hinawakan siya nito sa braso at pinihit paharap dito.

Inagaw niya ang braso sa kamay nito. "Ano ba! Bitawan mo nga ako!"

Napasinghap siya ng inisang hakbang lang nito ang pagitan nilang dalawa. Ramdam niya ang mainit na katawan nito.

"Hindi ko matatanggap ang sinabi mong panira ako sa umaga." Hinawakan siya nito sa baba at itinaas ang mukha niya. "Because Lover, I make the morning good. Awesome even. Kaya bawiin mo ang sinabi mo."

Sa halip na magsalita, nakaawang lang ang labi niya rito. Naghi-haywire ang utak niya. She can smell Creed's minty breath. She can smell her cologne mixed with his manly scent. Parang naghaharakiri ang lahat ng organs niya sa katawan, lalo na ang puso niya.

"Hey, Lover?" Tinapik-tapik nito ang pisngi niya sanhi para makabalik siya sa kasalukuyan.

Tinabig niya ang kamay nito na nasa pisngi niya. "Huwag mo akong hawakan. At puwede ba, don’t call me lover. Hindi mo ako lover."

Creed just smiled. There's a mysterious glow in his eyes that made her want to stare at them. Marahas na pinilig niya ang ulo. Ano ba itong nangyayari sa kanya?

"Lover. Lover. Lover. Lover—"

Tinakpan niya ang bibig nito para tumigil na ito sa kasasabi ng lover. Pero dahil sa ginawa niya, napansin niyang magkadikit na magkadikit na ang katawan nila.

Her cheeks turn red and she was about to step away from Creed when he snake his arm around her waist then pulled her closer, their bodies were touching and its making her feel hot.

"C-Creed, ano ba..." Her voice came out like a soft caress, not mad. "B-Bitiwan mo a-ako."

"Bakit naman kita bibitiwan?" Lumapit ang mukha nito sa mukha niya. His breath was softly fanning her face. "Lover, kumusta ka?" Kapagkuwan ay tanong nito.

Napatawa siya sa sinabi nito. "Kung maka-kumusta ka naman parang matagal na tayong magkakilala—"

"Lover, matagal na tayong magkakilala. Sa condo ko ka pa nga natutulog e." He said with a mischievous grin on his lips.

That made her cheeks burned. "What?! No way! At teka nga muna, bakit naman ako maniniwala sayo? Malay ko baka kung nagsisinungaling ka."

Nawala ang kislap sa mga mata ng binata at binitawan siya. "Sorry. Kapag tinatarayan mo ako, nakakalimutan kong hindi mo na pala ako naalala. I hope you remember me someday."

Her heart tightened inside her chest. "I’m sorry too because I really can’t remember you. I tried so hard to remember who you are, pero hindi ko talaga maalala. So I’m telling you now, don’t hope that my memory might come back. Kasi ako, hindi na ako umaasa dahil alam ko naman na hindi na babalik ang mga iyon."