GÖSTERMELİK SEVGİLİ | Texting ✔

on dört

Medya: Berfu

🌈

Dün akşamki Cem'le konuşmamızın üzerine sinirlerim yıpranmış, duygularım iyice karman çorman olmuştu. Bir deli cesaretiyle kalkıştığım oyun gün geçtikçe tuhaflaşıyordu. Ve bu tuhaflığa sürüklediğim kişiler vardı. Başta da Ilgaz. Ona dün Cem'le olan konuşmalarımızı anlatmıştım. Daha büyük bir şey yaparak ilgisini çekmemiz gerektiğinden bahsetmiştim. Ilgaz tabiri caizse tırsmıştı. Onu yapmayız diyerek geçiştirmiştim ama şu an karşımda Cem'i ve o gevşek gülümsemesini gördükçe aklımda dönüp duran tilkilere mani olamıyordum.

Öğlen teneffüsünde çok acıktığım için mutlu mutlu kantine inmiş yemeğimi alıp bir masaya kurulmuştum. Ilgaz'a mesaj atmayı ihmal etmemiştim. O da birazdan burada olurdu. Yüsra'yı çağırmasını da söylemiştim. Baştaki tanışmamızdan sonra arkadaş olacağımıza hiç ihtimal vermemiştim ama ilginç bir şekilde Yüsra ile çok iyi anlaşmıştık. Baya bir zevkimizin ortak olduğunu da görmüştük. Sosyal medyadan da ekleşmiştik. Yakında mesajlaşmaya başlayıp Ilgaz'ı çekiştireceğimizden korkuyordum. Bazen onunla takılırken Berfu'nun kuzeni olduğunu unutmak istiyordum. Çünkü öyle olduğunu bilmek beni huzursuz ediyordu. Berfu'yla karşı karşıya gelmemiz durumunda Yüsra'nın tutacağı taraf belliydi. Kuzeni olacaktı elbette. Yeni edindiğim arkadaşımı kaybetmek istemiyordum. Karşı karşıya gelmemekten başka çaremiz yoktu. Hoş benim derdim Berfu'yla değildi, turşuylaydı.

Berfu her şeyden habersiz yemeğini yerken Cem bana nispet yaparcasına kendi yemeğinden ona veriyor, mutluymuş imajı çiziyordu. Ben de karşılarındaki masada oturmuş yemeğimi yemem gerekirken tırnaklarımı yiyerek onları izliyordum.

Ama az kalmıştı.

Cem'in ettiği tüm lafları ona yedirecektim.

Bugünden itibaren pişman olacaktı her söylediğine. Kapıma gelecekti dediğim gibi. Ama ben onu hemen affetmeyecektim. Bir kez daha sevgimin karşılığını alamayacağım bir ilişkiye başlamayacaktım. İçimde her şeyi çözdüğümde daha net olacaktı her şey. İç çatışmamı çözmemde bana yardımcı olan kişi şüphesiz Ilgaz'dı. Yeri geliyor büyüğüm oluyor nasihat ediyor, yeri geliyor yaşıtım oluyor benim çılgınlıklarıma ayak uyduruyordu. Onun gibi bir dosta sahip olduğum için şanslıydım. Küçük oyunum hiçbir işe yaramasa dahi onu hayatıma almama vesile olduğu için mutlu olacaktım.

"Bebeğim, benim haşlanmış yumurtamı da ye, mideni tok tutar."

Cem'in kantinin ortasında sözde sevgilisine söylediği cümleyi bağırarak söylemesi üzerine aklımdaki düşünceler dağıldı. Yumurta olayını üstüme alınmazdım. Gözümün içine baka baka kurmamış olsaydı o cümleyi!

Berfu onun sesli cümlesine anlam verememiş olacak ki kaşlarını çatarak kulağına bir şeyler fısıldadı. Tahminimce sessiz olmasını söylemişti çünkü kantindeki çoğu kişi benim gibi onlara dönmüştü. Süs bebeği ilgiden rahatsız da olabiliyormuş demek.

Bir an sonra Cem yumurtayı kendi elleriyle Berfu'ya yedirdi. Berfu ise ağzındaki yemeği yutar yutmaz gülümseyerek Cem'in yanağıyla dudağı arasındaki boşluğa öpücük konduruverdi.

Eh yeter ama!

Sinirle oturduğum yerden kalktım. Daha fazla onları izlemeye katlanamayacaktım. Arkama dönüp çıkışa ilerleyeceğim sırada biriyle çarpışmıştım.

"Hop hop Niloş nereye böyle?" Sinirle harmanlanan gözlerimi ona çevirdiğimde temasımızı keserek geri çekildi. "Ovv anlaşılan bizim yumurtayı yine sinirlendirmişler."

"Yumurta deme bana!"

Bağırırken sesimin titremesi üzerine avucumu sıkarak kendime hakim olmaya çalıştım. Sakin olmalıydım, duygularımı herkesin içinde belli etmemeliydim.