Beautiful Strangers : Morgan Series #2 ✅

Chapter 18

Chapter 18

I smiled when he looks at me.
ngumiti din ito pero bakas pa din sa mata ang kalungkutan.

"W-why?" nai-stutter kong sabi

confused niya akong tiningnan at halatang naghihintay ito sa susunod kong sasabihin.

"Why do you like me?" i said to him

bigla siyang umiwas sa akin, he also let out a small sigh.

"B-because....."

hinawakan ko ang kanang balikat nito dahilan ng pagkalingon niya sa akin.

"Because what?" naghihintay kong sabi

he looked at me for a moment and sighed again.

"Because... I like y-you" mahina nitong usal.

Sa pagkakataong ito ay muli na naman akong natahimik. hindi sapat ang narinig ko mula sa kanya, may gusto pa kong malaman mula sa kanya.

"Since when?"

"Since birth-"

"Yung maayos na sagot." nakakunot noo kong sabi and crossing my arms over my chest.

he just chuckled.
Nakuha pa talagang magbiro, psh.

"Since high school."

Gulat ko itong tiningnan, omg! seriously? napakatagal na no'n! hindi ko man lang alam na may gusto na pala siya sa akin. napakagaling niyang magtago ng feelings.

Akala ko ay bestfriend lang ang turing niya sa akin! hindi ko in-expect yun mula sa kanya.

"Bakit ngayon mo lang sinabi? saka b-bakit? bakit ako?"

"I'm afraid na kapag inamin ko sayo baka layuan mo ako." sabi nito saka napayuko. "Pinigilan ko naman e, pero hindi ko kaya. i really like you since we were high school, i like you because you are Kanji.... because you are different from them." nag-angat ito ng ulo saka sinsirong nakatingin sa akin

i bit my lower lip, hindi ko tuloy alam ang sasabihin.

hindi ako sanay na ganito siya! hindi pa rin maalis sa utak ko na ang tinuring kong bestfriend ay nag-confess sa akin.

Punyemas! ang tagal na no'n, pero hindi ko man lang napapansin sa kanya na may gusto o nagkakagusto na pala siya sa akin.

"Bestfriend ang turing ko sayo-"

"I know!"

"I-i'm sorry" mahina kong usal

Muli na namang nanahimik ang paligid.

umiwas lamang ito ng tingin.

Ayoko siyang saktan, pero wala talaga e. bestfriend talaga ang turing ko sa kanya simula noon pa.

Napayuko ako ng tingin, saka nilalaro laro ang kamay, hindi ako komportable ngayon. ayoko siyang saktan pero sa ginagawa ko ay nasasaktan ko siya, dahil alam niyang hanggang doon lamang ang tingin ko sa kanya.

"Saint?"

nahinto ako sa ginagawa saka nag-angat ng tingin.

Nanlalaki ang mga mata kong nakatingala habang tinitingnan siya. ayan na naman ang noo niyang nakakunot!

"Why are you here? wala kang sched?" ani Cullen. kahit siya ay nagugulat din sa biglaang pagsulpot ni Saint.

Bakit nga ba nandito ang isang to?!

"Visit" he simply said "I don't have schedule for this day." he added pero ang paningin ay nasa sa akin pa rin.

tumingin tingin ako sa paligid, tinitingnan kung may mga istudyante ba! bigla bigla kasi siyang sumusulpot e, baka mamaya ay may mga nakasunod na istudyante pala sa kanya!