İkinci Yüzüm

1-

Deniz sıradan bir gençti,digerlerinden üstün bir özelliği yoktu,burslu okuyordu,ne diğer çocuklar gibi ailesi zengindi nede güzel sayılırdı,şarkı söylemek dışında övünecek birşeyide yoktu-sadece duştayken ve tek kaldığında söylerdi-Cılız bir vücudu vardi ve görünümünden hoşnut degildi.

   Öğleden sonra halı sahada yoğun bir maçtan sonra oğlanlarla birlikte oturup onların konuşmasını dinliyor ara sırada söze katılıyordu.
Bazı muhabbetlerinden hic hoslanmasa bile ses cikartmiyordu,dışlanmamak için böyle davranması gerektiğine inanıyordu.Mesela erkeğin üstün olduğu cinsiyetçi konuşmalar veya kizlarla dalga gecilmesi onu çıldırtıyordu.

    Sınıfta sürekli onunla uğraşan Kerem adında bir oglan yüzünü Eylül'e çevirerek
  "Beyler sizce siniftaki en çekici kız kim ?" dedi

  Beyler lafından sonra başka bir çocuk "sende bu ankete dahilsin  delikanlı" dedigi an bütün gözler üzerinde toplandı,bazilari bıyıkaltı güldü.

  Deniz,kendinden emin konuşmaya çalışarak
"Komik olan bir şey mi var? Söyleyin biraz da ben gülmek istiyorum ?" Dedi

   Son sınıftan bir çocuk sırıtarak sordu
"Söylesene eve hiç kız attın mı lan ?"

Ondan cesaret alan diğer çocuklar daha da yükseldi
"Sevgili yapsa nolcak,kız oğlum bu mercimek ve fırın aynı boyda yani?"
Bunu duyan herkes kahkahalarla gülmeye başladı.
Bu sözleri duyan snıftaki birkaç öğrencide Denizin etrafında toplandı
"Söylesene sen nesin?"dedi bir kız
"Ameliyat ne zaman?"
"Delikanlı pipini göstersene "

Kalabalık çoğaldıkça gülüşler ve hakaretlerde arttı.Deniz yeniden değersiz olduğunu düşündü.Bu his istemsizce gelir ve uzun bir süre kalbinin sıkışmasına sebep olurdu.En çokta arkadaşım dediği insanlar öyle hissettirirlerdi.Bu hisle birlikte hiddetle kalkıp okul binasına doğru ilerledi,ağlamak istiyor ama kendini tutuyordu,"asla onların gözünün onunde ağlamayacağım,ağlasam bile aynalara ağliycagım" dedi kendi kendine
onunla surekli ugrasilmasindan bıkmıştı,bu yüzden okulu bırakmayı çok fazla düşünüyordu.

  Farklıydı ve yapabileceği birşey yoktu.Yıllarca kız gibi olmaya çalışırdı ama bazı zamanlar kız oldugunu bile unuturdu.Kız olmak nasıl ki? derdi kendine "Futbolu seviyorum,dövüşü,erkeklerle daha iyi anlaşıyorum,görünüşüme özen göstermiyorum.Bunları aşmak,kendimi aşmak zorunda mıyım kız olmak için?" düşünceleri zihnini kapladı

  Sınıfa cikmis deftere birseyler karaliyordu.Sonraki Tenefüste hepsi söylediği o kötü sözleri unutmuş gibi yanına gelip onu halı sahaya çağırdılar.Üzgün görünmeye çalışıyorlardı,ama üzgün değillerdi,yüzlerinden belli oluyordu.
Gülenlerden biri "Böyle ağlama ama.Biz çoktan unuttuk" dedi
Deniz umursamıyormuş gibi yaptı ama icten ice söylenen sözler gururuna dokunuyordu.Herkes ikiyüzlüydü ve buna alismisti,ailesi bile ikiyüzlüydü neden diğer insanlar olmasındı ki?
Hiçbiri arkadaşı değildi,
Çunku onun cigliklar atacak,ağlayacak içindekileri kusacak kimsemsi yoktu.

Ara sıra erkek sanıp asılanlar da olmuştu.Eski okulun hademesi Denizi sıklıkla süzerdi.Genç ve zayıf bir kadındı.Kırklarında minyon biriydi.Birgün herkes çıktığında sınıfta ikisi ve bir kız arkadaşı kalmiştı.Yerleri supururken uzunca ona baktigini fark ettiginde gozlerini yere indirdi.

Kadın boğuk sesiyle "Çok yakışıklısın,farklı birşey var sende valla" dedi
Bu söylediği hoşuna gitmişti,kızardığını hissetti.En kalın sesiyle "Teşekkür ederim." dedi.
Yanında yakın arkadaşı olan Didem kikirdiyordu "abla o kız,tabi farklı birşey var" dedi
Kadın sırıttı ve eğlenerek "aman özür dilerim canım,saçlar kısa olunca...Bide yuzun cok guzel"dedi
Birkaç saniyelik bir sessizlikten sonra  konuştu,ne cevap verecegini şasirarak"Sorun değil." dedi