[a/n: okay! Di ko po kasi kinaya yung third person pov. I think its too rocky. Masyadong madaming floss… sinubukan ko lang naman, kaso feeling ko I can’t make it good so, heto na… balik sa individual POV… keep it touch guys J ILY :*]
(Keith’s POV)
I’m now heading to my next class ng Makita ko si Ms. Miranda na papasok na sa classroom. Mkhang di ata kasama yung mga friends niya.
Tumungo na ko sa room pero before ko pa mabuksan yung pinto inunahan na ko ng isang unfamiliar student. Tsk! Napakawalang modo naman nito.
Hinayaan ko na lang . ganyan naman talaga mga college students ngayon, nawawalan na ng respeto a mga instructors nila. Hays~
“babe, ba’t ka naman nang iwan kanina? Eh di sana ako na yung nagdala ng mga gamit mo. Mabigat pa naman yan”
Nabuhay ako sa ulirat ko ng Makita ko yung lalaking nauna sakin sa pinto na kinakausap si ms. Miranda.
Sino ba tong lalaking to?!
“excuse me mister?! Do you belong in my class?”
Thankfully at napansin naman pala nila yung presence ko.
“ah~ yes sir. I’m Peter Chua , sir. Grabe naman yan. Pati ikaw ba naman sir di ako nakilala?”
Peter chua? Is this the nerd guy?
“ahh.. I’m sorry for my mistake. You changed a lot physically. That’s good for you.”
Yeah~ good for him naman talaga na magkaron ng good appearance dahil sa alam ko journalist din siya ng university.
“hmm~ thanks sir. Syempre naman sir I’ll change for my babes.”
Babes? At umakbay pa talaga kay Miss Miranda sa katabi niyang upuan.
“ano ba Peter! Alisin mo nga yung kamay mo. Ahh~ sir, wag po kayong maniniwala kay Peter… hindi kop o yan boyfriend”. Grabe nman kung makapagdeny si Ms. Miranda. With matching hand waving gesture pa. she looks so cute. Argh~ what am I saying?! Tsk! Scratch that…
I need to compose my self, so I just smiled.
Nagdatingan na yung mga ibang mga students.
Pero hindi parin natatapos magkulitan yung dalawa. Laging nagpapapansin si Mr. Chua kay Ms. Miranda. Kinukuha yung papel tapos aagawin naman pabalik ni Ms. Miranda.
I cleared my throat para makuha ko ang attention ng lahat para makapagsimula na ko ng lesson.
(a/n: LAHAT? O yung dalawa lang?)
Lahat nga! Maglelesson na ko.
(a/n: di nga?! Nagseselos ka lang eh~ bwhahaha)
Maglelesson na ko, okay?! Stop bothering me authornim!
(a/n: sarreh~ ang init ng ulo neto! Cge! Bye~)
Hoo~ nakuha ko naman nga yung attention ng lahat. Pero suddenly bumalik nanaman sa pagkukulitan yung dalawa. For the mean time, hinayaan ko lang muna for as long as the majority of the class is listening to me.
“so, I have in my hands now the module for our class. I’ll start our official lesson now, so, *clears throat* this is uhmm~”
