CHAPTER FOUR (Her Beloved Bad Boy)

98 4 1
  • Dedicated kay Alexandra Taas
                                    

"Go home...my sweetheart. And stay away from trouble."

 

- Christian -

---

MARISTEL blinked back her tears. Itinuon niya ang paningin sa kalsada at kunwa'y nag-aabang ng masasakyang tricycle. Halos hindi siya humihinga dahil alam niyang lumalapit ito. Mayamaya pa'y nasa tabi na niya si Christian. May maikling sandali itong nakatayo roon bago nagsalita.

"Salamat sa pag-aalala mo, Mari," he said gently. "Not that I don't appreciate it. I do. But not just Danica, you will also implicating your cousin as well if you told them about the pouch." Huminga ito ng malalim at tumingin sa paligid nila bago ibinalik ang mga mata sa kanya.

"At kung totoo man ang narinig mo, hindi lang iyong attempted carnapping ang iaakusa ngayon ni Tandang Alfredo sa akin. Hindi ko nakuha ang pouch at nakita kong dinampot niya iyon kanina habang nagpapatawag siya ng pulis."

"Alam mo ba ang tungkol sa laman ng pouch, Christian?"

He looked at her in the eye. "Maniniwala ka ba kung sasabihin ko sa iyong wala akong alam kung ano ang laman ng pouch na iyon nang sabihin nila sa akin na buksan ko ang kotse?"

"Naniniwala ako sa iyo," mabilis at tiyak niyang sabi. "You are my friend, Christian. Alam kong hindi mo magagawa iyon. Pero kung nakita at nasilip ni Kapitan Alfredo ang pouch ay iisipin niyang sa iyo iyon kaya binubuksan mo ang kotse niya. At sa sandaling makarating sa admin ng SBU iyon, ma-e-expelled ka!"

His smile was without humor. "Hindi pa ako nakakapasok sa loob ng sasakyan niya nang mahuli niya ako kaya natitiyak kong alam ni Kapitan Alfredo kung kanino ang pouch at kung bakit ko binubuksan ang kotse niya. Worse comes to worst, they won't find a trace of drug in my body."

"Pero gusto niyang sa akin iyon ibintang kaysa kay Danica kung magkakabistuhan. The carnapping accusation was only a ploy, Mari. Dahil sa reputasyon ko, hindi malayong isipin ni Tandang Alfredo na ako ang nang-impluwensya sa anak niya. He could accuse me of pushing." His face darkened. Then, "Huwag kang mag-alala, hindi niya ako maipakukulong. Kinakabahan kasi siyang madawit ang anak niya."

"Sasabihin mo ba kay Hepe at sa papa mo ang katotohanan?"

Umiling ito. "No. Natitiyak kong naitago na ni Tandang Alfredo ang pouch."

"At ni ayaw mo man lang ipagtanggol ang sarili mo." She let out a weary sigh and stomped her foot childishly. "Bakit mo ginagawa ito, Christian?"

"What do you think I am doing, sweetheart?" His tone suddenly gentled.

THE DAY SHE WENT AWAY (Completed Novel)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon