Sağa Kaydır 🏀

Bölüm 30

Previously on Sağa Kaydır

Yavaşça ellerini çözüp beni iki omzundan nazikçe tutarak kendinden hafif uzaklaştırmasıyla o rahat göğsünden kopup gerçek dünyaya döndüm. Son sorusuna bir cevap istermiş gibi gözlerime bakıyordu.

''Buraya her şeyi konuşmaya geldim Anthony. Ben de anlatacağım, sen de.. Ben.. Ben senle olmak istiyorum.''

***

Cam mavisi gözleriyle yüreğimin içine bakarcasına beni süzerken hafifçe kafasını salladı.

''Konuşalım Türk kızı..''

Ellerini yavaşça omzumdan çekip kendini koltuğa bıraktı. Kafasını koltuğun arkasına yaslayıp gözlerini kapadığında ben de yanına iliştim. Derince yutkunmasıyla hareket eden adem elması dikkatimi dağıtsa da derin bir nefes alıp toparlandım. Şu an Anthony ne kadar özlediğim önemli değildi, şu an ilişkimizi kurtarmamız önemliydi. Sessiz geçen bir 30 saniyenin ardından boğazımı temizledim. O güzel gözlerini açmasını istiyordum. Nitekim yalandan öksürüğümle kafasını yasladığı yerden hafifçe kaldırmış, yorgun olduğu her halinden belli olan cam mavisi gözlerini gözlerime dikmişti.

Onun bana böyle derin ve yorgun bakması kalbimi sıkıştırsa da lafa başlamam gerektiğinin farkındaydım.

''Son günlerde oldukça düşünme fırsatım oldu.'' ( I have been thinking a lot in last couple days.) Gözlerine bakarak konuşamıyordum. Kafamı hafifçe öne eğmiş bakışlarımı koltuğa dikmişken önüme düşen bir tutam saçımı kulağımın arkasına attım ve yavaşça konuşmaya devam ettim.

''Şu 2-3 gün ...Hiç ..Hiç iyi değildim Anthony..Üzgündüm..Sinirliydim..En çok da kendime..En çok da kendime sinirliydim.'' (These last couple days..I was ..I was no good. I was upset. I was angry..Mostly to myself.. I was mad to myself.)

Bu konuşmanın benim için zor olacağını biliyordum. Duygularımı tüm çıplaklığıyla ifade etmek benim için hiçbir zaman kolay olmamıştı. Kesik kesik de olsa konuşacaktım. Gözlerim koltukta sözlerime devam ettim.

''Eninde sonunda kavga edip bu duruma düşüceğimizi bile bile senle konuşmaya devam ettiğim için kendime kızgındım.. Bilmiyorum belki de duymaya ihtiyacım olan şeyleri söylemediğinden kendimi yalnız hissettim..Kendisini fazlasıyla kaptırmış..'' ( I was mad to myself cause even though I knew this would happen I still kept talking to you..I do not know maybe you just did not tell me the things I need to hear and I felt alone.)

''En başından beri korkuyordum..Bunu sen de biliyorsun. Sana hep anlattım..Farklılıklarımızdan bahsettim.. Ama galiba korkularımın temel sebebini söyleyecek kadar cesur değildim.. Farklı olduğumuz şeylerden korkmuyordum Anthony.. Farklı olduğumuz şeyler yüzünden beni bırakmandan korkuyordum..Sana..Sana aşık olmaktan korkuyordum.'' (I was scared from the beginning, you know that as well. I always talked about my fears, how different we are but I was not brave enough to tell the real source of my fears.. I was not afraid from our dissimilarities, I was afraid that you will leave me at some point because of those dissimilarities.. I was.. I was afraid to fall in love with you.)